menu trigger  menu trigger
+30 2310 283090contact@endoderma.grΤσιμισκή 61Θεσσαλονίκη

Άρθρα / Νέα

Κλείστε Ραντεβού

atrial-fib-1200x533.jpg
Ευαγγελία Γιαζιτζόγλου
Γενικά ενδοκρινολογίαςΔιατροφήΘυρεοειδής

Υψηλή χοληστερίνη; Ίσως φταίει ο θυρεοειδής!

Ο θυρεοειδής αδένας και η χοληστερίνη αποτελούν δύο σημαντικούς παράγοντες υγείας που επηρεάζουν καθοριστικά την ομαλή λειτουργία του οργανισμού.
Ο θυρεοειδής παράγει τις ορμόνες που ρυθμίζουν τον μεταβολισμό, επηρεάζοντας έτσι και τον ρυθμό μεταβολισμού των λιπιδίων, συμπεριλαμβανομένης της LDL (γνωστής και ως “κακής” χοληστερόλης), της HDL (γνωστής και ως “καλής” χοληστερόλης) και των τριγλυκεριδίων.

Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε πώς αλληλεπιδρούν θυρεοειδής και χοληστερίνη, ποιες είναι οι βασικές επιπτώσεις των διαταραχών του θυρεοειδούς στη χοληστερίνη, ποιοι είναι οι στόχοι για την LDL σε διάφορες ειδικές κατηγορίες ασθενών, καθώς και τι μπορείτε να κάνετε διατροφικά και θεραπευτικά για τη διαχείριση της κατάστασης.

1. Ο ρόλος του θυρεοειδούς αδένα στον μεταβολισμό

Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στη βάση του λαιμού και παράγει κυρίως δύο ορμόνες:

  • Τ3 (τριιωδοθυρονίνη)
  • Τ4 (θυροξίνη)

Οι συγκεκριμένες ορμόνες επηρεάζουν σχεδόν κάθε κύτταρο του σώματος.
Συμβάλλουν στην ρύθμιση του ρυθμού με τον οποίο το σώμα μας μετατρέπει τα θρεπτικά συστατικά σε ενέργεια (μεταβολισμός). Όταν ο θυρεοειδής υπολειτουργεί (υποθυρεοειδισμός), ο μεταβολισμός επιβραδύνεται.
Αντιθέτως, όταν υπερλειτουργεί (υπερθυρεοειδισμός), ο μεταβολισμός επιταχύνεται.

2. Πώς επηρεάζει ο θυρεοειδής την παραγωγή και τον μεταβολισμό της χοληστερίνης

Η χοληστερόλη είναι μια λιπαρή ουσία που παράγει φυσιολογικά το ήπαρ (συκώτι) και αποτελεί συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών, αλλά και πρόδρομη ουσία για διάφορες ορμόνες. Όταν ο θυρεοειδής αδένας δεν λειτουργεί σωστά, εμφανίζονται οι εξής διαταραχές στη χοληστερόλη:

  1. Υποθυρεοειδισμός και χοληστερίνη:
    • Όταν έχετε χαμηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών, ο μεταβολισμός των λιπιδίων επιβραδύνεται.
    • Το συκώτι δυσκολεύεται να απομακρύνει την περίσσεια LDL από την κυκλοφορία, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η “κακή” χοληστερόλη (LDL).
    • Η αδυναμία αυτή οδηγεί σε υψηλότερα επίπεδα ολικής χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων.
  2. Υπερθυρεοειδισμός και χοληστερίνη:
    • Σε καταστάσεις αυξημένης έκκρισης θυρεοειδικών ορμονών, ο μεταβολισμός επιταχύνεται σημαντικά.
    • Αυτό μπορεί να προκαλέσει μείωση των επιπέδων της LDL και της ολικής χοληστερόλης.
    • Αν και φαίνεται θετικό το να έχετε χαμηλή χοληστερόλη, ο υπερθυρεοειδισμός συνδέεται με άλλα σοβαρά προβλήματα, όπως η ταχυκαρδία και η απώλεια βάρους, που χρήζουν αντιμετώπισης.

Συνεπώς, η ρύθμιση του θυρεοειδούς είναι καθοριστικής σημασίας για τη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων χοληστερόλης.
Με απλά λόγια, τα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα παράγει και διαχειρίζεται τη χοληστερόλη.


Συμπτώματα υψηλής χοληστερίνης
Η αυξημένη χοληστερόλη συνήθως δεν προκαλεί εμφανή συμπτώματα στα αρχικά στάδια, γι’ αυτό και συχνά ονομάζεται “σιωπηλή” κατάσταση. Ωστόσο, σε πιο προχωρημένες φάσεις ή όταν η χοληστερόλη παραμένει αυξημένη για μεγάλα χρονικά διαστήματα, μπορεί να εμφανιστούν ξανθώματα (συσσωρεύσεις λίπους κάτω από το δέρμα, συνήθως στα βλέφαρα ή στους τένοντες), ξανθελάσματα (κιτρινωπές πλάκες στα βλέφαρα), ή δακτύλιος στον κερατοειδή χιτώνα του ματιού (arcus senilis) σε νεαρότερες ηλικίες.
Επιπρόσθετα, η παρουσία πολύ υψηλών επιπέδων LDL αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακές επιπλοκές, όπως θωρακικό άλγος (στηθάγχη) και δύσπνοια κατά την άσκηση, εφόσον έχει ήδη υπάρξει σημαντική επίδραση στις στεφανιαίες αρτηρίες. Γι’ αυτό, η τακτική εξέταση αίματος παραμένει ο πλέον αξιόπιστος τρόπος για να διαπιστώσετε αν τα επίπεδα της χοληστερόλης σας ξεπερνούν τα φυσιολογικά όρια, ακόμη κι όταν δεν αισθάνεστε ενόχληση ή πόνο.

3. Στόχοι LDL: Γενικοί και ειδικές Περιπτώσεις

Η LDL (Low-Density Lipoprotein) είναι εκείνη η μορφή της χοληστερόλης που τείνει να εναποτίθεται στα τοιχώματα των αρτηριών. Όταν συσσωρεύεται, δημιουργεί αθηρωματικές πλάκες που αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβάντων, όπως έμφραγμα και εγκεφαλικό. Για τον λόγο αυτό, υπάρχει ιδιαίτερη σημασία στον έλεγχο της LDL.

Παρακάτω βλέπετε έναν ενδεικτικό πίνακα με τους στόχους της LDL με βάση διάφορους παράγοντες κινδύνου και παθήσεις:

Κατηγορία Κινδύνου Στόχος LDL (mg/dL)
Χαμηλός / Μέτριος κίνδυνος (άνευ σοβαρών παθήσεων) < 130 mg/dL
Αυξημένος κίνδυνος (π.χ. υπέρταση, διαβήτης τύπου 2) < 100 mg/dL
Πολύ υψηλός κίνδυνος (ιστορικό καρδιακής νόσου ή εγκεφαλικού) < 70 mg/dL
Ασθενείς με σοβαρό υποθυρεοειδισμό (πριν τη ρύθμιση) Εξατομίκευση, αλλά ιδανικά < 100 mg/dL

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι στόχοι αυτοί μπορεί να εξατομικευτούν περαιτέρω με βάση την ηλικία, το φύλο, το οικογενειακό ιστορικό και άλλους παράγοντες κινδύνου (π.χ. κάπνισμα, παχυσαρκία, μεταβολικό σύνδρομο). Όταν υπάρχει υποθυρεοειδισμός, ο ιατρός θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση του προβλήματος του θυρεοειδούς, αλλά και στη ρύθμιση των επιπέδων της LDL.

4. Διατροφικές οδηγίες για τον έλεγχο της χοληστερόλης

Εκτός από τη ρύθμιση της λειτουργίας του θυρεοειδούς μέσω κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής (π.χ. θυροξίνη για τον υποθυρεοειδισμό), η διατροφή αποτελεί σημαντικό σύμμαχο στη διαχείριση της χοληστερόλης. Ακολουθούν ορισμένες συμβουλές:

  1. Προτιμήστε καλά λιπαρά
    • Ελαιόλαδο, αβοκάντο και ξηρούς καρπούς (καρύδια, αμύγδαλα) περιέχουν καλά μονοακόρεστα λιπαρά.
    • Τα ω-3 λιπαρά οξέα από λιπαρά ψάρια (π.χ. σολομός, σαρδέλες) μπορούν να βελτιώσουν το λιπιδαιμικό προφίλ.
  2. Περιορίστε τα κορεσμένα και τρανς λιπαρά
    • Μειώστε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος και πλήρων γαλακτοκομικών.
    • Αποφύγετε έτοιμα αρτοποιήματα, επεξεργασμένα σνακ και τηγανητές τροφές με τρανς λιπαρά.
  3. Εντάξτε περισσότερες φυτικές ίνες
    • Οι φυτικές ίνες δεσμεύουν ένα μέρος της χοληστερόλης στο πεπτικό σύστημα, μειώνοντας την απορρόφησή της.
    • Επιλέξτε δημητριακά ολικής άλεσης, όσπρια, λαχανικά και φρούτα.
  4. Αυξήστε την κατανάλωση λαχανικών και φρούτων
    • Παρέχουν βιταμίνες, ανόργανα στοιχεία και αντιοξειδωτικά.
    • Βοηθούν στη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους.
  5. Περιορίστε τη ζάχαρη και τα γλυκά
    • Η υπερκατανάλωση ζάχαρης αυξάνει τα τριγλυκερίδια και επηρεάζει αρνητικά το λιπιδαιμικό προφίλ.
    • Προτιμήστε φυσικές πηγές γλυκιάς γεύσης, όπως φρούτα.
  6. Κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών 2-3 φορές την εβδομάδα
    • Τα ψάρια αποτελούν εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης και ω-3 λιπαρών.
    • Βοηθούν στη μείωση των φλεγμονών και στη διατήρηση της υγείας των αγγείων.

5. Άλλες χρήσιμες συμβουλές για την υγεία του θυρεοειδούς και της καρδιάς

  1. Φαρμακευτική αγωγή:
    • Αν πάσχετε από υποθυρεοειδισμό, η λήψη θυροξίνης (Τ4) σύμφωνα με τις οδηγίες του ενδοκρινολόγου είναι απαραίτητη. Η σωστή ρύθμιση του θυρεοειδούς μπορεί από μόνη της να βελτιώσει τα επίπεδα χοληστερόλης.
    • Σε περιπτώσεις υπερθυρεοειδισμού, η λήψη αντιθυρεοειδικών φαρμάκων ή άλλων παρεμβάσεων (π.χ. ραδιενεργό ιώδιο) επιβάλλεται για την επαναφορά των θυρεοειδικών ορμονών σε φυσιολογικά επίπεδα.
  2. Τακτική άσκηση:
    • Η σωματική δραστηριότητα, όπως το γρήγορο περπάτημα, το κολύμπι ή η ποδηλασία, έχει πολλαπλά οφέλη.
    • Βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, μειώνει τα επίπεδα της LDL και ενισχύει την HDL.
  3. Ρύθμιση σωματικού βάρους:
    • Η παχυσαρκία επιβαρύνει τον μεταβολισμό και συχνά συνδέεται με υποκλινικό ή κλινικό υποθυρεοειδισμό.
    • Η μείωση 5-10% του σωματικού βάρους μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τα λιπίδια στο αίμα.
  4. Αποφυγή καπνίσματος:
    • Το κάπνισμα συμβάλλει στην ανάπτυξη αθηροσκλήρωσης και αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων.
    • Η διακοπή του καπνίσματος βελτιώνει άμεσα το προφίλ των λιπιδίων και τη συνολική καρδιομεταβολική υγεία.
  5. Τακτικές εξετάσεις:
    • Ελέγχετε τον θυρεοειδή σας (TSH, Τ3, Τ4) ετησίως ή σύμφωνα με τις οδηγίες του ενδοκρινολόγου, ιδίως αν έχετε οικογενειακό ιστορικό.
    • Κάνετε εξετάσεις λιπιδίων (ολική χοληστερόλη, LDL, HDL, τριγλυκερίδια) για να βλέπετε την πορεία των επιπέδων σας.

6. Συχνές ερωτήσεις (FAQ)

  1. Μπορεί ο υποθυρεοειδισμός να αυξήσει μόνο την LDL ή και την ολική χοληστερόλη;
    Ο υποθυρεοειδισμός αυξάνει συνήθως τόσο την ολική χοληστερόλη όσο και την LDL. Κάποιες φορές μπορεί να επηρεάσει και τα τριγλυκερίδια.
  2. Πόσο συχνά πρέπει να ελέγχω τη χοληστερόλη μου;
    Συνήθως μία φορά τον χρόνο ή συχνότερα, ιδίως μετά από φαρμακευτική ή διαιτητική παρέμβαση.
    Αν έχετε υποθυρεοειδισμό ή υπερθυρεοειδισμό, μπορεί να χρειαστεί πιο συχνά, ανάλογα με τις οδηγίες του γιατρού.
  3. Η θεραπεία υποκατάστασης θυρεοειδικών ορμονών βελτιώνει άμεσα τη χοληστερόλη;
    Συνήθως παρατηρείται βελτίωση μέσα σε λίγες εβδομάδες έως λίγους μήνες, εφόσον επιτευχθεί η σωστή ρύθμιση της TSH.
  4. Αν πάρω στατίνη, θα βελτιωθεί και η λειτουργία του θυρεοειδούς μου;
    Οι στατίνες βελτιώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης, αλλά δεν επηρεάζουν άμεσα τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Η ορμονική ρύθμιση απαιτεί θεραπεία υποθυρεοειδισμού ή υπερθυρεοειδισμού.
  5. Ποια τρόφιμα είναι πιο επιβαρυντικά για τη χοληστερόλη;
    Τα τρόφιμα πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά (π.χ. λιπαρά κρέατα, πλήρη γαλακτοκομικά) και τρανς λιπαρά (τηγανητά, επεξεργασμένα σνακ).
  6. Έχω χαμηλή χοληστερόλη αλλά υποθυρεοειδισμό. Αυτό γίνεται;
    Ναι, σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις ή λόγω διατροφής μπορεί να έχετε χαμηλή χοληστερόλη. Το πιο συνηθισμένο όμως είναι η άνοδος της LDL.
  7. Μπορώ να συνεχίσω τη σωματική άσκηση αν έχω υπερθυρεοειδισμό;
    Είναι καλό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.
    Μέχρι να σταθεροποιηθούν τα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί με την έντονη άσκηση.
  8. Υπάρχει φυσικός τρόπος να ρυθμίσω τον θυρεοειδή;
    Ο κυριότερος και πλέον αποτελεσματικός τρόπος είναι η φαρμακευτική αγωγή. Η σωστή διατροφή και το υγιές σωματικό βάρος βοηθούν, αλλά δεν αντικαθιστούν την ιατρική θεραπεία.
  9. Μπορώ να αναστρέψω πλήρως την υψηλή χοληστερόλη λόγω υποθυρεοειδισμού;
    Στις περισσότερες περιπτώσεις, η κατάλληλη ρύθμιση του θυρεοειδούς και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής αρκούν για να επανέλθουν τα επίπεδα της χοληστερόλης εντός φυσιολογικών ορίων.

 

Εάν αντιμετωπίζετε παθολογικές τιμές στη χοληστερόλη ή υποψιάζεστε ότι πάσχετε από κάποια διαταραχή του θυρεοειδούς, μην το αμελείτε.
Στο ιατρείο μας στη Θεσσαλονίκη, είμαστε εδώ για να σας προσφέρουμε ολοκληρωμένη ενδοκρινολογική παρακολούθηση, με εξατομικευμένες συμβουλές για τη ρύθμιση των επιπέδων της χοληστερόλης και την ομαλή λειτουργία του θυρεοειδούς.
Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπεία αποτελούν τα κλειδιά για μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Επικοινωνήστε μαζί μας σήμερα για να προγραμματίσετε το ραντεβού σας!

Κλείστε Ραντεβού

CONTINUE READING
article_PCOS-workout-and-heart-health-1200x801.webp
Ευαγγελία Γιαζιτζόγλου
ΕνδοκρινολογίαΘυρεοειδής

Θυρεοειδής και άσκηση: πώς η γυμναστική επηρεάζει τον θυρεοειδή

\Ο θυρεοειδής αδένας παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού και την παραγωγή ενέργειας. Η άσκηση, τόσο η αερόβια όσο και η αναερόβια, δύναται να επηρεάσει σημαντικά τη λειτουργία του θυρεοειδούς, ενώ παράλληλα η ίδια η λειτουργία του αδένα μπορεί να επηρεάσει το πώς αντιδρά το σώμα μας στη γυμναστική. Στο παρόν άρθρο θα αναλύσουμε πώς ο θυρεοειδής σχετίζεται με την άσκηση, πώς διαφοροποιούνται τα προγράμματα γυμναστικής στον υπερθυρεοειδισμό και τον υποθυρεοειδισμό, και τι πρέπει να προσέξετε αν αντιμετωπίζετε διαταραχές του θυρεοειδούς.

1. Ρόλος του θυρεοειδούς στον μεταβολισμό

Ο θυρεοειδής αδένας εκκρίνει δύο κύριες ορμόνες: την θυροξίνη (Τ4) και την τριιωδοθυρονίνη (Τ3). Οι ορμόνες αυτές:

  • Ρυθμίζουν το μεταβολισμό και την παραγωγή ενέργειας.
  • Επιδρούν στη λειτουργία της καρδιάς, τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και στη νευρομυϊκή λειτουργία.
  • Επηρεάζουν σχεδόν όλα τα όργανα του σώματος.

Όταν υπάρχει διαταραχή στη λειτουργία του θυρεοειδούς, όπως ο υπερθυρεοειδισμός (υπερβολική παραγωγή ορμονών) ή ο υποθυρεοειδισμός (ανεπαρκής παραγωγή ορμονών), ο μεταβολισμός διαταράσσεται και έτσι επηρεάζεται η συνολική ικανότητα του σώματος να ανταποκρίνεται στην άσκηση.

2. Συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού και υποθυρεοειδισμού

Παρακάτω παρατίθεται ένας πίνακας με τα βασικότερα συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού και υποθυρεοειδισμού, ώστε να κατανοήσει κάποιος πώς ακριβώς εκδηλώνονται οι διαταραχές του θυρεοειδούς στην καθημερινή ζωή.

Συμπτώματα Υπερθυρεοειδισμός Υποθυρεοειδισμός
Μεταβολισμός Αυξημένος (ταχύτατη καύση θερμίδων) Μειωμένος (αργή καύση θερμίδων)
Βάρος Συνήθως απώλεια βάρους Αύξηση βάρους ή δυσκολία απώλειας βάρους
Καρδιακός ρυθμός Ταχυπαλμίες, αίσθημα παλμών Βραδυκαρδία, μειωμένοι καρδιακοί παλμοί
Ενέργεια Αυξημένη νευρικότητα, ευερεθιστότητα, τρέμουλο Κόπωση, αίσθημα βραδύτητας
Θερμοκρασία σώματος Αίσθημα ζέστης, υπερβολική εφίδρωση Αίσθημα κρύου, δυσανεξία στο κρύο
Διάθεση / Ψυχολογία Άγχος, εκνευρισμός, δυσκολία στον ύπνο Κατάθλιψη, υπνηλία, δυσκολία συγκέντρωσης
Δέρμα και Μαλλιά Λεπτό δέρμα, τριχόπτωση, εύθραυστα νύχια Ξηρό δέρμα, τριχόπτωση, πιο σκληρά ή εύθραυστα μαλλιά

Τα παραπάνω συμπτώματα αποτελούν ενδείξεις διαταραχής, όχι όμως διάγνωση.
Αν παρατηρείτε αντίστοιχα σημεία, καλό είναι να απευθυνθείτε έγκαιρα σε ενδοκρινολόγο ώστε να λάβετε κατάλληλη καθοδήγηση και θεραπεία.

3. Πώς η άσκηση επηρεάζει τον θυρεοειδή

Η συστηματική γυμναστική μπορεί να έχει θετικές επιδράσεις στη λειτουργία του θυρεοειδούς, υποστηρίζοντας:

  1. Βελτίωση του Μεταβολισμού:
    • Η άσκηση αυξάνει τις ενεργειακές δαπάνες, με αποτέλεσμα να βελτιώνεται η ρύθμιση του μεταβολισμού.
    • Στην περίπτωση του υποθυρεοειδισμού, η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της αύξησης του βάρους, ενώ στον υπερθυρεοειδισμό μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση της μυϊκής μάζας.
  2. Ορμονική Ισορροπία:
    • Η μέτριας έντασης αερόβια άσκηση ενδέχεται να βοηθήσει στη ρύθμιση των θυρεοειδικών ορμονών, ειδικά όταν συνδυάζεται με ισορροπημένη διατροφή και σωστή φαρμακευτική αγωγή (όπου χρειάζεται).
  3. Ψυχολογική Ευεξία:
    • Το στρες επηρεάζει αρνητικά τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Η τακτική άσκηση μειώνει τα επίπεδα στρες και βελτιώνει τη διάθεση, πράγμα που μπορεί να έχει έμμεση θετική επίδραση στις ορμόνες.

4. Αερόβια άσκηση και θυρεοειδής

Αερόβια άσκηση ονομάζουμε τις δραστηριότητες χαμηλής έως μέτριας έντασης, αλλά μεγάλης διάρκειας, που ενισχύουν την καρδιοαναπνευστική αντοχή. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αερόβιας άσκησης είναι:

  • Περπάτημα ή ελαφρύ τρέξιμο (jogging)
  • Κολύμβηση
  • Ποδηλασία
  • Χορός
  • Ομαδικά προγράμματα αεροβικής γυμναστικής

4.1 Οφέλη Αερόβιας Άσκησης σε Άτομα με Υπερθυρεοειδισμό

  • Ρύθμιση καρδιακού ρυθμού: Προγράμματα ήπιας έως μέτριας έντασης μπορούν να βοηθήσουν στην προσαρμογή της καρδιάς και στη σταθεροποίηση των καρδιακών παλμών.
  • Διαχείριση στρες: Η αερόβια άσκηση απελευθερώνει ενδορφίνες, μειώνοντας το άγχος και την ένταση.
  • Σταθεροποίηση βάρους: Αν και ο υπερθυρεοειδισμός συχνά συνδέεται με απώλεια βάρους, η αερόβια άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της υγιούς μυϊκής μάζας, που συχνά φθίνει λόγω της έντονης καύσης θερμίδων.

4.2 Οφέλη Αερόβιας Άσκησης σε Άτομα με Υποθυρεοειδισμό

  • Αύξηση μεταβολικού ρυθμού: Η αερόβια δραστηριότητα βοηθά στην αύξηση της κατανάλωσης θερμίδων, βελτιώνοντας την εικόνα βάρους.
  • Βελτίωση καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας: Πολύ σημαντική, ειδικά όταν ο μεταβολισμός είναι πιο αργός.
  • Τόνωση ψυχολογίας: Σε περιόδους κατάθλιψης ή ψυχολογικής κάμψης που συχνά συνοδεύουν τον υποθυρεοειδισμό, η αερόβια άσκηση δρα αντικαταθλιπτικά.

5. Αναερόβια άσκηση και θυρεοειδής

Αναερόβια άσκηση ονομάζουμε τις δραστηριότητες υψηλής έντασης και μικρής διάρκειας, που στοχεύουν περισσότερο στη μυϊκή ενδυνάμωση. Παραδείγματα αναερόβιας άσκησης είναι:

  • Άρση βαρών (weightlifting)
  • CrossFit
  • Σπριντ
  • Προπόνηση αντιστάσεων με λάστιχα ή μηχανήματα

5.1 Αναερόβια άσκηση στον υπερθυρεοειδισμό

  • Προσοχή στην υπερβολική επιβάρυνση: Επειδή τα άτομα με υπερθυρεοειδισμό έχουν αυξημένο καρδιακό ρυθμό, οι ασκήσεις υψηλής έντασης μπορεί να επιβαρύνουν την καρδιά. Είναι σημαντικό να γίνεται εξατομικευμένη προσέγγιση, σε συνεργασία με τον γιατρό ή τον προπονητή.
  • Διατήρηση μυϊκής μάζας: Ο υπερθυρεοειδισμός οδηγεί σε αυξημένη διάσπαση μυϊκού ιστού. Η αναερόβια άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της μυϊκής μάζας, αρκεί να γίνεται με σωστή επιτήρηση και χωρίς υπερβολές.

5.2 Αναερόβια άσκηση στον υποθυρεοειδισμό

  • Ενίσχυση μεταβολισμού μέσω μυϊκής μάζας: Περισσότερη μυϊκή μάζα σημαίνει υψηλότερο μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας, κάτι που βοηθά τα άτομα με υποθυρεοειδισμό να διαχειριστούν καλύτερα το βάρος τους.
  • Βελτίωση αντοχής και δύναμης: Η υποθυρεοειδική κόπωση συχνά μειώνει τη διάθεση για άσκηση. Με μία προσεκτική, σταδιακή αύξηση της έντασης, τα άτομα μπορούν να δουν αισθητά κέρδη στη φυσική κατάστασή τους.

6. Ενδείξεις και αντενδείξεις: τι πρέπει να προσέχουμε

  1. Ιατρική Αξιολόγηση:
    • Πριν ξεκινήσετε οποιοδήποτε πρόγραμμα άσκησης, ειδικά αν έχετε διαγνωσμένες διαταραχές θυρεοειδούς, συνιστάται να επισκεφθείτε την ενδοκρινολόγο σας.
    • Ενδέχεται να χρειαστεί να γίνουν αιματολογικές εξετάσεις (π.χ. TSH, T3, T4) για να εκτιμηθεί η τρέχουσα κατάσταση του θυρεοειδούς.
  2. Προσαρμογή Φαρμακευτικής Αγωγής:
    • Σε περιπτώσεις που λαμβάνετε φάρμακα για τον θυρεοειδή (π.χ. λεβοθυροξίνη για υποθυρεοειδισμό ή άλλα φάρμακα για υπερθυρεοειδισμό), η γιατρός μπορεί να χρειαστεί να προσαρμόσει τη δοσολογία ανάλογα με την ένταση της άσκησης.
  3. Ενυδάτωση και Διατροφή:
    • Είτε έχετε υπερθυρεοειδισμό είτε υποθυρεοειδισμό, η ισορροπημένη διατροφή και η επαρκής ενυδάτωση είναι ζωτικής σημασίας.
    • Προτιμήστε τρόφιμα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, φυτικές ίνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία (π.χ. ιώδιο, σελήνιο).
  4. Σταδιακή Αύξηση της Έντασης:
    • Ειδικά σε υποθυρεοειδικούς ασθενείς που αισθάνονται κόπωση, η αργή και σταθερή αύξηση της έντασης της προπόνησης βοηθά στην αποφυγή τραυματισμών και υπερκόπωσης.
    • Στον υπερθυρεοειδισμό, η αυξημένη καρδιακή συχνότητα επιβάλλει την ανάγκη για ασφαλή διαλείμματα και σωστή παρακολούθηση της καρδιακής λειτουργίας.
  5. Επαρκής Ξεκούραση:
    • Ο ύπνος είναι απαραίτητος για την αποκατάσταση του οργανισμού και την ορμονική ισορροπία. Στοχεύστε σε 7-9 ώρες ύπνου καθημερινά.

7. Ενδεικτική Προσέγγιση Προπόνησης

Παρακάτω παρουσιάζεται ένα ενδεικτικό πλάνο προπόνησης που μπορεί να προσαρμοστεί σε διαφορετικά επίπεδα φυσικής κατάστασης και ποικίλες διαταραχές θυρεοειδούς. Πριν το ακολουθήσετε, συμβουλευτείτε τον ενδοκρινολόγο και έναν ειδικευμένο γυμναστή.

  • Ημέρα 1:
    • Αερόβια Άσκηση: 30 λεπτά περπάτημα ή ελαφρύ τρέξιμο (με διάλειμμα ενδιάμεσα αν χρειαστεί).
    • Κοιλιακοί και ραχιαίοι: 3 σετ των 12-15 επαναλήψεων.
  • Ημέρα 2:
    • Ασκήσεις με βάρη (αναερόβιες):
      • Κάμψεις δικεφάλων με ελαφριά βάρη (2-3 σετ των 10-12 επαναλήψεων).
      • Εκτάσεις τρικεφάλων με λάστιχα.
    • Διατάσεις: 5-10 λεπτά εστίαση στην ευλυγισία και χαλάρωση μυών.
  • Ημέρα 3:
    • Διάλειμμα / Ήπια δραστηριότητα (yoga ή pilates) για αποθεραπεία και μείωση στρες.
  • Ημέρα 4:
    • Αερόβια Προπόνηση Υψηλότερης Έντασης: Διαλειμματικό τρέξιμο ή ποδηλασία (30 λεπτά).
    • Κοιλιακοί και ραχιαίοι: 3 σετ των 12-15 επαναλήψεων.
  • Ημέρα 5:
    • Αναερόβια Άσκηση:
      • Καθίσματα με βάρη (2-3 σετ των 10-12 επαναλήψεων).
      • Κωπηλατική με μπάρα ή λάστιχο (2-3 σετ των 10-12 επαναλήψεων).
  • Σαββατοκύριακο:
    • Ελεύθερη μέρα ή ελαφρύ περπάτημα στη φύση.

Αυτό το πλάνο μπορεί να αναπροσαρμοστεί σύμφωνα με την ιατρική διάγνωση, τα επίπεδα TSH, T3 και T4, καθώς και τη φυσική κατάσταση του ατόμου.

8. Βιβλιογραφικές αναφορές και σχετικοί σύνδεσμοι

Για περαιτέρω έγκυρη πληροφόρηση, μπορείτε να ανατρέξετε στις ακόλουθες πηγές:

  1. American Thyroid Association (ATA): https://www.thyroid.org/
    • Παρέχει εκτενή πληροφόρηση σχετικά με τις διαταραχές του θυρεοειδούς και τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα.
  2. National Institutes of Health (NIH) – NCBI: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/
    • Φιλοξενεί μελέτες και ερευνητικά άρθρα για τη σχέση θυρεοειδικών ορμονών και άσκησης.
  3. Endocrine Society:
    • Παρουσιάζει κλινικές οδηγίες και ερευνητικές εξελίξεις στον τομέα της ενδοκρινολογίας.

9. Συχνές ερωτήσεις (FAQ)

  1. Μπορεί η άσκηση να θεραπεύσει μια διαταραχή του θυρεοειδούς;
    Η άσκηση δεν θεραπεύει τον θυρεοειδή, αλλά σε συνδυασμό με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και διατροφή, βοηθά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της ρύθμισης του βάρους.
  2. Ποια είναι η καλύτερη μορφή άσκησης για τον υπερθυρεοειδισμό;
    Συνήθως προτείνονται ήπιας έως μέτριας έντασης αερόβιες δραστηριότητες (π.χ. περπάτημα, ποδηλασία), ώστε να αποφεύγεται η υπερβολική επιβάρυνση της καρδιάς.
  3. Μπορώ να κάνω βάρη αν έχω υποθυρεοειδισμό;
    Ναι, η αναερόβια προπόνηση με βάρη μπορεί να ενισχύσει τη μυϊκή μάζα και να αυξήσει τον μεταβολισμό ηρεμίας, αρκεί να γίνεται με σωστή τεχνική και προοδευτική αύξηση επιβάρυνσης.
  4. Πόσο συχνά πρέπει να γυμνάζομαι;
    Γενικά, προτείνεται τουλάχιστον 3-5 φορές την εβδομάδα, ανάλογα με την κατάσταση της υγείας σας και τις οδηγίες του ενδοκρινολόγου.
  5. Η έντονη εφίδρωση σχετίζεται με υπερθυρεοειδισμό ή απλά με τη γυμναστική;
    Η έντονη εφίδρωση μπορεί να είναι σύμπτωμα υπερθυρεοειδισμού, αλλά και φυσιολογική αντίδραση στη σωματική άσκηση. Αν παρατηρείτε υπερβολική εφίδρωση σε χαμηλές εντάσεις, συζητήστε το με τον γιατρό σας.
  6. Μπορεί η άσκηση να βοηθήσει με τη δυσκοιλιότητα στον υποθυρεοειδισμό;
    Ναι, η τακτική αερόβια άσκηση σε συνδυασμό με επαρκή κατανάλωση νερού μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία του εντέρου.
  7. Τι πρέπει να προσέξω στη διατροφή μου;
    Προτιμήστε τροφές πλούσιες σε ιώδιο, σελήνιο και ψευδάργυρο (π.χ. θαλασσινά, ξηρούς καρπούς), καθώς και άφθονα λαχανικά και φρούτα. Αποφύγετε την υπερβολική κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών και ζάχαρης.
  8. Είναι ασφαλές να κάνω HIIT (High Intensity Interval Training) αν έχω υπερθυρεοειδισμό;
    Εξαρτάται από τη σοβαρότητα του υπερθυρεοειδισμού και την καρδιακή σας λειτουργία. Πάντα να συμβουλεύεστε τον γιατρό πριν ξεκινήσετε προγράμματα υψηλής έντασης.
  9. Υπάρχει κίνδυνος καρδιακών επιπλοκών από την άσκηση με θυρεοειδοπάθεια;
    Αν ακολουθείτε τις ιατρικές οδηγίες και δεν υπερβαίνετε τα όριά σας, ο κίνδυνος μειώνεται. Ωστόσο, σε περιπτώσεις σοβαρής υπερθυρεοειδικής νόσου ή υποθυρεοειδισμού που δεν έχει ρυθμιστεί, υπάρχει κίνδυνος καρδιακής επιβάρυνσης.
  10. Πόσο σύντομα θα δω αποτελέσματα στη σωματική μου κατάσταση;
    Αυτό εξαρτάται από τη ρύθμιση του θυρεοειδούς, τη συνέπεια στην προπόνηση, τη διατροφή και τη φαρμακευτική αγωγή.
    Συνήθως, οι αλλαγές στην αντοχή και στη μυϊκή μάζα γίνονται εμφανείς εντός 2-3 μηνών.

Η ισορροπία μεταξύ του σωστού θεραπευτικού σχήματος για τον θυρεοειδή και της κατάλληλης επιλογής άσκησης μπορεί να βελτιώσει θεαματικά την ποιότητα ζωής σας. Εάν αντιμετωπίζετε συμπτώματα που σχετίζονται με διαταραχές θυρεοειδούς ή θέλετε εξειδικευμένες οδηγίες για το δικό σας πρόγραμμα γυμναστικής, επικοινωνήστε με το ενδοκρινολογικό ιατρείο μας στη Θεσσαλονίκη.
Είμαστε εδώ για να αξιολογήσουμε την κατάστασή σας, να σας δώσουμε προσωποποιημένη καθοδήγηση και να σας βοηθήσουμε να βρείτε τις καλύτερες στρατηγικές για την υγεία του θυρεοειδούς και τη φυσική σας κατάσταση.

Κλείστε Ραντεβού

CONTINUE READING
cabad09c-d3dd-4637-be1e-ef2f2d8477a6-1200x675.jpg
Ευαγγελία Γιαζιτζόγλου
Θυρεοειδής

Θυρεοειδής, θυρεοειδίτιδα Χασιμότο και βιταμίνη Β12: πώς συνδέονται;

Θυρεοειδής, θυρεοειδίτιδα Hashimoto και βιταμίνη Β12:
Πώς συνδέονται και γιατί έχουν σημασία για την υγεία σας

Ο θυρεοειδής αδένας επηρεάζει πολλές λειτουργίες του σώματος, και οι διαταραχές του μπορούν να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια βιταμίνης Β12, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει την υγεία σας.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, μια αυτοάνοση πάθηση που αποτελεί τη συχνότερη αιτία υποθυρεοειδισμού.
Ας δούμε πώς αυτές οι καταστάσεις συνδέονται, τα συμπτώματα που πρέπει να γνωρίζετε και τις επιλογές θεραπείας.

Τι είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto;

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι μια αυτοάνοση διαταραχή, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον θυρεοειδή αδένα, προκαλώντας φλεγμονή και μειωμένη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών.
Η πάθηση αυτή σχετίζεται συχνά με άλλες αυτοάνοσες διαταραχές, όπως η κακοήθης αναιμία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη βιταμίνης Β12.

Συχνά συμπτώματα θυρεοειδίτιδας Hashimoto:

Σύμπτωμα Περιγραφή
Κόπωση Έντονη αίσθηση κόπωσης και αδυναμίας.
Αύξηση βάρους Ανεξήγητη αύξηση σωματικού βάρους.
Ευαισθησία στο κρύο Αίσθημα κρύου, ακόμα και σε ζεστό περιβάλλον.
Διαταραχές διάθεσης Κατάθλιψη, ευερεθιστότητα και άγχος.
Πρήξιμο στον λαιμό Διόγκωση του θυρεοειδούς (βρογχοκήλη).

Υποθυρεοειδισμός: Τι Είναι και Ποια Είναι τα Συμπτώματα

Ο υποθυρεοειδισμός, που συχνά προκαλείται από τη θυρεοειδίτιδα Hashimoto, εμφανίζεται όταν ο θυρεοειδής αδένας δεν παράγει αρκετές ορμόνες. Αυτό επηρεάζει τον μεταβολισμό και πολλές άλλες λειτουργίες του σώματος.

Συχνά συμπτώματα υποθυρεοειδισμού:

Σύμπτωμα Περιγραφή
Κόπωση Μόνιμη αίσθηση κόπωσης, ακόμα και μετά από ύπνο.
Ξηροδερμία και εύθραυστα μαλλιά Δέρμα που ξεφλουδίζει και μαλλιά που πέφτουν εύκολα.
Κατάθλιψη Χαμηλή διάθεση και έλλειψη κινήτρων.
Αύξηση βάρους Δυσκολία απώλειας βάρους παρά τη σωστή διατροφή.

Έλλειψη Βιταμίνης Β12: Γιατί είναι σημαντική;

Η βιταμίνη Β12 είναι απαραίτητη για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και την καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.
Σε άτομα με Hashimoto ή άλλες διαταραχές του θυρεοειδούς, η έλλειψη βιταμίνης Β12 είναι συχνή, προκαλώντας σοβαρά συμπτώματα.

Συχνά συμπτώματα έλλειψης Β12:

Σύμπτωμα Περιγραφή
Κόπωση Έλλειψη ενέργειας και αίσθηση αδυναμίας.
Μουδιάσματα Μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα άκρα.
Δυσκολία συγκέντρωσης «Ομίχλη» στο μυαλό και γνωστικά προβλήματα.
Μακροκυτταρική αναιμία Ελαττωμένη παραγωγή φυσιολογικών ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Η σχέση Βιταμίνης Β12, ομοκυστεΐνης και θυρεοειδούς

Η βιταμίνη Β12 παίζει σημαντικό ρόλο στον μεταβολισμό της ομοκυστεΐνης, ενός αμινοξέος που συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Σε άτομα με Hashimoto και υποθυρεοειδισμό, τα επίπεδα ομοκυστεΐνης μπορεί να αυξηθούν λόγω:

  • Μειωμένης απορρόφησης Β12: Αυτή είναι συχνή σε άτομα με Hashimoto, λόγω αυτοάνοσων διαταραχών όπως η κακοήθης αναιμία.
  • Δυσλειτουργίας των ενζύμων: Ο υποθυρεοειδισμός επηρεάζει τον μεταβολισμό της ομοκυστεΐνης.

Συνέπειες αυξημένης ομοκυστεΐνης: Αυξημένος καρδιαγγειακός κίνδυνος, αθηροσκλήρωση, και φλεγμονή.

Τι Μπορείτε να κάνετε

Αν υποψιάζεστε ότι έχετε συμπτώματα θυρεοειδικής διαταραχής ή ανεπάρκειας βιταμίνης Β12, η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι ζωτικής σημασίας.

  1. Εξετάσεις:
    • Έλεγχος θυρεοειδικών ορμονών (TSH, T3, T4).
    • Έλεγχος αντισωμάτων (anti-TPO, anti-TG) για τη διάγνωση Hashimoto.
    • Μέτρηση επιπέδων βιταμίνης Β12, φυλλικού οξεός, βιταμίνης Β6 και ομοκυστεΐνης.
  2. Θεραπεία:
    • Hashimoto και Υποθυρεοειδισμός: Χορήγηση θυροξίνης.
    • Έλλειψη Β12: Συμπληρώματα βιταμίνης Β12 από το στόμα ή ενέσιμη χορήγηση ενδομυϊκά Β12.
  3. Διατροφή:
    • Εντάξτε τροφές πλούσιες σε Β12, όπως κρέας, ψάρια, αυγά και γαλακτοκομικά.
  4. Παρακολούθηση: Τακτικός έλεγχος από ενδοκρινολόγο για τη διαχείριση της πάθησης.

Γιατί να μας επιλέξετε

Στο ιατρείο μας, ειδικευόμαστε στη διάγνωση και τη θεραπεία της θυρεοειδίτιδας Hashimoto, του υποθυρεοειδισμού και των συνοδών ανωμαλιών όπως η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12.
Με σύγχρονες μεθόδους και εξατομικευμένη φροντίδα, σας βοηθάμε να βελτιώσετε την ποιότητα της ζωής σας.

 

 

Κλείστε Ραντεβού

CONTINUE READING
ozos.jpg
Κωνσταντίνος Σταματόπουλος
ΘυρεοειδήςΤριχόπτωση

Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (Hasimoto) και Τριχόπτωση: Συνεργασία Δερματολόγου – Ενδοκρινολόγου

Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο είναι μια αυτοάνοση διαταραχή του θυρεοειδούς αδένα που επηρεάζει χιλιάδες ανθρώπους, ιδιαίτερα γυναίκες. Ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που φέρνει άγχος στους ασθενείς είναι η τριχόπτωση, η οποία μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ψυχολογία και την αυτοπεποίθησή τους.

Στο ιατρείο μας, η συνεργασία δερματολόγου και ενδοκρινολόγου είναι θεμελιώδης για την ολιστική αντιμετώπιση της νόσου και των επιπτώσεών της, όπως η τριχόπτωση.

Πώς η Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο Επηρεάζει την Τριχοφυΐα

Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο προκαλεί διαταραχές στα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών, όπως η θυροξίνη (Τ4) και η τριιωδοθυρονίνη (Τ3). Αυτές οι ορμόνες είναι κρίσιμες για την υγιή ανάπτυξη των μαλλιών. Όταν οι ορμόνες αυτές είναι μειωμένες (υποθυρεοειδισμός), τα μαλλιά μπαίνουν σε φάση πτώσης (telogen effluvium), με αποτέλεσμα:

  • Αραίωση στο τριχωτό της κεφαλής.
  • Εύθραυστα και ξηρά μαλλιά.
  • Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, διάχυτη τριχόπτωση.

Γιατί είναι Σημαντική η Συνεργασία Δερματολόγου και Ενδοκρινολόγου

Η αντιμετώπιση της τριχόπτωσης που σχετίζεται με τη Χασιμότο απαιτεί εξειδικευμένη και διεπιστημονική προσέγγιση:

  1. Ενδοκρινολογική Αξιολόγηση: Ο ενδοκρινολόγος ρυθμίζει τις ορμόνες του θυρεοειδούς μέσω φαρμακευτικής αγωγής, όπως η λήψη θυροξίνης. Η ορμονική ισορροπία είναι βασική προϋπόθεση για την αποκατάσταση της υγείας των μαλλιών.
  2. Δερματολογική Παρέμβαση: Ο δερματολόγος εξειδικεύεται στην αποκατάσταση της τριχοφυΐας μέσω:
    • Τοπικών θεραπειών.
    • Αναγεννητικών θεραπειών, όπως το PRP (αυτόλογη μεσοθεραπεία πλάσματος).
    • Προτάσεων για ειδικά συμπληρώματα διατροφής που ενισχύουν την τρίχα.

Η συνεργασία μεταξύ των δύο ειδικοτήτων διασφαλίζει ότι οι ασθενείς λαμβάνουν ολιστική φροντίδα, ενώ η συνύπαρξη των ειδικών στο ιατρείο μας εξυπηρετεί την άμεση και αποτελεσματική εξυπηρέτηση των ασθενών.

Πότε να Επισκεφθείτε τον Δερματολόγο και Ενδοκρινολόγο

Εάν παρατηρείτε τριχόπτωση που συνδυάζεται με συμπτώματα όπως:

  • Κόπωση.
  • Ξηρότητα δέρματος.
  • Αύξηση βάρους.
  • Αίσθημα ψυχρότητας.

είναι πιθανό να πάσχετε από θυρεοειδοπάθεια. Μια εξειδικευμένη εκτίμηση από την ενδοκρινολόγο θα δώσει τις πρώτες απαντήσεις, ενώ ο δερματολόγος θα εξασφαλίσει τη σωστή φροντίδα για την τριχόπτωση.

Οι Θεραπείες μας για Τριχόπτωση στο Πλαίσιο της Χασιμότο

Στο ιατρείο μας, προσφέρουμε εξατομικευμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα, όπως:

  • Αυξητικοί παράγοντες (Growth Factors): Ενισχύουν τη θρέψη των τριχών.
  • Μεσοθεραπεία μαλλιών: Βελτιώνει την αιμάτωση και την ποιότητα της τρίχας.
  • Διατροφολογική υποστήριξη: Ενισχύουμε το αποτέλεσμα με στοχευμένα θρεπτικά συστατικά για μαλλιά και θυρεοειδή.

Η συνδυαστική αυτή προσέγγιση βελτιώνει ταυτόχρονα την υγεία του θυρεοειδούς και την τριχόπτωση, παρέχοντας ουσιαστική βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών.

Κλείστε Ραντεβού

CONTINUE READING
10-1200x801.jpg
Κωνσταντίνος Σταματόπουλος
ΘυρεοειδήςΤριχόπτωση

Θυρεοειδής, Υπερθυρεοειδισμός – Υποθυρεοειδισμός και Τριχόπτωση

Η τριχόπτωση αποτελεί ένα συχνό σύμπτωμα που συνδέεται στενά με τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Ο υπερθυρεοειδισμός και ο υποθυρεοειδισμός, δύο βασικές διαταραχές του θυρεοειδούς, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την υγεία των μαλλιών, οδηγώντας σε αραίωση, ευθραυστότητα ή ακόμα και τοπική τριχόπτωση.

Πώς ο Θυρεοειδής Επηρεάζει την Τρίχα;

Ο θυρεοειδής αδένας ρυθμίζει πολλές ζωτικές λειτουργίες του σώματος μέσω των ορμονών που παράγει: της θυροξίνης (Τ4) και της τριιωδοθυρονίνης (Τ3). Οι θυρεοειδικές ορμόνες επηρεάζουν τον μεταβολισμό των θυλάκων της τρίχας, καθώς και τον κύκλο ζωής τους, ο οποίος περιλαμβάνει τις φάσεις ανάπτυξης (αναγενής), στασιμότητας (καταγενής) και πτώσης (τελογενής). Ορμονικές ανισορροπίες λόγω υπερθυρεοειδισμού ή υποθυρεοειδισμού μπορούν να διαταράξουν αυτόν τον κύκλο.

Υπερθυρεοειδισμός και Τριχόπτωση

Στον υπερθυρεοειδισμό, ο θυρεοειδής αδένας παράγει υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε:

  • Διάχυτη αραίωση των μαλλιών: Τα μαλλιά γίνονται λεπτά και εύθραυστα.
  • Επιτάχυνση του κύκλου της τρίχας: Οδηγεί σε αυξημένη πτώση.
  • Συνοδά συμπτώματα: Αυξημένη εφίδρωση, λιπαρότητα του τριχωτού και ευθραυστότητα των νυχιών.

Υποθυρεοειδισμός και Τριχόπτωση

Στον υποθυρεοειδισμό, ο θυρεοειδής αδένας δεν παράγει αρκετές ορμόνες, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει:

  • Διάχυτη τριχόπτωση: Η απώλεια μαλλιών αφορά όλο το τριχωτό, αλλά συχνά παρατηρείται και στα φρύδια (ειδικά στο εξωτερικό τους τμήμα).
  • Επιβράδυνση του κύκλου της τρίχας: Μειώνεται η ανάπτυξη και αυξάνεται η πτώση.
  • Αλλαγή της υφής των μαλλιών: Τα μαλλιά γίνονται ξηρά και θαμπά.
  • Ξηρότητα του τριχωτού: Συχνά συνοδεύεται από απολέπιση ή πιτυρίδα.

Διάγνωση Διαταραχών του Θυρεοειδούς και Τριχόπτωσης

Η διάγνωση περιλαμβάνει τα εξής βήματα:

  1. Λήψη Ιστορικού:
    • Συμπτώματα όπως κόπωση, αλλαγές στο βάρος ή αυξημένη εφίδρωση κα..
    • Οικογενειακό ιστορικό θυρεοειδοπάθειας.
  2. Κλινική Εξέταση:
    • Έλεγχος για σημεία τριχόπτωσης, ξηρότητας ή αλλαγής της υφής των μαλλιών.
    • Αξιολόγηση για άλλα σημεία θυρεοειδοπάθειας, όπως διόγκωση θυρεοειδούς (βρογχοκήλη).
  3. Εργαστηριακές Εξετάσεις:
    • TSH (θυρεοειδοτρόπος ορμόνη): Η πιο ευαίσθητη εξέταση για διαταραχές του θυρεοειδούς.
    • Τ4 και Τ3: Ελέγχονται για να επιβεβαιωθεί υπερθυρεοειδισμός ή υποθυρεοειδισμός.
    • Αντισώματα: Ανίχνευση αυτοαντισωμάτων για αυτοάνοσα νοσήματα όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto ή η νόσος του Graves.
    • Υπέρηχος θυρεοειδούς
  4. Δερματολογική Αξιολόγηση:
    • Τριχοσκόπηση για λεπτομερή ανάλυση του τριχωτού και της κατάστασης των θυλάκων της τρίχας.

Αντιμετώπιση της Τριχόπτωσης από Θυρεοειδοπάθειες

  1. Ρύθμιση του Θυρεοειδούς:
    • Υποθυρεοειδισμός: Λήψη λεβοθυροξίνης για την αποκατάσταση των επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών.
    • Υπερθυρεοειδισμός: Θεραπείες όπως αντιθυρεοειδικά φάρμακα, ραδιενεργό ιώδιο ή χειρουργική αντιμετώπιση.
  2. Τοπικές Θεραπείες:
    • Μινοξιδίλη και άλλες τοπικές ουσίες για την ενίσχυση της ανάπτυξης της τρίχας.
    • Μεσοθεραπείες ή PRP
  3. Διατροφική Υποστήριξη:
    • Πρόσληψη θρεπτικών συστατικών όπως σίδηρος, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ψευδάργυρος και σελήνιο, που είναι κρίσιμα για την ανάπτυξη της τρίχας.
  4. Ψυχολογική Υποστήριξη:
    • Διαχείριση άγχους, καθώς οι θυρεοειδοπάθειες συχνά συνοδεύονται από στρες, το οποίο επιδεινώνει την τριχόπτωση.

Στο Ενδοκρινολογικό και Δερματολογικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης, η συνεργασία μεταξύ δερματολόγου και ενδοκρινολόγου αποτελεί έναν από τους βασικούς μας πυλώνες για την ολιστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας που σχετίζονται τόσο με το δέρμα όσο και με τις ορμόνες. Αυτή η συνεργασία προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα για τους ασθενείς μας:

  • Ολιστική προσέγγιση: Πολλά δερματικά προβλήματα, όπως η τριχόπτωση, η ακμή, και άλλα δερματολογικά θέματα, έχουν ορμονική βάση. Ο συνδυασμός της δερματολογικής και ενδοκρινολογικής γνώσης διασφαλίζει την ακριβή διάγνωση και την ολοκληρωμένη θεραπεία.
  • Εξατομικευμένη θεραπεία: Οι ασθενείς μας επωφελούνται από θεραπείες προσαρμοσμένες στις προσωπικές τους ανάγκες, αφού λαμβάνονται υπόψη τόσο οι δερματολογικές όσο και οι ορμονικές παράμετροι.
  • Εξοικονόμηση χρόνου: Οι ασθενείς έχουν πρόσβαση σε εξειδικευμένες υπηρεσίες δύο ειδικοτήτων στον ίδιο χώρο, χωρίς να χρειάζεται να αναζητούν ξεχωριστά ραντεβού ή παραπομπές.
  • Συντονισμένη παρακολούθηση: Η τακτική επικοινωνία μεταξύ δερματολόγου και ενδοκρινολόγου διασφαλίζει τη συνεχή παρακολούθηση της πορείας του ασθενούς και την προσαρμογή της θεραπείας όποτε χρειάζεται.

Στο ιατρείο μας, αυτή η συνεργασία δεν είναι απλώς μια συστέγαση δύο ειδικοτήτων, αλλά μια δέσμευση να παρέχουμε την καλύτερη δυνατή φροντίδα, συνδυάζοντας την εξειδίκευση δύο διαφορετικών ειδικοτήτων για το μέγιστο όφελος των ασθενών μας.

Κλείστε Ραντεβού

CONTINUE READING
iodio-kai-trichoptosi.jpg
Κωνσταντίνος Σταματόπουλος
ΘυρεοειδήςΤριχόπτωση

Ιώδιο και Τριχόπτωση

Το ιώδιο είναι ένα βασικό ιχνοστοιχείο που συμβάλλει στη ρύθμιση πολλών λειτουργιών του σώματος μέσω του θυρεοειδούς αδένα, ο οποίος ρυθμίζει την παραγωγή ορμονών που επηρεάζουν το μεταβολισμό και την ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της υγείας των μαλλιών. Η έλλειψη ιωδίου μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την υγεία των μαλλιών, ενώ αντίθετα κάποιες θεραπείες με ιώδιο ενδέχεται να σχετίζονται με την τριχόπτωση.

Η Σχέση Ιωδίου και Τριχόπτωσης: Τι Δείχνουν οι Έρευνες;

Σύμφωνα με έρευνες, το ιώδιο είναι απαραίτητο για τη σωστή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Ο θυρεοειδής παράγει ορμόνες που βοηθούν στη ρύθμιση της ανάπτυξης και του κύκλου των τριχών. Όταν υπάρχει έλλειψη ιωδίου, ο θυρεοειδής μπορεί να λειτουργήσει υποτονικά, μια κατάσταση που είναι γνωστή ως υποθυρεοειδισμός. Ένας από τους συχνότερους τρόπους με τους οποίους ο υποθυρεοειδισμός εκδηλώνεται είναι η τριχόπτωση. Έρευνες δείχνουν πως άτομα με ανεπάρκεια ιωδίου εμφανίζουν συχνότερα αραίωση μαλλιών, ξηρότητα και αυξημένη τριχόπτωση, λόγω της αδυναμίας του σώματος να υποστηρίξει τον φυσιολογικό κύκλο των τριχών.

Προκαλεί η Έλλειψη Ιωδίου Τριχόπτωση;

Ναι, η έλλειψη ιωδίου μπορεί να προκαλέσει τριχόπτωση, καθώς πιθανώς να οδηγεί σε υποθυρεοειδισμό, ο οποίος επιβραδύνει τον μεταβολισμό και τον κύκλο ζωής των τριχών. Όταν ο θυρεοειδής δεν παράγει αρκετές ορμόνες, οι τρίχες μπαίνουν γρηγορότερα στην τελογενή φάση (πτώση), γεγονός που αυξάνει την απώλεια μαλλιών. Άτομα με σοβαρή έλλειψη ιωδίου μπορεί να εμφανίσουν επίσης εύθραυστα και ξηρά μαλλιά, με μειωμένη ανάπτυξη.

Χρησιμοποιείται το Ιώδιο για την Αντιμετώπιση της Τριχόπτωσης;

Η υποκατάσταση του ιωδίου μπορεί να βοηθήσει στην ανάκαμψη της υγείας των τριχών σε άτομα με έλλειψη ιωδίου και υποθυρεοειδισμό. Στις περιπτώσεις αυτές, συνιστάται η λήψη συμπληρωμάτων ιωδίου ή η προσθήκη πλούσιων σε ιώδιο τροφών στη διατροφή, όπως τα θαλασσινά, τα ψάρια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και το ιωδιούχο αλάτι. Ωστόσο, η λήψη ιωδίου πρέπει να γίνεται με προσοχή και υπό την καθοδήγηση ιατρού, καθώς η υπερβολική πρόσληψη ιωδίου μπορεί να προκαλέσει άλλα προβλήματα, συμπεριλαμβανομένου του υπερθυρεοειδισμού, που μπορεί επίσης να προκαλέσει τριχόπτωση.

Θεραπείες με Ιώδιο πχ. για Θυρεοειδή και η Επίδρασή τους στην Τριχόπτωση

Η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο χρησιμοποιείται συνήθως για την αντιμετώπιση ορισμένων τύπων καρκίνου του θυρεοειδούς, όπως και για άλλες διαταραχές του θυρεοειδούς, όπως η νόσος του Graves. Η θεραπεία αυτή καταστρέφει τα κύτταρα του θυρεοειδούς αδένα, μειώνοντας την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Ωστόσο, οι παρενέργειες αυτής της θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν τριχόπτωση, καθώς η καταστροφή των κυττάρων επηρεάζει τον μεταβολισμό και οδηγεί συχνά σε προσωρινό ή μόνιμο υποθυρεοειδισμό, ο οποίος προκαλεί τριχόπτωση. Είναι επίσης πιθανό μετά από μια θεραπεία με ιώδιο να χρειάζεται μόνιμη υποκατάσταση θυρεοειδικών ορμονών, για τη σταθεροποίηση της λειτουργίας του μεταβολισμού.

Συμπεράσματα

Η έλλειψη ιωδίου μπορεί να επιδεινώσει την τριχόπτωση λόγω υποθυρεοειδισμού, ενώ η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, αν και αποτελεσματική για τον καρκίνο του θυρεοειδούς, μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες όπως τριχόπτωση. Η επαρκής πρόσληψη ιωδίου είναι απαραίτητη για την υγεία του θυρεοειδούς και των μαλλιών, ωστόσο η λήψη του πρέπει να γίνεται με προσοχή και υπό την επίβλεψη ειδικού.

Κλείστε Ραντεβού

CONTINUE READING
images-1.jpeg
Κωνσταντίνος Σταματόπουλος
Τριχόπτωση

Τριχόπτωση και Αυτοάνοσα Νοσήματα: Αιτίες, Διάγνωση και Θεραπεία

Η τριχόπτωση που σχετίζεται με αυτοάνοσα νοσήματα αποτελεί μια από τις πιο συνηθισμένες αλλά και ανησυχητικές μορφές απώλειας μαλλιών. Τα αυτοάνοσα νοσήματα επηρεάζουν την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να διακρίνει μεταξύ ξένων και φυσιολογικών κυττάρων, με αποτέλεσμα το ίδιο το σώμα να επιτίθεται στους θύλακες των τριχών. Αυτό οδηγεί σε διάφορες μορφές τριχόπτωσης, που κυμαίνονται από τοπική μέχρι γενικευμένη αλωπεκία τριχών. Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε τις αιτίες της τριχόπτωσης λόγω αυτοάνοσων νοσημάτων, τη διάγνωση και τον ρόλο του δερματολόγου στη θεραπεία.

Αιτίες Τριχόπτωσης από Αυτοάνοσα Νοσήματα

Τα αυτοάνοσα νοσήματα που προκαλούν τριχόπτωση μπορεί να είναι είτε δερματολογικά είτε συστηματικά, επηρεάζοντας ολόκληρο το σώμα. Κάποια από τα κύρια αυτοάνοσα νοσήματα που συνδέονται με την απώλεια μαλλιών περιλαμβάνουν:

1. Γυροειδής Αλωπεκία – Τριχοφάγος (Alopecia Areata)

Η αλωπεκία είναι μια αυτοάνοση πάθηση που οδηγεί σε τοπική ή γενικευμένη τριχόπτωση. Το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους θύλακες των τριχών, προκαλώντας την πτώση τους σε μικρά κυκλικά μπαλώματα. Σε σοβαρότερες περιπτώσεις, μπορεί να εξελιχθεί σε ολική απώλεια μαλλιών στο τριχωτό ή καθολική γυροειδή αλωπεκία (απώλεια όλων των τριχών του σώματος).

2. Λύκος (Systemic Lupus Erythematosus – SLE)

Ο λύκος είναι ένα συστηματικό αυτοάνοσο νόσημα που προκαλεί φλεγμονή σε διάφορα όργανα του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του δέρματος και των μαλλιών. Στα άτομα με λύκο, η τριχόπτωση μπορεί να είναι διάχυτη και προοδευτική, καθώς οι θύλακες των τριχών επηρεάζονται από την αυτοάνοση φλεγμονή. Επιπλέον, ο δίσκοειδης λύκος, μια μορφή λύκου που επηρεάζει κυρίως το δέρμα, μπορεί να προκαλέσει ουλές και μόνιμη απώλεια τριχών.

3. Ψωρίαση του Τριχωτού της Κεφαλής

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια αυτοάνοση πάθηση που προκαλεί την ταχεία ανανέωση των κυττάρων του δέρματος, οδηγώντας σε πλάκες και λέπια στο δέρμα. Όταν η ψωρίαση επηρεάζει το τριχωτό της κεφαλής, η φλεγμονή αποδυναμώνει τα τριχοθυλάκια και να οδηγεί σε τριχόπτωση. Όταν αποκολλόνται ψωριασικά λέπια από το δέρμα μπορεί να συμπαρασύρουν και τριχικούς θύλακες.

4. Σκληρόδερμα – συστηματικό ή εντοπισμένο (Μορφέας)

Το σκληρόδερμα είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που προκαλεί σκλήρυνση και πάχυνση του δέρματος. Όταν επηρεάζει το τριχωτό της κεφαλής, μπορεί να προκαλέσει περιοχές με μόνιμη ουλοποίηση, γεγονός που οδηγεί σε μη αναστρέψιμη απώλεια μαλλιών.

5. Θυρεοειδίτιδα Hashimoto και Υπερθυρεοειδισμός

Οι παθήσεις του θυρεοειδούς όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto και ο υπερθυρεοειδισμός μπορούν να προκαλέσουν διάχυτη τριχόπτωση. Ο θυρεοειδής αδένας επηρεάζει τον μεταβολισμό και την υγεία των μαλλιών, και όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον θυρεοειδή, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια μαλλιών.

Θυλακικός Λειχήνας και Πρόσθια Ουλωτική Αλωπεκία

Εκτός από τα πιο γνωστά αυτοάνοσα νοσήματα που προκαλούν τριχόπτωση, υπάρχουν και άλλες καταστάσεις, όπως ο θυλακικός λειχήνας και η πρόσθια ουλωτική αλωπεκία, που συνδέονται με μόνιμη απώλεια μαλλιών λόγω ουλοποίησης των τριχοθυλακίων.

1. Θυλακικός Λειχήνας (Lichen Planopilaris)

Ο θυλακικός λειχήνας είναι μια σχετικά σπάνια μορφή αλωπεκίας που επηρεάζει τους θύλακες των τριχών. Πρόκειται για μια αυτοάνοση διαταραχή κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα τριχοθυλάκια, οδηγώντας σε φλεγμονή και τελικά σε ουλοποίηση. Η φλεγμονή καταστρέφει μόνιμα τους θύλακες, γεγονός που καθιστά την απώλεια τριχών μη αναστρέψιμη.

Συμπτώματα Θυλακικού Λειχήνα

  • Έντονη φλεγμονή στο τριχωτό της κεφαλής.
  • Κνησμός, κάψιμο ή αίσθηση τραβήγματος στο δέρμα.
  • Ερυθρότητα και ερεθισμός γύρω από τις τρίχες.
  • Μόνιμη ουλοποίηση και απώλεια μαλλιών σε συγκεκριμένες περιοχές.

2. Πρόσθια Ουλωτική Αλωπεκία (Frontal Fibrosing Alopecia – FFA)

Η πρόσθια ουλωτική αλωπεκία είναι μια μορφή ουλωτικής αλωπεκίας που προκαλεί προοδευτική υποχώρηση της γραμμής των μαλλιών στο μέτωπο και στους κροτάφους. Είναι συχνότερη στις γυναίκες, ιδιαίτερα μετά την εμμηνόπαυση, και θεωρείται ότι έχει αυτοάνοση αιτιολογία.

Συμπτώματα Πρόσθιας Ουλωτικής Αλωπεκίας

  • Υποχώρηση της γραμμής των μαλλιών στην πρόσθια περιοχή του κεφαλιού.
  • Ερυθρότητα και απολέπιση στο μέτωπο και τους κροτάφους.
  • Απώλεια μαλλιών γύρω από τα φρύδια ή ακόμα και στο σώμα.

Διάγνωση και Θεραπεία για Θυλακικό Λειχήνα και Πρόσθια Ουλωτική Αλωπεκία

Η διάγνωση και των δύο καταστάσεων γίνεται κυρίως μέσω κλινικής εξέτασης και βιοψίας του τριχωτού της κεφαλής, προκειμένου να εντοπιστούν οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις και η ουλοποίηση των τριχοθυλακίων.

Θεραπευτικές Προσεγγίσεις

Οι θεραπείες επικεντρώνονται στη διαχείριση της φλεγμονής για την πρόληψη περαιτέρω ουλοποίησης και τριχόπτωσης. Οι επιλογές περιλαμβάνουν:

  • Κορτικοστεροειδή (τοπικά ή από του στόματος) για μείωση της φλεγμονής.
  • Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, όπως η υδροξυχλωροκίνη ή η μεθοτρεξάτη.
  • Αντιανδρογόνα φάρμακα, ιδιαίτερα στις γυναίκες με πρόσθια ουλωτική αλωπεκία.
  • PRP (Platelet-Rich Plasma) για να βοηθήσει στην αναζωογόνηση των υγιών τριχοθυλακίων, αν και η αποτελεσματικότητα στην ουλωτική αλωπεκία είναι περιορισμένη.

Παρόλο που η θεραπεία μπορεί να περιορίσει την εξέλιξη της νόσου, η απώλεια των μαλλιών από τις ουλωτικές αλωπεκίες είναι συνήθως μόνιμη. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι κρίσιμη για να αποφευχθεί η περαιτέρω επιδείνωση της τριχόπτωσης.

Πώς Βοηθά ο Δερματολόγος στη Διάγνωση και Θεραπεία

Ο δερματολόγος παίζει καθοριστικό ρόλο στην διάγνωση και θεραπεία της τριχόπτωσης που σχετίζεται με αυτοάνοσα νοσήματα.

Διάγνωση της Τριχόπτωσης από Αυτοάνοσα Νοσήματα

Η διάγνωση της τριχόπτωσης λόγω αυτοάνοσων απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Ο δερματολόγος μπορεί να εφαρμόσει τις εξής μεθόδους:

  1. Κλινική εξέταση: Ο γιατρός εξετάζει προσεκτικά το τριχωτό της κεφαλής, αναζητώντας σημάδια φλεγμονής, εξανθήματα ή άλλα χαρακτηριστικά που μπορεί να υποδεικνύουν αυτοάνοση πάθηση.
  2. Δερματοσκόπηση: Χρησιμοποιώντας ειδικό φακό, ο δερματολόγος μπορεί να παρατηρήσει τα τριχοθυλάκια, προσδιορίζοντας αν η απώλεια των μαλλιών οφείλεται σε αυτοάνοσες διαδικασίες.
  3. Εξετάσεις αίματος: Συχνά απαιτούνται ειδικές αιματολογικές εξετάσεις για την αξιολόγηση των επιπέδων ορμονών, όπως η TSH για την θυρεοειδική λειτουργία ή εξετάσεις για την ανίχνευση αντισωμάτων που σχετίζονται με λύκο, σκληρόδερμα ή άλλες αυτοάνοσες διαταραχές.
  4. Βιοψία του δέρματος: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να ληφθεί δείγμα από το τριχωτό της κεφαλής για να γίνει βιοψία, ώστε να εξεταστεί πιο λεπτομερώς η κατάσταση των θύλακων των τριχών.

Θεραπεία της Τριχόπτωσης από Αυτοάνοσα

Η θεραπεία της τριχόπτωσης λόγω αυτοάνοσων εξαρτάται από την αιτία και τη σοβαρότητα του προβλήματος. Ο δερματολόγος μπορεί να προτείνει τις παρακάτω θεραπείες:

1. Τοπικές Θεραπείες

Φάρμακα που περιέχουν κορτικοστεροειδή ή άλλες ανοσοκατασταλτικές ουσίες μπορούν να εφαρμοστούν τοπικά στο τριχωτό της κεφαλής για να μειώσουν τη φλεγμονή και να επιβραδύνουν την αυτοάνοση επίθεση στους θύλακες των τριχών.

2. Θεραπεία με Φάρμακα

Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστούν συστηματικά φάρμακα όπως κορτικοστεροειδή, ανοσοκατασταλτικά ή βιολογικοί παράγοντες για την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτά τα φάρμακα βοηθούν στη μείωση της επίθεσης των αντισωμάτων στους θύλακες των τριχών.

3. Θεραπείες PRP (Platelet-Rich Plasma)

Η θεραπεία με PRP μπορεί να βοηθήσει στην αναγέννηση των τριχών σε άτομα που πάσχουν από αλωπεκία. Το πλάσμα που είναι πλούσιο σε αιμοπετάλια εγχέεται στο τριχωτό της κεφαλής, προάγοντας την ανάπτυξη νέων τριχών και την αποκατάσταση της υγείας των θύλακων.

4. Θεραπείες με Φως

Η χρήση θεραπείας με UVB μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής και στην προώθηση της ανάπτυξης των μαλλιών, ειδικά σε περιπτώσεις ψωρίασης του τριχωτού ή άλλων αυτοάνοσων παθήσεων που επηρεάζουν το δέρμα.

5. Συμπληρώματα Διατροφής

Η λήψη συμπληρωμάτων όπως η βιοτίνη, ο ψευδάργυρος και οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β μπορεί να βοηθήσει στη θρέψη των τριχοθυλακίων και να ενισχύσει την υγεία των μαλλιών.

Συμπέρασμα

Η τριχόπτωση από αυτοάνοσα νοσήματα είναι περίπλοκη και απαιτεί εξειδικευμένη προσέγγιση από δερματολόγο. Η διάγνωση περιλαμβάνει κλινικές εξετάσεις, δερματοσκόπηση και αιματολογικές εξετάσεις, ενώ οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν τοπικές και συστηματικές θεραπείες, PRP και συμπληρώματα διατροφής. Η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να επιβραδύνει ή και να σταματήσει την τριχόπτωση, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των ασθενών.

CONTINUE READING
trichoptosi-se-nees-gynaikes.jpg
Κωνσταντίνος Σταματόπουλος
Τριχόπτωση

Τριχόπτωση σε νέες γυναίκες

Η τριχόπτωση σε γυναίκες 30-40 ετών

Ο αριθμός των νεαρών γυναικών που στην ηλικία των 30 και 40  εμφανίζουν τριχόπτωση, αυξάνεται συνεχώς. Στην Ευρώπη και την Αμερική εκτιμάται ότι το 37% των γυναικών (1 στις 3) υποφέρουν από λέπτυνση των μαλλιών ή αρχόμενη ανδρογεννετική αλωπεκία. Οι περισσότερες βρίσκονται σε ηλικία κάτω των 50, ηλικία που μέχρι τώρα αποτελούσε τον μέσο όρο έναρξης της αναμενόμενης τριχόπτωσης στις γυναίκες.

Η τριχόπτωση στις νέες γυναίκες είναι διάχυτη αρχικά και συχνά ξεκινά σταδιακά με λέπτυνση σε περιοχές γύρω από τους κροτάφους και την κορυφή. Οι πάσχουσες παρατηρούν πρώτα περισσότερες τρίχες στην βούρτσα και στην μπανιέρα από ότι συνήθως και αργότερα επικεντρώνονται στο τριχωτό.

Η τριχόπτωση στις νέες γυναίκες προκαλεί συναισθηματική επιβάρυνση. Η γυναικείου τύπου αλωπεκία αν και οφείλεται συνήθως σε γενετική προδιάθεση, δεν συζητείται πολύ, και με την συνεχή πίεση που δέχονται οι γυναίκες να ακολουθούν τα πρότυπα της ομορφιάς, η τριχόπτωση τις κάνει να νοιώθουν κοινωνικά απομονωμένες. Το 96% των γυναικών πιστεύει ότι οι άνδρες εξακολουθούν να είναι ελκυστικοί, παρά όποια τριχόπτωση, ενώ οι γυναίκες υποφέρουν από μελαγχολία και αίσθημα μοναξιάς.

Οι αιτίες της τριχόπτωσης στις νέες γυναίκες

Η τριχόπτωση στις νέες γυναίκες πιθανώς να οφείλεται σε νοσήματα που ήδη υπάρχουν, σε παρενέργειες φαρμάκων που ήδη παίρνουν ή να έχει ορμονικό υπόβαθρο.

Μερικοί από τους λόγους που προκαλούν τριχόπτωση είναι:

Γενετικοί παράγοντες: η γυναικείου τύπου αλωπεκία εμφανίζεται λόγω της προδιάθεσης που υπάρχει στο οικογενειακό ιστορικό. Αυτό το είδος της τριχόπτωσης χαρακτηρίζεται από συρρίκνωση των τριχικών θυλάκων που μπορεί να διαγνωστεί είτε με βιοψία, είτε με τριχοσκόπηση ή τριχοριζόγραμμα. Πλέον υπάρχουν γονιδιακά τεστ DNA που αποκαλύπτουν πιθανή κληρονομικότητα.

Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών: ιδιαίτερα συνηθισμένο στις νεαρές γυναίκες, το σύνδρομο αυτό υποδηλώνει μια μη φυσιολογική ορμονική δραστηριότητα στις ωοθήκες. Η λέπτυνση των μαλλιών εμφανίζεται είτε εξ’ αιτίας των ψηλών επιπέδων των ανδρογόνων είτε λόγω μη φυσιολογικών επιπέδων άλλων ορμονών. Η διερεύνηση γίνεται με αιματολογικές εξετάσεις με τη βοήθεια ενδοκρινολόγου.

Τρόπος ζωής, άγχος, ή προβλήματα υγείας: είναι γνωστό ότι το άγχος μπορεί να προκαλέσει τριχόπτωση, η οποία  γίνεται αντιληπτή μετά από εβδομάδες από το γεγονός που το προκάλεσε. Η Τριχοτιλλομανία είναι μια ψυχολογική κατάσταση κατά την οποία ο πάσχων τραβάει καταναγκαστικά τα μαλλιά του με αποτέλεσμα την φτωχή αναγέννησή τους.

Διατροφή: αντιλαμβανόμαστε όλο και περισσότερο πόσο επηρεάζει η διατροφή όλο το σώμα μας, κι όχι μόνο το βάρος μας. Χονδροειδώς, το σώμα μας δίνει προτεραιότητες στην παροχή θρεπτικών συστατικών και τα μαλλιά  αποτελούν χαμηλής σημασίας ανάγκη για το σώμα. Αυτό σημαίνει ότι τα μαλλιά ωφελούνται μόνο από τα θρεπτικά που απομένουν, αφού έχουν διανεμηθεί στα ζωτικά όργανα, οπότε αν δεν υπάρχουν αρκετά θρεπτικά τα μαλλιά πάσχουν.

Έλλειψη σιδήρου (αναιμία): η έλλειψη σιδήρου, σαν αποτέλεσμα μιας διατροφής με μειωμένη πρόσληψη σιδήρου ή ενός ιατρικού προβλήματος που επηρεάζει τα επίπεδα σιδήρου, μπορεί να προκαλέσει τριχόπτωση και αποτελεί μάλιστα από τις συχνότερες αιτίες της

Υπερθυρεοειδισμός ή υπόθυρεοειδισμός: είναι μια αντιμετωπίσιμη κατάσταση που προκαλεί τριχόπτωση. Η φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται και για τις δυο μορφές, πρέπει να ακολουθείται με προσοχή, καθώς οι παρενέργειες της πολύ ψηλής ή της πολύ χαμηλής δόσης, μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη των μαλλιών. Η διάγνωση και η θεραπεία γίνεται από ενδοκρινολόγο.

Αυτοάνοσα νοσήματα, όπως ο Λύκος ή η Γυροειδής Αλωπεκία: όταν το ανοσοποιητικό σύστημα παρουσιάζει δυσλειτουργίες, επιτίθεται στους θύλακες, στο δέρμα και στο στέλεχος των μαλλιών.

 

Πηγή: www.wimpoleclinic.com

 

Κλείστε Ραντεβού

CONTINUE READING
1.jpg
Ευαγγελία Γιαζιτζόγλου
Θυρεοειδής

Όσα πρέπει να γνωρίζουν οι γυναίκες για το θυρεοειδή

Μπορεί συχνότερα η προσοχή μας  να στρέφεται στο πώς λειτουργούν η καρδιά και ο εγκέφαλός μας αλλά στην πραγματικότητα ο θυρεοειδής μας – αυτός ο σχήματος πεταλούδας αδένας που βρίσκεται στη βάση του λαιμού – είναι ο αληθινός αφανής ήρωας του σώματός μας. Ο θυρεοειδής αδένας παράγει κυρίως δύο ορμόνες, την τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και τηLeer Más

CONTINUE READING
GetPaidStock.com-6521bc338ff4c.jpg
Κωνσταντίνος Σταματόπουλος
Δερματοπάθειες

Hashimoto και το δέρμα σου

Στον υποθυρεοειδισμό ο μεταβολισμός δουλεύει με πιο αργό ρυθμό, γεγονός που οφείλεται στην ανεπαρκή λειτουργία του αδένα. Αυτό μπορεί να οφείλεται πολλές φορές σε μια αυτοάνοση νόσο, όπου για κάποιο λόγο άγνωστο μέχρι στιγμής το ίδιο το σώμα καταστρέφει το θυρεοειδικό ιστό, όπως στη θυρεοειδίτιδα του Hashimoto.

Η επιβραδυμένη μεταβολική λειτουργία έχει σαν αποτέλεσμα το δέρμα να εμφανίζεται ψυχρό, ξηρό και ωχρό. Αν λοιπόν έχεις παρατηρήσει τα παρακάτω στο δέρμα σου, αξίζει να τσεκάρεις το θυρεοειδή σου:

  • Ωχρό, κρύο, φολιδωτό, ζαρωμένο δέρμα
  • Χοντρό, ξηρό δέρμα στα άκρα και το κεφάλι
  • Απουσία εφίδρωσης
  • Τριχόπτωση – στο τριχωτό της κεφαλής , στα φρύδια, κ.ά.
  • Κιτρινωπή χροιά του δέρματος λόγω αλλαγής του μεταβολισμού της βιταμίνης Α
  • Οίδημα (χέρια, πρόσωπο, βλέφαρα)
  • Εύθραυστα νύχια
  • Προδιάθεση για μώλωπες
  • Κακή και αργή επούλωση των πληγών

Οι διαταραχές του θυρεοειδούς μερικές φορές σχετίζονται με άλλες ασθένειες και αλλοιώσεις του δέρματος. Για παράδειγμα η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto συνυπάρχει αρκετά συχνά με λεύκη και νοσήματα του κολλαγόνου όπως ο ερυθηματώδης λύκος και το σύνδρομο Sjögren.

 

Κλείστε Ραντεβού

CONTINUE READING

Older Posts