trixotillomania-1.jpg

Η τοπική τριχόπτωση είναι ένα συχνό δερματολογικό πρόβλημα που επηρεάζει άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Ο όρος αναφέρεται σε απώλεια μαλλιών σε συγκεκριμένες περιοχές του τριχωτού της κεφαλής ή άλλων περιοχών του σώματος. Η αναγνώριση της αιτίας και η σωστή διάγνωση είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της.


Αιτίες Τοπικής Τριχόπτωσης

Οι πιο συχνές αιτίες της τοπικής τριχόπτωσης περιλαμβάνουν:

  1. Γυροειδής Αλωπεκία – Τριχοφάγος:
    • Αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί απώλεια μαλλιών σε κυκλικές ή οβάλ περιοχές.
    • Συνδέεται με γενετική προδιάθεση ή στρες.
  2. Τριχοφυτία του τριχωτού (Tinea Capitis):
    • Λοίμωξη από μύκητες που προκαλεί τοπική τριχόπτωση με συνοδό απολέπιση.
    • Συχνότερη σε παιδιά.
  3. Ουλωτική Αλωπεκία:
    • Καταστροφή των τριχοθυλακίων λόγω φλεγμονωδών καταστάσεων όπως ο ερυθηματώδης λύκος ή η θυλακίτιδα.
    • Η απώλεια μαλλιών είναι μόνιμη.
  4. Τριχοτιλλομανία:
    • Ψυχαναγκαστική συμπεριφορά όπου ο ασθενής τραβάει τα μαλλιά του, προκαλώντας τοπική απώλεια.
  5. Θυλακίτιδα ή Τραύμα:
    • Φλεγμονή ή τραυματισμός των τριχοθυλακίων, συχνά λόγω χημικών, θερμότητας ή σφιχτών χτενισμάτων.
  6. Φαρμακευτικές Αιτίες:
    • Τοπική τριχόπτωση μπορεί να προκληθεί από θεραπείες όπως η χημειοθεραπεία ή η ακτινοβολία.

Διάγνωση της Τοπικής Τριχόπτωσης

Η διάγνωση της τοπικής τριχόπτωσης είναι καθοριστική για τον εντοπισμό της αιτίας και περιλαμβάνει:

  1. Λήψη Ιστορικού:
    • Καταγραφή της έναρξης και της διάρκειας της τριχόπτωσης.
    • Διερεύνηση οικογενειακού ιστορικού αλωπεκίας ή αυτοάνοσων νοσημάτων.
    • Αναφορά σε φαρμακευτικές θεραπείες, στρες ή πρόσφατες λοιμώξεις.
  2. Κλινική Εξέταση:
    • Επισκόπηση της πληγείσας περιοχής για χαρακτηριστικά σημεία όπως ερυθρότητα, απολέπιση, ουλές ή σπασμένες τρίχες.
  3. Τριχοσκόπηση:
    • Εξέταση της τρίχας και του τριχωτού με ειδικό μικροσκόπιο (τριχοσκόπιο) για την ανίχνευση λεπτομερειών όπως “exclamation mark hairs” (σημάδι αλωπεκίας areata) ή μυκητιάσεις.
  4. Δερματολογικές Βιοψίες:
    • Σε περιπτώσεις ουλωτικής αλωπεκίας, λαμβάνεται δείγμα δέρματος για ιστολογική ανάλυση.
  5. Εργαστηριακές Εξετάσεις:
    • Έλεγχος για αυτοάνοσες ασθένειες, θυρεοειδοπάθειες ή λοιμώξεις.
    • Καλλιέργεια μυκήτων για διάγνωση τριχοφυτίας.

Αντιμετώπιση της Τοπικής Τριχόπτωσης

Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία και περιλαμβάνει:

  1. Φαρμακευτική Θεραπεία:
    • Κορτικοστεροειδή: Τοπικά ή ενέσιμα για τη μείωση της φλεγμονής (π.χ., αλωπεκία areata).
    • Αντιμυκητιασικά: Από του στόματος φάρμακα για την τριχοφυτία.
    • Ανοσοθεραπεία: Τοπική ή απ΄οτου στόματος ανοσοτροποποίηση σε σοβαρές περιπτώσεις γυροειδούς αλωπεκίας – τριχοφάγου.
  2. Τοπικές Θεραπείες:
    • Μινοξιδίλη για την ενίσχυση της ανάπτυξης της τρίχας.
    • Αντιβιοτικές κρέμες ή αντιφλεγμονώδη για θυλακίτιδα.
    • Κορτικοστεροειδή ή θερμαντικές κρέμες για τη γυεοειδή αλωπεκία.
    • PRP και μεσοθεραπείες με εξαιρετικά αποτελέσματα
  3. Ψυχολογική Υποστήριξη:
    • Θεραπεία για την τριχοτιλλομανία ή διαχείριση στρες.
  4. Αισθητικές Επεμβάσεις:
    • Μεταμόσχευση μαλλιών σε περιπτώσεις μόνιμης απώλειας.
  5. Διαχείριση Τραυματικών Παραγόντων:
    • Αποφυγή σφιχτών χτενισμάτων, χημικών ουσιών και θερμότητας.

antikatathliptika-kai-trichoptosi-pos-syndeontai-kai-pos-na-tin-antimetopisete.jpg

Η τριχόπτωση είναι ένα συχνό πρόβλημα που επηρεάζει άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας. Από την ήπια αραίωση έως την έντονη απώλεια μαλλιών, η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει άγχος και να επηρεάσει την αυτοπεποίθηση. Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε τους βασικούς λόγους που οδηγούν σε τριχόπτωση, καθώς και ποιον ειδικό πρέπει να επισκεφθείτε για διάγνωση και θεραπεία.

Τι προκαλεί την τριχόπτωση;

Η τριχόπτωση μπορεί να προκύψει από διάφορους παράγοντες, που χωρίζονται σε παθολογικούς, κληρονομικούς και περιβαλλοντικούς. Ακολουθούν οι πιο συνηθισμένες αιτίες:

1. Ορμονικές διαταραχές

  • Ανδρογενετική αλωπεκία: Η πιο κοινή μορφή τριχόπτωσης που συνδέεται με κληρονομικότητα και ορμονικές μεταβολές.
  • Θυρεοειδής: Υπερθυρεοειδισμός ή υποθυρεοειδισμός μπορεί να επηρεάσουν την υγεία των μαλλιών.
  • Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS): Επηρεάζει τις γυναίκες, προκαλώντας αραίωση στις τριχοφυΐες.

2. Διατροφικές ελλείψεις

  • Έλλειψη σιδήρου, βιταμίνης D, ψευδαργύρου ή πρωτεΐνης.
  • Ακραίες δίαιτες που στερούν βασικά θρεπτικά συστατικά.

3. Στρες και ψυχολογικοί παράγοντες

  • Το έντονο στρες μπορεί να προκαλέσει τελογενή ροή, μια μορφή προσωρινής τριχόπτωσης.
  • Διαταραχές όπως το τριχοτιλλομανία (τράβηγμα μαλλιών) συνδέονται με την ψυχική υγεία και το στρες.

4. Δερματολογικές παθήσεις

  • Γυροειδής αλωπεκία: Αυτοάνοση κατάσταση που προκαλεί έντονη απώλεια μαλλιών σε στρογγυλές περιοχές.
  • Μυκητιάσεις του τριχωτού.
  • Σμηγματορροϊκή δερματίτιδα ή ψωρίαση.

5. Φαρμακευτική αγωγή

  • Ορισμένα φάρμακα για καρκίνο, καρδιαγγειακά, ή ψυχιατρικές παθήσεις μπορεί να προκαλέσουν τριχόπτωση ως παρενέργεια.

6. Φυσιολογική απώλεια μαλλιών

  • Καθώς μεγαλώνουμε, η τριχόπτωση αυξάνεται φυσιολογικά λόγω μείωσης της πυκνότητας των τριχοθυλακίων.

Τριχόπτωση: Σε τι γιατρό να πάω;

Η επιλογή του κατάλληλου ειδικού είναι κρίσιμη για τη διάγνωση και την αντιμετώπιση.

1. Δερματολόγος

Ο δερματολόγος είναι ο πρώτος ειδικός που πρέπει να επισκεφθείτε για θέματα τριχόπτωσης. Μέσω κλινικής εξέτασης και εξειδικευμένων τεστ (π.χ. τριχοσκόπηση, τριχοριζόγραμμα, γονιδιακά τεστ κα.), θα εντοπίσει την αιτία και θα σας προτείνει θεραπεία.

2. Ενδοκρινολόγος

Αν η τριχόπτωση συνδέεται με ορμονικές διαταραχές (θυρεοειδής, PCOS, κ.ά.), ο ενδοκρινολόγος είναι απαραίτητος για την εξισορρόπηση των ορμονών.

3. Διατροφολόγος

Εάν υπάρχουν διατροφικές ελλείψεις, ο διατροφολόγος μπορεί να σας καθοδηγήσει σε ένα σωστό πλάνο διατροφής.

4. Ψυχολόγος/Ψυχίατρος

Για περιπτώσεις τριχοτιλλομανίας ή έντονου στρες, η συμβολή ψυχολόγου είναι πολύτιμη.

Ποιες είναι οι διαθέσιμες θεραπείες;

Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία. Μερικές δημοφιλείς επιλογές περιλαμβάνουν:

  • Τοπικές θεραπείες: Μινοξιδίλη, φάρμακα με κορτικοστεροειδή, λοσιόν με μελατονίνη, saw palmeto κα.
  • Φαρμακευτική αγωγή: Φιναστερίδη, ντουταστερίδη, μινοξιδίλη, σπιρονολακτόνη κα..
  • Μεσοθεραπεία μαλλιών: Εγχύσεις με βιταμίνες και αυξητικούς παράγοντες.
  • PRP (Platelet-Rich Plasma): Ενέσιμη θεραπεία που ενεργοποιεί τα τριχοθυλάκια.
  • Μεταμόσχευση μαλλιών: Για προχωρημένες περιπτώσεις αλωπεκίας.

Πρόληψη: Πώς να μειώσετε την τριχόπτωση;

  1. Υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή.
  2. Αποφυγή υπερβολικού styling και χημικών.
  3. Μείωση του στρες με τεχνικές χαλάρωσης και συμβουλευτική.
  4. Τακτική φροντίδα και καθαριότητα του τριχωτού.

trichoptosi-antimetopisi-me-fysikous-tropous-1200x675.jpg

Η ξαφνική τριχόπτωση είναι μια ανησυχητική κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει άνδρες και γυναίκες. Όταν η απώλεια μαλλιών γίνεται απότομα, απαιτείται άμεση ιατρική αξιολόγηση, καθώς μπορεί να υποδηλώνει υποκείμενες ιατρικές ή άλλες αιτίες. Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε τις βασικές και πιο σπάνιες αιτίες της ξαφνικής τριχόπτωσης, καθώς και πώς ο δερματολόγος μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση και την κατάλληλη θεραπεία.

Βασικές Αιτίες Ξαφνικής Τριχόπτωσης

1. Τελογενής Αλωπεκία (Telogen Effluvium)

Η τελογενής αλωπεκία είναι η πιο συχνή αιτία ξαφνικής τριχόπτωσης. Εμφανίζεται όταν μεγάλος αριθμός τριχών εισέρχεται ταυτόχρονα στη τελογενή φάση (φάση ανάπαυσης), προκαλώντας μαζική απώλεια μαλλιών. Συνήθως οφείλεται σε:

  • Στρεσογόνους παράγοντες, όπως χειρουργείο ή ασθένεια.
  • Ορμονικές αλλαγές, όπως αυτές που συμβαίνουν μετά τον τοκετό.
  • Ελλείψεις θρεπτικών συστατικών, όπως ο σίδηρος.

2. Γυροειδής Αλωπεκία (Alopecia Areata)

Η γυροειδής αλωπεκία είναι αυτοάνοση διαταραχή, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους θύλακες των τριχών, προκαλώντας ξαφνικές, εντοπισμένες περιοχές απώλειας μαλλιών. Συχνά συνδέεται με άλλες αυτοάνοσες παθήσεις, όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto.

3. Φαρμακευτική Τριχόπτωση

Η χρήση φαρμάκων, όπως:

  • Χημειοθεραπευτικά.
  • Αντιπηκτικά.
  • Β-αναστολείς.
    μπορεί να προκαλέσει ξαφνική απώλεια μαλλιών.

4. Λοιμώξεις του Τριχωτού της Κεφαλής

Μυκητιάσεις ή βακτηριακές λοιμώξεις, όπως η τριχοφυτία ή η θυλακίτιδα, μπορεί να οδηγήσουν σε απότομη τριχόπτωση.

5. Σοβαρές Διατροφικές Ελλείψεις

Η ξαφνική έλλειψη βασικών θρεπτικών συστατικών, όπως οι βιταμίνες D και Β12, ή τα ιχνοστοιχεία, όπως ο ψευδάργυρος, επηρεάζει άμεσα την υγεία των μαλλιών.

Σπάνιες Αιτίες Ξαφνικής Τριχόπτωσης

1. Ουλωτική Αλωπεκία (Cicatricial Alopecia)

Σπάνια μορφή τριχόπτωσης όπου οι θύλακες καταστρέφονται ανεπανόρθωτα λόγω φλεγμονωδών ή αυτοάνοσων καταστάσεων, όπως ο λύκος, ο θυλακικός λειχήνας, η πρόσθια ουλωτική αλωπεκία και άλλα.

2. Τριχοτιλλομανία

Ψυχολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από το συνεχές τράβηγμα των μαλλιών.

3. Τοξική Αλωπεκία

Εμφανίζεται μετά από έκθεση σε τοξικές ουσίες, όπως βαρέα μέταλλα.

Πώς Γίνεται η Διάγνωση

Η διάγνωση της ξαφνικής τριχόπτωσης περιλαμβάνει τα εξής:

  1. Ιατρικό Ιστορικό: Καταγραφή πληροφοριών για την υγεία, τον τρόπο ζωής και τη λήψη φαρμάκων.
  2. Κλινική Εξέταση: Δερματοσκόπηση του τριχωτού για αξιολόγηση των θυλάκων.
  3. Εργαστηριακές Εξετάσεις: Αιματολογικές εξετάσεις για έλεγχο θρεπτικών ελλείψεων, ορμονών και αυτοάνοσων νοσημάτων.
  4. Ψηφιακή τριχοσκόπηση και Τριχοριζόγραμμα: δίνει επιπλέον πληροφορίες για την παρούσα κατάσταση του τριχωτού.
  5. Βιοψία Δέρματος: Εφόσον κριθεί απαραίτητο, για την επιβεβαίωση σπανιότερων αιτίων, όπως η ουλωτική αλωπεκία.

Πώς Ο Δερματολόγος Προτείνει Θεραπεία

Ο δερματολόγος είναι ο ειδικός που μπορεί να εντοπίσει την αιτία της ξαφνικής τριχόπτωσης και να προτείνει εξατομικευμένη θεραπεία. Οι προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:

  1. Αιτιολογική Θεραπεία:
  • Αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας (π.χ., διόρθωση διατροφικών ελλείψεων, ρύθμιση ορμονών).
  • Αντιμετώπιση λοιμώξεων με φαρμακευτική αγωγή.
  1. Συμπτωματική Θεραπεία:
  • Τοπικά σκευάσματα (π.χ., μινοξιδίλη).
  • Συμπληρώματα διατροφής
  • Αυτόλογες θεραπείες, όπως PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια).
  • Μεσοθεραπείες για τη μείωση του ρυθμού της τριχόπτωσης και την αύξηση του πάχους της τρίχας

Ο δερματολόγος χρησιμοποιεί σύγχρονες μεθόδους, όπως η δερματοσκόπηση, η τριχοσκόπηση και το τριχοριζόγραμμα για τη σωστή διάγνωση, ενώ η συνεργασία με τον ασθενή διασφαλίζει την επιτυχημένη διαχείριση της τριχόπτωσης.

Γιατί Να Επισκεφτείτε Δερματολόγο

Η ξαφνική τριχόπτωση δεν πρέπει να αγνοείται. Μια σωστή διάγνωση από εξειδικευμένο δερματολόγο είναι καθοριστική για την αποτελεσματική θεραπεία. Στο ιατρείο μας, με την εμπειρία και την τεχνογνωσία μας, μπορούμε να σας βοηθήσουμε να διατηρήσετε την υγεία των μαλλιών σας.


trichoptosi-efivon-aities-kai-antimetopisi.webp

Η τριχόπτωση είναι ένα κοινό πρόβλημα που επηρεάζει άνδρες και γυναίκες σε διάφορες ηλικίες. Αν και συχνά συνδέεται με την ηλικία, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι τριχόπτωσης, οι οποίοι οφείλονται σε διάφορους παράγοντες, όπως γενετικοί, ορμονικοί, περιβαλλοντικοί ή ακόμα και αυτοάνοσοι. Παρακάτω θα εξετάσουμε τους πιο συχνούς αλλά και σπάνιους τύπους τριχόπτωσης και πώς γίνεται η διάγνωσή τους.

1. Ανδρογενετική Αλωπεκία (Κληρονομική Τριχόπτωση)

Η ανδρογενετική αλωπεκία είναι η πιο συχνή μορφή τριχόπτωσης και αφορά και τα δύο φύλα. Στους άνδρες είναι γνωστή ως ανδρική φαλάκρα και προκαλείται από την ευαισθησία των θυλάκων της τρίχας στην διυδροτεστοστερόνη (DHT), μια ορμόνη που επηρεάζει την ανάπτυξη των μαλλιών. Στις γυναίκες, η ανδρογενετική αλωπεκία εκδηλώνεται με πιο ήπια μορφή, με σταδιακή αραίωση των μαλλιών κυρίως στην κορυφή του κεφαλιού.

Διάγνωση: Η διάγνωση της ανδρογενετικής αλωπεκίας γίνεται μέσω της ιατρικής εξέτασης και του ιστορικού του ασθενούς, ενώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν τεχνικές όπως η δερματοσκόπηση για την ανάλυση των θυλάκων της τρίχας.

2. Τελογενής Αλωπεκία (Telogen Effluvium)

Η τελογενής αλωπεκία είναι η προσωρινή τριχόπτωση που προκύπτει μετά από κάποιο σοβαρό στρες στον οργανισμό, όπως χειρουργείο, εγκυμοσύνη, έντονο στρες, απότομη απώλεια βάρους ή ασθένειες. Στην κατάσταση αυτή, πολλές τρίχες εισέρχονται πρόωρα στη τελογενή φάση, δηλαδή στη φάση ανάπαυσης του κύκλου ζωής της τρίχας, προκαλώντας μαζική πτώση.

Διάγνωση: Η τελογενής αλωπεκία διαγιγνώσκεται μέσω του ιστορικού του ασθενούς και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η βιοψία του τριχωτού για να επιβεβαιωθεί η κατάσταση, εξετάσεις αίματος κα..

3. Γυροειδής Αλωπεκία (Alopecia Areata)

Η γυροειδής αλωπεκία είναι μια αυτοάνοση πάθηση κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους θύλακες των τριχών, προκαλώντας απώλεια τριχών σε μορφή κυκλικών πλακών. Αν και μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε σημείο του σώματος, εμφανίζεται κυρίως στο κεφάλι και στα γένια.

Διάγνωση: Η διάγνωση γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί βιοψία του δέρματος για να επιβεβαιωθεί η αυτοάνοση φύση της πάθησης και να αποκλειστούν άλλες αιτίες.

4. Ουλωτική Αλωπεκία (Cicatricial Alopecia)

Η ουλωτική αλωπεκία είναι μια σπάνια μορφή τριχόπτωσης που προκύπτει όταν οι θύλακες των τριχών καταστρέφονται ανεπανόρθωτα και αντικαθίστανται από ουλωτικό ιστό. Αυτή η μορφή τριχόπτωσης μπορεί να προκληθεί από διάφορες φλεγμονώδεις παθήσεις, όπως ο θυλακικός ή ο λύκος.

Διάγνωση: Η διάγνωση της ουλωτικής αλωπεκίας απαιτεί λεπτομερή κλινική εξέταση και συνήθως μια βιοψία του δέρματος για την επιβεβαίωση της φλεγμονής και της καταστροφής των θυλάκων.

5. Τριχοτιλλομανία (Trichotillomania)

Η τριχοτιλλομανία είναι μια ψυχολογική διαταραχή κατά την οποία το άτομο νιώθει την ανάγκη να τραβά και να αποσπά τις δικές του τρίχες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε τοπική ή γενικευμένη αραίωση.

Διάγνωση: Η διάγνωση γίνεται με βάση το ιστορικό του ασθενούς, δερματοσκόπηση και τριχοσκόπηση.

6. Αλωπεκία από Φάρμακα

Ορισμένα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες τριχόπτωσης, όπως τα χημειοθεραπευτικά, τα αντιπηκτικά, τα αντισυλληπτικά, ψυχιατρικά φάρμακα και οι β-αναστολείς. Η τριχόπτωση εμφανίζεται συχνά σε άτομα που παίρνουν φάρμακα για μακρά περίοδο.

Διάγνωση: Η διάγνωση συνήθως γίνεται μέσω του ιστορικού φαρμακευτικής αγωγής του ασθενούς.

7. Φυσιολογική Τριχόπτωση

Η φυσιολογική τριχόπτωση αφορά την καθημερινή απώλεια μαλλιών, που συνήθως ανέρχεται στις 50-100 τρίχες την ημέρα. Αυτή η μορφή τριχόπτωσης θεωρείται φυσιολογική και δεν απαιτεί θεραπεία.

Πώς Γίνεται η Διάγνωση της Τριχόπτωσης;

Η διάγνωση της τριχόπτωσης βασίζεται σε μια σειρά από βήματα που περιλαμβάνουν:

  1. Ιατρικό Ιστορικό: Ο δερματολόγος συγκεντρώνει πληροφορίες σχετικά με την υγεία του ασθενούς, τυχόν φάρμακα που λαμβάνει, τη διατροφή του, και τυχόν στρεσογόνους παράγοντες.
  2. Κλινική Εξέταση: Η δερματοσκόπηση και η εξέταση του τριχωτού της κεφαλής είναι συνήθης πρακτική για να αξιολογηθεί η υγεία των θυλάκων.
  3. Βιοψία του Τριχωτού: Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί βιοψία για να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν φλεγμονώδεις ή αυτοάνοσες παθήσεις.
  4. Αιματολογικές Εξετάσεις: Για να διαπιστωθούν ελλείψεις βιταμινών ή ορμονικές διαταραχές που μπορεί να προκαλούν τριχόπτωση.
  5. Γονιδιακό τεστ: αποκαλύπτει γονιδιακή προδιάθεση για ανδρογεννετική και άλλα είδη τριχότπωσης κάνοντας την θεραπεία στοχευμένη,

Γιατί να Επισκεφτείτε Δερματολόγο;

Η τριχόπτωση μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα πολλών διαφορετικών καταστάσεων, και η σωστή διάγνωση είναι το κλειδί για την αποτελεσματική θεραπεία. Ένας εξειδικευμένος δερματολόγος μπορεί να σας καθοδηγήσει στην αναγνώριση της αιτίας της τριχόπτωσης και να σας προσφέρει εξατομικευμένες λύσεις που ανταποκρίνονται στις ανάγκες σας. Εάν αντιμετωπίζετε απώλεια μαλλιών, προγραμματίστε μια επίσκεψη για να λάβετε επαγγελματική φροντίδα και θεραπεία.


gyroeidis-alopekia-trichofagos.jpg

Γυροειδής αλωπεκία: τι είναι ο τριχοφάγος;

Η γυροειδής αλωπεκία (στα αγγλικά alopecia areata), ή αλλιώς τριχοφάγος, είναι μια αυτοάνοση πάθηση του δέρματος που οδηγεί σε απώλεια τριχών κατά πλάκες. Αργότερα πιθανώς οι μικρές αυτές πλάκες ενώνονται με αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγάλων περιοχών χωρίς τρίχες που είναι πλέον εμφανείς.

Η πάθηση εμφανίζεται όταν κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος αναγνωρίζουν λανθασμένα τους θύλακες των τριχών ως ξένους και τους επιτίθενται. Αυτό οδηγεί σε ξαφνική απώλεια τριχών.

Η γυροειδής αλωπεκία μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε υπάρχουν τρίχες στο σώμα, στο τριχωτό του κεφαλιού, στις βλεφαρίδες, τα φρύδια, στο πρόσωπο και αλλού. Μπορεί να εξελίσσεται αργά και σταθερά ή εξαιρετικά γρήγορα. Κάποιες περιπτώσεις υποχωρούν μόνες τους, άλλες όχι.

Σπάνια μπορεί να καταλήξει σε καθολική απώλεια τριχών σε όλο το σώμα του ασθενούς, κατάσταση που ονομάζεται καθολική γυροειδής αλωπεκία (alopecia universalis). Το αν θα υπάρξει επανέκφυση των τριχών χωρίς θεραπεία και πόσο θα παραμείνουν αυτές οι τρίχες διαφέρει από ασθενή σε ασθενή και δεν μπορεί να προβλεφθεί.

Καθώς η γυροειδής αλωπεκία πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα του δέρματος, δεν υπάρχει σαφής θεραπεία που να στοχεύει στη μόνιμη λύση του προβλήματος.

Υπάρχουν όμως αρκετοί και αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης που μπορεί να βοηθήσουν την ταχύτερη επανέκφυση των τριχών και να εμποδίσουν την εκ νέου απώλειά τους.

Ακόμα δίνεται μεγάλη έμφαση στην αντιμετώπιση του στρες που όπως σε όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα φαίνεται πως παίζει σπουδαίο ρόλο.

Γυροειδής αλωπεκία: αντιμετώπιση

γυροειδής αλωπεκία θεραπεία

Για τη γυροειδή αλωπεκία θεραπεία με τη στενή έννοια του όρου δεν υπάρχει. Καθώς πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα το πρόβλημα πηγάζει από την λανθασμένη ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς. Έχουν ανακαλυφθεί αρκετά γονίδια ύποπτα για την εκδήλωσή της, οπότε θεραπεία μιας πιθανότατα πάθησης με γονιδιακό υπόβαθρό δεν υφίσταται με την υπάρχουσα μέχρι στιγμής γνώση.

Αντίθετα όσο αφορά στην αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας οι μέθοδοι που ακολουθούνται είναι αρκετές, άλλες με πτωχά και άλλες με εξαιρετικά αποτελέσματα. Οι περισσότεροι τρόποι αντιμετώπισης στοχεύουν στην παροδική ανοσοκαταστολή, είτε όλου του συστήματος είτε τοπικά του δέρματος που εμφανίζει τριχοφάγο.

Καθώς είναι μια πάθηση απρόβλεπτη, ο δερματολόγος μπορεί να χρειαστεί να δοκιμάσει αρκετές θεραπευτικές προσεγγίσεις μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη για τον ασθενή.

Γυρεοειδής αλωπεκία: φάρμακα

Τοπικά σκευάσματα

Πρόκειται για ουσίες που εφαρμόζονται τοπικά στο δέρμα:

  • Μινοξιδίλη: η μινοξιδίλη είναι φάρμακο εγκεκριμένο για την ανδρογεννετική αλωπεκία, εφαρμόζεται δύο φορές τη μέρα στο τριχωτό, τα φρύδια ή τα γένια. Είναι σχετικά ασφαλής, τα αποτελέσματα όμως δεν είναι σύμφωνα με την εμπειρία μας ικανοποιητικά. Μπορεί να χρειαστεί μέχρι και ένας χρόνος για να είναι ορατά και αξίζει μάλλον να χρησιμοποιηθεί μόνο σε περιορισμένης έκταση γυροειδή αλωπεκία.
  • Ανθραλίνη: πρόκειται για μια ουσία που ερεθίζει το δέρμα με στόχο την επανέκφυση τριχών. Τα αποτελέσματα είναι σχετικά ικανοποιητικά, πρόκειται όμως για αρκετά ερεθιστική ουσία.
  • Κορτιζονούχες κρέμες: για τη γυροειδή αλωπεκία η κορτιζόνη θεωρείται κλασική, δοκιμασμένη και αποτελεσματική θεραπεία. Η κορτιζόνη μπορεί να εφαρμοστεί τοπικά με κρέμες, αφρούς, λοσιόν και σαμπουάν στις περιοχές με τριχοφάγο. Η λογική χρήσης της κορτιζόνης στη γυροειδή αλωπεκία είναι να προκαλέσει ήπια, αναστρέψιμη ανοσοκαταστολή στις προσβεβλημένες θέσεις.
  • Τοπική ανοσοθεραπεία: είναι μια τεχνική κατά την οποία εφαρμόζονται χημικές ουσίες (όπως η diphencyprone) τοπικά στο δέρμα με στόχο να προκαλέσει μια έντονη αλλεργική αντίδραση. Η αντίδραση αυτή συνήθως προκαλεί επιτυχή επανέκφυση των τριχών, κάποιες φορές χρειάζεται όμως να συνεχιστεί ως συντήρηση για να διατηρηθούν τα αποτελέσματα.

Γυροειδής αλωπεκία – ενέσεις (κορτιζόνη, prp – βλαστοκυτταρα)

γυροειδής αλωπεκία θεραπεία

Πρόκειται για ενέσεις κορτιζόνης, συνήθως τριαμκινολόνης, που εφαρμόζονται στις πάσχουσες από τριχοφάγο περιοχές στο τριχωτό, τα φρύδια ή τα γένια. Χρησιμοποιείται πολύ λεπτή βελόνα και η κορτιζόνη εγχύεται επιφανειακά. Συνήθως επαναλαμβάνεται κάθε μήνα μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μια εναλλακτική θεραπεία που γίνεται με εξαιρετικά αποτελέσματα είναι το PRP (Plattelet rich plasma). Προηγείται αιμοληψία από τον ασθενή, το αίμα επεξεργάζεται και λαμβάνεται το πλάσμα αυτού, που είναι πλούσιο σε αυξητικούς παράγοντες. Κάποιες φορές αναφέρεται ως “θεραπεία γυροειδούς αλωπεκίας με βλαστοκύτταρα”. Στην πραγματικότητα όπως αναφέρθηκε πρόκειται για αυξητικούς παράγοντες του αίματος που στοχεύουν στα βλαστοκύτταρα του τριχικού θύλακα. Παρόλα αυτά είναι μια θεραπεία με εντυπωσιακά αποτελέσματα, χωρίς τις ανεπιθύμητες ενέργειες της κορτιζόνης και κερδίζει συνεχώς έδαφος.

Μια πολλά υποσχόμενη θεραπεία στηρίζεται στους JAK αναστολείς (JAK inhibitors: ruxolitinib, baricitinib and tofacitinib). Πρόκειται για θεραπευτικούς παράγοντες που σχεδιάστηκαν για τη θεραπεία άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η ψωρίαση, φαίνεται όμως ότι έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα και για την αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας.

Συστηματικές θεραπείες με χάπια

  • Κορτιζόνη: και εδώ η κορτιζόνη παίζει κυρίαρχο ρόλο στη θεραπεία της γυροειδούς αλωπεκίας. Χρησιμοποιείται σε εκτεταμένες και επιθετικές μορφής τριχοφάγου. Δίνεται σε μορφή χαπιών απαιτεί όμως μεγάλες συνήθως δόσεις και χρειάζεται προσοχή από τον δερματολόγο ώστε να αποφευχθούν πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες αυτής.
  • Ανοσοκαταστασλτικά: όπως η μεθοτρεξάτη και η κυκλοσπορίνη αποτελούν επίσης κλασικά φάρμακα που έχουν δοκιμαστεί για τη θεραπεία της γυροειδούς με πολύ καλά αποτελέσματα. Λόγω πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών όπως η υπέρταση, ηπατοτοξικότητα, νεφροτοξικότητα και εμφάνισης κακοηθειών αποφεύγεται η μακροχρόνια χρήση τους.
  • JAK αναστολείς (olumiant): μια νέα θεραπεία με εξαιρετικά αποτελέσματα που ήρθε να δώσει λύση και στις δυσκολότερες μορφές της πάθησης!

Φωτοθεραπεία

Η φωτοθεραπεία χρησιμοποιείται περιστασιακά για την αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας με καλά αποτελέσματα. Πρόκειται για φωτοθεραπεία PUVA, χρησιμοποιείται δηλαδή το ψωραλένιο, μια ουσία που προκαλεί φωτοευαισθησία είτε σε χάπι είτε σε κρέμα και έπειτα η περιοχή ακτινοβολείται με UVA. Και εδώ αποφεύγεται η μακροχρόνια εφαρμογή λόγω αυξημένου κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του δέρματος.

Γυροειδής αλωπεκία – φυσική θεραπεία

Καθώς ο τριχοφάγος είναι μια χρόνια αυτοάνοση πάθηση πολλοί ασθενείς αναζητούν εναλλακτικές θεραπείες χωρίς φάρμακα. Παρά το ότι ελάχιστες από αυτές υποστηρίζονται από ιατρικές έρευνες, όσο δεν βλάπτουν δεν υπάρχει λόγος να αποτραπεί ο ασθενής από το να τις δοκιμάσει.

Κάποιοι ασθενείς αναφέρουν θετικά αποτελέσματα όσο αφορά στη γυροειδή αλωπεκία από τα αιθέρια έλαια. Η αρωματοθεραπεία πιθανώς να μειώνει το στρες που είναι γνωστός εκλυτικός παράγοντας της νόσου. Τα έλαια που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι το tea tree, το δεντρολίβανο, η λεβάντα, η μέντα, η καρύδα, το καστορέλαιο και το jojoba oil.

Μια άλλη εναλλακτική θεραπεία αποτελεί ο βελονισμός και το microneedling που προκαλεί μικροτραυματισμό στην περιοχή της βλάβης.

Τα προβιοτικά φαίνεται ότι βοηθούν στην αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας, καθώς όλο και περισσότερες έρευνες υποστηρίζουν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ εντέρου και δέρματος μέσω νευρώνων σε αυτό. Τα προβιοτικά κερδίζουν έδαφος στη βιβλιογραφία όσο αφορά στην αντιμετώπιση αυτοάνοσων παθήσεων του δέρματος όπως η γυροειδής αλωπεκία, η ψωρίαση και η λεύκη.

Η θεραπεία με low-level laser (LLLT) χρησιμοποιεί τα λεγόμενα soft lasers για την πρόκληση είτε ερεθισμού στο δέρμα με τρόπο παρόμοιο με τις τοπικές ερεθιστικές θεραπείες είτε ως ήπια αντιφλεγμονώδη.

Διάφορα βότανα έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της γυροειδούς αλωπεκίας. Μεταξύ αυτών το ginseng, το πράσινο τσάι, ο ιβίσκος και η σερενόα (saw palmetto). Ακόμα σε κάποιες χώρες χρησιμοποιείται το κρεμμύδι ή και το σκόρδο τοπικά στις πάσχουσα θέση με σκοπό την πρόκληση ερεθισμού.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο ψευδάργυρος και η βιοτίνη δρα θετικά.

Γενικά δεν υπάρχουν αξιόπιστες έρευνες που να υποστηρίζουν την αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας με βότανα και έτσι η αποτελεσματικότητά τους αμφισβητείται.

Γυροειδής αλωπεκία και διατροφή

Δεν υπάρχει σαφής εικόνα ως προς το αν η διατροφή παίζει ρόλο στην εμφάνιση ή αντίθετα στην αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας. Παρόλα αυτά υπάρχουν αρκετές έρευνες που δείχνουν βελτίωση πολλών αυτοάνοσων νοσημάτων από την λεγόμενη “αντιφλεγμονώδη δίαιτα ή αντιφλεγμονώδη διατροφή” αλλιώς γνωστή ως πρωτόκολλο διατροφής αυτοάνοσων (“autoimmune protocol”). Πρόκειται για μια δίαιτα σχετικά περιοριστική, χαμηλή σε υδατάνθρακες, που δίνει έμφαση κυρίως στην κατανάλωση λαχανικών και κάποιων κρεάτων.

Η αποτελεσματικότητα της κάθε θεραπείας διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Σε κάποιους ασθενείς παρατηρείται αυτόματη επανέκφυση των τριχών μετά από καιρό. Άλλοι δυσκολεύονται περισσότερο ακόμα και με τις πιο επιθετικές θεραπείες.
Πιθανώς να χρειαστεί να δοκιμάσετε περισσότερες από μια θεραπείες με τον δερματολόγο σας πριν δείτε βελτίωση.

Γυροειδής αλωπεκία: αίτια

Ο τριχοφάγος είναι μια αυτοάνοση πάθηση του δέρματος.

Εκδηλώνεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς λανθασμένα στοχεύει δικά του κύτταρα και τους επιτίθεται ως ξένα. Στη περίπτωση της γυροειδούς αλωπεκίας το ανοσοποιητικό σύστημα ενεργοποιείται εναντίον του τριχικού θύλακα και τον καταστρέφει. Το παραπάνω οδηγεί σε απώλεια των τριχών στις θέσεις αυτές.

Οι ακριβείς αιτίες που συμβαίνει το παραπάνω είναι άγνωστες. Πολλοί από τους ασθενείς που εμφανίζουν γυροειδή αλωπεκία πάσχουν και από άλλα αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο διαβήτης τύπου 1 και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Αυτό πιστεύεται ότι οφείλεται σε κοινό γενετικό υπόβαθρο των παθήσεων αυτών.

Γυροειδής αλωπεκία και θυρεοειδής

Η σχέση γυροειδούς αλωπεκίας και θυρεοειδούς είναι υπό εξέταση. Πολλοί από τους ασθενείς με τριχοφάγο εμφανίζουν παράλληλα αυτοάνοσες παθήσεις του θυρεοειδούς, όπως η νόσος Hashimoto. Πρόκειται για μια αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα κύτταρα του θυρεοειδούς αδένα.
Δεν γνωρίζουμε με ποιον τρόπο αυτές οι δύο παθήσεις συνδέονται, πιθανώς και πάλι μέσω κοινού γονιδιακού υπόβαθρου.
Η σωστή ρύθμιση του θυρεοειδούς σίγουρα επιδρά θετικά στην ορθή λειτουργία όλου του οργανισμού και άρα στη μείωση της συστηματικής φλεγμονής που πιθανώς τροφοδοτεί τη γυροειδή αλωπεκία.

Όμως δεν πρέπει να υποθέτουμε ότι η γυροειδής αλωπεκία εμφανίστηκε λόγω αρύθμιστου θυρεοειδούς ή λόγω της αυτοάνοσης πάθησης αυτού. Αντίστοιχα το να ρυθμίσουμε τον θυρεοειδή δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι αυτόματα θα υποχωρήσει και η γυροειδής αλωπεκία.

Γυροειδής αλωπεκία και άγχος / στρες

Έχει πλέον αποδειχθεί ότι το άγχος και το στρες επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος μέσω των ορμονών που εκλύονται. Δυο από τις ορμόνες που παίζουν καθοριστικό ρόλο φαίνεται ότι είναι η κορτιζόλη και η νοραδρεναλίνη.

Εκτός από την επίδραση του άγχους και του στρες στο ανοσοποιητικό μας σύστημα φαίνεται ακόμα ότι προκαλεί αγγειοσύσπαση μειώνοντας την αιμάτωση του τριχωτού που επιδεινώνει την τριχόπτωση.

Συμπτώματα

Το βασικό σύμπτωμα της γυροειδούς αλωπεκίας είναι η απώλεια τριχών. Οι τρίχες πέφτουν συνήθως δημιουργώντας μικρά κενά στην περιοχή που προσβάλλεται. Τα κενά αυτά συνήθως έχουν διάμετρο λίγων εκατοστών και παραμένουν έτσι ή ενώνονται μεταξύ τους δημιουργώντας μεγαλύτερες πλάκες. Συνήθως ο ασθενής δεν αισθάνεται κάποιο σύμπτωμα, ενώ σπανιότερα υπάρχει κνησμός (φαγούρα) που πιθανώς να υποδηλώνει ενεργή νόσο-επέκταση.

Μπορεί να παρατηρήσετε απώλεια αρκετών τριχών (τούφες) στο μπάνιο ή στο μαξιλάρι. Περιοχές στο πίσω μέρος του κεφαλιού μπορεί να μην γίνουν αρχικά ορατές από τον ασθενή και εντοπίζονται από τον κομμωτή/κομμώτρια ή από το οικογενειακό περιβάλλον.

Γυροειδής αλωπεκία στους άντρες

Η πάθηση μπορεί να προσβάλει και τα δύο φύλα, η απώλεια τριχών όμως φαίνεται ότι είναι εντονότερη στους άντρες. Σε αντίθεση με την κλασική ανδρογενετική αλωπεκία όπου η απώλεια των τριχών είναι διάχυτη με λέπτυνση και χνουδοποίση των τριχών, στη γυροειδή αλωπεκία δημιουργούνται σαφώς αφοριζόμενα κενά, τελείως ελύθερα τριχών.

Γυροειδής αλωπεκία στα γένια

γυροειδής αλωπεκία γένια

Τα γένια είναι από τις συχνές θέσεις εμφάνισης γυροειδούς αλωπεκίας στους άντρες. Εμφανίζεται ως κενές από γένια περιοχές στο πρόσωπο που ίσως ενωθούν σε μεγαλύτερες πλάκες.

γυροειδής αλωπεκία στα γενια θεραπεια

Η θεραπεία της γυροειδούς αλωπεκίας στα γένια δεν διαφέρει από τις υπόλοιπες περιοχές του σώματος. Επιλέγονται και πάλι τοπικές ή συστηματικές θεραπείες όπως αναλύθηκε παραπάνω.

Αντίστοιχα με τα γένια μπορεί να προσβάλει κάθε περιοχή με τρίχες, όπως οι βλεφαρίδες, τα φρύδια και αλλού. Σπάνια επεκτείνεται σε όλο το σώμα, οπότε και ονομάζεται καθολική γυροειδής αλωπεκία (alopecia totalis: απώλεια τριχών σε όλο το κεφάλι, alopecia universalis: απώλεια τριχών σε όλο το σώμα).

Γυροειδής αλωπεκία στις γυναίκες

Παρατηρείται ότι οι γυναίκες νοσούν από γυροειδή αλωπεκία συχνότερα από ότι οι άντρες, αν και με ελαφρώς ηπιότερα συμπτώματα. Επηρεάζεται το τριχωτό του κεφαλιού, τα βλέφαρα και τα φρύδια. Σε αντίθεση με την αλωπεκία γυναικείου τύπου (female-pattern hair loss) όπου η αραίωση είναι διάχυτη, η γυροειδής αλωπεκία στις γυναίκες εμφανίζεται με μικρές πλάκες τελείως κενές από τρίχες. Η πορεία της πάθησης είναι απρόβλεπτη, μπορεί να υπάρχει σταθερότητα, ραγδαία επιδείνωση ή αυτόματη υποχώρηση.

Γυροειδής αλωπεκία στα παιδιά

Όπως οι ενήλικες έτσι και τα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν γυροειδή αλωπεκία. Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι ασθενείς που εμφανίζουν την νόσο είναι κάτω των 30 ετών.

Παρά το ότι υπάρχουν ενδείξεις κληρονομικότητας, δεν σημαίνει ότι ο γονιός που πάσχει ή έπασχε από γυροειδή αλωπεκία θα το κληρονομήσει σίγουρα στα παιδιά του. Αντίστοιχα δεν είναι απαραίτητο ένα παιδί που εμφανίζει την πάθηση να έχει γονιό που πάσχει από αυτήν.

Επιπροσθέτως της γυροειδούς αλωπεκίας, τα παιδιά μπορεί να εμφανίζουν προβλήματα στα νύχια.

Έρευνες (National Alopecia Areata Foundation) έδειξαν ότι παιδιά κάτω των 5 ετών δεν επηρεάζονται ψυχολογικά σημαντικά από την πάθηση, μετά τα 5 έτη όμως βιώνουν την νόσο αρκετά τραυματικά καθώς το παιδί αντιλαμβάνεται σταδιακά τη διαφορετικότητά του.

Μορφές γυροειδούς αλωπεκίας

  • Κλασική γυροειδής αλωπεκία: νομισματοειδείς βλάβες κενές από τρίχες στο κεφάλι ή το σώμα.
  • Ολική γυροειδής αλωπεκία: απώλεια τριχών σε όλο το κεφάλι
  • Καθολική γυροειδής αλωπεκία: απώλεια τριχών σε όλο το σώμα
  • Διάχυτη γυροειδής αλωπεκία: σπάνια μορφή που μοιάζει με την ανδρογενετική και την γυναικείου τύπου αλωπεκία. Η διάγνωσή της απαιτεί έμπειρο και εξειδικευμένο δερματολόγο.
  • Οφίαση: απώλεια τριχών σε στο πίσω και πλαϊνό μέρος του κεφαλιού που σχηματίζει κενή περιοχή που μοιάζει σε εικόνα με φίδι.

Γυροειδής αλωπεκία πρόγνωση

Η πρόγνωση της γυροειδούς αλωπεκίας διαφέρει από ασθενή σε ασθενή καθώς είναι μια εξαιρετικά απρόβλεπτη νόσος. Όπως και κάθε αυτοάνοση νόσος εμφανίζει εξάρσεις και υφέσεις. Μπορεί η συγκεκριμένη έξαρση να πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό και η νόσος να μην ξαναεμφανιστεί ποτέ μπορεί όμως και να ταλαιπωρεί τον ασθενή για αρκετό καιρό.

Το ίδιο ισχύει και για την αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών μεθόδων. Μπορεί ένας ασθενής να ανταποκριθεί άμεσα με εξαιρετικά αποτελέσματα και άλλος να χρειαστεί πιο επιθετικές θεραπείες.

Γυροειδής αλωπεκία – υποτροπή

Ανάλογα με την πρόγνωση της νόσου είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί αν και πότε θα εμφανίζει ο κάθε ασθενής υποτροπή.

Αρνητικοί παράγοντες είναι οι εξής:

  • νεαρή ηλικία – εμφάνιση σε παιδί
  • εκτεταμένη και γρήγορη απώλεια τριχών
  • βλάβες στα νύχια
  • θετικό οικογενειακό ιστορικό
  • συνύπαρξη με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα

Γυρεοειδής αλωπεκία διάγνωση

Η διάγνωση της γυροειδούς αλωπεκίας είναι συνήθως κλινική από τον δερματολόγο. Εξετάζεται το δέρμα μακροσκοπικά, ενώ πιο εξειδικευμένες εξετάσεις μπορεί να απαιτηθούν.

εξετάσεις

  • Τριχοσκόπηση: μικροσκοπική εξέταση των τριχών με ειδική κάμερα
  • Δερματοσκόπηση: εξέταση του τριχωτού με ψηφιακό ή αναλογικό δερματοσκόπιο
  • Τριχοριζόγραμμα: ανάλυση στατιστικών στοιχείων των προβληματικών περιοχών ώστε να αξιολογηθεί αντικειμενικά η κατάσταση και η αποτελεσματικότητα της θεραπείας
  • Εξέταση DNA / Trichotest: ανάλυση του γονιδιώματος του ασθενούς ώστε να αποκαλυφθεί πιθανή γενετική προδιάθεση
  • Εξετάσεις αίματος: για αποκλεισμό άλλων νοσημάτων όπως πχ. αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα κ.α.. Οι πιο συνήθεις είναι οι παρακάτω:
    • CRP
    • ΤΚΕ
    • ΑΝΑ
    • τεστοστερόνη
    • FSH, LH
    • TSH, fT3, fT4, Anti-TPO, Anti-TG κ.α.
  • Βιοψία δέρματος: χρειάζεται σπανιότερα για διαφοροδιάγνωση άλλων αλωπεκιών όπως πχ. θυλακικού λειχήνα ή μυκητιάσεων
  • Καλλιέργεια τριχών: όταν υπάρχει υποψία μυκητίασης

Διατροφή

Φαίνεται ότι μια διατροφή πλούσια σε ζάχαρη, επεξεργασμένους υδατάνθρακες και αλκοόλ αυξάνει τη λεγόμενη συστηματική φλεγμονή στο σώμα και καλό είναι να αποφεύγεται.

Κάποιοι ιατροί συστήνουν την διατροφή αυτοάνοσων (autoimmune protocol). Υποστηρίζεται ότι μειώνει την ανοσιακή απάντηση του οργανισμού οδηγώντας σε σπανιότερες υποτροπές. Αποτελείται κυρίως από συγκεκριμένα φρούτα και λαχανικά, ξηρούς καρπούς και κάποια ήδη κρέατος.

Οι περισσότεροι ιατροί πάντως συμφωνούν ότι μια ισορροπημένη διατροφή που δεν αποκλείει μεγάλες ομάδες τροφών και στηρίζεται σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια και καλής ποιότητας κρέας και ψάρι είναι ωφέλιμη για την καλή λειτουργία όλου του οργανισμού και όχι μόνο για τον περιορισμό της φλεγμονής.


12-1200x586.jpg

Η γυροειδής αλωπεκία (τριχοφάγος) είναι μια αυτοάνοση υποτροπιάζουσα πάθηση κατά την οποία ο/η ασθενής χάνει ξαφνικά τρίχες από το τριχωτό της κεφαλής, τα φρύδια, τα βλέφαρα, τα γένια ή και το σώμα κατά πλάκες.

Οι υπάρχουσες μέχρι στιγμής θεραπείες περιορίζονται κυρίως στην κορτιζόνη ή άλλα ανοσοκατασταλτικά με αρκετές ανεπιθύμητες ενέργειες και με αποτελέσματα που ποικίλουν. Μια σχετικά νέα προσέγγιση είναι η επιλεκτική αναστολή της ιντερφερόνης γ και της ιντερλευκίνης 15 από ένα νέο φάρμακο, το baricitinib, ένα JK αναστολέα.

Δύο νέες μελέτες που έγιναν σε συνολικά 654 ενήλικες ασθενείς, με μέση ηλικία τα 38 έτη και διήρκησαν 12 χρόνια έδειξαν την αποτελεσματικότητα του συγκεκριμένου φαρμάκου ενάντια σε placebo.

Τα αποτελέσματα έδειξαν σχεδόν πλήρη κάλυψη των προσεβλημένων περιοχών (τουλάχιστον 80%) με χρήση

 

4 mg baricitinib: 37%

2 mg baricitinib: 21%

με placebo: 4%

Στις πιθανές επιπλοκές του φαρμάκου συγκαταλέγεται εμφάνιση ακμής, αυξημένα επίπεδα CK, LDL και HDL.

Στη Ελλάδα το φάρμακο κυκλοφορεί και συνταγογραφείται.


Untitled-design-39-1200x675.jpg

Οι βλεφαρίδες μπορεί να πέφτουν για πολλούς λόγους, από απλά εγκαύματα έως μετά από χημειοθεραπεία. Παρόλο που μπορεί να χρειαστεί χρόνος, οι βλεφαρίδες συνήθως ξαναμεγαλώνουν.
Παρομοίως με τα μαλλιά στο τριχωτό της κεφαλής, οι βλεφαρίδες περνούν επίσης από αναπτυξιακούς κύκλους, οπότε η πτώση μερικών δεν προκαλεί ανησυχία. Ωστόσο, τραυματισμοί και ασθένειες μπορούν να προκαλέσουν την πτώση πολλών ή των περισσότερων βλεφαρίδων.

Αιτίες

Εγκαύματα

Αν οι βλεφαρίδες καούν αλλά τα θυλάκια της τρίχας παραμένουν άθικτα, οι βλεφαρίδες συνήθως ξαναμεγαλώνουν σε 6 εβδομάδες. Ωστόσο, αν οι θύλακες των τριχών καούν, πιθανώς οι βλεφαρίδες να μην ξαναμεγαλώσουν.

Χημειοθεραπεία

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου μπορούν μερικές φορές να προκαλέσουν την πτώση των βλεφαρίδων. Όλα τα φάρμακα χημειοθεραπείας όμως δεν προκαλούν τριχόπτωση .

Εάν ένα άτομο χρησιμοποιεί χημειοθεραπευτικό φάρμακο που είναι γνωστό ότι προκαλεί απώλεια μαλλιών, πιθανώς αυτό επηρεάσει τις τρίχες στο σώμα καθώς και στο τριχωτό της κεφαλής.

Οι τρίχες του σώματος, τα φρύδια και οι βλεφαρίδες συνήθως επηρεάζονται. Συνήθως, οι βλεφαρίδες αρχίζουν να αναπτύσσονται λίγο μετά τη διακοπή της χημειοθεραπείας.

Μηχανικό τραύμα / έλξη

Η τριχοτυλομανία είναι μια ψυχολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από την συνήθεια του ατόμου να τραβάει τα μαλλιά και τρίχες σε άλλα σημεία του σώματος.

Οι βλεφαρίδες που έχουν ξεριζωθεί μπορεί να χρειαστούν μερικούς μήνες για να αναπτυχθούν.

Ψεύτικες βλεφαρίδες

Οι ψεύτικες βλεφαρίδες είναι ίνες που είναι κολλημένες στις φυσικές βλεφαρίδες για να δημιουργήσουν μια παχύτερη, μακρύτερη εικόνα.

Ωστόσο, μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στις φυσικές βλεφαρίδες. Αν οι φυσικές βλεφαρίδες πέσουν λόγω των ψεύτικων βλεφαρίδων, συνήθως ξαναμεγαλώνουν σε λίγους μήνες.

Παθήσεις θυρεοειδούς

Η απώλεια των βλεφαρίδων μπορεί να παρατηρηθεί και σε υπερθυρεοειδισμό και σε υποθυρεοειδισμό. Οι βλεφαρίδες συνήθως αρχίζουν να αναπτύσσονται μετά την σωστή ρύθμιση του θυρεοειδούς.

Γυρεοειδής αλωπεκία

Η γυροειδής αλωπεκία είναι μια αυτοάνοση νόσος κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στους θύλακες των τριχών. Η πάθηση οδηγεί σε τριχόπτωση στο τριχωτό της κεφαλής, τα φρύδια και τις βλεφαρίδες.

Θεραπεία

Οι βλεφαρίδες που χάνονται από τη χημειοθεραπεία ενδέχεται να ξαναβγούν. Εάν μια πάθηση του θυρεοειδούς ή αυτοάνοση νόσος οδήγησε σε απώλεια βλεφαρίδων, ο ασθενής θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει το υποκείμενο πρόβλημα υγείας. Ο χρόνος που χρειάζεται για να αναπτυχθούν οι βλεφαρίδες ποικίλλει ανάλογα με την αιτία και την έκταση της απώλειάς τους.

Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί επίσης να βοηθήσει τις βλεφαρίδες να αυξηθούν. Ο ιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει τη ειδικές οφθαλμικές σταγόνες.

Πρόληψη

Ενώ δεν είναι πάντα δυνατό να αποφευχθεί η απώλεια βλεφαρίδων, υπάρχουν μερικά βήματα που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος για να μειώσει τον κίνδυνο. Αυτά περιλαμβάνουν:

Μια υγιεινή διατροφή : Ορισμένες διατροφικές ανεπάρκειες μπορεί να συμβάλουν στην απώλεια τριχών. Τα θρεπτικά συστατικά που παίζουν ρόλο στην υγεία των τριχών περιλαμβάνουν:

  • βιταμίνη C
  • βιταμίνη Β
  • βιταμίνη D
  • ψευδάργυρος
  • σίδερο
  • πρωτεΐνη

Βγάζετε το μακιγιάζ τη νύχτα : αφήνοντας μακιγιάζ στα μάτια μπορεί να στεγνώσει τις βλεφαρίδες. Οι ξηρές βλεφαρίδες είναι πιο πιθανό να σπάσουν ή να πέσουν πρόωρα.

Το τρίψιμο των ματιών : Το έντονο τρίψιμο των ματιών μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια των βλεφαρίδων.


hair.jpg

Τι είναι η γυροειδής αλωπεκία

Είναι μια πάθηση κατά την οποία πέφτουν οι τρίχες σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος, κυρίως στο κεφάλι. Ονομάζεται αλλιώς τριχοφάγος. Μπορεί σπάνια να επεκταθεί σε όλο το κεφάλι (alopecia totalis / διαχυτική γυροειδής αλωπεκία) ή και σε όλο το σώμα (alopecia universalis / καθολική ή ολική γυροειδής αλωπεκία).

Η γυροειδής αλωπεκίασή γυναίκες φαίνεται ότι εμφανίζεται λίγο πιο συχνά από ότι σε άνδρες, όπως και άλλα αυτοάνοσα νοσήματα

Γυροειδής αλωπεκία, συμπτώματα

Το κλασσικό σύμπτωμα της γυροειδούς αλωπεκίας είναι περιοχές χωρίς τρίχες στο κεφάλι, στο πρόσωπο ή και αλλού.

Οι περιοχές αυτές έχουν σχήμα συνήθως κυκλικό. Πιο συχνά εμφανίζονται στο κεφάλι και στα γένια, αλλά μπορεί να εμφανιστούν και σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος έχει τρίχες.

Η κατάσταση μπορεί να φεύγει και να έρχεται, σπανιότερα όμως είναι μόνιμη.

Σπανιότερα συνδέεται με προβλήματα των νυχιών.

Γυροειδής αλωπεκία στα παιδιά

Φαίνεται ότι στα παιδιά εμφανίζεται συχνότερα από ότι σε ενήλικες, κάτι το οποίο πιθανώς να έχει σχέση με την ατελείωτη ακόμα ανάπτυξη του ανοσολογικού τους συστήματος.

Γυροειδής αλωπεκία, διάγνωση

Η διάγνωση είναι συνήθως εύκολη κλινικά. Η τριχοσκόπηση με δερματοσκόπιο ή με ειδικό υπολογιστή μπορεί να βοηθήσει. Πολύ σπάνια μπορεί να χρειαστεί και βιοψία δέρματος.

Γυροειδής αλωπεκία, αιτία

Οι αιτίες της γυροειδούς αλωπεκίας δεν είναι ακόμα απόλυτα άγνωστες. Σίγουρο είναι ότι δεν είναι κολλητική. Φαίνεται ότι υπάρχει οικογένειες προδιάθεση, αν δηλαδή ένα μέλος της οικογένειας είχε εμφανίσει γυροειδή αλωπεκία στο παρελθόν, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα κι ένα άλλο μέλος της οικογένειας να νοσήσει.

Η γυροειδής αλωπεκία φαίνεται να σχετίζεται με αυτοάνοσες παθήσεις όπως για παράδειγμα θυρεοειδίτιδα και λεύκη.

Πιστεύεται ότι είναι και η ίδια μία αυτοάνοση νόσος κατά την οποία το σώμα επιτίθεται εναντίον των θυλάκων της τρίχας.

Γυροειδής αλωπεκία, αντιμετώπιση

Η κλασική αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας γίνεται με κορτικοστεροειδή, σε μορφή κρέμας, ενέσεων ή από το στόμα με χάπια.

Η γυροειδής αλωπεκία στα γένια και η γυροειδής αλωπεκίας τα φρύδια φαίνεται ότι απαντούν καλύτερα σε θεραπεία με ενέσεις κορτιζόνης.

Άλλα φάρμακα που έχουνε κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί είναι η μινοξιδίλη, η ανθραλίνη και η κυκλοσπορίνη.

Η νέα θεραπεία για τη γυροειδή αλωπεκία με μέχρι τώρα εξαιρετικά αποτελέσματα είναι οι JAK αναστολείς.

Γυροειδής αλωπεκία και διατροφή

Από πολλούς υποστηρίζεται ότι η διατροφή παίζει ρόλο στην γυροειδή αλωπεκία. Μέχρι στιγμής το μόνο που έχει αποδειχθεί με μελέτες είναι ότι η ελλιπής διατροφή και αυστηρή δίαιτα μπορεί να οδηγήσει σε επανεμφάνιση της γυροειδούς αλωπεκίας. Για την αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας δεν προτείνεται συγκεκριμένη δίαιτα, παρά μόνο μία ολοκληρωμένη και υγιής διατροφή, πλούσια σε βιταμίνες και πρωτείνες.

Γυροειδής αλωπεκία, ομοιοπαθητική / βότανα

Πολλοί έχουν χρησιμοποιήσει την ομοιοπαθητική, τον βελονισμό, συγκεκριμένα βότανα και άλλες εναλλακτικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας. Το αν οι παραπάνω προσεγγίσεις έχουνε κάποιο αποτέλεσμα δεν είναι γνωστό, καθώς οι γυροειδής αλωπεκία εμφανίζει συχνά αυτόματη ίαση.

Γυροειδής αλωπεκία, πρόγνωση

Στις περισσότερες περιπτώσεις τα μαλλιά ξαναφυτρώνουν μετά από λίγους μήνες μέχρι και ένα χρόνο. Σε σπανιότερες περιπτώσεις με μεγαλύτερες πλάκες χωρίς τρίχες, στην διάχυτη γυροειδή αλωπεκία και στην καθολική γυροειδή αλωπεκία μπορεί να χρειαστούν μέχρι και χρόνια αν δεν ακολουθηθεί ειδική θεραπεία.

Πιστεύετε ότι το στρες παίζει σημαντικό ρόλο. Το στρες μπορεί να χειροτερεύσει την εμφάνιση της γυροειδούς αλωπεκίας, το οποίο οδηγεί σε περισσότερο στρες, άγχος και σπανιότερα κατάθλιψη. Δημιουργείται έτσι ένας κύκλος αιτίας και  συμπτώματος Ο οποίος πρέπει να σπάσει με την κατάλληλη θεραπεία.