Γυροειδής αλωπεκία: τι είναι ο τριχοφάγος;

Η γυροειδής αλωπεκία (στα αγγλικά alopecia areata), ή αλλιώς τριχοφάγος, είναι μια αυτοάνοση πάθηση του δέρματος που οδηγεί σε απώλεια τριχών κατά πλάκες. Αργότερα πιθανώς οι μικρές αυτές πλάκες ενώνονται με αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγάλων περιοχών χωρίς τρίχες που είναι πλέον εμφανείς.

Η πάθηση εμφανίζεται όταν κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος αναγνωρίζουν λανθασμένα τους θύλακες των τριχών ως ξένους και τους επιτίθενται. Αυτό οδηγεί σε ξαφνική απώλεια τριχών.

Η γυροειδής αλωπεκία μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε υπάρχουν τρίχες στο σώμα, στο τριχωτό του κεφαλιού, στις βλεφαρίδες, τα φρύδια, στο πρόσωπο και αλλού. Μπορεί να εξελίσσεται αργά και σταθερά ή εξαιρετικά γρήγορα. Κάποιες περιπτώσεις υποχωρούν μόνες τους, άλλες όχι.

Σπάνια μπορεί να καταλήξει σε καθολική απώλεια τριχών σε όλο το σώμα του ασθενούς, κατάσταση που ονομάζεται καθολική γυροειδής αλωπεκία (alopecia universalis). Το αν θα υπάρξει επανέκφυση των τριχών χωρίς θεραπεία και πόσο θα παραμείνουν αυτές οι τρίχες διαφέρει από ασθενή σε ασθενή και δεν μπορεί να προβλεφθεί.

Καθώς η γυροειδής αλωπεκία πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα του δέρματος, δεν υπάρχει σαφής θεραπεία που να στοχεύει στη μόνιμη λύση του προβλήματος.

Υπάρχουν όμως αρκετοί και αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης που μπορεί να βοηθήσουν την ταχύτερη επανέκφυση των τριχών και να εμποδίσουν την εκ νέου απώλειά τους.

Ακόμα δίνεται μεγάλη έμφαση στην αντιμετώπιση του στρες που όπως σε όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα φαίνεται πως παίζει σπουδαίο ρόλο.

Γυροειδής αλωπεκία: αντιμετώπιση

Για τη γυροειδή αλωπεκία θεραπεία με τη στενή έννοια του όρου δεν υπάρχει. Καθώς πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα το πρόβλημα πηγάζει από την λανθασμένη ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς. Έχουν ανακαλυφθεί αρκετά γονίδια ύποπτα για την εκδήλωσή της, οπότε θεραπεία μιας πιθανότατα πάθησης με γονιδιακό υπόβαθρό δεν υφίσταται με την υπάρχουσα μέχρι στιγμής γνώση.

Αντίθετα όσο αφορά στην αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας οι μέθοδοι που ακολουθούνται είναι αρκετές, άλλες με πτωχά και άλλες με εξαιρετικά αποτελέσματα. Οι περισσότεροι τρόποι αντιμετώπισης στοχεύουν στην παροδική ανοσοκαταστολή, είτε όλου του συστήματος είτε τοπικά του δέρματος που εμφανίζει τριχοφάγο.

Καθώς είναι μια πάθηση απρόβλεπτη, ο δερματολόγος μπορεί να χρειαστεί να δοκιμάσει αρκετές θεραπευτικές προσεγγίσεις μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη για τον ασθενή.

Γυρεοειδής αλωπεκία: φάρμακα

Τοπικά σκευάσματα

Πρόκειται για ουσίες που εφαρμόζονται τοπικά στο δέρμα:

• Μινοξιδίλη: η μινοξιδίλη είναι φάρμακο εγκεκριμένο για την ανδρογεννετική αλωπεκία, εφαρμόζεται δύο φορές τη μέρα στο τριχωτό, τα φρύδια ή τα γένια. Είναι σχετικά ασφαλής, τα αποτελέσματα όμως δεν είναι σύμφωνα με την εμπειρία μας ικανοποιητικά. Μπορεί να χρειαστεί μέχρι και ένας χρόνος για να είναι ορατά και αξίζει μάλλον να χρησιμοποιηθεί μόνο σε περιορισμένης έκταση γυροειδή αλωπεκία.
• Ανθραλίνη: πρόκειται για μια ουσία που ερεθίζει το δέρμα με στόχο την επανέκφυση τριχών. Τα αποτελέσματα είναι σχετικά ικανοποιητικά, πρόκειται όμως για αρκετά ερεθιστική ουσία.
• Κορτιζονούχες κρέμες: για τη γυροειδή αλωπεκία η κορτιζόνη θεωρείται κλασική, δοκιμασμένη και αποτελεσματική θεραπεία. Η κορτιζόνη μπορεί να εφαρμοστεί τοπικά με κρέμες, αφρούς, λοσιόν και σαμπουάν στις περιοχές με τριχοφάγο. Η λογική χρήσης της κορτιζόνης στη γυροειδή αλωπεκία είναι να προκαλέσει ήπια, αναστρέψιμη ανοσοκαταστολή στις προσβεβλημένες θέσεις.
• Τοπική ανοσοθεραπεία: είναι μια τεχνική κατά την οποία εφαρμόζονται χημικές ουσίες (όπως η diphencyprone) τοπικά στο δέρμα με στόχο να προκαλέσει μια έντονη αλλεργική αντίδραση. Η αντίδραση αυτή συνήθως προκαλεί επιτυχή επανέκφυση των τριχών, κάποιες φορές χρειάζεται όμως να συνεχιστεί ως συντήρηση για να διατηρηθούν τα αποτελέσματα.

Γυροειδής αλωπεκία – ενέσεις (κορτιζόνη, prp – βλαστοκυτταρα)

Πρόκειται για ενέσεις κορτιζόνης, συνήθως τριαμκινολόνης, που εφαρμόζονται στις πάσχουσες από τριχοφάγο περιοχές στο τριχωτό, τα φρύδια ή τα γένια. Χρησιμοποιείται πολύ λεπτή βελόνα και η κορτιζόνη εγχύεται επιφανειακά. Συνήθως επαναλαμβάνεται κάθε μήνα μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μια εναλλακτική θεραπεία που γίνεται με εξαιρετικά αποτελέσματα είναι το PRP (Plattelet rich plasma). Προηγείται αιμοληψία από τον ασθενή, το αίμα επεξεργάζεται και λαμβάνεται το πλάσμα αυτού, που είναι πλούσιο σε αυξητικούς παράγοντες. Κάποιες φορές αναφέρεται ως “θεραπεία γυροειδούς αλωπεκίας με βλαστοκύτταρα”. Στην πραγματικότητα όπως αναφέρθηκε πρόκειται για αυξητικούς παράγοντες του αίματος που στοχεύουν στα βλαστοκύτταρα του τριχικού θύλακα. Παρόλα αυτά είναι μια θεραπεία με εντυπωσιακά αποτελέσματα, χωρίς τις ανεπιθύμητες ενέργειες της κορτιζόνης και κερδίζει συνεχώς έδαφος.

Μια πολλά υποσχόμενη θεραπεία στηρίζεται στους JAK αναστολείς (JAK inhibitors: ruxolitinib, baricitinib and tofacitinib). Πρόκειται για θεραπευτικούς παράγοντες που σχεδιάστηκαν για τη θεραπεία άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η ψωρίαση, φαίνεται όμως ότι έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα και για την αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας.

Συστηματικές θεραπείες με χάπια

• Κορτιζόνη: και εδώ η κορτιζόνη παίζει κυρίαρχο ρόλο στη θεραπεία της γυροειδούς αλωπεκίας. Χρησιμοποιείται σε εκτεταμένες και επιθετικές μορφής τριχοφάγου. Δίνεται σε μορφή χαπιών απαιτεί όμως μεγάλες συνήθως δόσεις και χρειάζεται προσοχή από τον δερματολόγο ώστε να αποφευχθούν πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες αυτής.
• Ανοσοκαταστασλτικά: όπως η μεθοτρεξάτη και η κυκλοσπορίνη αποτελούν επίσης κλασικά φάρμακα που έχουν δοκιμαστεί για τη θεραπεία της γυροειδούς με πολύ καλά αποτελέσματα. Λόγω πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών όπως η υπέρταση, ηπατοτοξικότητα, νεφροτοξικότητα και εμφάνισης κακοηθειών αποφεύγεται η μακροχρόνια χρήση τους.

• JAK αναστολείς (olumiant): μια νέα θεραπεία με εξαιρετικά αποτελέσματα που ήρθε να δώσει λύση και στις δυσκολότερες μορφές της πάθησης!

Φωτοθεραπεία

Η φωτοθεραπεία χρησιμοποιείται περιστασιακά για την αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας με καλά αποτελέσματα. Πρόκειται για φωτοθεραπεία PUVA, χρησιμοποιείται δηλαδή το ψωραλένιο, μια ουσία που προκαλεί φωτοευαισθησία είτε σε χάπι είτε σε κρέμα και έπειτα η περιοχή ακτινοβολείται με UVA. Και εδώ αποφεύγεται η μακροχρόνια εφαρμογή λόγω αυξημένου κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του δέρματος.

Γυροειδής αλωπεκία – φυσική θεραπεία

Καθώς ο τριχοφάγος είναι μια χρόνια αυτοάνοση πάθηση πολλοί ασθενείς αναζητούν εναλλακτικές θεραπείες χωρίς φάρμακα. Παρά το ότι ελάχιστες από αυτές υποστηρίζονται από ιατρικές έρευνες, όσο δεν βλάπτουν δεν υπάρχει λόγος να αποτραπεί ο ασθενής από το να τις δοκιμάσει.

Κάποιοι ασθενείς αναφέρουν θετικά αποτελέσματα όσο αφορά στη γυροειδή αλωπεκία από τα αιθέρια έλαια. Η αρωματοθεραπεία πιθανώς να μειώνει το στρες που είναι γνωστός εκλυτικός παράγοντας της νόσου. Τα έλαια που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι το tea tree, το δεντρολίβανο, η λεβάντα, η μέντα, η καρύδα, το καστορέλαιο και το jojoba oil.

Μια άλλη εναλλακτική θεραπεία αποτελεί ο βελονισμός και το microneedling που προκαλεί μικροτραυματισμό στην περιοχή της βλάβης.

Τα προβιοτικά φαίνεται ότι βοηθούν στην αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας, καθώς όλο και περισσότερες έρευνες υποστηρίζουν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ εντέρου και δέρματος μέσω νευρώνων σε αυτό. Τα προβιοτικά κερδίζουν έδαφος στη βιβλιογραφία όσο αφορά στην αντιμετώπιση αυτοάνοσων παθήσεων του δέρματος όπως η γυροειδής αλωπεκία, η ψωρίαση και η λεύκη.

Η θεραπεία με low-level laser (LLLT) χρησιμοποιεί τα λεγόμενα soft lasers για την πρόκληση είτε ερεθισμού στο δέρμα με τρόπο παρόμοιο με τις τοπικές ερεθιστικές θεραπείες είτε ως ήπια αντιφλεγμονώδη.

Διάφορα βότανα έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της γυροειδούς αλωπεκίας. Μεταξύ αυτών το ginseng, το πράσινο τσάι, ο ιβίσκος και η σερενόα (saw palmetto). Ακόμα σε κάποιες χώρες χρησιμοποιείται το κρεμμύδι ή και το σκόρδο τοπικά στις πάσχουσα θέση με σκοπό την πρόκληση ερεθισμού.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο ψευδάργυρος και η βιοτίνη δρα θετικά.

Γενικά δεν υπάρχουν αξιόπιστες έρευνες που να υποστηρίζουν την αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας με βότανα και έτσι η αποτελεσματικότητά τους αμφισβητείται.

Γυροειδής αλωπεκία και διατροφή

Δεν υπάρχει σαφής εικόνα ως προς το αν η διατροφή παίζει ρόλο στην εμφάνιση ή αντίθετα στην αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας. Παρόλα αυτά υπάρχουν αρκετές έρευνες που δείχνουν βελτίωση πολλών αυτοάνοσων νοσημάτων από την λεγόμενη “αντιφλεγμονώδη δίαιτα ή αντιφλεγμονώδη διατροφή” αλλιώς γνωστή ως πρωτόκολλο διατροφής αυτοάνοσων (“autoimmune protocol”). Πρόκειται για μια δίαιτα σχετικά περιοριστική, χαμηλή σε υδατάνθρακες, που δίνει έμφαση κυρίως στην κατανάλωση λαχανικών και κάποιων κρεάτων.

Η αποτελεσματικότητα της κάθε θεραπείας διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Σε κάποιους ασθενείς παρατηρείται αυτόματη επανέκφυση των τριχών μετά από καιρό. Άλλοι δυσκολεύονται περισσότερο ακόμα και με τις πιο επιθετικές θεραπείες.
Πιθανώς να χρειαστεί να δοκιμάσετε περισσότερες από μια θεραπείες με τον δερματολόγο σας πριν δείτε βελτίωση.

Γυροειδής αλωπεκία: αίτια

Ο τριχοφάγος είναι μια αυτοάνοση πάθηση του δέρματος.

Εκδηλώνεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς λανθασμένα στοχεύει δικά του κύτταρα και τους επιτίθεται ως ξένα. Στη περίπτωση της γυροειδούς αλωπεκίας το ανοσοποιητικό σύστημα ενεργοποιείται εναντίον του τριχικού θύλακα και τον καταστρέφει. Το παραπάνω οδηγεί σε απώλεια των τριχών στις θέσεις αυτές.

Οι ακριβείς αιτίες που συμβαίνει το παραπάνω είναι άγνωστες. Πολλοί από τους ασθενείς που εμφανίζουν γυροειδή αλωπεκία πάσχουν και από άλλα αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο διαβήτης τύπου 1 και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Αυτό πιστεύεται ότι οφείλεται σε κοινό γενετικό υπόβαθρο των παθήσεων αυτών.

Γυροειδής αλωπεκία και θυρεοειδής

Η σχέση γυροειδούς αλωπεκίας και θυρεοειδούς είναι υπό εξέταση. Πολλοί από τους ασθενείς με τριχοφάγο εμφανίζουν παράλληλα αυτοάνοσες παθήσεις του θυρεοειδούς, όπως η νόσος Hashimoto. Πρόκειται για μια αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα κύτταρα του θυρεοειδούς αδένα.
Δεν γνωρίζουμε με ποιον τρόπο αυτές οι δύο παθήσεις συνδέονται, πιθανώς και πάλι μέσω κοινού γονιδιακού υπόβαθρου.
Η σωστή ρύθμιση του θυρεοειδούς σίγουρα επιδρά θετικά στην ορθή λειτουργία όλου του οργανισμού και άρα στη μείωση της συστηματικής φλεγμονής που πιθανώς τροφοδοτεί τη γυροειδή αλωπεκία.

Όμως δεν πρέπει να υποθέτουμε ότι η γυροειδής αλωπεκία εμφανίστηκε λόγω αρύθμιστου θυρεοειδούς ή λόγω της αυτοάνοσης πάθησης αυτού. Αντίστοιχα το να ρυθμίσουμε τον θυρεοειδή δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι αυτόματα θα υποχωρήσει και η γυροειδής αλωπεκία.

Γυροειδής αλωπεκία και άγχος / στρες

Έχει πλέον αποδειχθεί ότι το άγχος και το στρες επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος μέσω των ορμονών που εκλύονται. Δυο από τις ορμόνες που παίζουν καθοριστικό ρόλο φαίνεται ότι είναι η κορτιζόλη και η νοραδρεναλίνη.

Εκτός από την επίδραση του άγχους και του στρες στο ανοσοποιητικό μας σύστημα φαίνεται ακόμα ότι προκαλεί αγγειοσύσπαση μειώνοντας την αιμάτωση του τριχωτού που επιδεινώνει την τριχόπτωση.

Συμπτώματα

Το βασικό σύμπτωμα της γυροειδούς αλωπεκίας είναι η απώλεια τριχών. Οι τρίχες πέφτουν συνήθως δημιουργώντας μικρά κενά στην περιοχή που προσβάλλεται. Τα κενά αυτά συνήθως έχουν διάμετρο λίγων εκατοστών και παραμένουν έτσι ή ενώνονται μεταξύ τους δημιουργώντας μεγαλύτερες πλάκες. Συνήθως ο ασθενής δεν αισθάνεται κάποιο σύμπτωμα, ενώ σπανιότερα υπάρχει κνησμός (φαγούρα) που πιθανώς να υποδηλώνει ενεργή νόσο-επέκταση.

Μπορεί να παρατηρήσετε απώλεια αρκετών τριχών (τούφες) στο μπάνιο ή στο μαξιλάρι. Περιοχές στο πίσω μέρος του κεφαλιού μπορεί να μην γίνουν αρχικά ορατές από τον ασθενή και εντοπίζονται από τον κομμωτή/κομμώτρια ή από το οικογενειακό περιβάλλον.

Γυροειδής αλωπεκία στους άντρες

Η πάθηση μπορεί να προσβάλει και τα δύο φύλα, η απώλεια τριχών όμως φαίνεται ότι είναι εντονότερη στους άντρες. Σε αντίθεση με την κλασική ανδρογενετική αλωπεκία όπου η απώλεια των τριχών είναι διάχυτη με λέπτυνση και χνουδοποίση των τριχών, στη γυροειδή αλωπεκία δημιουργούνται σαφώς αφοριζόμενα κενά, τελείως ελύθερα τριχών.

Γυροειδής αλωπεκία στα γένια

Τα γένια είναι από τις συχνές θέσεις εμφάνισης γυροειδούς αλωπεκίας στους άντρες. Εμφανίζεται ως κενές από γένια περιοχές στο πρόσωπο που ίσως ενωθούν σε μεγαλύτερες πλάκες.

γυροειδής αλωπεκία στα γενια θεραπεια

Η θεραπεία της γυροειδούς αλωπεκίας στα γένια δεν διαφέρει από τις υπόλοιπες περιοχές του σώματος. Επιλέγονται και πάλι τοπικές ή συστηματικές θεραπείες όπως αναλύθηκε παραπάνω.

Αντίστοιχα με τα γένια μπορεί να προσβάλει κάθε περιοχή με τρίχες, όπως οι βλεφαρίδες, τα φρύδια και αλλού. Σπάνια επεκτείνεται σε όλο το σώμα, οπότε και ονομάζεται καθολική γυροειδής αλωπεκία (alopecia totalis: απώλεια τριχών σε όλο το κεφάλι, alopecia universalis: απώλεια τριχών σε όλο το σώμα).

Γυροειδής αλωπεκία στις γυναίκες

Παρατηρείται ότι οι γυναίκες νοσούν από γυροειδή αλωπεκία συχνότερα από ότι οι άντρες, αν και με ελαφρώς ηπιότερα συμπτώματα. Επηρεάζεται το τριχωτό του κεφαλιού, τα βλέφαρα και τα φρύδια. Σε αντίθεση με την αλωπεκία γυναικείου τύπου (female-pattern hair loss) όπου η αραίωση είναι διάχυτη, η γυροειδής αλωπεκία στις γυναίκες εμφανίζεται με μικρές πλάκες τελείως κενές από τρίχες. Η πορεία της πάθησης είναι απρόβλεπτη, μπορεί να υπάρχει σταθερότητα, ραγδαία επιδείνωση ή αυτόματη υποχώρηση.

Γυροειδής αλωπεκία στα παιδιά

Όπως οι ενήλικες έτσι και τα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν γυροειδή αλωπεκία. Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι ασθενείς που εμφανίζουν την νόσο είναι κάτω των 30 ετών.

Παρά το ότι υπάρχουν ενδείξεις κληρονομικότητας, δεν σημαίνει ότι ο γονιός που πάσχει ή έπασχε από γυροειδή αλωπεκία θα το κληρονομήσει σίγουρα στα παιδιά του. Αντίστοιχα δεν είναι απαραίτητο ένα παιδί που εμφανίζει την πάθηση να έχει γονιό που πάσχει από αυτήν.

Επιπροσθέτως της γυροειδούς αλωπεκίας, τα παιδιά μπορεί να εμφανίζουν προβλήματα στα νύχια.

Έρευνες (National Alopecia Areata Foundation) έδειξαν ότι παιδιά κάτω των 5 ετών δεν επηρεάζονται ψυχολογικά σημαντικά από την πάθηση, μετά τα 5 έτη όμως βιώνουν την νόσο αρκετά τραυματικά καθώς το παιδί αντιλαμβάνεται σταδιακά τη διαφορετικότητά του.

Μορφές γυροειδούς αλωπεκίας

• Κλασική γυροειδής αλωπεκία: νομισματοειδείς βλάβες κενές από τρίχες στο κεφάλι ή το σώμα.
• Ολική γυροειδής αλωπεκία: απώλεια τριχών σε όλο το κεφάλι
• Καθολική γυροειδής αλωπεκία: απώλεια τριχών σε όλο το σώμα
• Διάχυτη γυροειδής αλωπεκία: σπάνια μορφή που μοιάζει με την ανδρογενετική και την γυναικείου τύπου αλωπεκία. Η διάγνωσή της απαιτεί έμπειρο και εξειδικευμένο δερματολόγο.
• Οφίαση: απώλεια τριχών σε στο πίσω και πλαϊνό μέρος του κεφαλιού που σχηματίζει κενή περιοχή που μοιάζει σε εικόνα με φίδι.

Γυροειδής αλωπεκία πρόγνωση

Η πρόγνωση της γυροειδούς αλωπεκίας διαφέρει από ασθενή σε ασθενή καθώς είναι μια εξαιρετικά απρόβλεπτη νόσος. Όπως και κάθε αυτοάνοση νόσος εμφανίζει εξάρσεις και υφέσεις. Μπορεί η συγκεκριμένη έξαρση να πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό και η νόσος να μην ξαναεμφανιστεί ποτέ μπορεί όμως και να ταλαιπωρεί τον ασθενή για αρκετό καιρό.

Το ίδιο ισχύει και για την αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών μεθόδων. Μπορεί ένας ασθενής να ανταποκριθεί άμεσα με εξαιρετικά αποτελέσματα και άλλος να χρειαστεί πιο επιθετικές θεραπείες.

Γυροειδής αλωπεκία – υποτροπή

Ανάλογα με την πρόγνωση της νόσου είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί αν και πότε θα εμφανίζει ο κάθε ασθενής υποτροπή.

Αρνητικοί παράγοντες είναι οι εξής:

• νεαρή ηλικία – εμφάνιση σε παιδί
• εκτεταμένη και γρήγορη απώλεια τριχών
• βλάβες στα νύχια
• θετικό οικογενειακό ιστορικό
• συνύπαρξη με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα

Γυρεοειδής αλωπεκία διάγνωση

Η διάγνωση της γυροειδούς αλωπεκίας είναι συνήθως κλινική από τον δερματολόγο. Εξετάζεται το δέρμα μακροσκοπικά, ενώ πιο εξειδικευμένες εξετάσεις μπορεί να απαιτηθούν.

εξετάσεις

• Τριχοσκόπηση: μικροσκοπική εξέταση των τριχών με ειδική κάμερα
• Δερματοσκόπηση: εξέταση του τριχωτού με ψηφιακό ή αναλογικό δερματοσκόπιο
• Τριχοριζόγραμμα: ανάλυση στατιστικών στοιχείων των προβληματικών περιοχών ώστε να αξιολογηθεί αντικειμενικά η κατάσταση και η αποτελεσματικότητα της θεραπείας
• Εξέταση DNA / Trichotest: ανάλυση του γονιδιώματος του ασθενούς ώστε να αποκαλυφθεί πιθανή γενετική προδιάθεση
• Εξετάσεις αίματος: για αποκλεισμό άλλων νοσημάτων όπως πχ. αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα κ.α.. Οι πιο συνήθεις είναι οι παρακάτω:
  • CRP
  • ΤΚΕ
  • ΑΝΑ
  • τεστοστερόνη
  • FSH, LH
  • TSH, fT3, fT4, Anti-TPO, Anti-TG κ.α.
• Βιοψία δέρματος: χρειάζεται σπανιότερα για διαφοροδιάγνωση άλλων αλωπεκιών όπως πχ. θυλακικού λειχήνα ή μυκητιάσεων
• Καλλιέργεια τριχών: όταν υπάρχει υποψία μυκητίασης

Διατροφή

Φαίνεται ότι μια διατροφή πλούσια σε ζάχαρη, επεξεργασμένους υδατάνθρακες και αλκοόλ αυξάνει τη λεγόμενη συστηματική φλεγμονή στο σώμα και καλό είναι να αποφεύγεται.

Κάποιοι ιατροί συστήνουν την διατροφή αυτοάνοσων (autoimmune protocol). Υποστηρίζεται ότι μειώνει την ανοσιακή απάντηση του οργανισμού οδηγώντας σε σπανιότερες υποτροπές. Αποτελείται κυρίως από συγκεκριμένα φρούτα και λαχανικά, ξηρούς καρπούς και κάποια ήδη κρέατος.

Οι περισσότεροι ιατροί πάντως συμφωνούν ότι μια ισορροπημένη διατροφή που δεν αποκλείει μεγάλες ομάδες τροφών και στηρίζεται σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια και καλής ποιότητας κρέας και ψάρι είναι ωφέλιμη για την καλή λειτουργία όλου του οργανισμού και όχι μόνο για τον περιορισμό της φλεγμονής.