article_PCOS-workout-and-heart-health-1200x801.webp

\Ο θυρεοειδής αδένας παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού και την παραγωγή ενέργειας. Η άσκηση, τόσο η αερόβια όσο και η αναερόβια, δύναται να επηρεάσει σημαντικά τη λειτουργία του θυρεοειδούς, ενώ παράλληλα η ίδια η λειτουργία του αδένα μπορεί να επηρεάσει το πώς αντιδρά το σώμα μας στη γυμναστική. Στο παρόν άρθρο θα αναλύσουμε πώς ο θυρεοειδής σχετίζεται με την άσκηση, πώς διαφοροποιούνται τα προγράμματα γυμναστικής στον υπερθυρεοειδισμό και τον υποθυρεοειδισμό, και τι πρέπει να προσέξετε αν αντιμετωπίζετε διαταραχές του θυρεοειδούς.


1. Ρόλος του θυρεοειδούς στον μεταβολισμό

Ο θυρεοειδής αδένας εκκρίνει δύο κύριες ορμόνες: την θυροξίνη (Τ4) και την τριιωδοθυρονίνη (Τ3). Οι ορμόνες αυτές:

  • Ρυθμίζουν το μεταβολισμό και την παραγωγή ενέργειας.
  • Επιδρούν στη λειτουργία της καρδιάς, τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και στη νευρομυϊκή λειτουργία.
  • Επηρεάζουν σχεδόν όλα τα όργανα του σώματος.

Όταν υπάρχει διαταραχή στη λειτουργία του θυρεοειδούς, όπως ο υπερθυρεοειδισμός (υπερβολική παραγωγή ορμονών) ή ο υποθυρεοειδισμός (ανεπαρκής παραγωγή ορμονών), ο μεταβολισμός διαταράσσεται και έτσι επηρεάζεται η συνολική ικανότητα του σώματος να ανταποκρίνεται στην άσκηση.


2. Συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού και υποθυρεοειδισμού

Παρακάτω παρατίθεται ένας πίνακας με τα βασικότερα συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού και υποθυρεοειδισμού, ώστε να κατανοήσει κάποιος πώς ακριβώς εκδηλώνονται οι διαταραχές του θυρεοειδούς στην καθημερινή ζωή.

Συμπτώματα Υπερθυρεοειδισμός Υποθυρεοειδισμός
Μεταβολισμός Αυξημένος (ταχύτατη καύση θερμίδων) Μειωμένος (αργή καύση θερμίδων)
Βάρος Συνήθως απώλεια βάρους Αύξηση βάρους ή δυσκολία απώλειας βάρους
Καρδιακός ρυθμός Ταχυπαλμίες, αίσθημα παλμών Βραδυκαρδία, μειωμένοι καρδιακοί παλμοί
Ενέργεια Αυξημένη νευρικότητα, ευερεθιστότητα, τρέμουλο Κόπωση, αίσθημα βραδύτητας
Θερμοκρασία σώματος Αίσθημα ζέστης, υπερβολική εφίδρωση Αίσθημα κρύου, δυσανεξία στο κρύο
Διάθεση / Ψυχολογία Άγχος, εκνευρισμός, δυσκολία στον ύπνο Κατάθλιψη, υπνηλία, δυσκολία συγκέντρωσης
Δέρμα και Μαλλιά Λεπτό δέρμα, τριχόπτωση, εύθραυστα νύχια Ξηρό δέρμα, τριχόπτωση, πιο σκληρά ή εύθραυστα μαλλιά

Τα παραπάνω συμπτώματα αποτελούν ενδείξεις διαταραχής, όχι όμως διάγνωση.
Αν παρατηρείτε αντίστοιχα σημεία, καλό είναι να απευθυνθείτε έγκαιρα σε ενδοκρινολόγο ώστε να λάβετε κατάλληλη καθοδήγηση και θεραπεία.


3. Πώς η άσκηση επηρεάζει τον θυρεοειδή

Η συστηματική γυμναστική μπορεί να έχει θετικές επιδράσεις στη λειτουργία του θυρεοειδούς, υποστηρίζοντας:

  1. Βελτίωση του Μεταβολισμού:
    • Η άσκηση αυξάνει τις ενεργειακές δαπάνες, με αποτέλεσμα να βελτιώνεται η ρύθμιση του μεταβολισμού.
    • Στην περίπτωση του υποθυρεοειδισμού, η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της αύξησης του βάρους, ενώ στον υπερθυρεοειδισμό μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση της μυϊκής μάζας.
  2. Ορμονική Ισορροπία:
    • Η μέτριας έντασης αερόβια άσκηση ενδέχεται να βοηθήσει στη ρύθμιση των θυρεοειδικών ορμονών, ειδικά όταν συνδυάζεται με ισορροπημένη διατροφή και σωστή φαρμακευτική αγωγή (όπου χρειάζεται).
  3. Ψυχολογική Ευεξία:
    • Το στρες επηρεάζει αρνητικά τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Η τακτική άσκηση μειώνει τα επίπεδα στρες και βελτιώνει τη διάθεση, πράγμα που μπορεί να έχει έμμεση θετική επίδραση στις ορμόνες.

4. Αερόβια άσκηση και θυρεοειδής

Αερόβια άσκηση ονομάζουμε τις δραστηριότητες χαμηλής έως μέτριας έντασης, αλλά μεγάλης διάρκειας, που ενισχύουν την καρδιοαναπνευστική αντοχή. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αερόβιας άσκησης είναι:

  • Περπάτημα ή ελαφρύ τρέξιμο (jogging)
  • Κολύμβηση
  • Ποδηλασία
  • Χορός
  • Ομαδικά προγράμματα αεροβικής γυμναστικής

4.1 Οφέλη Αερόβιας Άσκησης σε Άτομα με Υπερθυρεοειδισμό

  • Ρύθμιση καρδιακού ρυθμού: Προγράμματα ήπιας έως μέτριας έντασης μπορούν να βοηθήσουν στην προσαρμογή της καρδιάς και στη σταθεροποίηση των καρδιακών παλμών.
  • Διαχείριση στρες: Η αερόβια άσκηση απελευθερώνει ενδορφίνες, μειώνοντας το άγχος και την ένταση.
  • Σταθεροποίηση βάρους: Αν και ο υπερθυρεοειδισμός συχνά συνδέεται με απώλεια βάρους, η αερόβια άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της υγιούς μυϊκής μάζας, που συχνά φθίνει λόγω της έντονης καύσης θερμίδων.

4.2 Οφέλη Αερόβιας Άσκησης σε Άτομα με Υποθυρεοειδισμό

  • Αύξηση μεταβολικού ρυθμού: Η αερόβια δραστηριότητα βοηθά στην αύξηση της κατανάλωσης θερμίδων, βελτιώνοντας την εικόνα βάρους.
  • Βελτίωση καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας: Πολύ σημαντική, ειδικά όταν ο μεταβολισμός είναι πιο αργός.
  • Τόνωση ψυχολογίας: Σε περιόδους κατάθλιψης ή ψυχολογικής κάμψης που συχνά συνοδεύουν τον υποθυρεοειδισμό, η αερόβια άσκηση δρα αντικαταθλιπτικά.

5. Αναερόβια άσκηση και θυρεοειδής

Αναερόβια άσκηση ονομάζουμε τις δραστηριότητες υψηλής έντασης και μικρής διάρκειας, που στοχεύουν περισσότερο στη μυϊκή ενδυνάμωση. Παραδείγματα αναερόβιας άσκησης είναι:

  • Άρση βαρών (weightlifting)
  • CrossFit
  • Σπριντ
  • Προπόνηση αντιστάσεων με λάστιχα ή μηχανήματα

5.1 Αναερόβια άσκηση στον υπερθυρεοειδισμό

  • Προσοχή στην υπερβολική επιβάρυνση: Επειδή τα άτομα με υπερθυρεοειδισμό έχουν αυξημένο καρδιακό ρυθμό, οι ασκήσεις υψηλής έντασης μπορεί να επιβαρύνουν την καρδιά. Είναι σημαντικό να γίνεται εξατομικευμένη προσέγγιση, σε συνεργασία με τον γιατρό ή τον προπονητή.
  • Διατήρηση μυϊκής μάζας: Ο υπερθυρεοειδισμός οδηγεί σε αυξημένη διάσπαση μυϊκού ιστού. Η αναερόβια άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της μυϊκής μάζας, αρκεί να γίνεται με σωστή επιτήρηση και χωρίς υπερβολές.

5.2 Αναερόβια άσκηση στον υποθυρεοειδισμό

  • Ενίσχυση μεταβολισμού μέσω μυϊκής μάζας: Περισσότερη μυϊκή μάζα σημαίνει υψηλότερο μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας, κάτι που βοηθά τα άτομα με υποθυρεοειδισμό να διαχειριστούν καλύτερα το βάρος τους.
  • Βελτίωση αντοχής και δύναμης: Η υποθυρεοειδική κόπωση συχνά μειώνει τη διάθεση για άσκηση. Με μία προσεκτική, σταδιακή αύξηση της έντασης, τα άτομα μπορούν να δουν αισθητά κέρδη στη φυσική κατάστασή τους.

6. Ενδείξεις και αντενδείξεις: τι πρέπει να προσέχουμε

  1. Ιατρική Αξιολόγηση:
    • Πριν ξεκινήσετε οποιοδήποτε πρόγραμμα άσκησης, ειδικά αν έχετε διαγνωσμένες διαταραχές θυρεοειδούς, συνιστάται να επισκεφθείτε την ενδοκρινολόγο σας.
    • Ενδέχεται να χρειαστεί να γίνουν αιματολογικές εξετάσεις (π.χ. TSH, T3, T4) για να εκτιμηθεί η τρέχουσα κατάσταση του θυρεοειδούς.
  2. Προσαρμογή Φαρμακευτικής Αγωγής:
    • Σε περιπτώσεις που λαμβάνετε φάρμακα για τον θυρεοειδή (π.χ. λεβοθυροξίνη για υποθυρεοειδισμό ή άλλα φάρμακα για υπερθυρεοειδισμό), η γιατρός μπορεί να χρειαστεί να προσαρμόσει τη δοσολογία ανάλογα με την ένταση της άσκησης.
  3. Ενυδάτωση και Διατροφή:
    • Είτε έχετε υπερθυρεοειδισμό είτε υποθυρεοειδισμό, η ισορροπημένη διατροφή και η επαρκής ενυδάτωση είναι ζωτικής σημασίας.
    • Προτιμήστε τρόφιμα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, φυτικές ίνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία (π.χ. ιώδιο, σελήνιο).
  4. Σταδιακή Αύξηση της Έντασης:
    • Ειδικά σε υποθυρεοειδικούς ασθενείς που αισθάνονται κόπωση, η αργή και σταθερή αύξηση της έντασης της προπόνησης βοηθά στην αποφυγή τραυματισμών και υπερκόπωσης.
    • Στον υπερθυρεοειδισμό, η αυξημένη καρδιακή συχνότητα επιβάλλει την ανάγκη για ασφαλή διαλείμματα και σωστή παρακολούθηση της καρδιακής λειτουργίας.
  5. Επαρκής Ξεκούραση:
    • Ο ύπνος είναι απαραίτητος για την αποκατάσταση του οργανισμού και την ορμονική ισορροπία. Στοχεύστε σε 7-9 ώρες ύπνου καθημερινά.

7. Ενδεικτική Προσέγγιση Προπόνησης

Παρακάτω παρουσιάζεται ένα ενδεικτικό πλάνο προπόνησης που μπορεί να προσαρμοστεί σε διαφορετικά επίπεδα φυσικής κατάστασης και ποικίλες διαταραχές θυρεοειδούς. Πριν το ακολουθήσετε, συμβουλευτείτε τον ενδοκρινολόγο και έναν ειδικευμένο γυμναστή.

  • Ημέρα 1:
    • Αερόβια Άσκηση: 30 λεπτά περπάτημα ή ελαφρύ τρέξιμο (με διάλειμμα ενδιάμεσα αν χρειαστεί).
    • Κοιλιακοί και ραχιαίοι: 3 σετ των 12-15 επαναλήψεων.
  • Ημέρα 2:
    • Ασκήσεις με βάρη (αναερόβιες):
      • Κάμψεις δικεφάλων με ελαφριά βάρη (2-3 σετ των 10-12 επαναλήψεων).
      • Εκτάσεις τρικεφάλων με λάστιχα.
    • Διατάσεις: 5-10 λεπτά εστίαση στην ευλυγισία και χαλάρωση μυών.
  • Ημέρα 3:
    • Διάλειμμα / Ήπια δραστηριότητα (yoga ή pilates) για αποθεραπεία και μείωση στρες.
  • Ημέρα 4:
    • Αερόβια Προπόνηση Υψηλότερης Έντασης: Διαλειμματικό τρέξιμο ή ποδηλασία (30 λεπτά).
    • Κοιλιακοί και ραχιαίοι: 3 σετ των 12-15 επαναλήψεων.
  • Ημέρα 5:
    • Αναερόβια Άσκηση:
      • Καθίσματα με βάρη (2-3 σετ των 10-12 επαναλήψεων).
      • Κωπηλατική με μπάρα ή λάστιχο (2-3 σετ των 10-12 επαναλήψεων).
  • Σαββατοκύριακο:
    • Ελεύθερη μέρα ή ελαφρύ περπάτημα στη φύση.

Αυτό το πλάνο μπορεί να αναπροσαρμοστεί σύμφωνα με την ιατρική διάγνωση, τα επίπεδα TSH, T3 και T4, καθώς και τη φυσική κατάσταση του ατόμου.


8. Βιβλιογραφικές αναφορές και σχετικοί σύνδεσμοι

Για περαιτέρω έγκυρη πληροφόρηση, μπορείτε να ανατρέξετε στις ακόλουθες πηγές:

  1. American Thyroid Association (ATA): https://www.thyroid.org/
    • Παρέχει εκτενή πληροφόρηση σχετικά με τις διαταραχές του θυρεοειδούς και τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα.
  2. National Institutes of Health (NIH) – NCBI: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/
    • Φιλοξενεί μελέτες και ερευνητικά άρθρα για τη σχέση θυρεοειδικών ορμονών και άσκησης.
  3. Endocrine Society:
    • Παρουσιάζει κλινικές οδηγίες και ερευνητικές εξελίξεις στον τομέα της ενδοκρινολογίας.

9. Συχνές ερωτήσεις (FAQ)

  1. Μπορεί η άσκηση να θεραπεύσει μια διαταραχή του θυρεοειδούς;
    Η άσκηση δεν θεραπεύει τον θυρεοειδή, αλλά σε συνδυασμό με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και διατροφή, βοηθά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της ρύθμισης του βάρους.
  2. Ποια είναι η καλύτερη μορφή άσκησης για τον υπερθυρεοειδισμό;
    Συνήθως προτείνονται ήπιας έως μέτριας έντασης αερόβιες δραστηριότητες (π.χ. περπάτημα, ποδηλασία), ώστε να αποφεύγεται η υπερβολική επιβάρυνση της καρδιάς.
  3. Μπορώ να κάνω βάρη αν έχω υποθυρεοειδισμό;
    Ναι, η αναερόβια προπόνηση με βάρη μπορεί να ενισχύσει τη μυϊκή μάζα και να αυξήσει τον μεταβολισμό ηρεμίας, αρκεί να γίνεται με σωστή τεχνική και προοδευτική αύξηση επιβάρυνσης.
  4. Πόσο συχνά πρέπει να γυμνάζομαι;
    Γενικά, προτείνεται τουλάχιστον 3-5 φορές την εβδομάδα, ανάλογα με την κατάσταση της υγείας σας και τις οδηγίες του ενδοκρινολόγου.
  5. Η έντονη εφίδρωση σχετίζεται με υπερθυρεοειδισμό ή απλά με τη γυμναστική;
    Η έντονη εφίδρωση μπορεί να είναι σύμπτωμα υπερθυρεοειδισμού, αλλά και φυσιολογική αντίδραση στη σωματική άσκηση. Αν παρατηρείτε υπερβολική εφίδρωση σε χαμηλές εντάσεις, συζητήστε το με τον γιατρό σας.
  6. Μπορεί η άσκηση να βοηθήσει με τη δυσκοιλιότητα στον υποθυρεοειδισμό;
    Ναι, η τακτική αερόβια άσκηση σε συνδυασμό με επαρκή κατανάλωση νερού μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία του εντέρου.
  7. Τι πρέπει να προσέξω στη διατροφή μου;
    Προτιμήστε τροφές πλούσιες σε ιώδιο, σελήνιο και ψευδάργυρο (π.χ. θαλασσινά, ξηρούς καρπούς), καθώς και άφθονα λαχανικά και φρούτα. Αποφύγετε την υπερβολική κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών και ζάχαρης.
  8. Είναι ασφαλές να κάνω HIIT (High Intensity Interval Training) αν έχω υπερθυρεοειδισμό;
    Εξαρτάται από τη σοβαρότητα του υπερθυρεοειδισμού και την καρδιακή σας λειτουργία. Πάντα να συμβουλεύεστε τον γιατρό πριν ξεκινήσετε προγράμματα υψηλής έντασης.
  9. Υπάρχει κίνδυνος καρδιακών επιπλοκών από την άσκηση με θυρεοειδοπάθεια;
    Αν ακολουθείτε τις ιατρικές οδηγίες και δεν υπερβαίνετε τα όριά σας, ο κίνδυνος μειώνεται. Ωστόσο, σε περιπτώσεις σοβαρής υπερθυρεοειδικής νόσου ή υποθυρεοειδισμού που δεν έχει ρυθμιστεί, υπάρχει κίνδυνος καρδιακής επιβάρυνσης.
  10. Πόσο σύντομα θα δω αποτελέσματα στη σωματική μου κατάσταση;
    Αυτό εξαρτάται από τη ρύθμιση του θυρεοειδούς, τη συνέπεια στην προπόνηση, τη διατροφή και τη φαρμακευτική αγωγή.
    Συνήθως, οι αλλαγές στην αντοχή και στη μυϊκή μάζα γίνονται εμφανείς εντός 2-3 μηνών.

Η ισορροπία μεταξύ του σωστού θεραπευτικού σχήματος για τον θυρεοειδή και της κατάλληλης επιλογής άσκησης μπορεί να βελτιώσει θεαματικά την ποιότητα ζωής σας. Εάν αντιμετωπίζετε συμπτώματα που σχετίζονται με διαταραχές θυρεοειδούς ή θέλετε εξειδικευμένες οδηγίες για το δικό σας πρόγραμμα γυμναστικής, επικοινωνήστε με το ενδοκρινολογικό ιατρείο μας στη Θεσσαλονίκη.
Είμαστε εδώ για να αξιολογήσουμε την κατάστασή σας, να σας δώσουμε προσωποποιημένη καθοδήγηση και να σας βοηθήσουμε να βρείτε τις καλύτερες στρατηγικές για την υγεία του θυρεοειδούς και τη φυσική σας κατάσταση.


VWH-LauraPorter-PsoriasisDiet-Standard-c37bfc3b4ae14f2488568b3009b9a544-1200x800.jpg

Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για την ψωρίαση, πολλές έρευνες δείχνουν ότι συγκεκριμένη δίαιτα – διατροφή για την ψωρίαση μπορεί να βοηθήσει πολύ στη διαχείριση των συμπτωμάτων και τον έλεγχο των εξάρσεών της. Στο άρθρο θα καλύψουμε τα εξής θέματα: ψωρίαση – τροφές που ωφελούν, ψωρίαση – τι δεν πρέπει να τρώμε

Τροφές που ωφελούν την ψωρίαση:

  • Φρούτα και λαχανικά: Πλούσια σε αντιοξειδωτικά που αντιμετωπίζουν τη φλεγμονή, η οποία είναι η ρίζα της ψωρίασης. Εστιάστε σε φυλλώδη πράσινα, μούρα, κεράσια και εσπεριδοειδή.
  • Λιπαρά ψάρια: Πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα, τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Ο σολομός, η σαρδέλα και ο τόνος είναι εξαιρετικές επιλογές.
  • Ελαιόλαδο: Πλούσιο σε υγιή μονοακόρεστα λιπαρά και αντιοξειδωτικά.
  • Ξηροί καρποί και σπόροι: Καλή πηγή βιταμίνης Ε και σεληνίου, τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
  • Προϊόντα ολικής αλέσεως: Πλούσια σε φυτικές ίνες, οι οποίες βοηθούν στην υγεία του εντέρου και μπορεί να μειώσουν τη φλεγμονή.

Τροφές που πρέπει να περιορίσετε – Ψωρίαση: τι δεν πρέπει να τρώμε:

  • Επεξεργασμένα κρέατα: Συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο φλεγμονής.
  • Γαλακτοκομικά προϊόντα: Μπορεί να πυροδοτήσουν εξάρσεις σε ορισμένα άτομα.
  • Γλουτένη: Μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα σε άτομα με κοιλιοκήλη.
  • Ζάχαρη και επεξεργασμένα τρόφιμα: Μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή και να επιδεινώσουν τα συμπτώματα.
  • Αλκοόλ: Μπορεί να αλληλεπιδράσει με ορισμένα φάρμακα για την ψωρίαση και να επιδεινώσει τα συμπτώματα.

Επιπλέον συμβουλές:

  • Πίνετε άφθονο νερό: Η ενυδάτωση βοηθά στην υγεία του δέρματος και μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή.
  • Διατηρήστε ένα υγιές βάρος: Η παχυσαρκία και η υπερισνουλιναιμία μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της ψωρίασης.
  • Διαχειριστείτε το άγχος: Το άγχος μπορεί να πυροδοτήσει εξάρσεις. Βρείτε υγιείς τρόπους για να διαχειριστείτε το άγχος, όπως η άσκηση, ο διαλογισμός ή η γιόγκα.
  • Έχετε επαρκή ώρα ύπνου: Ο ύπνος είναι απαραίτητος για την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος και μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής.
  • Συμβουλευτείτε έναν διατροφολόγο: Εξειδικευμένος κλινικός διατροφολόγος μπορεί να σας βοηθήσει να δημιουργήσετε ένα εξατομικευμένο διατροφικό πλάνο που να ταιριάζει στις ανάγκες σας.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η διατροφή είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ στη διαχείριση της ψωρίασης. Είναι σημαντικό να συνεργαστείτε με τον δερματολόγος σας για να βρείτε το καλύτερο θεραπευτικό πλάνο για εσάς.

Πηγές:


2215031.jpeg

τομέας εξειδίκευσης του ιατρείου

Όπως είδαμε σε προηγούμενο άρθρο, πολλά είναι τα τρόφιμα τα οποία χειροτερεύουν την εμφάνιση της πάθησης. Κάθε τρόφιμο το οποίο αυξάνει την ροή του αίματος στο πρόσωπο πρέπει να αποφεύγεται από τους ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από ροδόχρου νόσου. Γενικότερα στην διατροφή μας δε χρειάζονται υπερβολές. Η μεξικάνικη και ινδική κουζίνα η οποία είναι πλούσιο σε μπαχαρικά και καυτερά καλό είναι να αποφεύγεται. Θεωρητικά κάθε κουζίνα είναι κατάλληλη αρκεί να αποφεύγονται οι παράγοντες που προκαλούν έξαρση της νόσου. Η κλασική μεσογειακή κουζίνα όμως, με τα αντιφλεγμονώδη τρόφιμα τα οποία περιέχει, φαίνεται ότι αποτελεί μία ιδανική βάση για το χτίσιμο μίας διατροφής για τον ασθενή που πάσχει από ροδόχρου νόσο. Παρόλα αυτά απαιτούνται συγκεκριμένες προσαρμογές, καθώς φρούτα και λαχανικά τα οποία περιέχει μπορεί να συμβάλλουν στην επιδείνωση της κατάστασης.

Εκτός από τους επιβλαβείς παράγοντες τους οποίους πρέπει να αποφεύγουμε, καλό είναι να μειώσουμε ή να εξαλείψουμε τελείως την κατανάλωση αλκοόλ. Ακόμη και αν το κόκκινο κρασί εξυμνείται στη μεσογειακή διατροφή λόγω των ωφέλιμων συστατικών του, καλό είναι να αποφεύγεται από τους ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο όσο καθώς είναι από τα πιο συχνά αίτια που προκαλούν έξαρση. Γενικότερα το αλκοόλ λόγω των διουρητικών ιδιοτήτων του μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση του δέρματος, αγγειοδιαστολή και επιδείνωση του ερυθήματος.

Σημαντικό ρόλο στην νόσο παίζει η κατανάλωση αρκετού νερού. Καλό είναι να καταναλώνετε ενάμιση μέχρι 2 λίτρα την ημέρα. Το νερό διατηρεί το δέρμα μας ενυδατωμένο και το προστατεύει από το οξειδωτικό στρες του περιβάλλοντος. Ακόμα και η ήπια αφυδάτωση μπορεί να οδηγήσει σε άγχος, προβλήματα στην πέψη και σε γενικευμένη φλεγμονή. Αν προτιμάτε τον καφέ η το τσάι από το νερό φροντίστε ώστε να είναι σε θερμοκρασία δωματίου και αποφύγετε τα καυτά.

Ακόμα, ερευνητές έχουν αποδείξει ότι μία διατροφή χαμηλή σε θερμίδες μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της φλεγμονής. Η υποθερμιδική δίαιτα έχει αποδεδειγμένα βοηθήσει στην ακμή, για τη ροδόχρου νόσο απαιτούνται όμως επιπρόσθετες έρευνες. Το βέβαιο είναι ότι τα παραπάνω κιλά συμβάλλουν στην διατήρηση της φλεγμονής λόγω οξειδωτικού στρες που προκαλεί το μεταβολικό σύνδρομο και σίγουρα θα ωφεληθείτε από την σταδιακή απώλεια βάρους. Ακόμα η υποθερμιδική δίαιτα παράγει λιγότερη θερμότητα από τον οργανισμό κατά την διάρκεια της πέψης με έμμεσο αποτέλεσμα τη βελτίωση του ερυθήματος του προσώπου. Εξάλλου όπως είδαμε παραπάνω μία δίαιτα πλούσια σε υδατάνθρακες και ζάχαρη έχει σημαντικά αρνητική επίδραση στη ροδόχρου νόσο.

Ίσως το σημαντικότερο κομμάτι μίας επιτυχημένης διατροφής για την πάθηση είναι η διατήρηση ημερολογίου από τον ασθενή. Αρχικά, για λίγους μήνες καλό είναι να διατηρείται ένα ημερολόγιο διατροφής στο οποίο θα σημειώνεται καθετί που καταναλώσατε και αν αυτό ήτανε καλά ανεκτό από το σώμα σας. Έτσι θα δημιουργήσετε σιγά-σιγά μια λίστα τροφίμων τα οποία πιθανώς να δρουν ως εκλυτικοί παράγοντες του ερυθήματος. Το να ανακαλύψει ο καθένας τους εκλυτικούς του παράγοντες είναι συνήθως το δυσκολότερο αλλά και σημαντικότερο κομμάτι μίας επιτυχημένης θεραπευτικής προσέγγισης για την πάθηση. Γενικά να γνωρίζουμε τους παράγοντες οι οποίοι δρουν συχνότερα αρνητικά, η νόσος είναι όμως τόσο διαφορετική από ασθενή σε ασθενή που είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνουν γενικεύσεις. Χρειάζεται χρόνος και υπομονή ώστε ο καθένας να ανακαλύψει τι είναι αυτό το οποίο τον πειράζει και να το εξαλείψει από την καθημερινότητά του.

Μαγειρεύοντας

Το μαγείρεμα με τη ροδόχρου νόσο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η ζέστη, οι υδρατμοί και τα μπαχαρικά στην ατμόσφαιρα μπορούν να προκαλέσουν έξαρση της νόσου πριν ακόμη δοκιμάσουμε το φαγητό που ετοιμάσαμε. Πριν καν ξεκινήσετε το μαγείρεμα βεβαιωθείτε ότι φοράτε χαλαρά ρούχα που επιτρέπουν στο δέρμα να αερίζεται και να παραμένει δροσερό. Φροντίστε ώστε η κουζίνα να αερίζεται και η θερμοκρασία σε αυτήν να μην είναι πολύ υψηλή. Εάν δεν υπάρχει παράθυρο χρησιμοποιήστε ανεμιστήρα ή κλιματιστικό. Η ζέστη από μόνη της είναι ικανή να προκαλέσει κοκκίνισμα.

Όταν προετοιμάζετε τα υλικά να χρησιμοποιήστε πάντα γάντια. Ακόμη κι αν κάποιο τρόφιμο δεν προκαλεί η έξαρση της νόσου όταν το καταναλώνετε, υπάρχει περίπτωση αν έρθει σε επαφή με το δέρμα σας να σας ενοχλήσει. Έτσι, αν δεν πλύνουμε τα χέρια μας καλά μετά το μαγείρεμα ή αν δε φοράμε γάντια μπορεί κατά λάθος να ακουμπήσουμε το πρόσωπο μας και να προκαλέσουμε επιδείνωση της κατάστασης. Καλό είναι λοιπόν τα γάντια να μας γίνουν συνήθεια.

Αποφύγετε να μαγειρεύετε πολύ κοντά στο φούρνο, πάνω από την κατσαρόλα ή το τηγάνι. Ετοίμασε το φαγητό και απομακρυνθείτε από τη πηγή θερμότητας. Ελέγχετε το φαγητό τακτικά αλλά μην κάθεστε από πάνω του και εκτίθεστε στη ζέστη και τους ζεστούς υδρατμούς. Όσο περιμένετε να ετοιμαστεί το φαγητό κάντε διαλείμματα βγαίνοντας από την κουζίνα.

Ένα άλλο κόλπο που χρησιμοποιούν πολλοί είναι να σκεπάζουν το λαιμό τους με μία υγρή πετσέτα, ή να κρατάνε στο στόμα τους ένα παγάκι ώστε να κρατήσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους χαμηλή. Πολλές εταιρείες καλλυντικών έχουν αναπτύξει σπρέι με ιαματικό νερό το οποίο ψεκάζεται στο δέρμα και κρατά τη θερμοκρασία του χαμηλή. Αν έχετε να ετοιμάσετε γεύμα, ξεκινήστε με το γλυκό ή με τα κρύα πιάτα όπως σαλάτες και ορεκτικά που δεν χρειάζονται μαγείρεμα, όσο η κουζίνα είναι ακόμα δροσερή. Στο τέλος ετοιμάστε το κυρίως πιάτο, ώστε να εκτεθείτε στη ζέστη για όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο.

Τέλος αν μαγειρεύετε για άλλους με μπαχαρικά τα οποία είναι γνωστό ότι σας προκαλούν έξαρση, ρίξτε τα προσεκτικά στο φαγητό από χαμηλά έτσι ώστε μικροσωματίδια να μην πετούν στον αέρα γύρω σας. Όταν τελειώσετε με το μαγείρεμα πλύνετε το πρόσωπο και τα χέρια σας με ένα ήπιο καθαριστικό.

Τι θα φάμε;

Ως βάση της διατροφής μας θα χρησιμοποιήσουμε την μεσογειακή κουζίνα για τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες που έχει με πολλά φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς, ψάρια, κοτόπουλο και σύνθετους υδατάνθρακες. Η μεσογειακή διατροφή είναι απλή και ισορροπημένη. Η τυπική δυτικού τύπου διατροφή είναι πλούσια σε κορεσμένα λίπη, επεξεργασμένους υδατάνθρακες και συντηρητικά. Έρευνες έδειξαν ότι αυτού του τύπου η διατροφή μπορεί να οδηγήσει σε μεταβολικό σύνδρομο, αύξηση των ελεύθερων ριζών και αύξηση των παραγόντων φλεγμονής. Αποδεδειγμένα επιδεινώνει την εμφάνιση της ακμής λόγω της φλεγμονής που ενισχύει, για τη ροδόχρου νόσο μένει να αποδειχθεί από έρευνες. Αντίθετα η μεσογειακού τύπου διατροφή στηρίζεται στην αυξημένη κατανάλωση αντιφλεγμονωδών ουσιών όπως το ψάρι, το ελαιόλαδο, τα λαχανικά και οι ξηροί καρποί και στον περιορισμό τροφίμων όπως η ζάχαρη και το κόκκινο κρέας. Έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο καρδιοπαθειών, υπέρτασης, παχυσαρκίας, διαβήτη και μεταβολικού συνδρόμου.

Σημαντικό στοιχείο της μεσογειακής διατροφής είναι η ποικιλία. Οι διαιτολόγοι προτείνουν πολλά και διαφορετικά φρούτα και λαχανικά, ποικιλία μυρωδικών και σιτηρών. Εδώ καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί. Φυσικά και στόχος μας είναι να καταναλώνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες ομάδες τροφίμων, εξάλλου το καθένα μας προσφέρει διαφορετικές χρήσιμες ουσίες. Λόγω όμως της ιδιαιτερότητας της πάθησής μας, καλό είναι να ξεκινάμε προσεκτικά, έχοντας ως βάση όσα έχουμε δοκιμάσει και ξέρουμε ότι δεν μας πείραξαν και σιγά σιγά να πειραματιζόμαστε προσθέτοντας καινούρια τρόφιμα. Όπως είπαμε και πριν κάθε ασθενής με ροδόχρου πρέπει να έχει ημερολόγιο (ή την αντίστοιχη εφαρμογή σε smartphone) όπου θα σημειώνει κάθε έξαρση της νόσου και με τι μπορεί αυτή να συνδέεται.

Γενικοί κανόνες της μεσογειακής διατροφής

  • Αποφύγετε το πολύ αλάτι και τα έντονα καρυκεύματα. Τα μίγματα μπαχαρικών που βρίσκουμε στο εμπόριο είναι εξάλλου από τους συχνότερους εκλυτικούς παράγοντες της ροδόχρου νόσου. Αντικαταστήστε τα με βότανα και μυρωδικά όπως το θυμάρι, η ρίγανη, ο βασιλικός, ο δυόσμος κλπ..
  • Μέτρια μόνο κατανάλωση γαλακτοκομικών. Η μεσογειακή διατροφή δεν περιλαμβάνει ζωικά λίπη που περιέχουν τα γαλακτοκομικά, τα οποία εξάλλου επιδεινώνουν πολύ συχνά την πάθησή μας.
  • Αυξημένη κατανάλωση φρούτων, λαχανικών και δημητριακών.
  • Ναι στο λευκό κρέας από πουλερικά και ψάρι, σπάνια κατανάλωση κόκκινου κρέατος όπως το χοιρινό και το μοσχαρίσιο.
  • Ναι στο ελαιόλαδο, όχι στο βούτυρο και τα ζωικά λίπη.
  • Πολύ σπάνια μόνο κατανάλωση γλυκών.

Γενικά προτιμάται το μαγειρευτό φαγητό με υλικά όσο το δυνατόν πιο αγνά και αποφεύγεται οτιδήποτε έτοιμο και επεξεργασμένο. Στο μαγείρεμα προτιμήστε όσο το δυνατόν μη επεξεργασμένα υλικά. Προτιμούμε δηλαδή τα φρέσκα λαχανικά παρά τα κατεψυγμένα, το φρέσκο ψάρι παρά την κονσέρβα,  το βιολογικό κρέας από το μη βιολογικό. Η λογική είναι να αποφύγουμε όσο το δυνατόν συντηρητικά, αντιβιοτικά και άλλα υπολείμματα της επεξεργασίας τυποποίησης. Εννοείται ότι αποφεύγονται τα λεγόμενα προϊόντα περιπτέρου όπως πατατάκια, αναψυκτικά, κρουασάν και σοκολάτες αλλά και τα φαστ φουντ που περιέχουν κορεσμένα λιπαρά, επεξεργασμένους υδατάνθρακες και πολλά συντηρητικά. Σαν σνακ προτιμήστε ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα παρά ζαχαρώδη. Η μεσογειακή διατροφή δεν απαγορεύει τα λίπη, προτιμά όμως τα ακόρεστα φυτικά λιπαρά όπως το ελαιόλαδο που έχει αντιοξειδωτική και προστατευτική δράση παρά τα κορεσμένα και τρανς λιπαρά με τις γνωστές επιβλαβείς συνέπειες για την υγεία μας.

Όσο αφορά στο αλκοόλ η μεσογειακή δίαιτα εξυμνεί το κόκκινο κρασί. Εδώ πρέπει να διαφοροποιηθούμε και να απέχουμε καθώς το αλκοόλ και το κόκκινο κρασί ειδικότερα είναι από τους συχνότερους εκλυτικούς παράγοντες της πάθησής μας. Αν ανήκετε στην μειοψηφία ασθενών με ροδόχρου που δεν επηρεάζονται από το κρασί είστε τυχεροί! Οι υπόλοιποι θα αρκεστούμε στο νερό, το κρύο τσάι και τον κρύο καφέ.

Ας δούμε τις βασικές ομάδες τροφίμων και πόσο πρέπει να καταναλώνουμε από την καθεμία.

Δημητριακά

Τα δημητριακά είναι από τις βασικότερες ομάδες της μεσογειακής διατροφής. Προτιμούμε όσο το δυνατόν λιγότερο επεξεργασμένα όπως μαύρο ψωμί και ρύζι, βρώμη, μακαρόνια ολικής άλεσης και ξηρούς καρπούς. Είναι πλούσια σε βιταμίνες και φυτικές ίνες που βοηθούν στη φυσιολογική λειτουργία του εντέρου. Γενικότερα μια μερίδα δημητριακών θεωρείται περίπου μισή κούπα μαγειρεμένου ρυζιού ή μακαρονιών ή μια φέτα ψωμί. Ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο για έναν άνθρωπο φυσιολογικού βάρους περιλαμβάνει περίπου 8 μερίδες δημητριακών την ημέρα. Αν προσπαθείτε να χάσετε βάρος μειώστε τις μερίδες των δημητριακών σε 4 την ημέρα.

Φρούτα και Λαχανικά

Είναι η σημαντικότερη πηγή ιχνοστοιχείων και βιταμινών, ενώ περιέχουν πολλά αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες. Τα συχνότερα λαχανικά της μεσογειακής διατροφής είναι οι αγκινάρες, το μπρόκολο, το λάχανο, τα καρότα, το σέλινο, το μαρούλι, το κολοκύθι και άλλα. Τα φρούτα που συναντάμε συχνότερα είναι το πορτοκάλι και το μήλο, το αχλάδι, τα μούρα, το ρόδι και άλλα. Συνδυάστε μαγειρεμένα και ωμά λαχανικά καθώς τα ωμά είναι πλουσιότερα σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία τα μαγειρεμένα όμως χρειάζονται λιγότερη ενέργεια για την πέψη τους και παράγουν λιγότερη θερμότητα. Προτιμήστε τα ολόκληρα φρούτα από τους χυμούς, καθώς παίρνετε έτσι τις χρήσιμες φυτικές ίνες και βοηθούν στο αίσθημα κορεσμού. Καλύτερα είναι πάντα τα βιολογικά φρούτα και λαχανικά εποχής καθώς περιέχουν λιγότερα συντηρητικά και φάρμακα.

Μερικά όμως από αυτά, όπως η μελιτζάνα, οι ντομάτες, το σπανάκι, τα εσπεριδοειδή, το σταφύλι και άλλα μπορεί να προκαλέσουν έξαρση της νόσου σε κάποιους ασθενείς οπότε καλό να αποφεύγονται. Μια μερίδα λαχανικών θεωρείται μια κούπα με πράσινα λαχανικά και μισή κούπα από τα υπόλοιπα λαχανικά. Μια μερίδα φρούτων είναι συνήθως ένα φρούτο, όπως πχ. ένα μήλο ή ένα αχλάδι ενώ για τα φρούτα μικρού μεγέθους όπως πχ. τα βατόμουρα μισή κούπα. Ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο για έναν άνθρωπο φυσιολογικού βάρους περιλαμβάνει περίπου 6 μερίδες λαχανικών και 3 μερίδες φρούτων την ημέρα. Αν προσπαθείτε να χάσετε βάρος μειώστε τις μερίδες των φρούτων σε 1 και αντικαταστήστε τες με λαχανικά.

Λάδι

Οι ελιές και το ελαιόλαδο είναι από τα πιο κεντρικά και χαρακτηριστικά στοιχεία της μεσογειακής διατροφής. Οι ελιές συμπληρώνουν σχεδόν κάθε σαλάτα ενώ το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται τόσο ωμό σε σαλάτες και συνοδευτικά όσο και για το μαγείρεμα. Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε βιταμίνες, αντιοξειδωτικά, μονοακόρεστα λιπαρά οξέα και φαινολικά συστατικά με αντιφλεγμονώδεις και χημειοπροστατευτικές ιδιότητες, όλες πολύ χρήσιμες για τον έλεγχο των συμπτωμάτων της ροδόχρου νόσου. Προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε το ελαιόλαδο στο τέλος του μαγειρέματος ώστε να μείνουν όσο το δυνατόν ανέπαφα τα θρεπτικά του συστατικά. Μια μερίδα θεωρείται 1 κουταλιά της σούπας λαδιού ή 5 ελιές. Μην ξεπερνάτε τις 3 μερίδες την ημέρα ειδικά αν θέλετε να χάσετε κιλά.

Όσπρια

Τα όσπρια όπως οι φακές, τα φασόλια και τα ρεβίθια είναι πολύ καλές πηγές πρωτεΐνης, βιταμινών και φυτικών ινών. Τρώγονται τόσο κρύα ως σαλάτα όσο και σε σούπα κυρίως τον χειμώνα. Είναι τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας και αποτελούν την καλύτερη και οικονομικότερη πηγή πρωτεΐνης αν εξαιρέσουμε τα ζωικά προϊόντα. Προτείνεται ένα γεύμα με όσπρια την εβδομάδα. Προσοχή στα συνοδευτικά και την ποσότητα λαδιού καθώς προσθέτουν θερμίδες, αλλά και σε μπαχαρικά όπως η πάπρικα που πιθανώς να προκαλέσουν έξαρση της νόσου.

Γαλακτοκομικά

Το τυρί και το γιαούρτι έχουν τη θέση τους στη μεσογειακή διατροφή, όμως με μέτρο. Είναι πλούσια σε ασβέστιο και πρωτεΐνες, περιέχουν όμως ζωικά λίπη και αρκετές θερμίδες. Τα παλαιωμένα τυριά και το γιαούρτι έχουν ενοχοποιηθεί από ασθενείς με ροδόχρου ως συχνοί εκλυτικοί παράγοντες. Εναλλακτικά πολύ καλή επιλογή είναι το τυρί κότατζ που είναι συνήθως πολύ καλά ανεκτό. Σαν μερίδα γαλακτοκομικών μετράμε μισό ποτήρι γάλα, ένα κουπάκι γιαούρτι ή κότατζ (περίπου 200γρ.) ή ένα κομμάτι τυριού ίσο με σπιρτόκουτο. Καθημερινά συνιστώνται 2 τέτοιες μερίδες.

Ψάρι

Το ψάρι θεωρείται από τα πιο κεντρικά τρόφιμα της μεσογειακής διατροφής. Περιέχουν βιταμίνες Α, D, Β, φώσφορο, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο. Προσφέρουν ω-3 λιπαρά, που προστατεύουν από καρδιαγγειακά νοσήματα και εκφυλιστικές νόσους. Είναι εξαιρετικές καθαρές πηγές πρωτεΐνης τα λεγόμενα όμως λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός είναι σχετικά πλούσια σε θερμίδες, οπότε καλό είναι να καταναλώνονται με μέτρο. Μια μερίδα ψαριού θεωρούνται περίπου 120 γραμμάρια, ενώ συστήνονται 3 μερίδες την εβδομάδα.

Αυγά

Τα αυγά είναι μια καλή πηγή πρωτεΐνης και βιταμινών ειδικά για όσους δεν καταναλώνουν κρέας. Συστήνονται 3 αυγά την εβδομάδα, καλύτερα βραστά ή με λαχανικά στο φούρνο.

Κρέας

Το κρέας έχει περιορισμένη θέση στη μεσογειακή διατροφή. Προτιμάται το κρέας πουλερικών που περιέχει πρωτεΐνη χωρίς να είναι πλούσιο σε ανεπιθύμητα ζωικά λίπη. Προτιμήστε βιολογικό, άπαχο κρέας. Μια μερίδα κρέατος ισούται με περίπου 120 γραμμάρια. Εβδομαδιαία συστήνονται δύο μερίδες κρέατος, ιδανικά μία χοιρινού και μια πουλερικών. Όσο αφορά στο κόκκινο κρέας όπως το μοσχαρίσιο και το αρνί, προτείνεται κατανάλωση δύο μόνο μερίδων το μήνα.

Γλυκά

Τα γλυκά γενικότερα αποφεύγονται. Οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες και τα ζωικά λίπη που συνήθως περιέχουν δεν προσφέρουν κάτι στην καθημερινή μας διατροφή. Αντίθετα προκαλούν αύξηση της ινσουλίνης και όπως είδαμε παραπάνω τα συνεχώς ανεβασμένα επίπεδα της ορμόνης αυτής στο αίμα μπορεί να προκαλέσουν πλήθος προβλημάτων, δερματολογικών και μη, μεταξύ των οποίων το μεταβολικό σύνδρομο, διαβήτης και έξαρση της ακμής. Καλό είναι να μην καταναλώνουμε γλυκά πάνω από μια φορά την εβδομάδα.

Μυρωδικά και μπαχαρικά

Τα μυρωδικά δίνουν γεύση και άρωμα στην κουζίνα. Περιέχουν πολλά αντιοξειδωτικά ενώ αρκετά από αυτά έχουν αντιφλεγμονώδεις δράσεις. Πολλά από τα μπαχαρικά όμως και κυρίως τα καυτερά όπως το μαύρο και κόκκινο πιπέρι προκαλούν έξαρση της νόσου λόγω της θερμότητας που προκαλεί η κατανάλωσή τους. Προτιμήστε τα λεγόμενα μυρωδικά του βουνού όπως η ρίγανη, το θυμάρι και ο βασιλικός.

Σύνοψη

Συνοπτικά τα τρόφιμα που μπορούμε να καταναλώνουμε άφοβα είναι τα εξής:

Λαχανικά: πράσινα λαχανικά, καρότο, λάχανο, σπαράγγια, φασολάκια, κρεμμύδι, πιπεριά, κολοκυθάκι, μπρόκολο, κουνουπίδι, χόρτα, σέλινο, αγγούρι

Φρούτα: μήλο, βερίκοκο, αχλάδι, ακτινίδιο, βατόμουρα, κεράσι

Κρέας: κοτόπουλο, ψάρι, σπανιότερα κόκκινο κρέας

Όσπρια: φακές, φασόλια, ρεβίθια, σόγια

Δημητριακά: ξηροί καρποί, μαύρο ψωμί, ρύζι, μακαρόνια, σιτάρι – κριθάρι και τα παράγωγά του, βρώμη, πατάτες

Γαλακτοκομικά: τυρί κότατζ

Λάδι: ελαιόλαδο, σπανιότερα ηλιέλαιο

Μυρωδικά: κύμινο, ρίγανη, θυμάρι, βασιλικός, κανέλα, κόλιανδρος, κάρδαμο, μαντζουράνα

Τα τρόφιμα που πρέπει να αποφεύγουμε είναι τα εξής:

Λαχανικά: μελιτζάνα, ντομάτες, σπανάκι

Φρούτα: αβοκάντο, καρπούζι, εσπεριδοειδή, μπανάνα, σύκα, σταφύλι, φράουλα

Κρέας: συκώτι, αστακός, γαρίδες

Γαλακτοκομικά: γάλα, γιαούρτι και τυρί καλό είναι να αποφεύγονται

Γλυκά: καλό είναι να αποφεύγονται και ειδικά η σοκολάτα

Αλκοόλ: καλό είναι να αποφεύγεται και ειδικά το κόκκινο κρασί

Μυρωδικά: κόκκινο και μαύρο πιπέρι, τσίλι, βανίλια, ξύδι

Καθημερινά καταναλώνουμε 4 μερίδες δημητριακών, 6 μερίδες λαχανικών, 3 μερίδες φρούτων, 2 μερίδες γαλακτοκομικών και 3 μερίδες ελαιόλαδου. Εβδομαδιαία μαγειρεύουμε 3 φορές ψάρι, 2 φορές κρέας (κοτόπουλο ή χοιρινό), 1 φορά όσπρια και 1 φορά αμυλούχα (ζυμαρικά, ρύζι ή πατάτες) ή αυγά. Δύο φορές το μήνα τρώμε κόκκινο κρέας.

Εβδομαδιαία λίστα αγορών

Η λίστα είναι ανά άτομο στην οικογένεια και ανά εβδομάδα.

  • Μαύρο ψωμί (καθημερινά φρέσκο ή συσκευασμένο), υπολογίστε 2 με 3 φέτες την ημέρα το άτομο.
  • 1 πακέτο σκούρο ρύζι ή 10 περίπου πατάτες και 1 πακέτο μακαρόνια ολικής άλεσης
  • Φρέσκα λαχανικά για 1 μεγάλη σαλάτα τη μέρα και καλύτερα φρέσκα ή κατεψυγμένα λαχανικά ως το κυρίως συνοδευτικό για το γεύμα της ημέρας.
  • 20 περίπου φρούτα εποχής.
  • 120 γραμμάρια χοιρινού και 120 γραμμάρια κοτόπουλο.
  • 1 μερίδα φακές ή φασόλια ή άλλο όσπριο.
  • Γάλα 1 λίτρο, 250 γραμμάρια φέτα ή καλύτερα 7 κεσεδάκια τυρί κότατζ

Φροντίστε ώστε να υπάρχει πάντα ελαιόλαδο και μυρωδικά όπως κύμινο, ρίγανη, θυμάρι και βασιλικός.

 

Πηγή:

Κωνσταντίνος Σταματόπουλος, Ροδόχρους Νόσος, εκδόσεις iWrite

Το κείμενο αποτελεί τμήμα του δημοσιευμένου βιβλίου του δερματολόγου Κωνσταντίνου Σταματόπουλου “Ροδόχρους Νόσος” των εκδόσεων iWrite και τα πνευματικά του δικαιώματα προστατεύονται. Αντιγραφή και αναπαραγωγή του αποτελεί ποινικό αδίκημα και διώκεται νομικά.


Lipolysis.jpg

Η θεραπεία της ενέσιμης λιπόλυσης είναι μια μη χειρουργική θεραπεία για το τοπικό πάχος. Εγχύουμε ειδικό φάρμακο με πολύ λεπτή βελόνα στις θέσεις λίπους.

Υπάρχουν θέσεις τοπικού λίπους οι οποίες είναι ανθεκτικές στη δίαιτα και στη γυμναστική. Οι θέσεις αυτές είναι ιδανικές για τη θεραπεία με ενέσεις. Η ενέσιμη λιπόλυση δεν είναι θεραπεία αδυνατίσματος.

Το φάρμακο (lipostabil) που χρησιμοποιείται είναι φάρμακο  με δραστικές ουσίες την φωσφατιδυλοχολίνη και το δεοξυχολικό οξύ.

Η θεραπεία γίνεται αποκλειστικά από ιατρούς. Στο ιατρείο μας οι ιατροί έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα στο Network lipolysis. Το φάρμακο είναι ασφαλές, χρησιμοποιείται και ενδοφλεβίως σε ορισμένες περιπτώσεις. Υπάρχει ήπιος τοπικός ερεθισμός μετά την θεραπεία για δυο έως τρεις ημέρες (κοκκίνισμα, οίδημα, ευαισθησία).

Η θεραπεία γίνεται μια φορά ανά δυο μήνες στην ίδια περιοχή. Απαιτούνται 1-4 συνεδρίες.

Ο τρόπος θεραπείας είναι τυποποιημένος βάσει πρωτοκόλλου. Στο πρωτόκολλο αναφέρεται η ποσότητα του φαρμάκου που εγχύεται, ανά πόσα εκατοστά γίνονται οι εγχύσεις και όλες οι λεπτομέρειες της θεραπείας.

Στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορα άλλα σκευάσματα με μίγματα ουσιών όπως καφεΐνη και καρνιτίνη, που ισχυρίζονται ότι είναι λιποδιαλύτες, στην ουσία όμως δρουν έμμεσα στο τοπικό λίπος αυξάνοντας την κυκλοφορία χωρίς να καταστρέφεται το λίπος.

Θέσεις εφαρμογής

Η θεραπεία εφαρμόζεται στις θέσεις με εντοπισμένο λίπος: κοιλιά, ψωμάκια, μηροί, γόνατα, προγούλι, μικρά λιπώματα.

Πως δρα

Οι δραστικές ουσίες διασπούν τα λιποκύτταρα, γαλακτοματοποιούν το στερεό λίπος και στη συνέχεια το γαλακτοποιημένο λίπος μεταβολίζεται στο ήπαρ και αποβάλεται. Η ενέσιμη λιπόλυση είναι μια μέθοδος που γίνεται στο ιατρείο χωρίς να απαιτείται χρόνος παραμονής στο σπίτι και έχει ήπιες παρενέργειες όπως ο τοπικός ερεθισμός.



Πώς επηρεάζει η διατροφή την τριχόπτωση;

Τι μπορείς να κάνεις για να βελτιώσεις την κατάσταση;

Υπάρχει κατάλληλη δίαιτα για την τριχόπτωση;

Μια μη ισορροπημένη διατροφή μπορεί να προκαλέσει θραύση της τρίχας και καθυστέρηση της ανανέωσής της.

Οι κύριες θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται η τρίχα είναι η βιταμίνη Α, ορισμένες βιταμίνες Β, η βιταμίνη C, ο χαλκός, ο σίδηρος, ο ψευδάργυρος, πρωτεΐνες και το νερό.

Βιταμίνη Α

Η επαρκής λήψη της βιταμίνης Α είναι ζωτικής σημασίας για την αύξηση και την υγεία των κυττάρων και των ιστών σε όλο το σώμα, συμπεριλαμβανομένης της τρίχας. Η καθημερινή απαραίτητη λήψη της βιταμίνης Α για τους ενηλίκους είναι 5.000 IU.

Πηγές βιταμίνης Α περιλαμβάνουν κόκκινα, τα κίτρινα, και πορτοκαλιά φρούτα και τα λαχανικά καθώς επίσης και μερικά πράσινα φυλλώδη λαχανικά. Το σώμα παίρνει επίσης τη βιταμίνη Α από τις ζωικές πηγές υπό μορφή ρετινόλης. Οι καλές ζωικές πηγές περιλαμβάνουν:

Συκώτι, έλαιο ψαριών, αυγά

 

Βιταμίνη B6, φολικό οξύ, βιταμίνη B12

Και οι τρεις αυτές βιταμίνες Β είναι ουσιαστικές στον κανονικό σχηματισμό των ερυθρών κυττάρων του αίματος.
Η αρχική λειτουργία τους είναι η μεταφορά του οξυγόνου από τους πνεύμονες στους ιστούς στο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της τρίχας.

Ανεπάρκεια αυτών των βιταμινών Β μπορεί να προκαλέσει μειωμένο ανεφοδιασμό αίματος και οξυγόνου στην τρίχα. Η καθημερινή απαραίτητη λήψη της βιταμίνης B6 είναι 2,0 χιλιοστόγραμμα ανά ημέρα για το μέσο ενήλικο. Οι καλύτερες πηγές βιταμίνης B6 είναι πρωτεϊνούχα τρόφιμα όπως:

Kοτόπουλo, ψάρια, χοιρινό κρέας, συκώτι, σόγια

Δημητριακά, καρύδια, και όσπρια περιέχουν επίσης τα σημαντικά ποσά.

Η καθημερινή απαραίτητη λήψη του φολικού οξέος είναι 400 μικρογραμμάρια για το μέσο ενήλικο. Οι πηγές φολικού οξέος περιλαμβάνουν:

φυλλώδη λαχανικά, χυμό από πορτοκάλι, αβοκάντο, μπρόκολο, συκώτι, δημητριακά

Η καθημερινή απαραίτητη λήψη της βιταμίνης Bl2 είναι 6,0 μικρογραμμάρια για το μέσο ενήλικο. Η B12 βρίσκεται συνήθως στα ζωικά τρόφιμα όπως:

Κρέας, ψάρια, πουλερικά, αυγά, γάλα

Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα οδηγεί στην υπερβολική λίπανση και την πιτυρίαση στο κρανίο. Έρευνες έχουν δείξει ότι λήψη βιοτίνης βοηθά στην καταπολέμησή της.

Η καθημερινή απαραίτητη λήψη για την βιοτίνη είναι 300 μικρογραμμάρια για το μέσο ενήλικο. Βρίσκεται σε μια ευρεία ποικιλία των τροφίμων. Μερικές από τις καλύτερες πηγές περιλαμβάνουν:

Αυγά, συκώτι, δημητριακά

Βιταμίνη C


Ανεπάρκεια βιταμίνης C οδηγεί συχνά σε εύθραυστη τρίχα. Αυτό συνήθως εμφανίζεται σε μεγάλη ανεπάρκεια και μπορεί να αντιστραφεί όταν αυξάνεται η εισαγωγή βιταμίνης C.

Η βιταμίνη C είναι ουσιαστική στην παραγωγή του κολλαγόνου, ένα βασικό συστατικό της τρίχας. Η καθημερινή εισαγωγή απαραίτητη λήψη για τη βιταμίνη C είναι 60 χιλιοστόγραμμα για το μέσο ενήλικο. Καπνιστές έχουν διπλάσια ανάγκη για βιταμίνη C. Η βιταμίνη C βρίσκεται σε:

Εσπεριδοειδή, μούρα, πεπόνια, πιπεριά, φυλλώδη λαχανικά, πατάτες, ντομάτες

Χαλκός

Ο χαλκός είναι ένα ιχνοστοιχείο που είναι ουσιαστικό για το σχηματισμό της αιμογλουβίνης και απαιτείται για να φέρει το οξυγόνο στα ερυθρά κύτταρα του αίματος. Ανεπάρκεια του χαλκού μπορεί να αποδυναμώσει τον άξονα τρίχας.

Ο υπερβολικός ψευδάργυρος από τα διαιτητικά συμπληρώματα μπορεί να εμποδίσει την απορρόφηση του χαλκού στο σώμα. Η καθημερινή απαραίτητη λήψη του χαλκού είναι 2,0 χιλιοστόγραμμα για το μέσο ενήλικο. Οι καλύτερες πηγές χαλκού περιλαμβάνουν:

Συκώτι, θαλασσινά, σπόροι, καρύδια

 

Σίδηρος

Η ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία και μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια τρίχας.

Η καθημερινή απαραίτητη λήψη για το σίδηρο είναι 18 χιλιοστόγραμμα. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση του σιδήρου αυξάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού.
Αυξάνεται επίσης κατά την έμμηνο ρύση. Οι πηγές σιδήρου περιλαμβάνουν τα προϊόντα όπως

Κρέας, σπανάκι, φακές

 

Ψευδάργυρος

Ο ψευδάργυρος είναι ένα μέταλλο που προωθεί την αναπαραγωγή των κυττάρων. Ο ψευδάργυρος ρυθμίζει τους σμηγματογόνους αδένες, ελέγχοντας τη λιπαρότητα του τριχωτού.

Η καθημερινή απαραίτητη λήψη του ψευδάργυρου είναι 15 χιλιοστόγραμμα για το μέσο ενήλικο. Καλές πηγές ψευδάργυρου περιλαμβάνουν τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων των θαλασσινών.

Τα αυγά και το γάλα παρέχουν επίσης ψευδάργυρο σε μικρότερα ποσά. Τα καρύδια, οι σπόροι, και τα όσπρια περιέχουν ψευδάργυρο.

 

Πρωτεΐνη

Η πρωτεΐνη απαιτείται από κάθε κύτταρο στο σώμα, συμπεριλαμβανομένων των κυττάρων της τρίχας. Η πρωτεΐνη παρέχεται από:

Κρέας, πουλερικά, ψάρια, αυγά, γάλα, τυρί, γιαούρτι, προϊόντα σόγιας

 

Νερό

Το νερό είναι μια από τις σημαντικότερες ουσίες για τη ζωή. Η σωστή ενυδάτωση είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την καλή υγεία της τρίχας.
Η συνιστώμενη ημερήσια λήψη νερού είναι 1,5 με 2 λίτρα.

Άλλοι λόγοι για την απώλεια τρίχας

Οι θρεπτικές ανεπάρκειες μπορούν να είναι ένας λόγος για την απώλεια τρίχας. Η υποθερμιδική δίαιτα μπορεί να προκαλέσει σοβαρό υποσιτισμό και να αναγκάσει ένα μεγάλο μέρος των θυλάκων της τρίχας να σταματήσει τον κύκλο αύξησής της.



Αν ψάχνεις έναν ακόμη λόγο να κόψεις τη ζάχαρη, σκέψου το δέρμα σου.

Όταν η γλυκόζη στο αίμα σου ξεπεράσει τα φυσιολογικά επίπεδα, συνδέεται με πρωτεΐνες και σχηματίζει ενώσεις που ονομάζονται AGE (advanced glycation end products).
Η διαδικασία ονομάζεται γλυκοζυλίωση.
Όσο περισσότερη ζάχαρη καταναλώνεις, τόσο περισσότερα AGE παράγονται.

Οι ενώσεις αυτές καταστρέφουν τα συνδετικά μόρια του δέρματος, το κολλαγόνο και την ελαστίνη.

Ακόμα, τα AGE ευθύνονται για την μετατροπή του κολλαγόνου τύπου ΙΙΙ, το πιο ανθεκτικό και λειτουργικό κολλαγόνο, σε τύπου Ι, που είναι και το περισσότερο ασθενές.

Αποτέλεσμα; Το δέρμα φαίνεται κουρασμένο, αφυδατωμένο και χωρίς ελαστικότητα.

Τι να κάνεις;

Περιόρισε τις θερμίδες από ζάχαρη στο 10% των ημερησίων αναγκών σου.
Δεν έχει αποδειχθεί ότι πλήρης αποχή από τη ζάχαρη οδηγεί σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα AGE, αλλά αν είσαι από τους ανθρώπους που δεν μπορούν να συγκρατηθούν καλύτερα κόψε την τελείως.

Κατανάλωσε τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνες και κυρίως βιταμίνη Β, C και E που φαίνεται να δρουν αντισταθμιστικά στη βλάβη από τη ζάχαρη.

Τέλος, ανακαλύφθηκαν νέες ουσίες, τα αμινογουανίδια και η αλιστίνη που συνδέονται με τα μόρια που ξεκινούν τη διαδικασία της γλυκοζυλίωσης και μπλοκάρουν το σχηματισμό AGE.

Ήδη κυκλοφόρησαν τα πρώτα αντηλιακά με αμινογουανίδια και αλιστίνη και φαίνεται να έχουν πράγματι αποτέλεσμα.