Άρθρα / Νέα

10-low-cholesterol-diet-recipes-scaled-1.jpg

Η υψηλή χοληστερίνη αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα, επηρεάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Η σωστή διατροφή, η συστηματική άσκηση και η αποφυγή επιβλαβών συνηθειών όπως το κάπνισμα μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της “κακής” χοληστερόλης (LDL), στην αύξηση της “καλής” χοληστερόλης (HDL), στη βελτίωση των επιπέδων των τριγλυκεριδίων και στη μείωση του αθηρωματικού δείκτη.

Στο παρόν άρθρο, θα αναλύσουμε πώς μπορείτε να βελτιώσετε το λιπιδαιμικό σας προφίλ μέσω της διατροφής και της άσκησης, με ιδιαίτερη έμφαση στην αξία των ω-3 λιπαρών οξέων, καθώς και τη σημασία της διακοπής του καπνίσματος.


Τι είναι η χοληστερόλη και πώς επηρεάζει την υγεία μας

Η χοληστερόλη είναι μια λιποπρωτεΐνη που βρίσκεται φυσιολογικά στο σώμα μας. Αποτελεί ζωτικό δομικό συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών και συμβάλλει στη σύνθεση σημαντικών ορμονών. Παράγεται κυρίως στο ήπαρ, αλλά ένα μέρος της λαμβάνεται και μέσω της διατροφής.

  • LDL (Low-Density Lipoprotein): Συχνά αποκαλείται “κακή” χοληστερόλη, καθώς μπορεί να εναποτεθεί στα τοιχώματα των αρτηριών, συμβάλλοντας στο σχηματισμό αθηρωματικών πλακών.
  • HDL (High-Density Lipoprotein): Γνωστή ως “καλή” χοληστερόλη, γιατί μεταφέρει τη χοληστερόλη από τα αγγεία πίσω στο ήπαρ, προστατεύοντας έτσι από την αθηρωμάτωση.
  • Τριγλυκερίδια: Λιπίδια που προέρχονται από τις θερμίδες που δεν χρησιμοποιούνται άμεσα από το σώμα. Υψηλές τιμές συνδέονται με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο.

Ο αθηρωματικός δείκτης συνήθως υπολογίζεται ως ο λόγος συνολικής χοληστερόλης προς HDL ή ως ο λόγος LDL προς HDL. Όσο μικρότερος είναι ο δείκτης, τόσο μικρότερη η πιθανότητα εμφάνισης αθηροσκλήρωσης.


Πώς ανεβαίνει η HDL και μειώνονται τα τριγλυκερίδια με ω-3 λιπαρά οξέα

Τα ω-3 λιπαρά οξέα είναι απαραίτητα λιπαρά που το σώμα μας δεν μπορεί να συνθέσει επαρκώς, οπότε χρειάζεται να λαμβάνονται μέσω της τροφής ή συμπληρωμάτων. Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι ω-3:

  1. ALA (Alpha-linolenic acid): Συναντάται κυρίως σε φυτικά έλαια, λιναρόσπορο, καρύδια.
  2. EPA (Eicosapentaenoic acid): Βρίσκεται κυρίως σε λιπαρά ψάρια (π.χ. σολομός, σαρδέλες, σκουμπρί).
  3. DHA (Docosahexaenoic acid): Επίσης σε λιπαρά ψάρια και φύκια.

Οφέλη ω-3 λιπαρών οξέων στην υγεία της καρδιάς:

  • Μείωση τριγλυκεριδίων: Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι τα EPA και DHA μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα τριγλυκεριδίων στο αίμα [1[1](https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6861141/).
  • Αύξηση HDL: Τα ω-3 λιπαρά οξέα μπορούν να συμβάλλουν σε μέτρια αύξηση της “καλής” χοληστερόλης [2[2](https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/high-blood-cholesterol/in-depth/fish-oil/art-20045645).
  • Αντιφλεγμονώδη δράση: Μειώνουν τη φλεγμονή στους αγγειακούς ιστούς, βοηθώντας στην πρόληψη της αθηροσκλήρωσης.

Βασικές κατευθύνσεις διατροφής για τη μείωση της υψηλής χοληστερόλης

Η μείωση της LDL και των τριγλυκεριδίων, όπως και η αύξηση της HDL, συνδέονται άμεσα με τις διατροφικές επιλογές. Ακολουθούν βασικές οδηγίες:

  1. Προτίμηση σε καλά λιπαρά:
    • Χρησιμοποιήστε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο αντί για βούτυρο ή μαργαρίνες με κορεσμένα λιπαρά.
    • Εντάξτε στη διατροφή σας λιπαρά ψάρια 2-3 φορές την εβδομάδα (π.χ. σολομός, σαρδέλα, σκουμπρί).
    • Προσθέστε ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, καρύδια) και σπόρους (λιναρόσπορο, chia) που περιέχουν ω-3 (ALA).
  2. Μείωση κορεσμένων και τρανς λιπαρών:
    • Περιορίστε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος, ιδιαίτερα των πιο λιπαρών κομματιών.
    • Αποφύγετε τροφές με τρανς λιπαρά, όπως επεξεργασμένα σνακ, μπισκότα, γλυκά αρτοποιίας.
  3. Αύξηση φυτικών ινών:
    • Καταναλώστε λαχανικά, φρούτα, όσπρια και δημητριακά ολικής άλεσης.
    • Οι φυτικές ίνες συμβάλλουν στη δέσμευση της χοληστερόλης στο έντερο, βοηθώντας στην αποβολή της από τον οργανισμό.
  4. Ενίσχυση της πρόσληψης πρωτεϊνών φυτικής προέλευσης:
    • Προτιμήστε όσπρια (φακές, φασόλια, ρεβίθια) και πρωτεϊνικές πηγές όπως το τόφου ή το τέμπε.
    • Αυτές οι τροφές είναι χαμηλές σε κορεσμένα λιπαρά και βοηθούν στον κορεσμό.
  5. Αποφυγή απλών σακχάρων και υψηλά επεξεργασμένων υδατανθράκων:
    • Τροφές όπως γλυκά, αναψυκτικά, αρτοσκευάσματα με λευκό αλεύρι αυξάνουν τα τριγλυκερίδια και επηρεάζουν δυσμενώς το λιπιδαιμικό προφίλ.
    • Προτιμήστε σύνθετους υδατάνθρακες (βρώμη, καστανό ρύζι, κινόα) που αφομοιώνονται πιο αργά.

Ενδεικτικός Πίνακας Τροφών που Βοηθούν στη Μείωση της Χοληστερόλης

Κατηγορία Τροφίμου Παραδείγματα Λειτουργία
Καλές Πηγές Λιπαρών Λιπαρά ψάρια (σολομός, σαρδέλα), ξηροί καρποί Μείωση τριγλυκεριδίων, αύξηση HDL
Φυτικές Ίνες Λαχανικά, φρούτα, όσπρια, δημητριακά ολικής άλεσης Δέσμευση χοληστερόλης, διευκόλυνση απέκκρισης
Φυτικές Πρωτεΐνες Όσπρια (φακές, φασόλια), τόφου, τέμπε Χαμηλά κορεσμένα λιπαρά, βελτίωση λιπιδαιμικού προφίλ
Μειωμένα Κορεσμένα Λιπαρά Λευκά κρέατα, χαμηλών λιπαρών γαλακτοκομικά Μείωση LDL
Προϊόντα Πλούσια σε Ω-3 Λιναρόσπορος, chia, καρύδια Αντιφλεγμονώδη δράση, βελτίωση τριγλυκεριδίων

Χοληστερίνη και άσκηση

Η τακτική σωματική δραστηριότητα παίζει καταλυτικό ρόλο στη μείωση της LDL, αύξηση της HDL και βελτίωση του αθηρωματικού δείκτη.
Επιπλέον, η άσκηση συμβάλλει στον έλεγχο του σωματικού βάρους και στη μείωση των τριγλυκεριδίων.

Είδη άσκησης

  1. Αερόβια Άσκηση (Cardio):
    • Τρέξιμο, ποδηλασία, κολύμβηση, έντονο περπάτημα
    • Βελτιώνει τη λειτουργία της καρδιάς και συμβάλλει στην καύση λίπους
    • Συστήνεται τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έντασης αερόβιας άσκησης εβδομαδιαίως [3[3]
      (https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/physical-activity)
  2. Άσκηση με Αντιστάσεις:
    • Βάρη, λάστιχα, ασκήσεις με το βάρος του σώματος (push-ups, squats)
    • Συμβάλλει στην αύξηση της μυϊκής μάζας και στον βελτιωμένο μεταβολισμό της γλυκόζης
  3. Διαλειμματική Προπόνηση Υψηλής Έντασης (HIIT):
    • Εναλλαγή περιόδων υψηλής έντασης με περιόδους ανάπαυσης
    • Έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματική στη βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και στη μείωση των τριγλυκεριδίων

Πρακτικές συμβουλές για να ξεκινήσετε

  • Ξεκινήστε με 15-20 λεπτά αερόβιας άσκησης 3-4 φορές την εβδομάδα.
  • Προσθέστε ασκήσεις ενδυνάμωσης 2 φορές την εβδομάδα για τη διατήρηση της μυϊκής μάζας.
  • Αν δεν έχετε χρόνο, δοκιμάστε 10λεπτες συνεδρίες πολλαπλές φορές μέσα στην ημέρα.
  • Συνδυάστε την άσκηση με ισορροπημένη διατροφή για ολοκληρωμένα αποτελέσματα.

Πώς μειώνεται ο αθηρωματικός δείκτης

Ο αθηρωματικός δείκτης φανερώνει σε ένα μεγάλο βαθμό πόσο εύκολα μπορεί να δημιουργηθεί αθηρωματική πλάκα στα τοιχώματα των αρτηριών.
Για να μειωθεί, πρέπει να:

  1. Μειώσετε την LDL μέσω ισορροπημένης διατροφής και ελέγχου σωματικού βάρους.
  2. Αυξήσετε την HDL με τακτική άσκηση, καλή διατροφή (ειδικά με πρόσληψη ω-3 λιπαρών οξέων) και αποφυγή κάπνισματος.
  3. Διατηρήσετε χαμηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων αποφεύγοντας υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και απλών σακχάρων (ζάχαρη, λευκό αλεύρι, μέλι, πατάτες).

Κάθε βήμα συνεισφέρει σημαντικά στη μείωση της αθηρωματικής επιβάρυνσης και στην πρόληψη καρδιαγγειακών επιπλοκών.


Σημασία της αποφυγής του καπνίσματος

Το κάπνισμα όχι μόνο επηρεάζει αρνητικά το αναπνευστικό σύστημα, αλλά μειώνει και τα επίπεδα της “καλής” χοληστερόλης (HDL). Παράλληλα, ευνοεί τη δημιουργία οξειδωμένου LDL, που είναι ακόμα πιο βλαβερό για τα αγγεία.

Ακόμη και η παθητική έκθεση στον καπνό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αθηροσκλήρωσης.

Οφέλη της διακοπής καπνίσματος στη χοληστερόλη:

  • Μετά από λίγες εβδομάδες χωρίς κάπνισμα, μπορεί να παρατηρηθεί βελτίωση της HDL.
  • Συνολικά, η διακοπή καπνίσματος μειώνει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο και σε βάθος χρόνου συμβάλλει σε ένα καλύτερο λιπιδαιμικό προφίλ.

Πρόσθετες συμβουλές για ολοκληρωμένη προσέγγιση για την υψηλή χοληστερόλη

  1. Περιορισμός αλκοόλ: Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ συνδέεται με αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων και αυξημένο σωματικό βάρος.
  2. Επαρκής ενυδάτωση: Το νερό είναι απαραίτητο για την καλύτερη λειτουργία του μεταβολισμού και τη σωστή μεταφορά θρεπτικών συστατικών
  3. Τακτικές αιματολογικές εξετάσεις: Οι εξετάσεις αίματος σε τακτά χρονικά διαστήματα βοηθούν στον έλεγχο της χοληστερόλης και στην έγκαιρη παρέμβαση σε περίπτωση αποκλίσεων
  4. Συμβουλευτείτε έναν ειδικό: Για εξατομικευμένες οδηγίες, επισκεφθείτε έναν ενδοκρινολόγο ή διατροφολόγο

Βιβλιογραφικές αναφορές

  1. Omega-3 Fatty Acids in Cardiovascular Disease – Επιστημονική δημοσίευση στο NIH
  2. Fish oil and cholesterol management – Mayo Clinic
  3. Physical activity – Πληροφορίες από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO)
  4. Cholesterol – The Nutrition Source – Harvard T.H. Chan School of Public Health

Συχνές Ερωτήσεις (FAQ)

  1. Πόσο συχνά πρέπει να κάνω αιματολογικό έλεγχο για τη χοληστερόλη;
    Συνήθως, ένας ετήσιος ή εξαμηνιαίος έλεγχος είναι αρκετός, ανάλογα με τους παράγοντες κινδύνου και την κλινική σας εικόνα. Συμβουλευτείτε τον ιατρό σας για εξατομικευμένες οδηγίες.
  2. Είναι απαραίτητα τα συμπληρώματα ω-3 ή αρκεί η κατανάλωση ψαριών;
    Εάν δεν μπορείτε να καλύψετε τις ανάγκες σας σε ω-3 μέσω της τροφής (2-3 μερίδες λιπαρών ψαριών εβδομαδιαίως), ενδέχεται να ωφεληθείτε από συμπλήρωμα ω-3. Ωστόσο, ρωτήστε πρώτα τον ιατρό σας.
  3. Μπορώ να αυξήσω την HDL μόνο με διατροφή;
    Ναι, αλλά η συνδυασμένη προσέγγιση με διατροφή, άσκηση και διακοπή καπνίσματος φέρνει τα καλύτερα αποτελέσματα.
  4. Επηρεάζει το στρες τα επίπεδα χοληστερόλης;
    Το χρόνιο στρες μπορεί να αυξήσει τη λιπογένεση και να διαταράξει τις ορμόνες, επηρεάζοντας έμμεσα το λιπιδαιμικό προφίλ.
    Τεχνικές χαλάρωσης ή ήπια σωματική δραστηριότητα μπορούν να βοηθήσουν.
  5. Πόσο σημαντική είναι η μέτρηση του αθηρωματικού δείκτη σε σχέση με την απλή μέτρηση της LDL;
    Ο αθηρωματικός δείκτης δίνει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, καθώς συνυπολογίζει τα επίπεδα της HDL, δείχνοντας πιο αξιόπιστα τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων.
  6. Μπορώ να τρώω αυγά αν έχω υψηλή χοληστερόλη;
    Σε μέτριες ποσότητες (π.χ. 3-4 αυγά εβδομαδιαίως) συνήθως δεν αυξάνουν σημαντικά την LDL χοληστερίνη. Το συνολικό διατροφικό πρότυπο έχει μεγαλύτερη σημασία από ένα και μόνο τρόφιμο.
  7. Οι φυτικές στερόλες βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης;
    Ναι, αρκετές μελέτες δείχνουν ότι η λήψη φυτικών στερολών μπορεί να μειώσει την LDL, ωστόσο πρέπει να εντάσσεται σε ολοκληρωμένο πρόγραμμα διατροφής.
  8. Τα προ-βιοτικά και τα πρε-βιοτικά μπορούν να βοηθήσουν;
    Έρευνες υποδεικνύουν ότι η καλή μικροχλωρίδα του εντέρου μπορεί να επηρεάσει θετικά το μεταβολισμό των λιπιδίων. Τροφές ή συμπληρώματα με προβιοτικά/πρεβιοτικά μπορεί να συμβάλλουν σε ελαφρά βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ.
  9. Πώς μπορώ να ελέγξω αν οι αλλαγές στη διατροφή και την άσκηση αποδίδουν;
    Με αιματολογικές εξετάσεις ανά 3-6 μήνες, θα έχετε αντικειμενική εικόνα της προόδου. Καλό είναι να τηρείτε κι ένα ημερολόγιο διατροφής και άσκησης.
  10. Χρειάζεται να κόψω τελείως τους υδατάνθρακες για να μειώσω τα τριγλυκερίδια;
    Δεν είναι απαραίτητο να κόψετε τελείως τους υδατάνθρακες. Απλώς προτιμήστε σύνθετους υδατάνθρακες ολικής άλεσης και αποφύγετε την υπερκατανάλωση απλών σακχάρων.

Η υγεία της καρδιάς και η ισορροπημένη λειτουργία του μεταβολισμού αποτελούν κλειδιά για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Αν ανησυχείτε για τα επίπεδα της χοληστερόλης σας ή αν αναζητάτε μια πιο ολοκληρωμένη και εξατομικευμένη προσέγγιση, είμαστε εδώ για να σας βοηθήσουμε.
Επισκεφθείτε το ενδοκρινολογικό μας ιατρείο στη Θεσσαλονίκη, όπου θα λάβετε εξειδικευμένες συμβουλές από εξειδικευμένο προσωπικό.
Μαζί, θα αναπτύξουμε ένα προσωπικό πλάνο διατροφής, άσκησης και παρακολούθησης, ώστε να επιτύχετε τον έλεγχο της χοληστερόλης σας και να θωρακίσετε τον οργανισμό σας απέναντι στα καρδιαγγειακά νοσήματα.


atrial-fib-1200x533.jpg

Ο θυρεοειδής αδένας και η χοληστερίνη αποτελούν δύο σημαντικούς παράγοντες υγείας που επηρεάζουν καθοριστικά την ομαλή λειτουργία του οργανισμού.
Ο θυρεοειδής παράγει τις ορμόνες που ρυθμίζουν τον μεταβολισμό, επηρεάζοντας έτσι και τον ρυθμό μεταβολισμού των λιπιδίων, συμπεριλαμβανομένης της LDL (γνωστής και ως “κακής” χοληστερόλης), της HDL (γνωστής και ως “καλής” χοληστερόλης) και των τριγλυκεριδίων.

Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε πώς αλληλεπιδρούν θυρεοειδής και χοληστερίνη, ποιες είναι οι βασικές επιπτώσεις των διαταραχών του θυρεοειδούς στη χοληστερίνη, ποιοι είναι οι στόχοι για την LDL σε διάφορες ειδικές κατηγορίες ασθενών, καθώς και τι μπορείτε να κάνετε διατροφικά και θεραπευτικά για τη διαχείριση της κατάστασης.


1. Ο ρόλος του θυρεοειδούς αδένα στον μεταβολισμό

Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στη βάση του λαιμού και παράγει κυρίως δύο ορμόνες:

  • Τ3 (τριιωδοθυρονίνη)
  • Τ4 (θυροξίνη)

Οι συγκεκριμένες ορμόνες επηρεάζουν σχεδόν κάθε κύτταρο του σώματος.
Συμβάλλουν στην ρύθμιση του ρυθμού με τον οποίο το σώμα μας μετατρέπει τα θρεπτικά συστατικά σε ενέργεια (μεταβολισμός). Όταν ο θυρεοειδής υπολειτουργεί (υποθυρεοειδισμός), ο μεταβολισμός επιβραδύνεται.
Αντιθέτως, όταν υπερλειτουργεί (υπερθυρεοειδισμός), ο μεταβολισμός επιταχύνεται.


2. Πώς επηρεάζει ο θυρεοειδής την παραγωγή και τον μεταβολισμό της χοληστερίνης

Η χοληστερόλη είναι μια λιπαρή ουσία που παράγει φυσιολογικά το ήπαρ (συκώτι) και αποτελεί συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών, αλλά και πρόδρομη ουσία για διάφορες ορμόνες. Όταν ο θυρεοειδής αδένας δεν λειτουργεί σωστά, εμφανίζονται οι εξής διαταραχές στη χοληστερόλη:

  1. Υποθυρεοειδισμός και χοληστερίνη:
    • Όταν έχετε χαμηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών, ο μεταβολισμός των λιπιδίων επιβραδύνεται.
    • Το συκώτι δυσκολεύεται να απομακρύνει την περίσσεια LDL από την κυκλοφορία, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η “κακή” χοληστερόλη (LDL).
    • Η αδυναμία αυτή οδηγεί σε υψηλότερα επίπεδα ολικής χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων.
  2. Υπερθυρεοειδισμός και χοληστερίνη:
    • Σε καταστάσεις αυξημένης έκκρισης θυρεοειδικών ορμονών, ο μεταβολισμός επιταχύνεται σημαντικά.
    • Αυτό μπορεί να προκαλέσει μείωση των επιπέδων της LDL και της ολικής χοληστερόλης.
    • Αν και φαίνεται θετικό το να έχετε χαμηλή χοληστερόλη, ο υπερθυρεοειδισμός συνδέεται με άλλα σοβαρά προβλήματα, όπως η ταχυκαρδία και η απώλεια βάρους, που χρήζουν αντιμετώπισης.

Συνεπώς, η ρύθμιση του θυρεοειδούς είναι καθοριστικής σημασίας για τη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων χοληστερόλης.
Με απλά λόγια, τα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα παράγει και διαχειρίζεται τη χοληστερόλη.



Συμπτώματα υψηλής χοληστερίνης

Η αυξημένη χοληστερόλη συνήθως δεν προκαλεί εμφανή συμπτώματα στα αρχικά στάδια, γι’ αυτό και συχνά ονομάζεται “σιωπηλή” κατάσταση. Ωστόσο, σε πιο προχωρημένες φάσεις ή όταν η χοληστερόλη παραμένει αυξημένη για μεγάλα χρονικά διαστήματα, μπορεί να εμφανιστούν ξανθώματα (συσσωρεύσεις λίπους κάτω από το δέρμα, συνήθως στα βλέφαρα ή στους τένοντες), ξανθελάσματα (κιτρινωπές πλάκες στα βλέφαρα), ή δακτύλιος στον κερατοειδή χιτώνα του ματιού (arcus senilis) σε νεαρότερες ηλικίες.
Επιπρόσθετα, η παρουσία πολύ υψηλών επιπέδων LDL αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακές επιπλοκές, όπως θωρακικό άλγος (στηθάγχη) και δύσπνοια κατά την άσκηση, εφόσον έχει ήδη υπάρξει σημαντική επίδραση στις στεφανιαίες αρτηρίες. Γι’ αυτό, η τακτική εξέταση αίματος παραμένει ο πλέον αξιόπιστος τρόπος για να διαπιστώσετε αν τα επίπεδα της χοληστερόλης σας ξεπερνούν τα φυσιολογικά όρια, ακόμη κι όταν δεν αισθάνεστε ενόχληση ή πόνο.


3. Στόχοι LDL: Γενικοί και ειδικές Περιπτώσεις

Η LDL (Low-Density Lipoprotein) είναι εκείνη η μορφή της χοληστερόλης που τείνει να εναποτίθεται στα τοιχώματα των αρτηριών. Όταν συσσωρεύεται, δημιουργεί αθηρωματικές πλάκες που αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβάντων, όπως έμφραγμα και εγκεφαλικό. Για τον λόγο αυτό, υπάρχει ιδιαίτερη σημασία στον έλεγχο της LDL.

Παρακάτω βλέπετε έναν ενδεικτικό πίνακα με τους στόχους της LDL με βάση διάφορους παράγοντες κινδύνου και παθήσεις:

Κατηγορία Κινδύνου Στόχος LDL (mg/dL)
Χαμηλός / Μέτριος κίνδυνος (άνευ σοβαρών παθήσεων) < 130 mg/dL
Αυξημένος κίνδυνος (π.χ. υπέρταση, διαβήτης τύπου 2) < 100 mg/dL
Πολύ υψηλός κίνδυνος (ιστορικό καρδιακής νόσου ή εγκεφαλικού) < 70 mg/dL
Ασθενείς με σοβαρό υποθυρεοειδισμό (πριν τη ρύθμιση) Εξατομίκευση, αλλά ιδανικά < 100 mg/dL

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι στόχοι αυτοί μπορεί να εξατομικευτούν περαιτέρω με βάση την ηλικία, το φύλο, το οικογενειακό ιστορικό και άλλους παράγοντες κινδύνου (π.χ. κάπνισμα, παχυσαρκία, μεταβολικό σύνδρομο). Όταν υπάρχει υποθυρεοειδισμός, ο ιατρός θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση του προβλήματος του θυρεοειδούς, αλλά και στη ρύθμιση των επιπέδων της LDL.


4. Διατροφικές οδηγίες για τον έλεγχο της χοληστερόλης

Εκτός από τη ρύθμιση της λειτουργίας του θυρεοειδούς μέσω κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής (π.χ. θυροξίνη για τον υποθυρεοειδισμό), η διατροφή αποτελεί σημαντικό σύμμαχο στη διαχείριση της χοληστερόλης. Ακολουθούν ορισμένες συμβουλές:

  1. Προτιμήστε καλά λιπαρά
    • Ελαιόλαδο, αβοκάντο και ξηρούς καρπούς (καρύδια, αμύγδαλα) περιέχουν καλά μονοακόρεστα λιπαρά.
    • Τα ω-3 λιπαρά οξέα από λιπαρά ψάρια (π.χ. σολομός, σαρδέλες) μπορούν να βελτιώσουν το λιπιδαιμικό προφίλ.
  2. Περιορίστε τα κορεσμένα και τρανς λιπαρά
    • Μειώστε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος και πλήρων γαλακτοκομικών.
    • Αποφύγετε έτοιμα αρτοποιήματα, επεξεργασμένα σνακ και τηγανητές τροφές με τρανς λιπαρά.
  3. Εντάξτε περισσότερες φυτικές ίνες
    • Οι φυτικές ίνες δεσμεύουν ένα μέρος της χοληστερόλης στο πεπτικό σύστημα, μειώνοντας την απορρόφησή της.
    • Επιλέξτε δημητριακά ολικής άλεσης, όσπρια, λαχανικά και φρούτα.
  4. Αυξήστε την κατανάλωση λαχανικών και φρούτων
    • Παρέχουν βιταμίνες, ανόργανα στοιχεία και αντιοξειδωτικά.
    • Βοηθούν στη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους.
  5. Περιορίστε τη ζάχαρη και τα γλυκά
    • Η υπερκατανάλωση ζάχαρης αυξάνει τα τριγλυκερίδια και επηρεάζει αρνητικά το λιπιδαιμικό προφίλ.
    • Προτιμήστε φυσικές πηγές γλυκιάς γεύσης, όπως φρούτα.
  6. Κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών 2-3 φορές την εβδομάδα
    • Τα ψάρια αποτελούν εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης και ω-3 λιπαρών.
    • Βοηθούν στη μείωση των φλεγμονών και στη διατήρηση της υγείας των αγγείων.

5. Άλλες χρήσιμες συμβουλές για την υγεία του θυρεοειδούς και της καρδιάς

  1. Φαρμακευτική αγωγή:
    • Αν πάσχετε από υποθυρεοειδισμό, η λήψη θυροξίνης (Τ4) σύμφωνα με τις οδηγίες του ενδοκρινολόγου είναι απαραίτητη. Η σωστή ρύθμιση του θυρεοειδούς μπορεί από μόνη της να βελτιώσει τα επίπεδα χοληστερόλης.
    • Σε περιπτώσεις υπερθυρεοειδισμού, η λήψη αντιθυρεοειδικών φαρμάκων ή άλλων παρεμβάσεων (π.χ. ραδιενεργό ιώδιο) επιβάλλεται για την επαναφορά των θυρεοειδικών ορμονών σε φυσιολογικά επίπεδα.
  2. Τακτική άσκηση:
    • Η σωματική δραστηριότητα, όπως το γρήγορο περπάτημα, το κολύμπι ή η ποδηλασία, έχει πολλαπλά οφέλη.
    • Βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, μειώνει τα επίπεδα της LDL και ενισχύει την HDL.
  3. Ρύθμιση σωματικού βάρους:
    • Η παχυσαρκία επιβαρύνει τον μεταβολισμό και συχνά συνδέεται με υποκλινικό ή κλινικό υποθυρεοειδισμό.
    • Η μείωση 5-10% του σωματικού βάρους μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τα λιπίδια στο αίμα.
  4. Αποφυγή καπνίσματος:
    • Το κάπνισμα συμβάλλει στην ανάπτυξη αθηροσκλήρωσης και αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων.
    • Η διακοπή του καπνίσματος βελτιώνει άμεσα το προφίλ των λιπιδίων και τη συνολική καρδιομεταβολική υγεία.
  5. Τακτικές εξετάσεις:
    • Ελέγχετε τον θυρεοειδή σας (TSH, Τ3, Τ4) ετησίως ή σύμφωνα με τις οδηγίες του ενδοκρινολόγου, ιδίως αν έχετε οικογενειακό ιστορικό.
    • Κάνετε εξετάσεις λιπιδίων (ολική χοληστερόλη, LDL, HDL, τριγλυκερίδια) για να βλέπετε την πορεία των επιπέδων σας.

6. Συχνές ερωτήσεις (FAQ)

  1. Μπορεί ο υποθυρεοειδισμός να αυξήσει μόνο την LDL ή και την ολική χοληστερόλη;
    Ο υποθυρεοειδισμός αυξάνει συνήθως τόσο την ολική χοληστερόλη όσο και την LDL. Κάποιες φορές μπορεί να επηρεάσει και τα τριγλυκερίδια.
  2. Πόσο συχνά πρέπει να ελέγχω τη χοληστερόλη μου;
    Συνήθως μία φορά τον χρόνο ή συχνότερα, ιδίως μετά από φαρμακευτική ή διαιτητική παρέμβαση.
    Αν έχετε υποθυρεοειδισμό ή υπερθυρεοειδισμό, μπορεί να χρειαστεί πιο συχνά, ανάλογα με τις οδηγίες του γιατρού.
  3. Η θεραπεία υποκατάστασης θυρεοειδικών ορμονών βελτιώνει άμεσα τη χοληστερόλη;
    Συνήθως παρατηρείται βελτίωση μέσα σε λίγες εβδομάδες έως λίγους μήνες, εφόσον επιτευχθεί η σωστή ρύθμιση της TSH.
  4. Αν πάρω στατίνη, θα βελτιωθεί και η λειτουργία του θυρεοειδούς μου;
    Οι στατίνες βελτιώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης, αλλά δεν επηρεάζουν άμεσα τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Η ορμονική ρύθμιση απαιτεί θεραπεία υποθυρεοειδισμού ή υπερθυρεοειδισμού.
  5. Ποια τρόφιμα είναι πιο επιβαρυντικά για τη χοληστερόλη;
    Τα τρόφιμα πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά (π.χ. λιπαρά κρέατα, πλήρη γαλακτοκομικά) και τρανς λιπαρά (τηγανητά, επεξεργασμένα σνακ).
  6. Έχω χαμηλή χοληστερόλη αλλά υποθυρεοειδισμό. Αυτό γίνεται;
    Ναι, σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις ή λόγω διατροφής μπορεί να έχετε χαμηλή χοληστερόλη. Το πιο συνηθισμένο όμως είναι η άνοδος της LDL.
  7. Μπορώ να συνεχίσω τη σωματική άσκηση αν έχω υπερθυρεοειδισμό;
    Είναι καλό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.
    Μέχρι να σταθεροποιηθούν τα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί με την έντονη άσκηση.
  8. Υπάρχει φυσικός τρόπος να ρυθμίσω τον θυρεοειδή;
    Ο κυριότερος και πλέον αποτελεσματικός τρόπος είναι η φαρμακευτική αγωγή. Η σωστή διατροφή και το υγιές σωματικό βάρος βοηθούν, αλλά δεν αντικαθιστούν την ιατρική θεραπεία.
  9. Μπορώ να αναστρέψω πλήρως την υψηλή χοληστερόλη λόγω υποθυρεοειδισμού;
    Στις περισσότερες περιπτώσεις, η κατάλληλη ρύθμιση του θυρεοειδούς και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής αρκούν για να επανέλθουν τα επίπεδα της χοληστερόλης εντός φυσιολογικών ορίων.


 

Εάν αντιμετωπίζετε παθολογικές τιμές στη χοληστερόλη ή υποψιάζεστε ότι πάσχετε από κάποια διαταραχή του θυρεοειδούς, μην το αμελείτε.
Στο ιατρείο μας στη Θεσσαλονίκη, είμαστε εδώ για να σας προσφέρουμε ολοκληρωμένη ενδοκρινολογική παρακολούθηση, με εξατομικευμένες συμβουλές για τη ρύθμιση των επιπέδων της χοληστερόλης και την ομαλή λειτουργία του θυρεοειδούς.
Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπεία αποτελούν τα κλειδιά για μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Επικοινωνήστε μαζί μας σήμερα για να προγραμματίσετε το ραντεβού σας!


BoneHealthBlog-1080x675-1.png

Η οστεοπενία είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική πυκνότητα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε οστεοπόρωση, αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα.
Ο όρος οστεοπενία υποδηλώνει μία χαμηλότερη από την ιδανική οστική μάζα, αλλά όχι τόσο χαμηλή ώστε να χαρακτηρίζεται ως οστεοπόρωση.

Πρόκειται για ένα συχνό ζήτημα, ιδιαίτερα σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, που μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής και να αυξήσει τον κίνδυνο καταγμάτων.
Ας δούμε αναλυτικά τι είναι η οστεοπενία, πώς αξιολογείται, ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου και πώς μπορούμε να τη διαχειριστούμε.


Τι είναι η οστεοπενία;

Η οστεοπενία σημαίνει ότι η οστική πυκνότητα είναι χαμηλότερη από το φυσιολογικό, αλλά όχι τόσο χαμηλή ώστε να χαρακτηριστεί οστεοπόρωση.
Αυτή η κατάσταση εντοπίζεται μέσω της μέτρησης της οστικής πυκνότητας (DEXA scan), η οποία δίνει μια τιμή T-score.

Η μέτρηση της οστικής πυκνότητας πραγματοποιείται με τη μέθοδο DEXA (Dual-Energy X-ray Absorptiometry), η οποία είναι η πιο αξιόπιστη και ακριβής για τη διάγνωση της οστεοπενίας και της οστεοπόρωσης. Η μέτρηση πρέπει να γίνεται:

  1. Στις Κεντρικές Περιοχές του Σκελετού:
    • Οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, ΟΜΣΣ (L1-L4): Παρέχει σημαντικές πληροφορίες για την κατάσταση των σπονδύλων.
    • Ισχία: Είναι τα σημεία με τον υψηλότερο κίνδυνο καταγμάτων, ειδικά σε ηλικιωμένους.

Η εξέταση είναι ανώδυνη, διαρκεί λίγα λεπτά και χρησιμοποιεί πολύ χαμηλές δόσεις ακτινοβολίας, καθιστώντας την ασφαλή για τακτική χρήση.

T-Score Κατάσταση
-1 και πάνω Φυσιολογική οστική πυκνότητα
-1 έως -2.5 Οστεοπενία
Κάτω από -2.5 Οστεοπόρωση

Παράγοντες κινδύνου για την οστεοπενία

Ορισμένοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης οστεοπενίας:

  • Ηλικία: Με την πάροδο του χρόνου, η οστική μάζα μειώνεται φυσιολογικά.
  • Φύλο: Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς λόγω των ορμονικών αλλαγών.
  • Κληρονομικότητα: Αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό, αυξάνεται ο κίνδυνος.
  • Διατροφή: Έλλειψη ασβεστίου, βιταμίνης D και πρωτεΐνης.
  • Καθημερινές συνήθειες: Το κάπνισμα, η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης ή αλκοόλ.
  • Σωματική δραστηριότητα: Έλλειψη άσκησης ή βάρη που βοηθούν στη μυϊκή ενδυνάμωση.

Πώς αξιολογείται η οστεοπενία

Η αξιολόγηση της οστεοπενίας γίνεται με τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας μέσω DEXA.
Συνιστάται:

  • Γυναίκες 50-65 ετών: Αν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου, έλεγχος κάθε 2 χρόνια.
  • Γυναίκες άνω των 65 ετών: Τακτικός έλεγχος κάθε 1-2 χρόνια.

Εργαστηριακές εξετάσεις για την οστεοπενία

Σε περιπτώσεις οστεοπενίας, οι εξής εργαστηριακές εξετάσεις βοηθούν στη διερεύνηση του οστικού μεταβολισμού:

  • Βιταμίνη D (25-OH βιταμίνη D): Για την αξιολόγηση των επιπέδων της βιταμίνης D.
  • Ασβέστιο ορού: Για τον έλεγχο των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα.
  • Παραθορμόνη (PTH): Ελέγχει τη ρύθμιση του ασβεστίου.
  • Φωσφόρος: Σημαντικός για την υγεία των οστών.
  • Δείκτες οστικής ανακατασκευής: Π.χ. CTX, P1NP
  • Ορμονικές εξετάσεις: Ειδικά σε περιπτώσεις εμμηνόπαυσης ή υποψίας ενδοκρινολογικών διαταραχών, έλεγχος θυρεοειδούς αδένα

Η ενδοκρινολόγος σας θα προσαρμόσει τις εξετάσεις στις ανάγκες σας για μια πλήρη εικόνα της υγείας των οστών.


Οδηγίες για πρόληψη και θεραπεία της οστεοπενίας

Η πρόληψη και η διαχείριση της οστεοπενίας περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής και, αν χρειαστεί, φαρμακευτική αγωγή.

Διατροφή

    • Ασβέστιο: 1.000-1.200 mg/ημέρα (π.χ. γαλακτοκομικά, αμύγδαλα).
    • Βιταμίνη D
    • Μαγνήσιο: Σημαντικό για την απορρόφηση του ασβεστίου (π.χ. μπανάνες, πράσινα λαχανικά).
    • Βιταμίνη K2: Συμβάλλει στη μεταφορά του ασβεστίου στα οστά.

20 διατροφικές πηγές ασβεστίου

Τρόφιμο Περιεκτικότητα Ασβεστίου (mg/μερίδα)
Γάλα (1 φλιτζάνι) 300 mg
Γιαούρτι (200 γρ.) 400 mg
Τυρί (30 γρ.) 200-250 mg
Αμύγδαλα (28 γρ.) 80 mg
Σαρδέλες (με κόκαλα, 85 γρ.) 325 mg
Μπρόκολο (1 φλιτζάνι, μαγειρεμένο) 60 mg
Σπανάκι (1 φλιτζάνι, μαγειρεμένο) 240 mg
Σουσάμι (1 κουταλιά της σούπας) 88 mg
Τόφου (85 γρ., εμπλουτισμένο) 250-350 mg
Πορτοκάλια (1 μεσαίο) 60 mg
Φασόλια (1 φλιτζάνι, μαγειρεμένα) 100-120 mg
Σύκα αποξηραμένα (5 τεμάχια) 135 mg
Λάχανο (1 φλιτζάνι, μαγειρεμένο) 94 mg
Βρώμη (1 φλιτζάνι, εμπλουτισμένη) 150 mg
Σόγια (1 φλιτζάνι, μαγειρεμένη) 175 mg
Ρεβίθια (1 φλιτζάνι, μαγειρεμένα) 80 mg
Φουντούκια (28 γρ.) 56 mg
Κινόα (1 φλιτζάνι, μαγειρεμένη) 30 mg
Λιναρόσπορος (1 κουταλιά της σούπας) 26 mg
Πράσινα φυλλώδη λαχανικά (π.χ. ρόκα, σέσκουλο, ανά μερίδα) 50-100 mg

Αυτός ο πίνακας καλύπτει μια ποικιλία διατροφικών πηγών ασβεστίου για να εξασφαλίσετε την επαρκή πρόσληψη. Δώστε προσοχή στις ετικέτες των προϊόντων για να επαληθεύσετε την περιεκτικότητα ασβεστίου, ειδικά στα εμπλουτισμένα τρόφιμα.

Στόχοι Επίπεδων για Βιταμίνη D, Μαγνήσιο και K2

  • Βιταμίνη D: Τα επίπεδα στο αίμα πρέπει να είναι τουλάχιστον 30-50 ng/mL. Σε χαμηλά επίπεδα, συνιστώνται συμπληρώματα, ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες και σε δόσεις συντήρησης το καλοκαίρι.
  • Μαγνήσιο: Η ημερήσια πρόσληψη για ενήλικες είναι 310-420 mg ανάλογα με την ηλικία και το φύλο.
    Καλή πηγή αποτελούν οι μπανάνες, τα αμύγδαλα, και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά.
  • Βιταμίνη K2: Χρειάζονται περίπου 90-120 μg/ημέρα για να υποστηρίξει τη σωστή εναπόθεση ασβεστίου στα οστά.

Άσκηση

    • Άρση βαρών και ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης 3-4 φορές την εβδομάδα.
    • Περπάτημα ή τρέξιμο για ενίσχυση των οστών.

Αποφυγή επιβλαβών συνηθειών

        • Διακοπή καπνίσματος
        • Μείωση καφεΐνης και αλκοόλ

Κατανάλωση Πρωτεΐνης

    • Επαρκής πρόσληψη (1-1.5 γρ./κιλό σωματικού βάρους)

Συχνές ερωτήσεις για την οστεοπενία

  1. Πόσο συχνά πρέπει να ελέγχομαι για την οστεοπενία;
    Ανάλογα με την ηλικία και τους παράγοντες κινδύνου, από 1 έως 3 χρόνια.
  2. Η οστεοπενία είναι αναστρέψιμη;
    Με την κατάλληλη διατροφή, άσκηση και φροντίδα, μπορεί να σταθεροποιηθεί ή να βελτιωθεί.
  3. Πρέπει να πάρω συμπληρώματα για την οστεοπενία;
    Σε πολλές περιπτώσεις, ναι, ιδιαίτερα αν η διατροφή δεν καλύπτει τις ανάγκες σας. Συμβουλευτείτε την ενδοκρινολόγο σας.
  4. Υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί η οστεοπενία σε οστεοπόρωση;
    Ναι, αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης και διαχείρισης.
  5. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ οστεοπενίας και οστεοπόρωσης;
    Η οστεοπενία είναι μια ενδιάμεση κατάσταση χαμηλής οστικής μάζας που μπορεί να εξελιχθεί σε οστεοπόρωση αν δεν ληφθούν μέτρα. Η οστεοπόρωση χαρακτηρίζεται από σημαντική απώλεια οστικής μάζας και αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων.
  6. Μπορώ να βελτιώσω την οστική μου πυκνότητα μόνο με τη διατροφή;
    Η διατροφή παίζει βασικό ρόλο, αλλά η συνδυασμένη προσέγγιση με άσκηση, συμπληρώματα (όταν χρειάζεται) και αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι πιο αποτελεσματική.
  7. Η οστεοπενία έχει συμπτώματα;
    Όχι, η οστεοπενία δεν προκαλεί συμπτώματα. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να γίνεται έγκαιρα έλεγχος με μέτρηση οστικής πυκνότητας, ειδικά αν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου.
  8. Η καφεΐνη επηρεάζει την υγεία των οστών;
    Η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης μπορεί να μειώσει την απορρόφηση ασβεστίου από το σώμα. Συνιστάται να περιορίζεται σε 1-2 φλιτζάνια καφέ την ημέρα.
  9. Μπορεί η άσκηση να αναστρέψει την οστεοπενία;
    Η άσκηση, ειδικά οι ασκήσεις ενδυνάμωσης και αντοχής, μπορεί να συμβάλει στη σταθεροποίηση ή ακόμα και στη βελτίωση της οστικής πυκνότητας, αν συνδυάζεται με την κατάλληλη διατροφή και φροντίδα.

Η υγεία των οστών είναι σημαντική για την ποιότητα ζωής μας!
Αν έχετε ερωτήσεις ή ανησυχίες για την οστεοπενία, η ενδοκρινολόγος μας είναι εδώ για να σας βοηθήσει.
Κλείστε σήμερα το ραντεβού σας για μια πλήρη αξιολόγηση και εξατομικευμένες συμβουλές.


Σχετική Βιβλιογραφία

  1. Osteopenia: Diagnosis and Management – National Osteoporosis Foundation
  2. The Role of Vitamin D in Bone Health – Harvard Medical School
  3. Exercise and Bone Density: A Clinical Guide – Journal of Endocrinology
  4. Dietary Recommendations for Osteopenia – Mayo Clinic
  5. Bone Health in Postmenopausal Women – The Lancet

 


strong-woman-1200x675.avif

Ο ψευδάργυρος είναι ένα από τα πιο σημαντικά ιχνοστοιχεία για τον ανθρώπινο οργανισμό, με ρόλο-κλειδί στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού, των ορμονών και της σωστής λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα.
Η έλλειψή του μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, ενώ η σωστή αναλογία του με άλλα ιχνοστοιχεία, όπως ο χαλκός, είναι ζωτικής σημασίας.
Ας δούμε γιατί ο ψευδάργυρος είναι απαραίτητος και πώς μπορείτε να διασφαλίσετε ότι λαμβάνετε τις σωστές ποσότητες.


Συμπτώματα έλλειψης ψευδαργύρου

Σύμπτωμα Περιγραφή
Εξασθένηση του ανοσοποιητικού Αυξημένη ευαισθησία σε λοιμώξεις, όπως κρυολογήματα και γρίπη.
Αργή επούλωση πληγών Το σώμα δυσκολεύεται να αναπλάσει τους ιστούς.
Τριχόπτωση Απώλεια μαλλιών λόγω διαταραχής της ανάπτυξης των τριχοθυλακίων.
Διαταραχές γεύσης και όσφρησης Απώλεια της αίσθησης της γεύσης και της όσφρησης.
Διαταραχές στο δέρμα Ξηρότητα, έκζεμα, ακμή ή άλλες δερματικές παθήσεις.
Κόπωση και αδυναμία Έλλειψη ενέργειας και μυϊκή αδυναμία.
Προβλήματα γονιμότητας Μειωμένη παραγωγή σπέρματος στους άνδρες και διαταραχές ωορρηξίας στις γυναίκες.
Διαταραχές διάθεσης Άγχος, κατάθλιψη ή ευερεθιστότητα.

Ψευδάργυρος και χαλκός: Συγκοινωνούντα δοχεία

Ο ψευδάργυρος και ο χαλκός είναι δύο ιχνοστοιχεία που πρέπει να βρίσκονται σε ισορροπία.
Η διατήρηση αυτής της ισορροπίας είναι σημαντική, καθώς:

  • Υπερβολικός ψευδάργυρος μπορεί να προκαλέσει έλλειψη χαλκού, οδηγώντας σε αναιμία ή διαταραχές στο νευρικό σύστημα.
  • Υπερβολικός χαλκός μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το ανοσοποιητικό σύστημα και τη λειτουργία του ψευδαργύρου.

Η σημασία του ψευδαργύρου στα αυτοάνοσα νοσήματα

Ο ψευδάργυρος είναι ζωτικό ιχνοστοιχείο για τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και παίζει κρίσιμο ρόλο στη διαχείριση και την πρόληψη αυτοάνοσων νοσημάτων. Στα αυτοάνοσα, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους υγιείς ιστούς του σώματος, προκαλώντας φλεγμονή και βλάβες.
Ο ψευδάργυρος συμβάλλει στην καταστολή των ανεπιθύμητων ανοσολογικών αντιδράσεων και στην ενίσχυση των μηχανισμών που προστατεύουν το σώμα.

Ρόλος του ψευδαργύρου:

  1. Ρύθμιση του Ανοσοποιητικού Συστήματος:
    Ο ψευδάργυρος επηρεάζει τη λειτουργία των Τ-λεμφοκυττάρων, μειώνοντας τις υπερβολικές φλεγμονώδεις αντιδράσεις.
  2. Μείωση Φλεγμονής: Υποστηρίζει την παραγωγή αντιφλεγμονωδών κυτοκινών, που είναι απαραίτητες για την ισορροπία του ανοσοποιητικού συστήματος.
  3. Υποστήριξη Θυρεοειδούς: Στην αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Hashimoto, ο ψευδάργυρος βοηθά στη βελτίωση της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα και στη μείωση των επιπέδων των αντισωμάτων που επιτίθενται στον ιστό του θυρεοειδούς.
  4. Αντιοξειδωτική Δράση: Προστατεύει τα κύτταρα από το οξειδωτικό στρες, το οποίο παίζει ρόλο στην επιδείνωση των αυτοάνοσων νοσημάτων.

Ψευδάργυρος και Συγκεκριμένα Αυτοάνοσα Νοσήματα:

  • Hashimoto και Graves: Υποστηρίζει τη ρύθμιση των θυρεοειδικών ορμονών και μειώνει τη φλεγμονή.
  • Ρευματοειδής Αρθρίτιδα: Συμβάλλει στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής στις αρθρώσεις.
  • Λύκος (SLE): Υποστηρίζει την ανοσολογική ισορροπία και μειώνει την ένταση των εξάρσεων.
  • Ψωρίαση: Ενισχύει την ανάπλαση του δέρματος και μειώνει τη φλεγμονή.

Σημαντική Υποσημείωση:
Η έλλειψη ψευδαργύρου συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης ή επιδείνωσης αυτοάνοσων νοσημάτων, ενώ η υπερδοσολογία του μπορεί να διαταράξει την ισορροπία του ανοσοποιητικού.
Η λήψη ψευδαργύρου πρέπει να γίνεται με μέτρο και υπό την καθοδήγηση ειδικού.

Η επαρκής πρόσληψη μέσω διατροφής (π.χ. οστρακοειδή, ξηροί καρποί, κόκκινο κρέας) ή μέσω συμπληρωμάτων μπορεί να κάνει τη διαφορά στη διαχείριση των αυτοάνοσων νοσημάτων και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.


Η σημασία του ψευδαργύρου στην αναπαραγωγική υγεία

Ο ψευδάργυρος είναι απαραίτητος για τη σωστή λειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.
Στους άνδρες, παίζει βασικό ρόλο στην παραγωγή σπέρματος και στην κινητικότητα των σπερματοζωαρίων, υποστηρίζοντας τη γονιμότητα.
Στις γυναίκες, ο ψευδάργυρος συμβάλλει στη ρύθμιση της ωορρηξίας και της ορμονικής ισορροπίας, ενώ είναι ζωτικής σημασίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για την ανάπτυξη του εμβρύου.
Η έλλειψή του μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα γονιμότητας ή επιπλοκές στην κύηση, καθιστώντας τη διατήρηση των επιπέδων του ζωτική προτεραιότητα για όσους σχεδιάζουν να αποκτήσουν παιδιά.


Η σημασία του ψευδαργύρου στην αντιμετώπιση της ακμής

Ο ψευδάργυρος παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας του δέρματος, ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση της ακμής.
Αυτό το ιχνοστοιχείο βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και στη ρύθμιση της παραγωγής σμήγματος, περιορίζοντας την ανάπτυξη βακτηρίων που προκαλούν σπυράκια. Παράλληλα, υποστηρίζει την αναγέννηση των κυττάρων του δέρματος και την επούλωση πληγών, συμβάλλοντας στη μείωση των ουλών που μπορεί να αφήσει η ακμή. Έρευνες έχουν δείξει ότι άτομα με ακμή συχνά παρουσιάζουν χαμηλότερα επίπεδα ψευδαργύρου, ενώ η λήψη συμπληρωμάτων ή η χρήση προϊόντων με ψευδάργυρο μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την εικόνα του δέρματος.


Ιδανικά επίπεδα ψευδαργύρου

Τα φυσιολογικά επίπεδα ψευδαργύρου στο αίμα είναι:

  • 60-120 μg/dL για υγιείς ενήλικες.

Σε περιπτώσεις έλλειψης, ο γιατρός μπορεί να προτείνει συμπληρώματα ψευδαργύρου, αλλά μόνο με την κατάλληλη καθοδήγηση.


Μορφές Ψευδαργύρου: ποια είναι ιδανική;

Υπάρχουν διάφορες μορφές ψευδαργύρου, με τις πιο συνηθισμένες να είναι:

  • Γλυκονικός Ψευδάργυρος
  • Πικολινικός Ψευδάργυρος
  • Κιτρικός Ψευδάργυρος

Η μορφή πικολινικού ψευδαργύρου θεωρείται η πιο απορροφήσιμη και κατάλληλη για τη βελτίωση των επιπέδων στον οργανισμό.


Συχνές ερωτήσεις για τον ψευδάργυρο

  1. Τι είναι ο ψευδάργυρος και γιατί είναι σημαντικός;
    Ο ψευδάργυρος είναι ένα ιχνοστοιχείο απαραίτητο για την υγεία του ανοσοποιητικού, του δέρματος και των ορμονών.
  2. Ποια είναι τα συμπτώματα έλλειψης ψευδαργύρου;
    Συμπτώματα όπως κόπωση, τριχόπτωση, διαταραχές διάθεσης και αδύναμο ανοσοποιητικό.
  3. Πώς επηρεάζει ο ψευδάργυρος τις ορμόνες;
    Συμβάλλει στη ρύθμιση των θυρεοειδικών ορμονών και των αναπαραγωγικών λειτουργιών.
  4. Ποια είναι η σχέση ψευδαργύρου και ανοσοποιητικού;
    Υποστηρίζει την παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
  5. Μπορεί η έλλειψη ψευδαργύρου να προκαλέσει αυτοάνοσα νοσήματα;
    Η έλλειψη αυξάνει τη φλεγμονή, επιδεινώνοντας την πιθανότητα ανάπτυξης αυτοάνοσων νοσημάτων.
  6. Ποια είναι τα φυσιολογικά επίπεδα ψευδαργύρου;
    60-120 μg/dL για ενήλικες.
  7. Πώς σχετίζεται ο ψευδάργυρος με τον χαλκό;
    Η σωστή ισορροπία είναι σημαντική, με αναλογία 10:1.
  8. Ποια είναι η καλύτερη μορφή ψευδαργύρου;
    Η πικολινική μορφή είναι ιδανική για απορρόφηση.
  9. Πώς μπορώ να αυξήσω τα επίπεδα ψευδαργύρου;
    Με τροφές όπως το κόκκινο κρέας, οι ξηροί καρποί και τα οστρακοειδή ή με συμπληρώματα.
  10. Πρέπει να κάνω εξετάσεις για τα επίπεδα ψευδαργύρου;
    Ναι, αν παρουσιάζετε συμπτώματα έλλειψης ή έχετε ιστορικό αυτοάνοσων νοσημάτων.

Ο ψευδάργυρος αποτελεί σημαντικό σύμμαχο για πολλές πτυχές της υγείας μας.
Εάν νιώθετε συμπτώματα που σχετίζονται με έλλειψή του ή αν πάσχετε από αυτοάνοσα νοσήματα, ένας έλεγχος των βιταμινών και ιχνοστοιχείων σας είναι απαραίτητος.
Κλείστε σήμερα ένα ραντεβού στο ιατρείο μας και επωφεληθείτε από την εμπειρία μας στη ρύθμιση των επιπέδων ψευδαργύρου και άλλων ιχνοστοιχείων.

Βιβλιογραφία:

 


6023f3fa90e9-8-strategies-to-boost-a-slow-metabolism-1200x675.webp

Αναρωτιέστε γιατί δυσκολεύεστε να χάσετε βάρος, παρά τη σωστή διατροφή και άσκηση; Μήπως ο μεταβολισμός σας μοιάζει “μπλοκαρισμένος”;
Συχνά, η αιτία κρύβεται σε ορμονικές διαταραχές που επηρεάζουν την ικανότητα του σώματος να καίει λίπος και να διαχειρίζεται την ενέργεια.

Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε ποιες ορμόνες μπορεί να δυσκολεύουν την απώλεια βάρους και πώς εντοπίζονται μέσα από εργαστηριακούς ελέγχους.

Οι ορμόνες που επηρεάζουν την απώλεια βάρους

Ο μεταβολισμός και η αποθήκευση λίπους καθορίζονται από έναν περίπλοκο μηχανισμό που ελέγχεται από ορμόνες.
Οι βασικές ορμόνες που σχετίζονται με την απώλεια βάρους περιλαμβάνουν:

Ορμόνη Ρόλος στη Διαχείριση Βάρους
Ινσουλίνη Ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Υψηλή ινσουλίνη οδηγεί σε αποθήκευση λίπους.
Λεπτίνη Ελέγχει την όρεξη. Αντίσταση στη λεπτίνη προκαλεί υπερφαγία.
Κορτιζόλη Ορμόνη του στρες. Υψηλή κορτιζόλη συνδέεται με κοιλιακή παχυσαρκία.
Θυρεοειδικές Ορμόνες Ελέγχουν τον μεταβολισμό. Υποθυρεοειδισμός επιβραδύνει την καύση θερμίδων.
Οιστρογόνα Ανισορροπίες επηρεάζουν τη συσσώρευση λίπους, ειδικά σε γυναίκες.
Γκρελίνη Ορμόνη της πείνας. Αυξημένα επίπεδα προκαλούν έντονη πείνα.
Προλακτίνη Υπεύθυνη για τη γαλουχία. Αυξημένα επίπεδα μπορεί να αυξήσουν την όρεξη και να προκαλέσουν αποθήκευση λίπους.
Σωματομεδίνη C (IGF-1) Μεσολαβητής της αυξητικής ορμόνης. Χαμηλά επίπεδα οδηγούν σε μείωση μυϊκής μάζας και αύξηση λίπους.

1. Ινσουλίνη: Ρυθμιστής του μεταβολισμού των σακχάρων και της λιποαποθήκευσης

Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και βοηθά τα κύτταρα να απορροφήσουν τη γλυκόζη από το αίμα για ενέργεια.
Όταν υπάρχει αντίσταση στην ινσουλίνη, τα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται σωστά, οδηγώντας σε αυξημένα επίπεδα σακχάρου και αποθήκευση λίπους.

Πώς διαγιγνώσκεται η αντίσταση στην ινσουλίνη;

Η διάγνωση γίνεται μέσω εξετάσεων αίματος:

Εξέταση Περιγραφή
Ινσουλίνη Νηστείας Μετρά τα επίπεδα ινσουλίνης μετά από νηστεία 8-12 ωρών. Υψηλές τιμές υποδεικνύουν αντίσταση.
Γλυκόζη Νηστείας Εξετάζει τα επίπεδα σακχάρου νηστείας. Αυξημένα επίπεδα συνδέονται με αντίσταση στην ινσουλίνη.
HOMA-IR Δείκτης αντίστασης στην ινσουλίνη: Υπολογίζεται από τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης. Τιμές >2,5 υποδηλώνουν αντίσταση.
Καμπύλη Γλυκόζης και Ινσουλίνης Γίνεται μετά από χορήγηση γλυκόζης. Ελέγχει πώς ανταποκρίνονται η ινσουλίνη και η γλυκόζη στο αίμα.

Συμπτώματα αντίστασης στην ινσουλίνη:

  • Κοιλιακή παχυσαρκία
  • Έντονη πείνα, ειδικά για γλυκά
  • Αδυναμία απώλειας βάρους
  • Ατελές αίσθημα κορεσμού
  • Σκούρες κηλίδες δέρματος σε δερματικές πτυχές – μασχάλες, λαιμός (μελανίζουσα ακάνθωση)Για την αντίσταση στην ινσουλίνη μπορείτε να διαβάστε περισσότερα εδώ.


2. Λεπτίνη: Η ορμόνη της όρεξης

Η λεπτίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από τα λιποκύτταρα και ρυθμίζει την όρεξη και την αποθήκευση ενέργειας.
Όταν λειτουργεί σωστά, η λεπτίνη στέλνει σήμα στον εγκέφαλο ότι το σώμα έχει αρκετή ενέργεια και μειώνει την πείνα.

Τι είναι η αντίσταση στη λεπτίνη;

Στην αντίσταση στη λεπτίνη, ο εγκέφαλος δεν “λαμβάνει” το σήμα της λεπτίνης, ακόμη και αν τα επίπεδά της είναι υψηλά. Αυτό προκαλεί:

  • Αίσθημα συνεχούς πείνας.
  • Υπερφαγία.
  • Αύξηση βάρους, ιδιαίτερα στην κοιλιακή περιοχή.

Διάγνωση της αντίστασης στη λεπτίνη:

  • Λεπτίνη Ορού: Ανιχνεύει τα επίπεδα λεπτίνης στο αίμα. Υψηλά επίπεδα συνδέονται με αντίσταση.

Πώς μπορεί να βελτιωθεί η αντίσταση στη λεπτίνη;

  • Βελτίωση της ποιότητας ύπνου
  • Μείωση του χρόνιου στρες
  • Κατανάλωση τροφών με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη


3. Κορτιζόλη: Η ορμόνη του στρες

Η κορτιζόλη, γνωστή και ως “ορμόνη του στρες”, παράγεται από τα επινεφρίδια και ρυθμίζει την απόκριση του οργανισμού στο στρες.
Χρόνια αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης συνδέονται με αύξηση βάρους, ιδιαίτερα στην κοιλιακή περιοχή.

Πώς μετράται η κορτιζόλη;

Η κορτιζόλη μετράται μέσω εξετάσεων:

Μέθοδος Μέτρησης Περιγραφή
Πρωινή Κορτιζόλη Αίματος Μετρά τα επίπεδα κορτιζόλης νωρίς το πρωί, όταν τα επίπεδα είναι πιο υψηλά.
Κορτιζόλη Ούρων 24ώρου Ελέγχει τα επίπεδα κορτιζόλης μέσα σε ένα 24ωρο για να ανιχνευτεί υπερβολική παραγωγή.
Κορτιζόλη Σιέλου Μετρά τα επίπεδα κορτιζόλης σε διαφορετικές ώρες της ημέρας για την αξιολόγηση της διακύμανσής της.

Συμπτώματα Υπερκορτιζολαιμίας:

  • Κοιλιακή παχυσαρκία, πρόσληψη βάρους στο πάνω μέρος του σώματος
  • Εύθραυστο δέρμα, μελανιές.
  • Μυϊκή αδυναμία
  • Υψηλή αρτηριακή πίεση

Πώς μπορεί να ελεγχθεί η κορτιζόλη;

  • Διαχείριση στρες μέσω γιόγκα, διαλογισμού ή ψυχολογικής υποστήριξης
  • Ενίσχυση της φυσικής δραστηριότητας.
  • Επίλυση υποκείμενων αιτιών, όπως το σύνδρομο Cushing


4. Θυρεοειδικές Ορμόνες: Ο ρυθμιστής του μεταβολισμού

Οι θυρεοειδικές ορμόνες (T3, T4) ρυθμίζουν τον ρυθμό του μεταβολισμού. Η έλλειψη ή η δυσλειτουργία τους προκαλεί υποθυρεοειδισμό, ο οποίος μειώνει την καύση θερμίδων.

Διάγνωση Υποθυρεοειδισμού:

  • TSH: Ανιχνεύει τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Υψηλά επίπεδα υποδηλώνουν υποθυρεοειδισμό.
  • Ελεύθερη T3 και T4, fT3, fT4: Αξιολογούν τα ενεργά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών καθώς και ανάστροφης Τ3.
  • Υπολογισμός αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων αντιΤgAb, αντιTPOAb για αποκλεισμό αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας Χασιμότο

Συμπτώματα υποθυρεοειδισμού στη Χασιμότο:

  • Αύξηση βάρους, δυσκολία στην απώλεια βάρους
  • Τριχόπτωση
  • Διαταραχή συγκέντρωσης / μνήμης
  • Κόπωση
  • Ξηρό δέρμα
  • Ευαισθησία στο κρύο
  • Δυσπεψία
  • Διαταραχές περιόδου στις γυναίκες


5. Οιστρογόνα: επίδραση στη συγκέντρωση λίπους

Τα οιστρογόνα, ιδιαίτερα σε γυναίκες, παίζουν σημαντικό ρόλο στη συσσώρευση λίπους, κυρίως σε γοφούς και μηρούς.
Ανισορροπίες στα επίπεδά τους, κυρίως τα υψηλά οιστρογόνα, μπορούν να προκαλέσουν κατακράτηση υγρών και αύξηση βάρους.

Διάγνωση οιστρογονικών ανισορροπιών:

  • Οιστραδιόλη (E2): Βασική εξέταση για τα επίπεδα οιστρογόνων.
  • FSH και LH: Ανιχνεύουν ορμονική ανισορροπία,  οι σχετικές εξετάσεις πραγματοποιούνται 2-5η μέρα περιόδου.


6. Προλακτίνη: Η ορμόνη του θηλασμού και η επίδρασή της στο βάρος

Η προλακτίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από την υπόφυση και είναι υπεύθυνη για τη γαλουχία.
Ωστόσο, αυξημένα επίπεδα προλακτίνης (υπερπρολακτιναιμία) μπορεί να επηρεάσουν τον μεταβολισμό, τη γονιμότητα και τη διαχείριση του βάρους.

Πώς επηρεάζει το βάρος η προλακτίνη;

Η υψηλή προλακτίνη συνδέεται με:

  • Αυξημένη Όρεξη: Υψηλά επίπεδα προλακτίνης μπορεί να ενισχύσουν την αποθήκευση λίπους.
  • Υποθυρεοειδισμό: Η υπερπρολακτιναιμία συχνά σχετίζεται με υποθυρεοειδισμό, που επιβραδύνει τον μεταβολισμό.

Πώς διαγιγνώσκεται η υψηλή προλακτίνη;

  • Προλακτίνη Αίματος: Μετρά τα επίπεδα προλακτίνης, γίνεται 2-5η μέρα περιόδου και ιδανικά κάποιες ώρες μετά την πρωινή αφύπνιση.
    Αυξημένα επίπεδα (>25 ng/mL στις γυναίκες, >20 ng/mL στους άνδρες) υποδηλώνουν υπερπρολακτιναιμία.

Συμπτώματα υπερπρολακτιναιμίας – δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν όλα:

  • Αντίσταση στην απώλεια βάρους.
  • Ανωμαλίες περιόδου ή υπογονιμότητα στις γυναίκες.
  • Μείωση της libido στους άνδρες.
  • Γαλακτόρροια (έκκριση γάλακτος εκτός γαλουχίας).
  • Πονοκέφαλοι, ημικρανίες


7. Σωματομεδίνη C (IGF-1): Ο μεταβολικός σύμμαχος της αυξητικής ορμόνης

Η σωματομεδίνη C (IGF-1) είναι ένας βασικός μεσολαβητής της αυξητικής ορμόνης (GH). Παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού, της μυϊκής ανάπτυξης και της καύσης λίπους.

Πώς επηρεάζει το βάρος;

  • Χαμηλά Επίπεδα IGF-1: Συνδέονται με μειωμένο μεταβολισμό, αύξηση λίπους και απώλεια μυϊκής μάζας.
  • Υψηλά Επίπεδα IGF-1: Συνδέονται με υπερβολική ανάπτυξη ιστών, αλλά και προβλήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτηςσωματομεδίνη IGF1 μπορεί να υπολογιστεί εργαστηριακά με απλή αιμοληψία.

8. Γκρελίνη: “Η ορμόνη της πείνας”

Η γκρελίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται κυρίως στο στομάχι, αλλά και σε μικρότερο βαθμό στο πάγκρεας, τα νεφρά, και τον υποθάλαμο. Συχνά αποκαλείται “η ορμόνη της πείνας” καθώς παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση της όρεξης, του μεταβολισμού και της ενεργειακής ισορροπίας.

Πώς επηρεάζει τον μεταβολισμό;

Η γκρελίνη δεν περιορίζεται μόνο στη ρύθμιση της όρεξης αλλά έχει και σημαντικές επιδράσεις σε διάφορους μεταβολικούς μηχανισμούς:

1. Ρύθμιση Όρεξης

  • Αυξάνει την όρεξη μέσω της διέγερσης νευρώνων στον υποθάλαμο.
  • Προκαλεί έντονη επιθυμία για κατανάλωση υψηλής θερμιδικής αξίας τροφών.

2. Αποθήκευση Ενέργειας

  • Προάγει την αποθήκευση λίπους, ενισχύοντας την λιπογένεση.
  • Επηρεάζει τα επίπεδα ινσουλίνης, ρυθμίζοντας την αποθήκευση γλυκόζης.

3. Επίδραση στη Σωματική Μάζα

  • Σε περιόδους έλλειψης τροφής, αυξάνει τη δραστηριότητα των μηχανισμών εξοικονόμησης ενέργειας, μειώνοντας τον βασικό μεταβολικό ρυθμό.
  • Συνδέεται με την παχυσαρκία όταν εκκρίνεται σε υπερβολικά επίπεδα.

4. Ρόλος στον Ύπνο και τη Στρεσογόνο Απόκριση

  • Τα αυξημένα επίπεδα γκρελίνης σχετίζονται με την αϋπνία και την αυξημένη παραγωγή κορτιζόλης, η οποία επιδρά αρνητικά στον μεταβολισμό.

Η γκρελίνη μπορεί να υπολογιστεί εργαστηριακά με απλή αιμοληψία.



10 συχνές ερωτήσεις για τις ορμόνες και την απώλεια βάρους

  1. Πώς ξέρω αν οι ορμόνες μου επηρεάζουν τον μεταβολισμό μου;
    Συμπτώματα όπως κόπωση, πείνα, αύξηση βάρους ή ανικανότητα απώλειας βάρους μπορεί να υποδηλώνουν ορμονικές διαταραχές.
  2. Ποιος είναι ο πρώτος έλεγχος που πρέπει να κάνω;
    Έλεγχος θυρεοειδικών ορμονών (TSH, fT3, fT4) και ;έλεγχος για την αντίσταση στην ινσουλίνη είναι βασικοί για αρχική αξιολόγηση.
  3. Πόσο επηρεάζει το στρες την απώλεια βάρους;
    Το χρόνιο στρες και η κακή ποιότητα ύπνου αυξάνουν την κορτιζόλη, που συνδέεται με αποθήκευση λίπους.
  4. Μπορώ να χάσω βάρος αν έχω υποθυρεοειδισμό;
    Ναι, με σωστή ρύθμιση θυρεοειδικών ορμονών και υποστήριξη από ενδοκρινολόγο.
  5. Οι ορμόνες επηρεάζουν την πείνα μου;
    Ναι, η γκρελίνη και η λεπτίνη ρυθμίζουν την όρεξη.
  6. Ποιοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ορμονικών διαταραχών;
    Γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, άτομα με οικογενειακό ιστορικό θυρεοειδοπαθειών ή χρόνιο στρες.
  7. Μπορεί μια διατροφή να αποκαταστήσει την ορμονική ισορροπία;
    Η σωστή διατροφή βοηθά, αλλά συχνά απαιτείται συνδυασμός με φαρμακευτική αγωγή.
  8. Πόσο συχνά πρέπει να κάνω έλεγχο ορμονών;
    Συνιστάται ετήσιος έλεγχος ή συχνότερα αν υπάρχουν συμπτώματα, θα σας το διευκρινήσει η γιατρός σας.
  9. Μπορεί η άσκηση να βελτιώσει τον ορμονικό μεταβολισμό;
    Ναι, ειδικά η προπόνηση με αντιστάσεις.
  10. Τι πρέπει να κάνω αν υποψιάζομαι ορμονικές διαταραχές;
    Επισκεφθείτε ενδοκρινολόγο για να ξεκινήσετε εξετάσεις και αν χρειαστεί, υποστηρικτική αγωγή.

Αν δυσκολεύεστε να χάσετε βάρος παρά τις προσπάθειές σας, μπορεί οι ορμόνες σας να κρατούν τα “κλειδιά” του μεταβολισμού σας.
Στο ιατρείο μας, αξιολογούμε τις ορμονικές ισορροπίες σας, εντοπίζουμε τα εμπόδια και σας παρέχουμε εξατομικευμένες λύσεις.
Κλείστε το ραντεβού σας σήμερα και κάντε το πρώτο βήμα προς την υγεία και το ιδανικό σας βάρος!

 


happy.jpg

Η βιταμίνη B12 αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την υγεία του οργανισμού μας.
Είναι υπεύθυνη για την ενέργεια, τη διάθεση, τη σωστή λειτουργία του νευρικού συστήματος, τη διατήρηση της υγείας των μαλλιών και του δέρματος και τη σωστή παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Η έλλειψή της μπορεί να εκδηλωθεί με πολλά και συχνά ασαφή συμπτώματα, όπως κόπωση, τριχόπτωση, δυσκολία συγκέντρωσης, πτώση του μεταβολιμσού και μυϊκούς πόνους.

Η σημασία της βιταμίνης B12 για τον οργανισμό

Η σημασία της βιταμίνης B12 για τον οργανισμό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στον παρακάτω πίνακα:

Λειτουργία της Βιταμίνης B12 Περιγραφή
Παραγωγή Ερυθρών Αιμοσφαιρίων Υπεύθυνη για τη δημιουργία αιμοσφαιρίων που μεταφέρουν οξυγόνο στους ιστούς και διατηρούν ενεργό τον οργανισμό.
Στήριξη του Νευρικού Συστήματος Ενισχύει την επικοινωνία μεταξύ των νευρικών κυττάρων και προστατεύει τους νευρώνες από βλάβες.
Μεταβολισμός Συμμετέχει στη διάσπαση και αξιοποίηση πρωτεϊνών, λιπών και υδατανθράκων, παράγοντας ενέργεια.
Ρύθμιση Ομοκυστεΐνης Συμβάλλει στη μείωση της ομοκυστεΐνης, μειώνοντας τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Υγεία Μαλλιών και Δέρματος Προάγει την αναγέννηση κυττάρων, διατηρώντας το δέρμα λαμπερό και τα μαλλιά υγιή και δυνατά.
Ενίσχυση Ανοσοποιητικού Συστήματος Βοηθά στη δημιουργία αντισωμάτων που ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού.


Συμπτώματα έλλειψης βιταμίνης B12

Η έλλειψη της βιταμίνης B12 μπορεί να εμφανιστεί με διάφορα συμπτώματα, πολλά από τα οποία συχνά παραβλέπονται. Δείτε τα συνοπτικά σε πίνακα:

Συμπτώματα Περιγραφή
Τριχόπτωση Αδύναμα και λεπτά μαλλιά λόγω μειωμένης θρέψης των τριχοθυλακίων.
Κόπωση Μειωμένη παραγωγή ενέργειας από τα κύτταρα.
Δυσκολία Συγκέντρωσης Επηρεάζεται η λειτουργία του εγκεφάλου και η μνήμη.
Μυϊκοί Πόνοι Ανεπαρκής ενέργεια για τη σωστή μυϊκή λειτουργία.
Αρρυθμίες Συχνή ταχυπαλμία λόγω κακής οξυγόνωσης του οργανισμού.
Μούδιασμα  Επηρεάζεται η λειτουργία των νεύρων, προκαλώντας δυσφορία στα άκρα.
Ωχρότητα Μειωμένη παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων που οδηγεί σε αναιμία.
Δερματικές εκδηλώσεις Ξηρό, λεπτό δέρμα που δεν αναγεννάται επαρκώς.

Η σχέση της B12 με την ομοκυστεΐνη και το MTHFR

Η βιταμίνη B12 συνεργάζεται με το φολικό οξύ για τη ρύθμιση της ομοκυστεΐνης, ενός αμινοξέος που σε υψηλές συγκεντρώσεις αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων.
Η μετάλλαξη στο γονίδιο MTHFR περιορίζει την ικανότητα του οργανισμού να χρησιμοποιεί τη B12, καθιστώντας την έλλειψή της πιο πιθανή.
Έλεγχος τυχόν μεταλλάξεων μπορεί να γίνει με απλή εξέταση αίματος.
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.


Πώς γίνεται η διάγνωση της έλλειψης Β12;

Η διάγνωση γίνεται μέσω εξειδικευμένων εξετάσεων, όπως:

  • Έλεγχος B12 στον Ορό: Ανιχνεύει τα επίπεδα στο αίμα.
  • Μεθυλμαλονικό Οξύ (MMA): Πιο ακριβής δείκτης έλλειψης, καθώς αυξάνεται όταν η B12 είναι χαμηλή.
  • Έλεγχος Ομοκυστεΐνης: Ένδειξη για τον μεταβολισμό της B12.

Η σχέση της βιταμίνης B12 με την αυτοάνοση Θυρεοειδίτιδα (Hashimoto)

Η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα (γνωστή ως Χασιμότο) είναι μια χρόνια πάθηση κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον θυρεοειδή αδένα. Πολλοί ασθενείς με Hashimoto εμφανίζουν έλλειψη βιταμίνης B12, και αυτή η σύνδεση οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ.

  1. Αυτοάνοσα Νοσήματα και Πολυσυστηματική Επίδραση:
    Τα άτομα με Hashimoto έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν άλλες αυτοάνοσες διαταραχές, όπως αυτοάνοση γαστρίτιδα.
    Αυτή η κατάσταση εμποδίζει την απορρόφηση της βιταμίνης B12 λόγω καταστροφής του ενδογενούς παράγοντα που παράγεται στο στομάχι.
  2. Δυσλειτουργία Γαστρεντερικού Συστήματος:
    • Ο υποθυρεοειδισμός, που συχνά συνοδεύει τη Hashimoto, μπορεί να οδηγήσει σε υποκινητικότητα του εντέρου (σύνδρομο αργού εντέρου), επηρεάζοντας την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, συμπεριλαμβανομένης της B12.
    • Σύνδρομο υπερανάπτυξης βακτηρίων στο λεπτό έντερο (SIBO) λόγω υποθυρεοειδισμού μπορεί να καταναλώσει τη διαθέσιμη B12.

Η αυτοάνοση γαστρίτιδα και η σχέση της με την B12

Η αυτοάνοση γαστρίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης κατάσταση του στομάχου, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα ίδια του τα κύτταρα. Αυτό οδηγεί σε μείωση της παραγωγής γαστρικού οξέος και ενδογενή παράγοντα, απαραίτητου για την απορρόφηση της βιταμίνης B12.

Πώς σχετίζεται με την B12;

  • Η μειωμένη παραγωγή ενδογενούς παράγοντα προκαλεί ανεπαρκή απορρόφηση της βιταμίνης από την τροφή.
  • Η χρόνια ανεπάρκεια μπορεί να οδηγήσει σε κακοήθη αναιμία, μια σοβαρή επιπλοκή της αυτοάνοσης γαστρίτιδας.
  • Η έλλειψη B12 επηρεάζει άμεσα την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και τη λειτουργία του νευρικού συστήματος.

Πώς γίνεται η διάγνωση της αυτοάνοσης γαστρίτιδας;

Η διάγνωση απαιτεί συνδυασμό εξετάσεων και κλινικής αξιολόγησης:

  • Γαστροσκόπηση:με ιστολογική διερεύνηση
  • Αιματολογικές Εξετάσεις:
    • Αντισώματα ενδογενούς παράγοντα: Θετικά αποτελέσματα επιβεβαιώνουν αυτοάνοση δράση.
    • Αντισώματα έναντι τοιχωματικών κυττάρων: Δείκτης της αυτοάνοσης επίθεσης στον γαστρικό βλεννογόνο.
  • Έλεγχος για Κακοήθη Αναιμία, με γενική εξέταση αίματος

     


Πηγές βιταμίνης B12

Ακολουθεί ένας πίνακας με τις κύριες τροφές πλούσιες σε B12 και τις αντίστοιχες εναλλακτικές για χορτοφάγους και vegans:

Κατηγορία Τροφών Παραδείγματα Κατάλληλο για
Κρέας Συκώτι (μοσχαρίσιο, χοιρινό), κόκκινο κρέας (μοσχάρι), κοτόπουλο Όχι για χορτοφάγους/vegans
Ψάρια και Θαλασσινά Σολομός, σκουμπρί, τόνος, μύδια, καβούρι Όχι για χορτοφάγους/vegans
Γαλακτοκομικά Προϊόντα Γάλα, τυρί (κυρίως τυρί cottage, φέτα), γιαούρτι Χορτοφάγοι
Αυγά Κρόκος αυγού Χορτοφάγοι
Εμπλουτισμένα Προϊόντα Ενισχυμένα δημητριακά, φυτικά γάλατα (π.χ. γάλα σόγιας, βρώμης, αμυγδάλου), εμπλουτισμένα ροφήματα Χορτοφάγοι/Vegans
Διατροφική Μαγιά Διατροφική μαγιά με B12 (συχνά αναγράφεται ως “ενισχυμένη με B12”) Vegans
Συμπληρώματα B12 Δισκία, υγρή μορφή, υπογλώσσια δισκία, ενέσεις Χορτοφάγοι/Vegans


Η σημασία της βιταμίνης B12 για χορτοφάγους και vegans

Η βιταμίνη B12 είναι ζωτικής σημασίας, αλλά δεν παράγεται από τον οργανισμό μας. Αντλείται αποκλειστικά από τη διατροφή ή από συμπληρώματα. Δυστυχώς, οι πλούσιες πηγές B12 είναι κυρίως ζωικής προέλευσης, γεγονός που καθιστά τους χορτοφάγους και τους vegans πιο ευάλωτους στην ανεπάρκεια.

Οι χορτοφάγοι που καταναλώνουν γαλακτοκομικά ή αυγά έχουν κάποιες πηγές B12, αλλά οι vegans, που αποκλείουν πλήρως τις ζωικές τροφές, βασίζονται σε ενισχυμένες τροφές ή συμπληρώματα για να καλύψουν τις ανάγκες τους.

Ειδικές διατροφικές συστάσεις για χορτοφάγους και vegans

  1. Εμπλουτισμένες Τροφές: Προσθέστε στη διατροφή σας προϊόντα ενισχυμένα με B12, όπως δημητριακά ή φυτικά γάλατα.
  2. Συμπληρώματα: Τα vegan-friendly συμπληρώματα είναι απαραίτητα για να εξασφαλιστεί επαρκής πρόσληψη.
  3. Τακτικός Έλεγχος: Εξετάστε τα επίπεδα B12 στον οργανισμό σας τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, ειδικά αν δεν καταναλώνετε εμπλουτισμένες τροφές.
  4. Διατροφική Μαγιά: Αποτελεί εξαιρετική πηγή B12, ειδικά για vegans.

10 συχνές ερωτήσεις και απαντήσεις για τη Β12

  1. Πώς προκαλείται η έλλειψη B12;
    Από ανεπαρκή πρόσληψη, δυσαπορρόφηση ή αυτοάνοσα νοσήματα όπως η γαστρίτιδα.
  2. Ποια είναι τα πρώιμα σημάδια έλλειψης;
    Κόπωση, τριχόπτωση και δυσκολία συγκέντρωσης είναι συχνά πρώιμα σημάδια.
  3. Πώς αντιμετωπίζεται η έλλειψη B12;
    Με διατροφή, συμπληρώματα ή ενέσιμη χορήγηση ανάλογα με τη σοβαρότητα.
  4. Επηρεάζει η έλλειψη B12 το δέρμα;
    Ναι, το δέρμα μπορεί να γίνει ξηρό και ευαίσθητο.
  5. Η B12 βοηθά στη μείωση της τριχόπτωσης;
    Ναι, ενισχύει τη θρέψη των μαλλιών και βοηθά στην ανάπτυξη.
  6. Είναι ασφαλή τα συμπληρώματα B12;
    Ναι, ακόμα και σε υψηλές δόσεις είναι ασφαλή, καθώς είναι υδατοδιαλυτή.
  7. Πώς σχετίζεται η B12 με την ομοκυστεΐνη;
    Βοηθά στη μείωση της ομοκυστεΐνης, προστατεύοντας την καρδιαγγειακή υγεία.
  8. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της έλλειψης για τα νεύρα;
    Μπορεί να προκαλέσει νευρολογικές βλάβες, όπως μούδιασμα και αίσθημα καύσου.
  9. Επηρεάζει η B12 την ενέργεια;
    Ναι, η ανεπάρκεια προκαλεί κόπωση λόγω κακής οξυγόνωσης.
  10. Πρέπει να εξεταστώ για B12 αν είμαι χορτοφάγος;
    Ναι, οι χορτοφάγοι έχουν υψηλότερο κίνδυνο έλλειψης λόγω περιορισμένης πρόσληψης.


Εάν αισθάνεστε κόπωση, παρατηρείτε τριχόπτωση, πτώση του μεταβολισμού ή δυσκολία συγκέντρωσης, μην το αγνοείτε.
Η υγεία σας αξίζει την καλύτερη φροντίδα!
Επικοινωνήστε μαζί μας σήμερα για μια εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία.
Ο συνδυασμός εμπειρίας και εξειδίκευσης στο ιατρείο μας εγγυάται την καλύτερη δυνατή φροντίδα για εσάς.


woman-holds-vitamin-d-supplements-royalty-free-image-1603370212-1-1200x900.jpg

Η βιταμίνη D είναι ευρέως γνωστή για τη συμβολή της στη διατήρηση υγιών οστών και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, γίνεται όλο και πιο σαφές ότι η βιταμίνη D δεν λειτουργεί από μόνη της.
Πολλές μελέτες υποδεικνύουν ότι ο συνδυασμός της βιταμίνης D με το μαγνήσιο και τη βιταμίνη Κ2 ενισχύει τα οφέλη της, βελτιστοποιώντας τη δράση της στον οργανισμό.


Τι είναι η Βιταμίνη Κ2;

Η βιταμίνη Κ2 ανήκει στην οικογένεια της βιταμίνης Κ και παίζει βασικό ρόλο στη μεταφορά του ασβεστίου.
Συγκεκριμένα, ενεργοποιεί πρωτεΐνες που βοηθούν το ασβέστιο να κατευθυνθεί στα οστά και όχι στις αρτηρίες, μειώνοντας τον κίνδυνο ασβεστοποίησης των αγγείων. Βρίσκεται κυρίως σε τροφές όπως το natto, το συκώτι, και κάποια γαλακτοκομικά προϊόντα.


Γιατί να συνδυάζουμε βιταμίνη D με μαγνήσιο και Κ2;

  1. Βιταμίνη D και Μαγνήσιο: Το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για την ενεργοποίηση της βιταμίνης D στον οργανισμό.
    Χωρίς αρκετό μαγνήσιο, η βιταμίνη D δεν μπορεί να μετατραπεί στη δραστική της μορφή, περιορίζοντας την απορρόφηση ασβεστίου και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού.
  2. Βιταμίνη D και Κ2:
    Η βιταμίνη Κ2 συνεργάζεται με τη βιταμίνη D, διασφαλίζοντας ότι το ασβέστιο απορροφάται στα οστά και δεν εναποτίθεται σε μαλακούς ιστούς, όπως τα αγγεία. Μελέτες δείχνουν ότι ο συνδυασμός αυτός προστατεύει την καρδιαγγειακή υγεία.
  3. Ολοκληρωμένη Υποστήριξη:
    Ο συνδυασμός βιταμίνης D, μαγνησίου και Κ2 προάγει την οστική υγεία, μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων και ενισχύει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού.

 


Συμπτώματα Έλλειψης Βιταμίνης D και Μαγνησίου

Συμπτώματα Έλλειψης Βιταμίνης D Συμπτώματα Έλλειψης Μαγνησίου
Αδυναμία και μυϊκοί πόνοι Κράμπες και μυϊκές συσπάσεις
Χαμηλή ενέργεια και κόπωση Αίσθημα κόπωσης και αδυναμίας
Συχνές λοιμώξεις Ανησυχία ή αϋπνία
Κακή υγεία οστών, συχνά κατάγματα Πονοκέφαλοι και ημικρανίες
Αλλαγές στη διάθεση (π.χ. κατάθλιψη) Διαταραχές καρδιακού ρυθμού

Τι λένε οι Έρευνες;

  1. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American College of Nutrition υποδεικνύει ότι το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για τη βιολογική ενεργοποίηση της βιταμίνης D, αυξάνοντας την απορρόφησή της.
  2. Άλλη έρευνα από το Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism καταλήγει ότι ο συνδυασμός βιταμίνης D και Κ2 μειώνει την ασβεστοποίηση των αρτηριών και ενισχύει την υγεία των οστών.
  3. Σύμφωνα με ανασκόπηση του Nutrients Journal, η βιταμίνη Κ2 ενισχύει την απόδοση της βιταμίνης D, ιδιαίτερα στη μεταφορά και αποθήκευση του ασβεστίου.

Διαφορές Μορφών Μαγνησίου και χρήσεις

Το μαγνήσιο διατίθεται σε διάφορες μορφές, καθεμία με διαφορετική απορρόφηση και χρήσεις.
Ο παρακάτω πίνακας συνοψίζει τις πιο κοινές μορφές:

Μορφή Μαγνησίου Χρήση Ιδιότητες
Μαγνήσιο Κιτρικό (Citrate) Ανακούφιση από δυσκοιλιότητα, ενίσχυση του πεπτικού συστήματος Υψηλή βιοδιαθεσιμότητα, ήπια καθαρτική δράση
Μαγνήσιο Γλυκινικό (Glycinate) Χρήσιμο για άγχος, αϋπνία, και μυϊκές κράμπες Καταπραϋντική δράση, χαμηλή πιθανότητα πρόκλησης διαταραχών στο πεπτικό σύστημα
Μαγνήσιο Θρεονικό (Threonate) Βελτίωση της μνήμης και της εγκεφαλικής λειτουργίας Διεισδύει στον εγκέφαλο, προάγει τη γνωστική υγεία
Μαγνήσιο Οξείδιο (Oxide) Θεραπεία σοβαρής έλλειψης μαγνησίου Χαμηλή απορρόφηση, κατάλληλο για σοβαρή έλλειψη
Μαγνήσιο Λακτικό (Lactate) Ήπια υποστήριξη του οργανισμού Εύπεπτη μορφή, κατάλληλη για άτομα με ευαίσθητο στομάχι
Μαγνήσιο Χλωριούχο (Chloride) Ενυδάτωση και ενίσχυση ανοσοποιητικού Υψηλή διαλυτότητα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και τοπικά

Είναι αξιόπιστο να μετράμε μαγνήσιο στο αίμα;

Η μέτρηση του μαγνησίου στο αίμα δεν είναι πάντα αξιόπιστη, καθώς μόνο το 1% του μαγνησίου του σώματος βρίσκεται στο αίμα, ενώ το υπόλοιπο αποθηκεύεται στους ιστούς και τα οστά. Ένα φυσιολογικό επίπεδο ορού κυμαίνεται από 1,7 έως 2,2 mg/dL, αλλά τα συμπτώματα έλλειψης μπορεί να εμφανίζονται ακόμα και με φυσιολογικές τιμές. Οι δοκιμές στα ερυθροκύτταρα ή οι 24ωρες εξετάσεις ούρων προσφέρουν πιο ακριβή εικόνα.


Επίπεδα Βιταμίνης D: Πότε είναι Ιδανικά και τι ισχύει για τα αυτοάνοσα νοσήματα;

Τα φυσιολογικά επίπεδα βιταμίνης D στον οργανισμό κυμαίνονται από 30-50 ng/mL.
Ωστόσο, για την υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος και τη διαχείριση αυτοάνοσων παθήσεων,οι ειδικοί συνιστούν υψηλότερα επίπεδα, από 50-70 ng/mL.

  • Κάτω από 20 ng/mL: Υποδηλώνει σοβαρή ανεπάρκεια, με αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων, κακής υγείας των οστών και επιδείνωση αυτοάνοσων νοσημάτων.
  • 30-50 ng/mL: Επαρκές για γενική υγεία, αλλά μπορεί να μην είναι αρκετό για άτομα με αυτοάνοσα.
  • 50-70 ng/mL: Ιδανικό εύρος για υποστήριξη ανοσοποιητικού και διαχείριση αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο λύκος και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
  • Πάνω από 100 ng/mL: Ενδέχεται να προκαλέσει τοξικότητα, με συμπτώματα όπως ναυτία, υπερασβεστιαιμία και νεφρικές επιπλοκές.

Χρόνος Λήψης:

  • Βιταμίνη D: Λαμβάνεται καλύτερα μαζί με λιπαρά γεύματα, καθώς η απορρόφησή της βελτιώνεται όταν συνοδεύεται από λίπη.
  • Βιταμίνη Κ2: Συνδυάζεται με τη βιταμίνη D για συνεργική δράση, προτιμώντας πρωινή ή βραδινή λήψη.
  • Μαγνήσιο: Ενδείκνυται ιδιαίτερα το βράδυ για άτομα με αυτοάνοσα, καθώς συμβάλλει στη μείωση της φλεγμονής και στην προώθηση του ύπνου.

Εάν έχετε αυτοάνοσο ή άλλα προβλήματα υγείας, συνιστάται να παρακολουθείτε τα επίπεδα βιταμίνης D και να προσαρμόζετε τη δοσολογία σας υπό την καθοδήγηση ειδικού.


Συχνές Ερωτήσεις

  1. Πρέπει να λαμβάνω βιταμίνη D μαζί με βιταμίνη Κ2 και μαγνήσιο;
    Ναι, ο συνδυασμός αυτών των συστατικών ενισχύει τα οφέλη της βιταμίνης D και προλαμβάνει ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως η ασβεστοποίηση των αγγείων.
  2. Ποια είναι τα φυσιολογικά επίπεδα βιταμίνης D;
    Τα φυσιολογικά επίπεδα κυμαίνονται από 30-50 ng/mL, ενώ για άτομα με αυτοάνοσα νοσήματα συνιστώνται επίπεδα 50-70 ng/mL.
  3. Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για να λαμβάνω βιταμίνη D;
    Η βιταμίνη D πρέπει να λαμβάνεται μαζί με γεύμα που περιέχει λίπη, κατά προτίμηση το πρωί ή το μεσημέρι.
  4. Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ των μορφών μαγνησίου;
    Οι διάφορες μορφές μαγνησίου έχουν διαφορετικές ιδιότητες: το μαγνήσιο κιτρικό βοηθά στη δυσκοιλιότητα, ενώ το γλυκινικό είναι ιδανικό για άγχος και ύπνο.
  5. Μπορώ να μετρήσω το μαγνήσιο στον ορό του αίματος;
    Η μέτρηση στον ορό δεν είναι πάντα αξιόπιστη, καθώς μόνο το 1% του μαγνησίου βρίσκεται στο αίμα. Προτιμώνται εξετάσεις ερυθροκυττάρων ή 24ωρης ούρησης.
  6. Ποια είναι η λειτουργία της βιταμίνης Κ2;
    Η βιταμίνη Κ2 βοηθά στη σωστή διαχείριση του ασβεστίου, κατευθύνοντάς το στα οστά και αποτρέποντας την εναπόθεσή του στις αρτηρίες.
  7. Ποιες τροφές περιέχουν βιταμίνη Κ2;
    Τροφές πλούσιες σε Κ2 περιλαμβάνουν το natto, το συκώτι, το τυρί και τα αυγά.
  8. Τι συμπτώματα προκαλεί η έλλειψη μαγνησίου;
    Η έλλειψη μαγνησίου μπορεί να προκαλέσει κράμπες, αϋπνία, κόπωση, πονοκεφάλους και αρρυθμίες.
  9. Μπορεί η βιταμίνη D να βοηθήσει σε αυτοάνοσα νοσήματα;
    Ναι, η βιταμίνη D υποστηρίζει το ανοσοποιητικό και συμβάλλει στη διαχείριση αυτοάνοσων νοσημάτων όταν τα επίπεδά της βρίσκονται στο εύρος 50-70 ng/mL.
  10. Είναι ασφαλές να λαμβάνω μαγνήσιο, D και Κ2 μαζί;
    Ναι, είναι ασφαλές και μάλιστα συνιστάται για καλύτερη απορρόφηση και ενίσχυση της δράσης της βιταμίνης D. Ακολουθήστε τις δοσολογίες που σας προτείνει ο γιατρός σας.

 

Κλείστε ραντεβού για εξατομικευμένες συμβουλές!

Η υγεία σας είναι μοναδική και απαιτεί εξειδικευμένη φροντίδα.
Η καθοδήγηση από έναν έμπειρο ενδοκρινολόγο είναι καθοριστικής σημασίας για να επιλέξετε τα σωστά συμπληρώματα και να διασφαλίσετε ότι οι ανάγκες του οργανισμού σας καλύπτονται πλήρως. Ελάτε να συζητήσουμε πώς να ενισχύσετε την υγεία σας με τη σωστή ισορροπία θρεπτικών συστατικών, βασισμένη σε επιστημονικά δεδομένα και εξατομικευμένες ανάγκες.
Εμπιστευτείτε την εμπειρία μας και κλείστε το ραντεβού σας σήμερα για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην υγεία σας!


resize-1200x800.webp

Η απώλεια βάρους μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολη, ειδικά όταν συνδέεται με προβλήματα όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η σεμαγλουτίδη (στην Ελλάδα κυκλοφορεί μόνο το φάρμακο Ozempic που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 / στο εξωτερικό κυκλοφορεί και το φάρμακο Wegovy με την ίδια ακριβώς δραστική ουσία σε μεγαλύτερη περιεκτικότητα και χρησιμοποιείται κατά της παχυσαρκίας) και η τιρζεπατίδη (Mounjaro) έχουν αναδειχθεί ως εξαιρετικά εργαλεία για τη διαχείριση της παχυσαρκίας και την ενίσχυση της μεταβολικής υγείας.

Ας δούμε πώς λειτουργούν!



Αντίσταση στην ινσουλίνη και απώλεια βάρους

Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι μια κατάσταση όπου τα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στην ινσουλίνη, οδηγώντας σε αυξημένα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα.

Συμπτώματα αντίστασης στην ινσουλίνη

Σύμπτωμα Περιγραφή
Αυξημένο σωματικό βάρος Ιδιαίτερα στην περιοχή της κοιλιάς.
Κόπωση Συνεχής αίσθηση κόπωσης, ειδικά μετά το φαγητό.
Αυξημένη πείνα Έντονη ανάγκη για γλυκά και υδατάνθρακες.
Μελανίζουσα ακάνθωση Σκούρες περιοχές στο δέρμα (λαιμός, μασχάλες).
Αυξημένα επίπεδα γλυκόζης Συχνά συνοδεύεται από προδιαβήτη.

Διάγνωση αντίστασης στην ινσουλίνη

  1. HOMA Index: Υπολογίζεται με βάση τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης νηστείας. Τιμές >2.5 υποδεικνύουν αντίσταση
  2. Καμπύλη Γλυκόζης και ταυτόχρονα ινσουλίνης: Εξέταση μετά από χορήγηση γλυκόζης που αξιολογεί την απόκριση της ινσουλίνης
  3. Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c) είναι ένας αιματολογικός δείκτης που αντικατοπτρίζει τον μέσο όρο των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα για τους τελευταίους 2-3 μήνες. Αποτελεί μια σημαντική εξέταση για τη διάγνωση και τη διαχείριση του διαβήτη.


Πώς δρουν τα Ozempic και Mounjaro;

Ozempic (Σεμαγλουτίδη)

  • Μηχανισμός Δράσης:
    • Αγωνιστής υποδοχέα GLP-1 (Glucagon-Like Peptide-1)
    • Μιμείται τη φυσική ορμόνη GLP-1, που εκκρίνεται στο έντερο μετά το φαγητό
    • Προκαλεί καθυστέρηση στην κένωση του στομάχου και ενισχύει το αίσθημα κορεσμού
    • Μειώνει την όρεξη και τη θερμιδική πρόσληψη
  • Επιδράσεις στην Αντίσταση στην Ινσουλίνη:
    • Βελτιώνει τη μεταφορά της γλυκόζης στα κύτταρα.
    • Μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα – γι αυτό και χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2

Mounjaro (Τιρζεπατίδη)

  • Μηχανισμός Δράσης:
    • Διπλός αγωνιστής των υποδοχέων GLP-1 και GIP (Glucose-Dependent Insulinotropic Polypeptide)
    • Συνδυάζει τα οφέλη της δράσης του GLP-1 με την επιπλέον δράση του GIP, που ενισχύει τη μεταβολική ευελιξία
    • Προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη μείωση της όρεξης και βελτίωση του κορεσμού σε σχέση με το Ozempic
  • Επιδράσεις στην Αντίσταση στην Ινσουλίνη:
    • Αυξάνει την ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη
    • Μειώνει τα επίπεδα γλυκογόνου και βελτιώνει την αποθήκευση της γλυκόζης στους μύες

 



Πώς τα Ozempic και Mounjaro βοηθούν στον κορεσμό και τη μείωση όρεξης

Και τα δύο φάρμακα:

  • Ενισχύουν τον κορεσμό: Καθυστερούν την κένωση του στομάχου, παρατείνοντας το αίσθημα πληρότητας.
  • Μειώνουν την όρεξη: Δρουν στους υποδοχείς του εγκεφάλου που ρυθμίζουν την πείνα, μειώνοντας την επιθυμία για φαγητό.
  • Συνεισφέρουν στη μείωση της πρόσληψης θερμίδων, οδηγώντας σε σταδιακή απώλεια βάρους.

 

Κριτήριο Ozempic Mounjaro
Δραστική Ουσία Σεμαγλουτίδη Τιρζεπατίδη
Απώλεια Βάρους 10-15% 20-25%
Υποδοχείς GLP-1 GLP-1 & GIP
Χρήση Εβδομαδιαία ένεση Εβδομαδιαία ένεση
Παρενέργειες Ναυτία, διάρροια, δυσκοιλιότητα Παρόμοιες, ίσως ελαφρώς πιο έντονες


Ozempic vs. Mounjaro: Ποιο είναι πιο αποτελεσματικό για την απώλεια βάρους;

Η σύγκριση μεταξύ της σεμαγλουτίδης και της τιρζεπατίδης αποτελεί ακόμη αντικείμενο μελετών, με στόχο την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς τους στην απώλεια βάρους.

Σύγκριση Αποτελεσματικότητας στην Απώλεια Βάρους

Υπάρχουν περιορισμένες μελέτες που συγκρίνουν άμεσα τη σεμαγλουτίδη με την τιρζεπατίδη όσον αφορά την απώλεια βάρους.
Ωστόσο, μια σημαντική μελέτη (2021) δημοσιεύθηκε στο The New England Journal of Medicine με τίτλο “Tirzepatide versus Semaglutide Once Weekly in Patients with Type 2 Diabetes”.
Αυτή η μελέτη συνέκρινε την αποτελεσματικότητα των δύο φαρμάκων σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.

Κύρια ευρήματα της μελέτης:

  • Μείωση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c):
    Η τιρζεπατίδη σε δόσεις 5 mg, 10 mg και 15 mg προκάλεσε μεγαλύτερη μείωση της HbA1c σε σύγκριση με τη σεμαγλουτίδη 1 mg.
  • Απώλεια βάρους: Οι ασθενείς που έλαβαν τιρζεπατίδη παρουσίασαν μεγαλύτερη μέση απώλεια βάρους σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν σεμαγλουτίδη. Συγκεκριμένα, η μέση απώλεια βάρους ήταν:
    • Tirzepatide 5 mg: σημαντική μείωση
    • Tirzepatide 10 mg: μεγαλύτερη μείωση
    • Tirzepatide 15 mg: ακόμη μεγαλύτερη μείωση
    • Semaglutide 1 mg: μικρότερη μείωση σε σύγκριση με τις δόσεις της τιρζεπατίδης

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μελέτη αυτή επικεντρώθηκε σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, και τα αποτελέσματα μπορεί να διαφέρουν σε πληθυσμούς χωρίς διαβήτη. Για περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε να ανατρέξετε στο πλήρες κείμενο της μελέτης: The New England Journal of Medicine.

Ακόμη, πρόσφατη μελέτη (2024) που δημοσιεύθηκε στο JAMA Internal Medicine συνέκρινε την αποτελεσματικότητα της τιρζεπατίδης και της σεμαγλουτίδης στην απώλεια βάρους σε ενήλικες με υπέρβαρο ή παχυσαρκία.

Κύρια ευρήματα της μελέτης:

  • Απώλεια βάρους: Οι ασθενείς που έλαβαν τιρζεπατίδη παρουσίασαν μεγαλύτερη απώλεια βάρους σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν σεμαγλουτίδη.
  • Χρόνος επίτευξης απώλειας βάρους: Η τιρζεπατίδη οδήγησε σε ταχύτερη επίτευξη των στόχων απώλειας βάρους σε σύγκριση με τη σεμαγλουτίδη.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μελέτη αυτή βασίστηκε σε δεδομένα πραγματικού κόσμου και όχι σε τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή.
Ως εκ τούτου, τα αποτελέσματα μπορεί να επηρεάζονται από παράγοντες όπως η επιλογή δόσης και η συμμόρφωση των ασθενών.

Για περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε να ανατρέξετε στο πλήρες κείμενο της μελέτης: JAMA Internal Medicine

Είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε την ιατρό σας πριν από την έναρξη οποιασδήποτε φαρμακευτικής αγωγής για την απώλεια βάρους καθώς η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας πρέπει να προσαρμόζεται στις ατομικές ανάγκες, τα εργαστηριακά αποτελέσματα και συνθήκες του ασθενούς.




Πλεονεκτήματα και Μειονεκτήματα 

Ozempic

  • Πλεονεκτήματα:
    • Μακροχρόνια χρήση για διαβήτη τύπου 2.
    • Ευρεία αποδοχή από την ιατρική κοινότητα.
  • Μειονεκτήματα:
    • Λιγότερο αποτελεσματικό από το Mounjaro στην απώλεια βάρους.

Mounjaro

  • Πλεονεκτήματα:
    • Πιο αποτελεσματικό στην απώλεια βάρους.
    • Διπλή δράση στους υποδοχείς.
  • Μειονεκτήματα:
    • Νεότερο φάρμακο, λιγότερα δεδομένα μακροχρόνιας χρήσης.
    • Υψηλότερο κόστος

Παρενέργειες και Κίνδυνοι

Και τα δύο φάρμακα παρουσιάζουν παρόμοιες παρενέργειες, όπως:

  • Ναυτία και έμετος.
  • Διάρροια ή δυσκοιλιότητα.
  • Ενδεχόμενη απώλεια μυϊκής μάζας, αν δεν συνοδεύονται από άσκηση και σωστή διατροφή.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσουν σοβαρότερα προβλήματα, όπως παγκρεατίτιδα ή διαταραχές στη χοληδόχο κύστη.



Συχνές Ερωτήσεις

  1. Ποιο φάρμακο είναι καλύτερο για μεγαλύτερη απώλεια βάρους, το Ozempic ή το Mounjaro;
    Το Mounjaro δείχνει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην απώλεια βάρους.
  2. Είναι ασφαλή για άτομα χωρίς διαβήτη;
    Ναι, υπό ιατρική παρακολούθηση.
  3. Ποια είναι η κύρια διαφορά τους;
    Το Mounjaro δρα σε δύο υποδοχείς (GLP-1 & GIP), ενώ το Ozempic μόνο σε έναν (GLP-1).
  4. Ποιο έχει λιγότερες παρενέργειες;
    Το Ozempic φαίνεται να έχει ηπιότερες παρενέργειες.
  5. Μπορώ να διακόψω τη θεραπεία μόλις χάσω βάρος;
    Η διακοπή μπορεί να οδηγήσει σε επαναπρόσληψη βάρους, χρειάζονται προσεκτικοί χειρισμοί.
  6. Πώς γίνεται η διάγνωση της αντίστασης στην ινσουλίνη;
    Με HOMA Index και καμπύλη γλυκόζης-ινσουλίνης.
  7. Ποιο είναι πιο οικονομικό;
    Το Ozempic είναι πιο προσιτό οικονομικά στην Ελλάδα.
  8. Mπορεί το Ozempic και το Mounjaro να χρησιμοποιηθούν στην εγκυμοσύνη;
    Όχι, δεν συνιστώνται κατά την εγκυμοσύνη, σύμφωνα με τα παρόντα δεδομένα η σεμαγλουτίδη θα πρέπει να διακόπτεται κάποιους μήνες πριν τη σύλληψη.
  9. Χρειάζεται συνδυασμός με διατροφή και άσκηση;
    Ναι, για βέλτιστα αποτελέσματα.
  10. Μπορεί το Mounjaro να συνταγογραφηθεί μέσω ΕΟΠΥΥ στην Ελλάδα;
    Προς το παρόν, όχι.

 

Κλείστε ραντεβού για εξατομικευμένη καθοδήγηση!

Η εξειδικευμένη ιατρός μας διαθέτει βαθιά γνώση και εμπειρία στη χρήση αυτών των καινοτόμων θεραπειών, προσφέροντας εξατομικευμένα πλάνα προσαρμοσμένα στις δικές σας ανάγκες και στόχους.
Ελάτε να συζητήσουμε πώς μπορούμε να σας βοηθήσουμε να πετύχετε το ιδανικό σας βάρος με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.

Κλείστε το ραντεβού σας σήμερα και κάντε το πρώτο βήμα προς μια νέα, υγιή ζωή! 🌟


hl-1200x800.jpg

Τι είναι η ορμονική τριχόπτωση; Πώς οι ορμόνες μπορεί να επηρεάσουν την υγεία των μαλλιών; Σύμβολο θηλυκότητας: τα μαλλιά είναι μέρος του ποιες είμαστε και του πώς παρουσιάζουμε τον εαυτό μας στον κόσμο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αραίωση των μαλλιών πάντα μας προβληματίζει. Η απώλεια μαλλιών μπορεί να είναι οδυνηρή, καιLeer Más


1.jpg

Ενημέρωση από την ενδοκρινολόγο Ευαγγελία Γιαζιτζόγλου – Θεσσαλονίκη Τι είναι η παραθορμόνη ή παραθυρεοειδής ορμόνη; Η παραθυρεοειδής ορμόνη ή παραθορμόνη εκκρίνεται από τους τέσσερις παραθυρεοειδείς αδένες, οι οποίοι είναι μικροί αδένες στο λαιμό, που βρίσκονται πίσω από το θυρεοειδή αδένα. Η παραθυρεοειδής ορμόνη ή παραθορμόνη ρυθμίζει τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα και τα επίπεδά τηςLeer Más