fbpx



Άρθρα / Νέα

81IAQCL5GTL.png

Δεν υπάρχει μια θεραπεία για τη λεύκη, αλλά διαθέτουμε πολλές θεραπευτικές επιλογές. Οι βλάβες που βρίσκεται στα χέρια, τα πόδια, και τις αρθρώσεις είναι πιο δύσκολο να επαναχρωματιστούν. Βλάβες στο πρόσωπο είναι πιο εύκολο να επιστρέψουν στο φυσικό χρώμα του δέρματος.

Ανοσολογικοί μεσολαβητές

Τα τοπικά σκευάσματα ανοσολογικής καταστολής όπως γλυκοκορτικοειδή και αναστολείς της καλσινευρίνης θεωρούνται ως πρώτης γραμμής θεραπεία της λεύκη. Είναι εξαιρετικά ασφαλή.

Φωτοθεραπεία

Η φωτοθεραπεία θεωρείται θεραπεία πρώτης γραμμής για την λεύκη. Η έκθεση του δέρματος σε φως UVB είναι η πιο κοινή θεραπεία της λεύκης. Οι θεραπείες μπορεί να γίνουν στο σπίτι με μια λυχνία UVB ή σε στο ιατρείο. Ο χρόνος έκθεσης ρυθμίζεται από τον γιατρό βάσει πρωτοκόλλου. Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει μερικές εβδομάδες έως το πολύ 3 χρόνια. Οι συνεδρίες φωτοθεραπείας γίνονται 2-3 φορές την εβδομάδα. Ο συνδυασμός της UVB φωτοθεραπείας με άλλες τοπικές θεραπείες ενισχύει τον επαναχρωματισμό.

Θεραπεία με υπεριώδες φως (UVA) συνήθως γίνεται σε κλινική. Θεραπεία με Psoralen και υπεριώδες Α φως (PUVA) περιλαμβάνει τη λήψη φαρμάκου που αυξάνει την ευαισθησία του δέρματος σε υπεριώδη ακτινοβολία, και ακολουθεί έκθεση του δέρματος σε υψηλές δόσεις UVA. Η θεραπεία γίνεται δύο φορές την εβδομάδα για 6-12 μήνες ή περισσότερο. Λόγω των υψηλών δόσεων της UVA και του ψωραλένιου, η PUVA μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες, όπως αντιδράσεις τύπου ηλιακού εγκαύματος ή εμφάνιση φακίδων.

Φωτοθεραπεία με στενής ζώνης υπεριώδη Β (NBU VB) στερείται των παρενεργειών που προκαλούνται από τα ψωραλένια και είναι τόσο αποτελεσματική όσο PUVA. Η θεραπεία πραγματοποιείται δύο – τρεις φορές την εβδομάδα στο ιατρείο ή στο σπίτι και δεν υπάρχει καμία ανάγκη να χρησιμοποιηθεί ψωραλένιο.

Make up

Σε ήπιες περιπτώσεις λεύκης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί makeup ή άλλα καλλυντικά. Τελευταία εφαρμόζεται και ιατρικό τατουάζ για την μόνιμη κάλυψη αποχρωματισμένων περιοχών.

Αποχρωματισμός

Σε περιπτώσεις εκτεταμένης λεύκης η επιλογή μιας αποχρωματικής ουσίας για αποχρωματισμό του ανεπηρέαστου δέρματος με τοπικά φάρμακα είναι μια λύση. Φάρμακα που αποχρωματίζουν το δέρμα είναι τα: μονοβενζόνη, mequinol, υδροκινόνη. Η χρησιμοποίηση της μενοβενζίνης δίνει αποχρωματισμό μόνιμο και έντονο. Ο αποχρωματισμός διαρκεί περίπου ένα χρόνο για να ολοκληρωθεί.

H Afamelanotide είναι στη φάση ΙΙ και ΙΙΙ των κλινικών δοκιμών για την λεύκη και για άλλες ασθένειες του δέρματος.

Ένα ακόμα φάρμακο που χρησιμοποιείται στη θεραπεία της ρευματοειδής αρθρίτιδας το tofacitinib, έχει δοκιμαστεί για τη θεραπεία της λεύκης.

Τον Οκτώβριο του 1992, δημοσιεύθηκε μια επιστημονική έκθεση σύμφωνα με την οποία έγινε επιτυχής μεταμόσχευση μελανοκυττάρων, σε ασθενείς με λεύκη, στις πληγείσες περιοχές, με αποτέλεσμα τον επαναχρωματισμό τους.

Κατά τη διαδικασία αυτή λαμβάνεται ένα λεπτό στρώμα δέρματος συνήθως από την περιοχή των γλουτών του ασθενούς. Τα μελανοκύτταρα στη συνέχεια διαχωρίζονται με ειδική επεξεργασία. Η περιοχή προς αγωγή κατόπιν απογυμνώνεται με ειδικό εργαλείο και τα μοσχεύματα μελανοκυττάρων εφαρμόζονται στην περιοχή που πάσχει. Το 70% έως 85% των ασθενών εμφάνισε σχεδόν πλήρη επαναχρωμάτωση του δέρματός.

Η μακροβιότητα του επαναχρωματισμού διέφερε από άτομο σε άτομο. Μέχρι τώρα, έχουν ανακαλφθεί αρκετοί τρόποι μεταμόσχευσης μελανυνοκυττάρων, μέσα σε αυτούς είναι και η μεταμόσχευση πρόδρομων μελανοκυττάρων που προέρχονται από θύλακες των τριχών.

JAK Αναστολείς – Olumiant

Αποτελεί τη νεότερη εξέλιξη στην αντιμετώπιση της λεύκης, με εξαιρετικά από ότι φαίενται αποτελέσματα. Σύντομα αναμένεται η κυκλοφορία αντίστοιχου σκευάσματος σε κρέμα.


download.jpg

Τις τελευταίες δεκαετίες το εργαστήριο του Πανεπιστημίου του Κολοράντο των ΗΠΑ ασχολείται με έρευνες για την ανακάλυψη των αιτιών της λεύκης, της αυτοάνοσης αυτής ασθένειας που οδηγεί σε αποχρωματισμό του δέρματος. Η πλήρης παθολογία της παραμένει ακόμα μυστήριο, κάτι το οποίο δυσχεραίνει και την ανάπτυξη μιας αποτελεσματικής θεραπείας.

Σε έρευνα που δημοσιεύθηκε όμως από την ομάδα των ερευνητών, ανακοινώθηκε ότι εντοπίστηκαν 23 θέσεις στο ανθρώπινο γονιδίωμα που συνδέονται με τη λεύκη, νέα εξαιρετικά σημαντικά για την παγκόσμια ερευνητική κοινότητα.

Αναγνωρίζοντας τα γονίδια αυτά, οι έρευνες μπορούν να παρέχουν πληροφορίες για το μηχανισμό ανάπτυξης, το βιολογικό υπόβαθρο της λεύκης καθώς και τη συσχέτιση της με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, αλλά και με το μελάνωμα και να προσφέρουν νέες καινοτόμες θεραπείες.

Η καλύτερη κατανόηση των αιτιών της λεύκης θα οδηγήσει σύντομα σε νέες σημαντικές ανακαλύψεις αναφορικά και με άλλες αυτοάνοσες ασθένειες. Η λεύκη ως γνωστό συνδέεται με άλλα νοσήματα νοσήματα όπως αυτοάνοσες παθήσεις τους θυρεοειδούς, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο διαβήτης και άλλα.


Cyclosporine-scaled-1-1200x418.jpg

Πολλές μελέτες έχουν συνδέσει αυτοάνοσα νοσήματα με τη βιταμίνη D3. Η σχέση “λεύκη και βιταμίνη D” μελετάται συχνά στη βιβλιογραφία.

Τι είναι η βιταμίνη D3;

Αν και η βιταμίνη D λαμβάνεται από διαιτητικές πηγές, μπορεί επίσης να συντεθεί στο δέρμα από τη χοληστερόλη με την παρουσία ηλιακού φωτός.

Όταν αποκτηθεί από τα τρόφιμα, η βιταμίνη D μετατρέπεται πρώτα σε καλσιντιόλη στο ήπαρ και στη συνέχεια να καλσιτριόλη στα νεφρά. Όταν θέλουμε να μετρήσουμε τα επίπεδα της βιταμίνης D στον οργανισμό, μετράμε τον μεταβολίτη της βιταμίνης D και όχι την ίδια.

Η καλσιτριόλη είναι ο ενεργός μεταβολίτης της βιταμίνης και ενεργεί ως ορμόνη στο σώμα. Είναι απαραίτητη για την υγεία των οστών, δεδομένου ότι ρυθμίζει το επίπεδο του ασβεστίου και του φωσφόρου στο σώμα. Ακόμα, η καλσιτριόλη ρυθμίζει την διαίρεση, την διαφοροποίηση και τον θάνατο των κυττάρων.

Οι δύο χρήσιμες μορφές της βιταμίνης D στον άνθρωπο ονομάζονται καλσιφερόλες. Η βιταμίνη D2 είναι γνωστή ως εργοκαλσιφερόλη ενώ η βιταμίνη D3 είναι η χοληκαλσιφερόλη. Η βιταμίνη D3 βρίσκεται στο δέρμα και το γάλα των ζώων ενώ η βιταμίνη D2 παράγεται από μύκητες, φυτοπλαγκτόν και ασπόνδυλα. Ως εκ τούτου, η βιταμίνη D3 είναι η μορφή της βιταμίνης D που παράγεται στο ανθρώπινο δέρμα.

Η παραγωγή της βιταμίνης D3 απαιτεί υπεριώδη ακτινοβολία (UVB) και 7-dehydrocholesterol. Αυτή η σύνθεση λαμβάνει χώρα στο εσωτερικό στρώμα της επιδερμίδας και η βιταμίνη D που παράγεται είναι σε μεγάλες ποσότητες.

Όταν η βιταμίνη D λαμβάνεται από το στόμα, μετατρέπεται σε καλσιτριόλη, και μεταφέρεται από πρωτεΐνες δέσμευσης στο αίμα. Στη συνέχεια συνδέεται με τους υποδοχείς VDR (υποδοχείς βιταμίνης D) στον πυρήνα των κυττάρων. Αυτοί οι υποδοχείς βρίσκονται στον εγκέφαλο, την καρδιά, το μαστό, τον προστάτη, τους γεννητικούς αδένες και το δέρμα.

Διαιτητικές πηγές της βιταμίνης D

Οι διαιτητικές πηγές της βιταμίνης D2 είναι τα μανιτάρια και τα μύδια.
Η βιταμίνη D3 βρίσκεται στα λιπαρά ψάρια, όπως ο σολομός και οι σαρδέλες. Βρίσκεται ακόμα σε μεγάλες ποσότητες στο ελαιόλαδο, στο βοδινό συκώτι και τα αυγά.

Η συνιστώμενη ημερήσια δόση για τη βιταμίνη D είναι 15 μικρογραμμάρια. Αυτή αυξάνεται σε 20 μικρογραμμάρια ανά ημέρα για τα άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών. Το κύριο αποτέλεσμα της ανεπάρκειας της βιταμίνης D είναι η εναπόθεση αλάτων στα οστά. Ως εκ τούτου, τα οστά μαλακώσουν. Αυτό οδηγεί σε ραχίτιδα σε παιδιά και οστεομαλακία στους ενήλικες.

Λεύκη και βιταμίνη D

Για να κατανοήσουμε τη σύνδεση λεύκης και βιταμίνης D πρέπει να ξαναδούμε σύντομα την παθολογία της πάθησης. Η λεύκη είναι μια διαταραχή της χρώσης του δέρματος στην οποία εμφανίζονται λευκές (υπομελαγχρωτικές) κηλίδες.

Η μελανίνη είναι η χρωστική ουσία του δέρματος που παράγεται από εξειδικευμένα κύτταρα που ονομάζονται μελανινοκύτταρα.

Η μελανίνη παράγεται ως απάντηση στην υπεριώδη ακτινοβολία. Στόχος της είναι να προστατεύει το δέρμα από τις βλάβες του ήλιου, δηλαδή το έγκαυμα. Όταν όμως ο πληθυσμός των μελανινοκυττάρων πέσει, το δέρμα χάνει την χρωστική ουσία του και γίνεται λευκό.

Η χρησιμότητα της βιταμίνης D για την αντιμετώπιση παθήσεων του δέρματος αναφέρθηκε πρώτα σε περιπτώσεις ασθενών με ψωρίαση που λαμβάνουν τοπικά ανάλογα της βιταμίνης D, όπως η καλσιποτριόλη και η καλσιτόλη.

Σε αυτούς τους ασθενείς, τα ανάλογα της βιταμίνης D προκάλεσαν την υπερμελάγχρωση του δέρματος. Δεδομένου ότι η λεύκη είναι υπομελάγχρωση του δέρματος, σκέφτηκαν οι ερευνητές ότι αυτά τα ανάλογα της βιταμίνης D θα μπορούσαν να βοηθήσει τον επαναχρωματισμό των λευκών κηλίδων της λεύκης.

Υπάρχουν διάφοροι μηχανισμοί με τους οποίους η βιταμίνη D μπορεί να βοηθήσει στην θεραπεία της λεύκης. Μερικές από αυτές αναλύονται παρακάτω.

Λεύκη και βιταμίνη D :  ανοσοτροποποιητικές ιδιότητες

Η 25-υδροξυχοληκαλσιφερόλη, η προορμόνη της βιταμίνης D που παράγεται στο ήπαρ από διαιτητικές πηγές, μπορεί να μετατραπεί σε καλσιτριόλη από τα μακροφάγα και μονοκύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Η καλσιτριόλη δρα σαν μία κυτοκίνηΠροστατεύει τον οργανισμό από παθογόνους μικροοργανισμούς.

Ωστόσο, η βιταμίνη D επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα με περισσότερους τρόπους. Για παράδειγμα, πολλά κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος όπως πχ. τα μονοκύτταρα και τα λευκά αιμοσφαίρια όπως τα Τ και τα Β κύτταρα έχουν υποδοχείς βιταμίνης D.

Ως εκ τούτου, η βιταμίνη D μπορεί να καταστείλει την ενεργοποίηση των Τ κυττάρων και την απελευθέρωση κυτοκινών όπως ο ΤNF-a. Αυτή ακριβώς η δράση της είναι ο λόγος που τα ανάλογα της βιταμίνης D χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ψωρίασης, αλλά και της λεύκης.

Επειδή η βιταμίνη D καταστέλλει κάποια κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, μπορεί να προστατεύσει τα μελανινοκύτταρα από την καταστροφή που προκαλεί η αυτοάνοση αυτή πάθηση.

Όταν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος επιτίθενται στα μελανινοκύτταρα το δέρμα αποχρωματίζεται. Έτσι, ρυθμίζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα, η βιταμίνη D μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή των μελανοκυττάρων, να σταματήσει τον περαιτέρω αποχρωματισμό και να προωθήσει την επαναχρωματισμό του δέρματος.

Λεύκη και βιταμίνη D: ωρίμανση των κυττάρων του δέρματος

Η βιταμίνη D είναι γνωστή για την προώθηση της ωρίμανσης των κυττάρων του δέρματος, συμπεριλαμβανομένων των κερατινοκυττάρων, των ινοβλαστών και των μελανινοκυττάρων. Αυτά τα κύτταρα του δέρματος δεν έχουν υποδοχείς βιταμίνης D.

Με την προώθηση της διαφοροποίησης και του πολλαπλασιασμού των μελανινοκυττάρων, η βιταμίνη D εξασφαλίζει ότι η παραγωγή των νέων μελανινοκυττάρων υπερβαίνει το ρυθμό με τον οποίο αποπίπτουν (πεθαίνουν) τα παλαιά μελανοκύτταρα.

Λεύκη και βιταμίνη D: αντιοξειδωτικές ιδιότητες

Η βιταμίνη D έχει ορισμένες σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες.

Σε αντίθεση με τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες των βιταμινών Α, C και Ε, η βιταμίνη D προστατεύει το δέρμα από τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου με έναν έμμεσο μηχανισμό.

Το οξειδωτικό στρες από τις ελεύθερες ρίζες παρεμβαίνει στην ομοιόσταση του ασβεστίου στο δέρμα. Επειδή η βιταμίνη D αποκαθιστά αυτή την ομοιόσταση, βοηθά στη μείωση των επιπέδων των ελεύθερων ριζών στο δέρμα. Αυτή η επίδραση μειώνει τη φλεγμονή και  τελικά προστατεύει τα μελανινοκύτταρα από την καταστροφή.

Λεύκη και βιταμίνη D: Τι είναι η καλσιποτριόλη;

Η καλσιποτριόλη είναι το πιο μελετημένο ανάλογο της βιταμίνης D που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της λεύκης. Είναι μια συνθετική ένωση που προέρχεται από την καλσιτριόλη. Είναι διαθέσιμη σε κρέμααλοιφή και διάλυμα.

Η καλσιποτριόλη ενδείκνυται για τη θεραπεία της ψωρίασηςΣυμπτωματικά ανακαλύφθηκε η χρησιμότητά της στη θεραπεία της λεύκης τυχαία από ασθενείς με ψωρίαση που είχαν επίσης διαταραχές χρώσης στις προσβεβλημένες περιοχές.

Η καλσιποτριόλη είναι εξαιρετικά ασφαλής για χρήση. Για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητά του στη θεραπεία της λεύκης, συχνά συνδυάζεται με τοπικά γλυκοκορτικοειδή ή με φωτοθεραπεία.

Η καλσιποτριόλη αδρανοποιείται από τα διάφορα οξέα. Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να συνδυάζεται με τοπικά προϊόντα που περιέχουν σαλικυλικό οξύ.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό, Acta Dermatologica-Venereologica το 2006, μελετήθηκε η σχέση του γονιδίου του υποδοχέα της βιταμίνης D με την ανάπτυξη της λεύκης. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι το γονίδιο αυτό ανευρίσκεται συχνά σε παραλλαγή σε άτομα που πάσχουν από λεύκη.

Είναι πιθανό ότι αυτή η γενετική παραλλαγή του γονιδίου παράγει υποδοχείς βιταμίνης D που δεν δεσμεύουν καλά τη φυσική βιταμίνη D και τα συνθετικά ανάλογά της. Αυτό θα σήμαινε ότι οι άνθρωποι με αυτή τη γενετική μετάλλαξη έχουν μικρότερη προστασία από τη βιταμίνη Α και μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης λεύκης.

Σε μια μελέτη του 1999 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Παιδιατρική Δερματολογία, 21 ασθενείς με λεύκη ηλικίας 5 – 17 ετών έλαβαν καλσιποτριόλη το βράδυ τοπικά ενώ ακολουθούσε για 10 – 15 λεπτά έκθεση στο ηλιακό φως την επόμενη μέρα. Τα περισσότερα από τα παιδιά έδειξαν σημάδια επαναμελάχρωσης με 10 από αυτά να έχουν πλήρη επαναχρωματισμό και μόνο 4 χωρίς βελτιώση στο χρώμα του δέρματος.

Μια μελέτη του 1998 συνέκρινε την αποτελεσματικότητα της PUVA συν καλσιποτριόλη έναντι μόνο PUVA στη θεραπεία της λεύκης. Η μελέτη έδειξε ότι η προσθήκη της καλσιποτριόλης βελτίωσε το ποσοστό επιτυχίας της PUVA ενώ συντόμεψε τη διάρκεια της θεραπείας.


GettyImages-1164706495-1595b734252f46e19837726079841357-1200x801.jpg

Λεύκη και γονιμότητα: υπάρχει συχέτιση;

Εδώ και αρκετά χρόνια υποστηρίζεται από πολλούς η σχέση της λεύκης με τη βιταμίνη Β12. Η έλλειψη της βιταμίνης Β12 μπορεί αποδεδειγμένα να οδηγήσει σε υπογονιμότητα. Έτσι από πολλούς ερευνητές υποστηρίζεται η συσχέτιση λεύκης και γονιμότητας.

Λεύκη και γονιμότητα: μελέτες

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Κλινική και Πειραματική Δερματολογία τον Ιανουάριο του 2012 μελέτησε τη σχέση μεταξύ της βιταμίνης Β12, των επιπέδων ομοκυστεΐνης και της λεύκης. Η μελέτη αυτή επιβεβαίωσε τα αποτελέσματα μιας σειράς από παρόμοιες μελέτες και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ασθενείς με λεύκη  έχουν υψηλότερα επίπεδα ομοκυστεΐνης και χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης Β12 (και φολικού οξέος). Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα χαμηλά επίπεδα Β12 και τα υψηλά επίπεδα ομοκυστεΐνης πρέπει να ληφθούν ως παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση λεύκης.

Μια άλλη μελέτη του 2012 επιβεβαίωσε περαιτέρω τα οφέλη των συμπληρωμάτων βιταμίνης Β12 σε ασθενείς με λεύκη. Σε αυτή την μελέτη, οι ασθενείς με λεύκη είχαν χαμηλότερα επίπεδα φυλλικού οξέος και βιταμίνης Β12, αλλά υψηλότερα επίπεδα ομοκυστεΐνης του ορού. Οι ασθενείς που έλαβαν συμπλήρωμα βιταμίνης Β12 είχαν καλύτερη ανταπόκριση στη θεραπεία.

Η κακοήθης αναιμία εμφανίζεται σχετικά σπάνια σε γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία και οφείλεται στην έλλειψη βιταμίνης Β12. Η κακοήθης αναιμία εμφανίζεται σε 4 έως 8 τοις εκατό των ασθενών με λεύκη. Φαίνεται ότι οι δύο καταστάσεις πιθανώς να έχουν κοινή παθοφυσιολογία. Είναι ευρέως γνωστό ότι η κακοήθης αναιμία προκαλεί υπογονιμότητα.
Η κακοήθης αναιμία είναι μια σπάνια αλλά αντιμετωπίσιμη αιτία υπογονιμότητας στις γυναίκες.

Σπάνια η κακοήθης οφείλεται σε διατροφή χαμηλή σε βιταμίνη Β12, που βρίσκεται κυρίως στο κρέας  και στο γάλα. Συχνά εμφανίζεται σε χορτοφάγους. Άλλοτε εμφανίζεται διαταραχή της απορρόφησης της βιταμίνης Β12 μετά από εγχείρηση στο γαστρεντερικό σωλήνα ή από νόσο του εντέρου, όπως η νόσος του Crohn ή κοιλιοκάκη.

Έλλειψη του ενδογενούς παράγοντα, πιθανώς να οδηγεί σε κακοήθη αναιμία και μπορεί να οφείλεται σε αυτοάνοσο νόσημα. Ακόμα πιθανώς να οφείλεται σε γενετική διαταραχή.

Λεύκη και γονιμότητα: Διάγνωση κακοήθους αναιμίας

Η διάγνωση γίνεται με εξετάσεις αίματος, όπως μέτρηση της βιταμίνης Β12 και μικροσκοπική εξέταση του αίματος. Στην κακοήθη αναιμία, τα αιμοσφαίρια είναι διογκωμένα και λιγότερα από το φυσιολογικό. Υπάρχει ακόμα εξέταση για αντισώματα κατά του ενδογενούς παράγοντα. Με εξέταση αίματος και ούρων μπορεί να μετρηθεί η ποσότητα μιας ουσίας που λέγεται μεθυλμαλονικό οξύ. Η ουσία αυτή είναι αυξημένη σε ανθρώπους με ανεπάρκεια βιταμίνης Β12. Ακόμα γίνεται το λεγόμενο Schilling τεστ, μια εξειδικευμένη εξέταση που δείχνει πρόβλημα απορρόφησης της βιταμίνης Β12 από το έντερο.
Ένα ιστορικό αποβολής ή ανεξήγητη υπογονιμότητα σε γυναίκες με λεύκη καλό είναι να μας οδηγεί σε έλεγχο πιθανούς κακοήθους αναιμίας, μιας κατάσταση που διορθώνεται εύκολα.


lefki-sta-cheria-se-ti-diaferei.jpg

Διαφέρει η λεύκη στα χέρια από την λεύκη σε άλλα σημεία του σώματος; 


Η λεύκη στα χέρια μπορεί να εμφανιστεί τόσο στις παλάμες όσο και στα δάχτυλα, στις εκτατικές επιφάνειες το χεριών, στους αγκώνες και τα αντιβράχια.
Γενικά η λεύκη μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, όπου υπάρχει δέρμα. Οι ασθενείς με λεύκη στα χέρια πιθανώς ενοχλούνται περισσότερο από αυτήν, καθώς είναι σαφώς πιο εμφανής από ότι άλλες περιοχές του σώματος και τραβά αμέσως την προσοχή. Κάποιοι ασθενείς επηρεάζονται όσο αφορά στην κοινωνική και επαγγελματική τους δραστηριότητα καθώς βρίσκουν άβολο ακόμα και το να κάνουν μια χειραψία.

Δάσκαλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι και άλλα άτομα που εκτίθενται στο κοινό μπορεί να αισθανθούν άβολα, ενώ συχνά ψάχνουν τρόπο αντιμετώπισης άτομα που χρησιμοποιούν μικρόφωνο όπως για παράδειγμα τραγουδιστές και δημοσιογράφοι.

Είναι λεύκη στα χέρια (λεύκη χεριών) διαφορετική από ότι σε άλλα σημεία του σώματος;

Η λεύκη οπουδήποτε στο σώμα είναι το αποτέλεσμα της απώλειας μελανινοκυττάρων στο δέρμα. Η αιτία είναι η ίδια σε κάθε περίπτωση λεύκης και σε κάθε εντόπιση. Φαίνεται όμως ότι στην αιτιοπαθογένεια της λεύκης παίζει ρόλο ένω φαινόμενο γνωστό και ως Köbner, το οποίο αποτελεί την εμφάνιση της πάθησης σε περιοχές που υπόκεινται συχνά μικροτραυματισμούς, όπως για παράδειγμα τα χέρια, αλλά και άλλες περιοχές του σώματος όπως οι αγκώνες, τα γόνατα κλπ..

Λεύκη χεριών αντιμετώπιση: αλλάζει η αντιμετώπιση όσο αφορά στη λεύκη στα χέρια;

Ναι, όταν πρόκειται για τη θεραπεία της λεύκης στα χέρια και κυρίως στα δάχτυλα, η αντιμετώπιση είναι αρκετά δυσκολότερη από ότι σε άλλες περιοχές του σώματος. Αυτό οφείλεται εν μέρει στον συνεχή μικροτραυματισμό που υπόκεινται τα χέρια και ιδίως τα δάχτυλα στην καθημερινότητά μας, αλλά και στο ότι είναι μια θέση που δύσκολα παραμένει ακίνητη για μεγάλο χρονικό διάστημα, το οποίο είναι απαραίτητο για την επιτυχή έκβαση των χειρουργικών μεθόδων.
Η λεύκη στο πίσω μέρος της παλάμης (ραχιαία επιφάνεια των χεριών) είναι ευκολότερη στην αντιμετώπιση από ότι των δαχτύλων, αλλά και πάλι πιο απαιτητική σε σχέση με άλλες περιοχές όπως πχ. η ράχη ή το πρόσωπο.
Η λεύκη στις παλάμες αντιμετωπίζεται σχετικά εύκολα και σαν θέση ομοιάζει με το υπόλοιπο σώμα.
Πάντως τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν αρκετοί, που εξατομικεύονται ανάλογα με τον ασθενή.


lefki-syndyasmoi-therapeion-kalyteroi-apo-tis-monotherapeies.jpg

Η θεραπεία της λεύκης είναι δύσκολη και επίμονη. Απαιτεί υπομονή από τον ασθενή και αποτελεί πρόκληση για τον δερματολόγο.

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει μια θεραπεία που θα δώσει από μόνη της πραγματικά ικανοποιητικά αποτελέσματα. Κάποιες περιοχές είναι σχεδόν αδύνατο να επαναχρωματιστούν πλήρως, όπως οι περιοχές του δέρματος πάνω από τις οστέινες περιοχές και τα άκρα.

Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλές στρατηγικές για να επαναχρωματίσουμε τις περιοχές της λεύκης: από μοριακές θεραπείες που στοχεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα, θεραπείες που διεγείρουν τον πολλαπλασιασμό και τη διαφοροποίηση των μελανινοκυττάρων και των πρόδρομων κυττάρων των μελανινοκυττάρων, άλλες θεραπείες που αντιμετωπίζουν τις ελεύθερες ρίζες (οξειδωτικό στρες), θεραπείες που φέρνουν καινούργια μελανινοκύτταρα στις προβληματικές περιοχές.

Εν τούτοις οι συνδυαστικές θεραπείες έχουν τα καλύτερα ποσοστά επαναχρωματισμού του δέρματος σε σχέση με τις μονοθεραπείες

Τέτοιοι συνδυασμοί θεραπειών είναι

  • Συνδυασμός χειρουργικής θεραπείας με φωτοθεραπεία
  • Συνδυασμός χειρουργικής θεραπείας με κορτιζονοθεραπεία
  • Συνδυασμός φωτοθεραπείας θεραπείας με τοπικά στεροειδή
  • Συνδυασμός φωτοθεραπείας θεραπείας με τοπικούς αναστολείς καλσινευρίνης
  • Συνδυασμός φωτοθεραπείας θεραπείας με τοπική βιταμίνη D
  • Συνδυασμός φωτοθεραπείας θεραπείας με αντιοξειδωτικά

Οι περισσότερες από τις μελέτες πάνω στις συνδυαστικές θεραπείες επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα της συνεργικής δράσης τους όταν στοχεύονται διαφορετικές οδοί επαναχρωματισμού.

Μέχρι τώρα τα καλύτερα αποτελέσματα δίνει ο συνδυασμός χειρουργικών μεθόδων και φωτοθεραπείας.

Μερικές μελέτες στηρίζουν τον συνδυασμό τοπικής θεραπείας και φωτοθεραπείας. Τέτοιοι συνδυασμοί έχουν καλή δράση σε περιοχές που επαναχρωματίζονται σχετικά εύκολα όπως το πρόσωπο. Άλλες πιο δύσκολες στη θεραπεία περιοχές απαιτούν πιο περίπλοκους θεραπευτικούς συνδυασμούς.

Συμπερασματικά, επειδή υπάρχουν εύκολες αλλά και δύσκολες στη θεραπεία περιοχές λεύκης, πρέπει ο δερματολόγος στον οποίο θα απευθυνθεί ο ασθενής να έχει εμπειρία και να είναι γνώστης όλων των διαθέσιμων θεραπειών. Έτσι θα επιλεγεί και θα εφαρμοστεί η κατάλληλη θεραπεία ή συνδυασμός θεραπειών για τον κάθε ασθενή. Η θεραπεία αυτή ενδέχεται στο μέλλον να προσαρμοστεί ή να αλλάξει ανάλογα με το αποτέλεσμα.


lefki-sybtomata-pos-emfanizetai-kai-exelisetai-i-lefki.png

Θεραπεία λεύκης με Polypodium leucotomus: τι είναι, είναι αποτελεσματική;

To Polypodium leucotomus είναι ένα βότανο που συνήθως αναφέρεται είτε ως «Fernblock» ή «Heliocare» και βρίσκεται στο εμπόριο ως συμπλήρωμα διατροφής για την υγεία του δέρματος ή για το ευαίσθητο δέρμα.

Τα οφέλη που προσφέρει, οφείλονται στην αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση του, και πιθανώς σχετίζεται με την επίδραση της ρ53, μιας πρωτεΐνης που είναι γνωστή για τις αντικαρκινικές αντιφλεγμονώδεις δράσεις της, ενώ φαίνεται ότι προστατεύει το DNA των κυττάρων.

Το Polypodium leucotomus είναι ένα αντιοξειδωτικό και ανοσορρυθμιστικά φυτικό προϊόν. Είναι δεδομένος η αυτοάνοση φύση της λεύκης και ο παθογενετικός ρόλος του οξειδωτικού στρες στην εμφάνιση και εξέλιξη της πάθησης.

Έτσι η θεραπευτική δράση του Polypodium leucotomus μόνο του σαν μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλα θεραπευτικά σχήματα όπως η UVB nb (φωτοθεραπεία) έχει αξιολογηθεί και τεκμηριωθεί σε πολλές κλινικές μελέτες.

Έχει δοθεί για μελέτη της αποτελεσματικότητας Polypodium leucotomus υπό μορφή χαπιού σε μια ομάδα ασθενών και σε άλλη placebo, μαζί με φωτοθεραπεία UVB και στις δύο ομάδες. Η ομάδα με τον συνδυασμό Polypodium leucotomus και UVB είχε τα καλύτερα αποτελέσματα. Επίσης τα ανοιχτόχρωμα δέρματα (τύποι δέρματος 2 και 3) είχα καλύτερα αποτελέσματα από τα πιο σκουρόχρωμα δέρματα.

Έχει αποδειχθεί επιπλέον η φωτοευαισθητοποιός ιδιότητά του. Οπότε ο συνδυασμός της χορήγησης Polypodium leucotomus μαζί με φωτοθεραπεία είναι πιο αποτελεσματικός στην αντιμετώπιση της λεύκης.

Τα καλύτερα αποτελέσματα φαίνεται ότι παρατηρήθηκαν στο πρόσωπο και το λαιμό. Έχει δοκιμαστεί η χορήγηση του Polypodium leucotomus μαζί με PUVA (δηλαδή φωτοθεραπεία με χάπια).

Συμπερασματικά το Polypodium leucotomus έχει καλύτερα αποτελέσματα σε συνδυασμό με φωτοθεραπεία UVB από ότι μόνο του.



Θεραπεία λεύκης με λέιζερ (excimer laser): τι είναι και τι αποτελέσματα έχει;

Από τους αρχαίους χρόνους, η λεύκη έχει συνδεθεί με κοινωνικό και ψυχολογικό στίγμα. Ο επιπολασμός της έχει εκτιμηθεί ότι είναι μεταξύ 1% έως 4%. Οι θεραπείες για την λεύκη δεν έχουν ακόμη τελειοποιηθεί, άλλες έχουν χαμηλό ποσοστό επιτυχίας ενώ οι πιο αποτελεσματικές έχουν σχετικά υψηλό κόστος.

Η θεραπεία λεύκης με λέιζερ excimer: μια νέα μελέτη

Μια σχετικά νέα θεραπεία που χρησιμοποιείται τελευταία για τη θεραπεία της λεύκης έχει αποδειχθεί να έχει καλά αποτελέσματα. Πρόκειται για to Excimer laser 308nm. Πρόσφατα δημοσιεύτηκε η περίπτωση ενός παιδιού με λεύκη στην περιοχή του προσώπου που αντιμετωπίστηκε με λέιζερ excimer 308-nm. Οι λευκές περιοχές ήταν σταδικά επεκτεινόμενες αλλά παρέμεναν στο πρόσωπο για 12 περίπου μήνες. Το οικογενειακό ιστορικό ήταν αρνητικό για λεύκη ή άλλες αυτοάνοσες νόσους. Προηγούμενες θεραπείες που είχαν δοκιμαστεί ήταν τοπικά κρέμα τακρόλιμους 0,1% και κρέμα κορτιζόνης. Καμία από αυτές τις θεραπείες δεν είχε οποιαδήποτε επίδραση στις περιοχές της λεύκης. Άλλες θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν τις ενδοβλαβικές ενέσεις στεροειδών, PUVA, UVB 308nm, χειρουργικά μοσχεύματα, τοπικά ανοσοτροποποιητικά, κρέμα calcipitriol και ισχυρά τοπικά στεροειδή. Οι ενδοβλαβικές ενέσεις με στεροειδή ενέχουν κίνδυνο αποχρωματισμού των γειτονικών περιοχών και ατροφίας του δέρματος, οπότε κρίθηκε μη αποδεκτή ως θεραπεία. Η PUVA (είτε τοπικά ή με από του στόματος χορήγηση ψωραλένιο) έχει ένα σχετικά χαμηλό ποσοστό επιτυχίας, απαιτεί πολύ χρόνο και έχει πολλές πιθανές επιπλοκές ιδίως στα παιδιά, που δεν κρίθηκαν αποδεκτές. Η χειρουργική μεταμόσχευση θεωρήθηκε και θα ήταν μια καλή εναλλακτική λύση, αλλά οι γονείς δεν ήθελαν να υποβάλλουν το παιδί τους σε αυτή τη διαδικασία. Η θεραπεία με λέιζερ excimer αποφασίστηκε μαζί με τους γονείς ως η πιο κατάλληλη θεραπεία. Το λέιζερ που χρησιμοποιήθηκε ήταν το 308-nm excimer laser UVB μία-δύο φορές την εβδομάδα. Το παιδί υποβλήθηκε σε συνολικά 29 θεραπείες περίπου για 8 μήνες. Στο τέλος η μελάγχρωση επανήλθε πλήρως και καλύφθηκαν όλες οι περιοχές. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό. 

Η θεραπεία λεύκης με λέιζερ excimer: ασφάλεια και ανεπιθύμητες ενέργειες

Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από τους Spencer et al κατέδειξε την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του λέιζερ excimer για τη θεραπεία της λεύκης. Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “ο επαναχρωματισμός μετά από μια περίοδο 2 έως 4 εβδομάδων είναι πολύ καλύτερος από ό,τι με οποιοδήποτε άλλη παρούσα θεραπεία της λεύκης.” Παρά το γεγονός ότι αυτή η μελέτη δεν αξιολόγησε τα παιδιά, τα συμπεράσματά της δείχνουν ότι το excimer laser 308-nm μπορεί να είναι μια αποτελεσματική μέθοδος και για αυτό τον πληθυσμό ασθενών.

Μια επόμενη κλινική μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το excimer laser ήταν η κατάλληλη θεραπεία για τη λεύκη σε «φωτοευαίσθητες περιοχές» (πρόσωπο, λαιμός, βραχίονες και τα πόδια). Καμία άλλη μεταβλητή (φυλή, φύλο, ηλικία, διάρκεια της ασθένειας) εκτός από την επιλογή της κατάλληλης περιοχής δεν είχε επίδραση στην θεραπεία. Οι επιπλοκές που αναφέρθηκαν ήταν ελάχιστες.

Συμπέρασμα 

Η θεραπεία λεύκης με λέιζερ excimer έχουν τεκμηριωθεί καλά. Το λέιζερ έχει τη δυνατότητα να αποκαταστήσει την χρωστική στα άτομα που πάσχουν από αυτή την ασθένεια. Ο πιθανός περιορισμός της θεραπείας είναι ότι απαιτούνται συχνές επισκέψεις στον ιατρό αλλά και το σχετικά υψηλό κόστος σε σχέση με άλλες θεραπείες.


lefki-therapeia-mia-syntomi-anaskopisi-1200x675.jpg

Λεύκη – θεραπεία: μια σύντομη ανασκόπηση των διαθέσιμων θεραπειών

Μια σύντομη ανασκόπηση των διαθέσιμων τρόπων αντιμετώπισης της λεύκης
Όπως είναι γνωστό υπάρχουν διάφορες περιπτώσεις μορφών της λευκής, οι οποίες διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή. Επίσης υπάρχουν διαφορετικές πιθανές αιτίες οι οποίες είναι ξεχωριστές για κάθε ασθενή. Έτσι, το σωστό είναι να λέμε θεραπεία ενός συγκεκριμένου ασθενή με λευκή και όχι της λεύκης γενικότερα. Καθώς ακόμη δεν έχει αναπτυχθεί θεραπεία που εγγυάται οριστικά αποτελέσματα, έχουν αναπτυχθεί διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις οι οποίες επιφέρουν διαφορετικά αποτελέσματα. Η κάθε θεραπεία εξατομικεύεται ανάλογα με τον ασθενή. Όλες απαιτούν υπομονή, χρόνο και όχι άγχος. Πάνω απ’ όλα απαιτούν η καλή συνεργασία ιατρού και δερματολόγου.

Λεύκη θεραπεία: Τοπικές θεραπείες

Ενδείκνυνται για μικρής έκτασης βλάβες, διότι είναι πρακτικά δύσκολο να εφαρμοστούν σε μεγάλη επιφάνεια.
Τέτοιες θεραπείες είναι:

Κρέμες κορτικοστεροειδών: Οι οδηγίες χρήσης δίνονται από τον θεράποντα ιατρό γιατί η ανεξέλεγκτη και μακροχρόνια χρήση μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως για παράδειγμα η ατροφία του δέρματος.

Κρέμες αναστολέων καλσινευρίνης: Για μικρές βλάβες, και ιδίως για τα παιδιά είναι μία καλή και αξιόλογη θεραπεία η οποία σύμφωνα με κάποιες μελέτες έχει αποτελέσματα αντίστοιχα με αυτά της τοπικής χορήγησης κορτικοστεροειδών

Βιταμίνη DΗ τοπική εφαρμογή αναλόγων της βιταμίνης D μπορεί να δοθεί σε κρέμα (καλσιποτριόλη) αλλά και από το στόμα. Συνήθως η θεραπεία αυτή συνδυάζεται με άλλες θεραπείες όπως για παράδειγμα η φωτοθεραπεία.

Λεύκη θεραπεία: Φωτοθεραπεία

PUVA: Γίνεται με διάφορους τρόπους, ο συνηθέστερος είναι η χορήγηση φωτοευαίσθητου φαρμάκου από το στόμα και στη συνέχεια θεραπεία με λάμπα. Εναλλακτικά μπορεί να γίνει φωτοθεραπεία PUVA μετά από τοπική εφαρμογή ειδικής κρέμας. Η συγκεκριμένη φωτοθεραπεία τείνει να εγκαταλειφθεί από τους περισσότερους δερματολόγους λόγω των ανεπιθύμητων ενεργειών αλλά και των καλών αποτελεσμάτων άλλων μορφών φωτοθεραπείας. Για την μείωση της τοξικότητας της συγκεκριμένης θεραπείας δίνονται συγκεκριμένα φυτικά προϊόντα.

Θεραπεία με λάμπα UVB: Συνήθως γίνεται θεραπεία το ιατρείο με λάμπα μεγάλης επιφάνειας κατά την οποία ακτινοβολείται η πάσχουσα περιοχή. Εναλλακτικά χρησιμοποιούνται μικρές λάμπες για θεραπεία στο σπίτι (η λεγόμενη θεραπεία λεύκης στο σπίτι).

Η θεραπεία αυτή θεωρείται η πιο ασφαλής φωτοθεραπεία και είναι εξαιρετικά αποτελεσματική. Το πρωτόκολλο της θεραπείας δίνεται γραπτά ενώ χρειάζεται συχνή παρακολούθηση από τον ιατρό. Χρειάζεται προσοχή στη λάμπα που θα προμηθευτεί ο ασθενής, καθώς πρέπει να είναι γνωστής προέλευσης.

Λεύκη θεραπεία: Συνδυασμοί θεραπειών με την τοπική θεραπεία

Για την αύξηση της αποτελεσματικότητας των τοπικών θεραπειών δίνονται συνήθως διάφορες βιταμίνες και αντιοξειδωτικά όπως η βιταμίνη Β12, το φολικό οξύ, και άλλα.

Laser: Χρησιμοποιείται το excimer λέιζερ 308 nm με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Λεύκη θεραπεία: Βιταμίνες και αντιοξειδωτικά

  • Βιταμίνη Β12, φυλικό οξύ, PABA, L-p henylalanine
  • Κρέμα pseudocatalase μόνη ή σε συνδυασμό με polypodium leucotomos
  • Ginko biloba

Είναι γνωστό ότι το οξειδωτικό στρες παίζει σημαντικό ρόλο στην παθογένεια της λευκής. Τα αντιοξειδωτικά καλό είναι να συνδυάζονται με κάθε μορφή θεραπείας.

Λεύκη θεραπεία: Συστηματική θεραπεία

Οι θεραπείες από το στόμα έχουνε ένδειξη στην επεκτατική μορφή της λευκής.

Κορτικοειδή (κορτιζόνη) σε μικρές δόσεις υπό μορφή ώσεων έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα σύμφωνα με πολλούς δερματολόγους.

Κυκλοφωσφαμίδη: είναι μια παλαιότερη θεραπεία με καλά αποτελέσματα αλλά αρκετές ανεπιθύμητες ενέργειες

Anti-IFN-γ: έχει πολύ καλά αποτελέσματα καλά είναι αρκετά ακριβή

Jak αναστολείς – Baricitinib (Olumiant): Νέα εξαιρετικά αποτελεσματική θεραπεία με χάπια που αντιμετωπίζει αποτελεσματικά και τις πιο δύσκολες μορφές της πάθησης! 

Λεύκη θεραπεία: Εναλλακτικές θεραπείες

Εδώ ανήκει ένα σύνολο θεραπειών για τα οποία δεν υπάρχουν αρκετές επιστημονικές μελέτες. Κάποιοι ασθενείς αναφέρουν πολύ καλά αποτελέσματα ενώ άλλοι μηδενικά.

  • Παραδοσιακά κινέζικα προϊόντα
  • Βελονισμός
  • Ομοιοπαθητική
  • Προϊόντα από πλακούντα
  • Ασπιρίνη
  • Στατίνες
  • Dermabrasion
  • Piper negrum
  • Microneedling

Όλες οι παραπάνω θεραπείες απαιτούν προσοχή.

Λεύκη θεραπεία: Χειρουργικές θεραπείες

Η χειρουργική αντιμετώπιση της λευκής γίνεται εδώ και πολλά χρόνια. Οι μέθοδοι έχουν εξελιχθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια και έχουν πολύ καλά αποτελέσματα. Είναι πολύ σημαντικό να εκτελείται από κατάλληλα εκπαιδευμένο δέρματοχειρουργό ώστε τα αποτελέσματα να είναι τα αναμενόμενα. Συνήθως εφαρμόζεται σε λευκή η οποία είναι σταθερή για ικανό χρονικό διάστημα.

Οι μέθοδοι που ακολουθούνται είναι

  • Μεταμόσχευση δέρματος με μοσχεύματα από φυσαλίδες
  • Λεπτού πάχους μοσχεύματα
  • Μίνι – μικρό μοσχεύματα
  • Μεταφορά καλλιέργειας μελανινοκυττάρων με η χωρίς καλλιέργεια αυτών.

Η μέθοδος που θα επιλεγεί γίνεται με συνεργασία ασθενούς και γιατρού ενώ πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν ο διαθέσιμος χρόνος, το κόστος θεραπείας αλλά και η δυνατότητα να ακολουθηθεί η μετά-χειρουργική διαδικασία η οποία είναι συχνά σχετικά περίπλοκη.

Άλλες θεραπείες

PRP: Είναι μια σχετικά καινούργια θεραπεία για την αντιμετώπιση της λευκής. Γίνεται αιμοληψία, το αίμα επεξεργάζεται και ένα κομμάτι αυτού εισάγεται με ένεση στις προβληματικές περιοχές. Συνδυάζεται με άλλες θεραπείες με καλά αποτελέσματα.

Συμπέρασμα

Η θεραπεία της λευκής απαιτεί υπομονή και χρόνο. Τα αποτελέσματα συνήθως δεν είναι άμεσα αλλά χρειάζονται αρκετούς μήνες. Η λευκή λόγω του αισθητικού προβλήματος που δημιουργεί μπορεί να έχει ψυχολογική επιβάρυνση, ιδίως στους νέους ενώ επιδεινώνεται σε περιόδους στρες. Αυτό δε σημαίνει ότι ο ασθενής με λεύκη είναι ψυχιατρικός. Πάντα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν ότι προέχει η υγειά μας και δεν πειραματιζόμαστε με μεθόδους που μπορεί να έχουν δυσμενή επίδραση σε αυτήν για να διορθώσουμε το αισθητικό πρόβλημα μας απασχολεί.


lefki-ti-einai.jpg

Δεν είναι όλα τα λευκά σημάδια του δέρματος λεύκη!

Διαφορική διάγνωση

Συνήθως η διάγνωση της λεύκης είναι κλινική. Παρόλαυτα μερικές φορές η διαφορική διάγνωση μπορεί να είναι σχετικά δύσκολη, ιδιαίτερα σε πρώιμες μορφές άλλων παθήσεων, όπως για παράδειγμα με μορφές της λέπρας. Όταν η διάγνωση δεν είναι σίγουρη, γίνεται βιοψία δέρματος. Ιστολογικά τα ευρήματα δεν είναι χαρακτηριστικά παρόλαυτα μπορεί να εντοπιστούν κάποια στοιχεία που οδηγούν τον δερματολόγος στη σωστή διάγνωση.

Σε υποχρωματικές μορφές του δερματικού λεμφώματος ο επιδερμοτροπισμός είναι ένα στοιχείο για τη διάγνωση.

Στην μεταφλεγμονώδη υπομελάγχρωση σπάνια παρατηρείται πλήρης απώλεια των κυττάρων μελανίνης και τα μελανινοφάγα κύτταρα βρίσκονται συνήθως στο χόριο. Όταν η ιστολογική εξέταση δεν μας βοηθά μπορούμε να επιστρατεύσουμε ανοσολογικές μεθόδους.

Ο υπομελαχρωματικός σπίλος υπάρχει συνήθως από τη γέννηση, είναι σταθερός, συνήθως δεν αλλάζει με την πάροδο του χρόνου και εντοπίζεται στον κορμό λίστα άκρα και μπορεί να μοιάζει κάποιες φορές με λευκή. Παρόλα αυτά ιστολογικά εντοπίζονται κύτταρα μελανίνης. Ακόμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την διάγνωση αντισώματα απέναντι στα κύτταρα μελανίνης.

Γενικευμένη λευκή

Στη γενικευμένη λεύκη οι αποχρωματισμένες περιοχές βρίσκονται σε διάσπαρτα σημεία στο δέρμα, ενώ μπορεί να καλύπτουν και πολύ μεγάλο τμήμα του.

Παθήσεις που πιθανώς να έχουν εικόνα παρόμοια με αυτή της γενικευμένης λεύκης:

  1. Εκ γεννετείς υπομελανώσεις: Σε αντίθεση με την λευκή συνήθως εμφανίζονται από τη γέννηση αλλά σε ασθενείς είναι με πολύ ανοιχτό χρώμα δέρματος, γίνονται αντιληπτές μετά από την πρώτη έκθεση στον ήλιο, τον δεύτερο ή τρίτο χρόνο ζωής. Ο λεγόμενος αλβινισμός μπορεί κάποιες φορές να μπερδευτεί με λευκή στα παιδιά.
  2. Μετάφλεγμονώδης υπομελάγχρωση: Κάποιες φλεγμονώδεις διαδικασίες στο δέρμα όπως για παράδειγμα η ψωρίαση και η ατοπική δερματίτιδα, προκαλούν καταστροφή της επιδερμίδας  που οδηγεί σε απώλεια της μελανίνης, μέχρι να σταματήσει η φλεγμονή και να επανέλθει η παραγωγή της και η διάχυσή της στην επιδερμίδα. Άλλες νόσοι καταστρέφουν την βασική η μεμβράνη της επιδερμίδας όπως πχ. ο λειχήνας ή τα φαρμακευτικά εξανθήματα και οδηγούν σε κυτοτοξική διήθηση και λειχηνοειδή μετατροπή που με τη σειρά τους οδηγούν σε καταστροφή της μελανίνης της επιδερμίδας. Η επαναφορά της μελανίνης στις παθήσεις αυτές μπορεί να διαρκέσει μέχρι και μήνες ή χρόνια. Η διαφορική διάγνωση μεταξύ των παθήσεων αυτών γίνεται κλινικά εντοπίζοντας αλλές φλεγμονώδεις παθήσεις του δέρματος ή του τριχωτού. Παρόλαυτα κάποιες φορές οι παθήσεις μπορεί να συνυπάρχουν και η λεύκη μπορεί να εμφανίζεται σε προσβεβλημένες περιοχές καθώς είναι γνωστό ότι το φαινόμενο Koebner μπορεί να προκαλέσει έξαρση της λεύκης. Σε δύσκολες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί βιοψία.
  3. Λέμφωμα: Σε ασθενείς με σκούρο δέρμα το λέμφωμα μπορεί να εμφανιστεί σαν λευκές περιοχές. Το λέμφωμα όμως έχει χαρακτηριστική ιστολογική εικόνα και διαγιγνώσκεται εύκολα με βιοψία.
  4. Μελάνωμα: Σε κάποιες περιπτώσεις στο δέρμα γύρω από το μελάνωμα μπορεί να εμφανιστεί μια υποχρωματική περιοχή που ομοιάζει με το φαινόμενο του Σάτον. Προσεκτική παρατήρηση με υπεριώδες φως θα αποκαλύψει ότι οι περιοχές αυτές δεν είναι τόσο σαφώς αφορισμένες όπως οι πλάκες της λευκής και ο απόχρωματισμός δεν είναι συνήθως πλήρης. Το φαινόμενο Koebner δεν είναι εμφανές στο μελάνωμα. Η ύπαρξη λευκών περιοχών σε ασθενείς με μελάνωμα είναι σημαντική για την επιλογή θεραπείας με ιντερφερόνη.
  5. Λοιμώδης υπομελάγχρωση: Η ποικίλοχρους πιτυρίαση μπορεί να προκαλέσει περιοχές παρόμοιες με την λευκή. Παρόλαυτα κλινικά είναι συνήθως πολύ εύκολη διαγνώση από τον δερματολόγο. Η λέπρα εμφανίζει επίσης λευκές περιοχές. Χαρακτηριστική είναι όμως εκεί η υπαισθησία.
  6. Μετατραυματική διαταραχή της χρωσης: Βαθιά εγκαύματα και ουλές μπορεί να οδηγούν σε καταστροφή των θυλακών της τρίχας και μπορεί να οδηγήσουν σε εμφάνιση λευκών περιοχών καθώς καταστρέφονται τα κύτταρα μελανίνης. Όταν οι ουλές δεν είναι πολύ εμφανείς μπορεί να δημιουργηθούν διαγνωστικά προβλήματα μεταξύ ουλής και λευκής. Εκεί μπορεί να βοηθήσει τη βιοψία.
  7. Μελασμα: Όταν είναι εκτεταμένο μπορεί οι υπερχρωματικές περιοχές να κάνουν τις φυσιολογικές να μοιάζουν με λευκή. Η εξέταση ολόκληρου του σώματος μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση.
  8. Επαγγελματική υπομελάχρωση και υπομελάγχρωση απο φάρμακα: Η επαγγελματική αναφέρεται σε συστηματική επαφή του εργαζομένου με παράγωγα φαινόλης–κατεχολής. Το ιστορικό μπορεί εδώ να μας βοηθήσει. Κάποια φάρμακα μπορεί να προκαλούν επιφανειακή βλάβη της επιδερμίδας και συνολική απώλεια της μελανίνης. Τέτοια φάρμακα είναι: chloroquine, fluohenazine, physostigmine, imatinib, imiquimod αλλά και χρόνια χρήση κορτιζόνης τοπικά μπορεί να προκαλέσει υποχρωματικές περιοχές.

Τμηματική λευκή

Ονομάζεται αλλιώς και ασύμμετρη λευκή, ή εστιακή λευκή όταν οι προσβεβλημένες περιοχές είναι μικρές, περίπου 10 μέχρι 15 cm². Μπορεί να εμφανίζονται σε ένα δερμοτόμιο ή σε περισσότερα, μπορεί ακόμη να ακολουθούν τις γραμμές του Blasko. Συνήθως έχει πιο ταχεία έναρξη και επηρεάζονται οι θύλακες της τρίχας.

Παθήσεις που πιθανώς να έχουν εικόνα παρόμοια με αυτή της τμηματικής λεύκης:

Οι καταστάσεις αυτές περιλαμβάνουν:

  1. τον υπομελαγχρωτικό σπίλο, οποίος εμφανίζεται συνήθως από τη γέννηση ή από τα πρώτα χρόνια ζωής και αυξάνεται αναλογικά με την ηλικία του παιδιού. Η περιοχή αυτή εμφανίζει συνήθως φυσιολογικό αριθμό κυττάρων μελανίνης αλλά η παραγωγή της ίδιας της μελανίνης είναι μειωμένη. Η έκθεση στον ήλιο μπορεί να μειώσει την διαφορά μεταξύ των περιοχών αυτών και του φυσιολογικού δέρματος. Σε δύσκολες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί βιοψία.
  2. Υπομελάγρωση του Ito: Οφείλεται σε έναν τύπο δερματικού μωσαϊκισμού, εμφανίζονται λευκές περιοχές που ακολουθούν τις γραμμές του Μπλάσκο και διαγιγνώσκεται εύκολα από τον δερματολόγο.

Συμπέρασμα:

Δεν είναι όλες οι λευκές περιοχές του δέρματος λεύκη. Η λυχνία του Wood μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση, ενώ όταν αυτή δεν είναι δυνατή γίνεται βιοψία δέρματος.