Ροδόχρους Νόσος: Θεραπευτικές κρέμες

Όταν τα καλλυντικά δεν είναι αρκετά για τον έλεγχο των συμπτωμάτων της ροδόχρου νόσου, δίνονται συμπληρωματικά θεραπευτικές κρέμες με σκοπό να μειωθούν οι βλατίδες (τα σπυράκια της ροδόχρου), το ερύθημα και τα συμπτώματα όπως κνησμός, κάψιμο ή πόνος. Μέχρι στιγμής έχουν δοκιμαστεί δεκάδες ουσίες και έχουν γίνει εκατοντάδες έρευνες, παρόλα αυτά βλέπουμε ότι συνεχώς προστίθενται νέα σκευάσματα άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο αποτελεσματικά. Για ευνόητους λόγους θα αναφέρουμε τις δραστικές ουσίες των κρεμών και όχι τα εμπορικά τους ονόματα. Τη δραστική ουσία της κάθε κρέμας μπορείτε να βρείτε εύκολα στη συσκευασία της, ενώ αν θέλετε να βρείτε ποιες κρέμες κυκλοφορούν στο εμπόριο με το συγκεκριμένο συστατικό μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων στο διαδίκτυο στην διεύθυνση http://www.eof.gr.

Ροδόχρους Νόσος: Αντιβιοτικά

Ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο τα αντιβιοτικά βοηθούν στην αντιμετώπιση της ροδόχρου νόσος δεν είναι γνωστός. Άλλοι πιστεύουν ότι καταπολεμούν τα μικρόβια που μεταφέρουν μερικές φορές τα παράσιτα Demodex στο δέρμα μας (περισσότερα για αυτά διάβασε στο αντίστοιχο κεφάλαιο), ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι αυτό που βοηθάει είναι τελικά η αντιφλεγμονώδης δράση κάποιων αντιβιοτικών. Τα τοπικά αντιβιοτικά έχουν ελάχιστες παρενέργειες και γι αυτό μπορούν να χρησιμοποιούνται είτε κατά διαστήματα είτε συνεχόμενα ακόμα και για μήνες χωρίς πρόβλημα. Είναι η πρώτη τοπική θεραπεία που δίνουν συνήθως οι δερματολόγοι για την ροδόχρου νόσο.

Μετρονιδαζόλη

Η μετρονιδαζόλη είναι η συχνότερα χρησιμοποιούμενη τοπική θεραπεία για την ροδόχρου νόσο.  Είναι αντιβιοτικό, ανήκει στην ομάδα των νιτροϊμιδαζολών και κυκλοφορεί σε μορφή κρέμας ή γέλης (ζελέ). Στη ροδόχρου νόσο η μετρονιδαζόλη δε χρησιμοποιείται για τις αντιβιοτικές της ιδιότητες αλλά επειδή έχει παρατηρηθεί ότι δρα ως αντιφλεγμονώδες, αν και ο ακριβής μηχανισμός που αυτό συμβαίνει δεν είναι γνωστός. Η συχνότερη συγκέντρωση είναι 0,75%. Συνήθως προτιμάται η μορφή της γέλης (ζελέ) καθώς δροσίζει το δέρμα και είναι καλύτερα ανεκτή.

Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται δίπλα στα μάτια. Πριν την χρήση πλύνετε το δέρμα με κατάλληλο καθαριστικό, στεγνώστε μαλακά και εφαρμόστε μια λεπτή στρώση του φαρμάκου σε όλη τη προβληματική περιοχή. Η συνήθης θεραπεία είναι δύο φορές την ημέρα, πρωί και βράδυ για 9 εβδομάδες. Μετά από 3 εβδομάδες αρχίζουν και φαίνονται τα πρώτα αποτελέσματα. Ανεπιθύμητες ενέργειες είναι αλλεργικές αντιδράσεις, ερυθρότητα, ξηρό δέρμα και αίσθημα καψίματος και σπάνια ναυτία και πονοκέφαλος.

Ερυθρομυκίνη

Η ερυθρομυκίνη είναι και αυτή αντιβιοτικό. Χρησιμοποιείται είτε αντί για τη μετρονιδαζόλη είτε σε συνδυασμό με αυτήν. Όπως και με τη μετρονιδαζόλη καθαρίστε και στεγνώστε ήπια το δέρμα πριν βάλετε την κρέμα. Μην την βάζετε γύρω από τα μάτια. Εφαρμόζεται δύο φορές την ημέρα. Μπορεί να χρειαστούν μέχρι και 3 μήνες για το επιθυμητό αποτέλεσμα. Γνωστές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι αλλεργία, ερυθρότητα και απολέπιση του δέρματος κυρίως τις πρώτες 2-3 μέρες χρήσης.

Κλινδαμυκίνη

Η κλινδαμυκίνη είναι γνωστό και ευρέως χρησιμοποιούμενο αντιβιοτικό. Χρησιμοποιείται ως συνήθως σε καθαρό δέρμα μία φορά την μέρα, παντού στις προσβεβλημένες περιοχές, εκτός γύρω από τα μάτια. Για τα επιθυμητά αποτελέσματα χρειάζονται συνήθως 2 με 6 εβδομάδες, ενώ η τυπική θεραπεία διαρκεί 3 μήνες. Γνωστές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι τοπικές αντιδράσεις όπως ξηρότητα και ερυθρότητα του δέρματος. Πολύ σπάνια, όταν χρησιμοποιείται για μήνες, ένα μικρό ποσοστό του αντιβιοτικού μπορεί να απορροφηθεί και να κυκλοφορεί στο αίμα το οποίο ακόμη σπανιότερα μπορεί να προκαλέσει διάρροια από υπερανάπτυξης ενός βακτηριδίου, το Clostridium difficile. Αν κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ή λίγο μετά από αυτήν έχετε διάρροιες ή στομαχικά ενοχλήματα επισκεφτείτε τον ιατρό σας.

Τετρακυκλίνες

Οι τετρακυκλίνες είναι και αυτές αντιβιοτικά που τελευταία χρησιμοποιήθηκαν εκτός της ακμής και στη ροδόχρου νόσο. Όπως πάντα εφαρμόζονται σε καθαρό και στεγνό δέρμα, παντού εκτός γύρω από τα μάτια. Μην ακουμπάτε το πρόσωπο στα ρούχα πριν η κρέμα στεγνώσει καθώς μπορεί να αφήσει σημάδι. Χρησιμοποιείται 2 φορές την ημέρα για 8 περίπου εβδομάδες. Είναι συνήθως πολύ καλά ανεκτές με μόνο λίγες ανεπιθύμητες όπως τοπικός ερεθισμός.

Ροδόχρους Νόσος: Aζελαϊκό οξύ

Το αζελαϊκό οξύ σταματάει τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων της επιδερμίδας και μειώνει τη συγκέντρωση των επιβλαβών μικροοργανισμών. Η συχνότερη συγκέντρωση είναι 15%. Εφαρμόζεται σε καθαρό και στεγνό δέρμα, δύο φορές την ημέρα. Χρειάζεται μια λεπτή στρώση μόνο κρέμας, ενώ αποφεύγουμε την περιοχή των ματιών και του στόματος. Μετά από ένα μήνα περίπου φαίνονται τα πρώτα αποτελέσματα της θεραπείας. Συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι τοπικός ερεθισμός ο οποίος όμως υποχωρεί μετά τις πρώτες μέρες θεραπείας, ενώ σπανιότερα μπορεί να προκαλέσει ενεργοποίηση του έρπη, υπερτρίχωση στα σημεία που εφαρμόζεται και υποχρωμία («λεύκανση») τοπικά όπου εφαρμόζεται.

Ροδόχρους Νόσος: Υπεροξείδιο του βενζολίου

Το υπεροξείδιο του βενζολίου είναι από τα πιο αγαπητά φάρμακα για την θεραπεία της ακμής. Για τη ροδόχρου χρησιμοποιείται κυρίως για τις αντιβακτηριδιακές του ιδιότητες σε συνδυασμό με τοπικά αντιβιοτικά. Οι συνηθέστερες συγκεντρώσεις είναι 4% ή 5%. Χρησιμοποιείται σε καθαρό και στεγνό δέρμα, μία φορά την ημέρα συνήθως το βράδυ πριν τον ύπνο. Αν είναι η πρώτη φορά που το χρησιμοποιείτε, δοκιμάστε το πρώτα για 3 ή 4 ημέρες σε μια μικρή μόνο περιοχή του προσώπου για να δειτε αν το ανέχεται το δέρμα σας. Τις πρώτες 2 ή 3 εβδομάδες χρήσης μπορεί να ξεράνει και να ερεθίσει το δέρμα, το οποίο όμως σε μικρό βαθμό είναι φυσιολογικό. Το δέρμα στη συνέχεια συνηθίζει τη θεραπεία. Είναι πιο επιθετική θεραπεία από τα αντιβιοτικά. Μπορεί να αποχρωματίσει τα ρούχα και τα μαλλιά αν έρθουν σε επαφή μαζί του.

Ροδόχρους Νόσος: Αναστολείς Καλσινευρίνης: Τακρόλιμους και Πιμεκρόλιμους

Η ανάπτυξη τοπικών αναστολέων της καλσινευρίνης αποτέλεσε μία σημαντική καινοτομία των τελευταίων χρόνων. Δίνονται σχετικά συχνά για την ατοπική δερματίτιδα, ενώ μελέτες έδειξαν ότι μπορεί να έχουν πολύ καλά αποτελέσματα και σε άλλες δερματοπάθειες που σχετίζονται με την ανοσία όπως η λεύκη, ο λειχήνας και η ροδόχρους νόσος. Για τη ροδόχρου νόσο χρησιμοποιείται μια με δύο φορές την ημέρα για λίγους μήνες. Δεν έχει τις ανεπιθύμητες ενέργειες που έχουν οι κρέμες κορτιζόνης, όπως για παράδειγμα η ατροφία του δέρματος και το φαινόμενο Rebound (επιδείνωση των συμπτωμάτων όταν η θεραπεία σταματήσει) αλλά υπάρχει ο φόβος από κάποιους ερευνητές για ανάπτυξη μορφών καρκίνου του δέρματος μετά από μακροχρόνια χρήση. Ακόμα αρχικά μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος για λίγες ημέρες, μέχρι το δέρμα να συνηθίσει τη θεραπεία. Σοβαρότερες ανεπιθύμητες ενέργειες οι οποίες όμως είναι πολύ σπανιότερες, περιλαμβάνουν στομαχικά ενοχλήματα, διαταραχές ακοής, βήχα, διάρροια, πυρετό, ναυτία, κόπωση και άλλα. Πρόκειται για σχετικά ισχυρό τοπικό θεραπευτικό.

Ροδόχρους Νόσος: Θειούχα

Αν και τα θειούχα σκευάσματα θεωρούνται πλέον ξεπερασμένα, υπάρχουν δερματολόγοι και ασθενείς που τα προτιμούν ακόμη, είτε συνδυαστικά με κάποιο τοπικό αντιβιοτικό είτε αντί γι αυτό. Η βασικότερη ιδιότητα του θείου που χρησιμοποιείται για τη ροδόχρου νόσο είναι η αντιβακτηριδιακή, αντιμυκητιασική και αντιπαρασιτική του δράση. Ακόμα το θείο έχει ήπια κερατολυτική δράση, απομακρύνει δηλαδή τα νεκρά κύτταρα από την επιδερμίδα. Αυτό είναι εν μέρει επιθυμητό, μπορεί όμως σε ευαίσθητα δέρματα να προκαλέσει ερεθισμό. Προσοχή λοιπόν, καλύτερα ρωτήστε τον δερματολόγο σας.

Ροδόχρους Νόσος: Περμεθρίνη, ιβερμεκτίνη, lindane και Crotamiton

Τα παραπάνω φάρμακα είναι αντιπαρασιτικά. Χρησιμοποιούνται ευρέως για την αντιμετώπισης της ψώρας και των ψείρων. Στη ροδόχρου νόσο έχει αποδειχθεί ότι βοηθούν μειώνοντας τον αριθμό των παρασίτων Demodex του δέρματος, το οποίο οδηγεί σε βελτίωση των συμπτωμάτων. Η περμεθρίνη που είναι και το συχνότερα χρησιμοποιούμενο, εφαρμόζεται 2 φορές την ημέρα για περίπου 2 μήνες. Είναι συνήθως καλά ανεκτό φάρμακο, σπάνια προκαλεί τοπικούς ερεθισμούς. Προσοχή αν έχετε γάτα στο σπίτι, αποφύγετε κάθε επαφή με αυτή καθώς η περμεθρίνη είναι ισχυρά τοξική για τις γάτες. Η ιβερμεκτίνη σε κρέμα πήρε έγκριση από το FDA τον Ιανουάριο του 2015 για τη θεραπεία της ροδόχρου, με από ότι φαίνεται καλά αποτελέσματα. Εφαρμόζεται 1 φορά την ημέρα για τουλάχιστον 3 μήνες μέχρι και 1 χρόνο.

Ροδόχρους Νόσος: Βριμονιδίνη τρυγική

Η βριμονιδίνη τρυγική είναι το πιο πρόσφατο τοπικό φάρμακο για την αντιμετώπιση του ερυθήματος της ροδόχρου. Δρα στα μικρά αγγεία του δέρματος προκαλώντας σύσπασή τους και έτσι μείωση του ερυθήματος. Είναι εξαιρετικά αποτελεσματική κρέμα (πιθανότατα η ισχυρότερη τοπική θεραπεία όσο αφορά στην ερυθρότητα), βελτιώνει όμως μόνο το ερύθημα και όχι τα σπυράκια της ροδόχρου. Εφαρμόζεται μια φορά τη μέρα, συνήθως το πρωί και η δράση της ξεκινά μισή ώρα περίπου μετά την εφαρμογή της και διαρκεί για 11 περίπου ώρες. Μετά το δέρμα επανέρχεται σταδιακά στην προηγούμενή του κατάσταση. Καθώς προκαλεί τοπικά σύσπαση των αγγείων μπορεί σπάνια να προκαλέσει ναυτία ενώ σε κάποιους ασθενείς επιδεινώνει τα συμπτώματα της ροδόχρου. Το μεγάλο της μειονέκτημα είναι ότι μάλλον δεν έχει μακροχρόνια αποτελέσματα και πρέπει να εφαρμόζεται καθημερινά, όσο ο ασθενής θέλει να έχει τα αποτελέσματά της. Ένα 10% περίπου των ασθενών ανέφεραν ότι η θεραπεία δεν είχε αποτέλεσμα σε αυτούς ή ακόμα και ότι η εμφάνιση της νόσου χειροτέρεψε.

Ροδόχρους Νόσος: Ρετινοειδή

Τα ρετινοειδή (Retinoids), είναι ανάλογα της Βιταμίνης Α και έχουν πολλές ευεργετικές ιδιότητες για το δέρμα. Δρουν αντιοξειδωτικά, προστατεύοντας από τις συνέπειες των ελεύθερων ριζών, επιβραδύνουν τη γήρανση του δέρματος και βελτιώνουν την εμφάνιση των μικρών ρυτίδων, επηρεάζοντας το ανανέωσης των κυττάρων του δέρματος. Στη ροδόχρου, μειώνουν την ανάπτυξη του Demodex και βελτιώνουν τη δομή των αγγείων και του κολλαγόνου του δέρματος του προσώπου που έχει διαταραχθεί από τη ροδόχρου νόσο. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες των ρετινοειδών είναι η έντονη ξηρότητα του δέρματος που μπορεί να προκαλέσουν και η αύξηση της ευαισθησίας του δέρματος στην ηλιακή ακτινοβολία. Πάντα λοιπόν συνδυάζονται με ισχυρή ενυδατική κρέμα και με αντηλιακό.

Τρετινοΐνη

Η τρετινοΐνη δρα στο σμηγματογόνο αδένα και καταστέλλει την λειτουργία του, μειώνοντας τα διαθέσιμα θρεπτικά συστατικά για το παράσιτο Demodex, οδηγώντας έτσι στη μείωση του πληθυσμού του και άρα σε βελτίωση της εμφάνισης της ροδόχρου. Δίνεται σε σταδιακά αυξανόμενες δόσεις έως 0,1% κάθε βράδυ για πολλούς μήνες.

Ανταπαλένη

H ανταπαλένη δρα και αυτή στο σμηγματογόνο αδένα μειώνοντας τη δράση του. Χρησιμοποιείται κυρίως στην ακμή ενώ έρευνες έδειξαν ότι για τη ροδόχρου έχει αποτελεσματικότητα περίπου ίδια με της μετρονιδαζόλης. Συνήθως χρησιμοποιείται σε συγκέντρωση 0,1% κάθε βράδυ για μήνες.

Ρετινάλη

Είναι πιο ήπιο ρετινοειδές και αποτελεί σχετικά συχνό συστατικό των καλλυντικών λόγω της ήπιας αντιγηραντικής της δράσης. Υπάρχουν έρευνες που στηρίζουν τη χρήση της για τη ροδόχρου αλλά χρησιμοποιείται πολύ σπάνια.

Ταζαροτένη

Χρησιμοποείται κυρίως στην ψωρίαση, για τη ροδόχρου νόσο όμως εφαρμόζεται σε συγκέντρωση 0,1% κάθε βράδυ για μήνες, ενώ η αποτελεσματικότητά της είναι παρόμοια με της τρετινοΐνης.

1-Methylnicotinamide 0.25%

Το 1-Methylnicotinamide 0.25% (MNA+) είναι ένα χλωριούχο άλας, προς το παρόν δε χρησιμοποιείται στην κλινική πράξη, αλλά έρευνες έδειξαν ότι όταν εφαρμόζεται δύο φορές τη μέρα για τέσσερις εβδομάδες η ροδόχρους νόσος βελτιώθηκε σημαντικά. Ίσως στο μέλλον παίξει σημαντικότερο ρόλο στη θεραπεία της.

Ροδόχρους Νόσος: Δαψόνη

Ζελέ με δαψόνη έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της ακμής, στη ροδόχρου όμως δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και δεν χρησιμοποιείται πλέον.

Ροδόχρους Νόσος: Κορτιζονούχες κρέμες

Κλείνοντας θα αναφερθούμε στην κορτιζόνη. Είναι από τα πιο αγαπητά σκευάσματα των δερματολόγων. Η κορτιζόνη είναι η συνθετική μορφή της κορτιζόλης, μιας ορμόνης που συμβάλλει στη ρύθμιση του μεταβολισμού και στην καταπολέμηση φλεγμονών. Η κορτιζόνη είναι πολύ ισχυρή στην αντιμετώπιση της φλεγμονής και έτσι όταν εφαρμόζεται τοπικά στη ροδόχρου οδηγεί συνήθως άμεσα σε μεγάλη βελτίωση των συμπτωμάτων. Παρόλα αυτά η χρήση της για τις περισσότερες μορφές ροδόχρου νόσου απαγορεύεται! Η δράση της είναι συνήθως πολύ βραχυπρόθεσμη, όταν λοιπόν ο ασθενής μετά από λίγες μέρες διακόψει τη χρήση της εμφανίζεται το λεγόμενο φαινόμενο rebound, με τα συμπτώματα της ροδόχρου να επιστρέφουν ακόμη χειρότερα από ότι ήταν πριν. Έτσι συνήθως ο ασθενής συνεχίζει να χρησιμοποιεί την κορτιζονούχο κρέμα για πολύ καιρό, μερικοί ακόμη και για χρόνια. Η μακροχρόνια χρήση όμως της κορτιζόνης τοπικά στο δέρμα μπορεί να έχει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες όπως λέπτυνση του δέρματος (οπότε και οι ευρυαγγείες της ροδόχρου γίνονται ακόμη πιο εμφανείς), συχνές λοιμώξεις του δέρματος και άλλα. Συμπερασματικά λοιπόν λέμε όχι στην κορτιζόνη για την ροδόχρου νόσο, όσο ελκυστικά και αν φαίνονται τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματά της. Αντί της κορτιζόνης μπορεί να χρησιμοποιηθεί αναστολέας καλσινευρίνης (τακρόλιμους ή πιμεκρόλιμους), καθώς μελέτες έδειξαν ότι έχουν συγκρίσιμα αποτελέσματα χωρίς τις ανεπιθύμητες της κορτιζόνης.

Ροδόχρους Νόσος: Θεραπείες με χάπια

Σε ήπιες μορφές ροδόχρου νόσου στις οποίες όμως η τοπική θεραπεία δεν είχε αποτέλεσμα, ή σε σοβαρότερες μορφές της πάθησης δίνεται επιπρόσθετα θεραπεία σε μορφή χαπιών. Η θεραπεία με χάπια είναι ισχυρότερη και ταχύτερη της τοπικής, έχει όμως περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες και δεν γίνεται καλά ανεκτή από όλους. Για τους ίδιους λόγους δε μπορεί να δίνεται για τόσο μεγάλα διαστήματα όσο η τοπική θεραπεία. Μερικές φορές όμως είναι αναπόφευκτη. Ας δούμε τα συχνότερα χρησιμοποιούμενα φάρμακα.

Ροδόχρους Νόσος: Αντιβιοτικά

Η θεωρία πίσω από τη χρήση των αντιβιοτικών δεν είναι απόλυτα κατανοητή και μέχρι πριν από λίγο καιρό δίνονταν εμπειρικά, καθώς οι δερματολόγοι είχαν παρατηρήσει ότι έχει καλά αποτελέσματα. Τελευταία πιστεύεται ότι ο συνδυασμός της αντιφλεγμονώδους δράσης ορισμένων αντιβιοτικών και της βακτηριοκτόνου τους δράσης (που μειώνει τα μικρόβια που μεταφέρουν τα Demodex) είναι αυτός που φέρνει τα αποτελέσματα στη ροδόχρου.

Τετρακυκλίνες (Δοξυκυκλίνη, Μινοκυκλίνη)

Η δοξυκυκλίνη και η μινοκυκλίνη είναι η πιο συχνά συνταγογραφούμενη θεραπεία όσο αφορά τα από του στόματος φάρμακα για τη ροδόχρου νόσο. Η δόσεις που δίνονται ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου και τις προτιμήσεις του κάθε ιατρού, από 40mg μέχρι και 200mg την ημέρα. Γενικά για μακροχρόνια θεραπεία, πάνω από 1 μήνα, προτιμούμε τις χαμηλότερες δόσεις, 40mg ή 50mg μια φορά την ημέρα. Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι γαστρεντερικές διαταραχές, αυξημένη ευαισθησία στον ήλιο και αλλεργικές αντιδράσεις. Η μινοκυκλίνη μπορεί να χρωματίσει τα ούλα του ασθενούς γκρι.

Μακρολίδες (Ερυθρομυκίνη, Κλαριθρομυκίνη, Αζιθρομυκίνη)

Σε ασθενείς με αλλεργία στις τετρακυκλίνες ή όταν για άλλους λόγους η παραπάνω θεραπεία δε μπορεί να δοθεί, δίνεται αντιβιοτικό από την ομάδα των μακρολίδων. Η ερυθρομυκίνη δίνεται σε δόσεις από 250mg μέχρι 1000mg την ημέρα, προκαλλέι συχνά όμως προβλήματα από το γαστρντερικό και γι αυτό δε χρησιμοποιείται ευρέως. Σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές κατευθυντήριες οδηγίες για τη ροδόχρου, η κλαριθρομυκίνη δίνεται δύο φορές την ημέρα σε δόση 250mg για τέσσερις εβδομάδες, ενώ μετά η δόση μειώνεται σε 250mg μία φορά την ημέρα για άλλες τέσσερις εβδομάδες. Έρευνες έδειξαν ότι σε αυτή τη δοσολογία μπορεί να δράσει ακόμα γρηγορότερα από τη δοξυκυκλίνη. Η αζιθρομυκίνη δίνεται ως εξής: 500mg τρεις φορές την εβδομάδα (πχ. Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο) τον πρώτο μήνα, 250mg τρεις φορές την εβδομάδα (πχ. Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο) τον δεύτερο μήνα και τέλος 250mg δύο φορές την εβδομάδα (πχ. Δευτέρα και Σάββατο) τον τρίτο και τελευταίο μήνα. Η αζιθρομυκίνη είναι επίσης αποτελεσματική αλλά προκαλεί και αυτή συχνά γαστρεντερικά προβλήματα.

Μετρονιδαζόλη

Έρευνες έδειξαν ότι και η μετρονιδαζόλη όταν δίνεται σε δόση 200mg δύο φορές τη μέρα για 3 μήνες βελτιώνει επίσης τη ροδόχρου. Χρειάζεται προσοχή καθώς δεν πρέπει ο ασθενής να πίνει αλκοόλ όσο διαρκεί η θεραπεία. Μπορεί να προκαλέσει όπως και τα υπόλοιπα αντιβιοτικά γαστρεντερικές διαταραχές, αλλεργικές αντιδράσεις κλπ..

Άλλα αντιβιοτικά

Άλλα αντιβιοτικά που έχουν ερευνηθεί είναι η κοτριμοξαζόλη, η κλινδαμυκίνη, η χλωραμφενικόλη και η αμπικιλίνη καθώς όμως δεν υπάρχουν ακόμα πολλά δεδομένα χρησιμοποιούνται πολύ σπάνια.

Ροδόχρους Νόσος: Ισοτρετινοΐνη

Η ισοτρετινοΐνη είναι ένα ρετινοειδές που χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία της ακμής. Είναι πολύ ισχυρή θεραπεία και δίνεται για τις πιο σοβαρές μορφές της ροδόχρου νόσου, έχει παρατηρηθεί ότι μειώνει ελαφρά ακόμα και το ρινόφυμα. Συγκριτικά με τα αντιβιοτικά έχει καλύτερα αποτελέσματα, αργούν όμως συγκριτικά περισσότερο να φανούν. Επιδρά όπως όλα τα ρετινοειδή στους σμηγματογόνους αδένες και μειώνουν τη λειτουργία τους. Η συνηθέστερη δόση είναι 0,1 μέχρι και 0,5mg ανά κιλό τη μέρα για έναν μέχρι τρεις μήνες. Η ισοτρετινοΐνη είναι όμως από τις θεραπείες με τις περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Προκαλεί ξηρότητα του δέρματος και των χειλιών, ευαισθησία στον ήλιο, τριχόπτωση, ξηροφθαλμία και σπάνια προβλήματα στο ήπαρ. Προσοχή χρειάζεται καθώς είναι τερατογόνος ουσία και απαγορεύεται η λήψη της χωρίς αντισύλληψη. Απαγορεύεται να δίνεται ταυτόχρονα με τετρακυκλίνες (δοξυκυκλίνη, μινοκυκλίνη κλπ.) ενώ σε ασθενείς με κατάθλιψη  οι ερευνητές υποθέτουν ότι μπορεί να χειροτερεύσει τα συμπτώματα.

Ροδόχρους Νόσος: Ψευδάργυρος

Ο ψευδάργυρος είναι ένα απαραίτητο μέταλλο που παίζει σημαντικό ρόλο σε πολλές λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού. Είναι απαραίτητος για την λειτουργία του ανοσοποιητικού και βοηθά στην επούλωση τραυμάτων. Έχει αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες και γι αυτό δοκιμάστηκε η χρήση του τη θεραπεία της ροδόχρου. Κάποιες έρευνες έδειξαν ότι 100mg τρεις φορές την ημέρα για τρεις μήνες βοηθούν στην βελτίωση των συμπτωμάτων ενώ άλλες δεν εντόπισαν καμία βελτίωση. Το αν ο ψευδάργυρος βοηθά τελικά στην ροδόχρου δεν είναι ακόμα πλήρως γνωστό.

Ροδόχρους Νόσος: Σπιρονολακτόνη

Η σπιρονολακτόνη είναι ένα διουρητικό και ένας ήπιος αναστολέας σύνθεσης ανδρογόνων. Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση οιδημάτων, σε κάποιες μορφές ακμής, στο σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και αλλού. Λίγες έρευνες έδειξαν ότι χαμηλές δόσεις, 50mg την ημέρα, μπορεί να βοηθήσει στην εμφάνιση των συμπτωμάτων της ροδόχρου. Ο ακριβής μηχανισμός που αυτό μπορεί να συμβαίνει δεν είναι ακόμα γνωστός, πιστεύεται όμως ότι σχετίζεται με τις ορμονικές αλλαγές στις οποίες οδηγεί η χρήση της. Πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες της σπιρονολακτόνης είναι προβλήματα στους ηλεκτρολύτες, γυναικομαστία στους άνδρες, σεξουαλική δυσλειτουργία και άλλα. Για τη ροδόχρου χρησιμοποιείται από ελάχιστους δερματολόγους.

Ροδόχρους Νόσος: Αντισυλληπτικά

Τα αντισυλληπτικά έχουν ήπια αντιανδρογόνο δράση, σταματώντας την δράση της τεστοστερόνης που είναι εν μέρει υπεύθυνη για την παραγωγή σμήγματος στο δέρμα και μειώνοντας τον πληθυσμό των Demodex βελτιώνοντας τα συμπτώματα της ροδόχρου. Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ναυτία, πονοκέφαλος και εναλλαγές της διάθεσης. Τα αντισυλληπτικά αυξάνουν την πιθανότητα θρόμβωσης και γι αυτό κατά τη διάρκεια της θεραπείας απαγορεύεται το κάπνισμα (το οποίο κάνει ακριβώς το ίδιο).

Κλονιδίνη

Η κλονιδίνη δρα κυρίως στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα και προκαλεί πτώση της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του ερυθήματος της ροδόχρου νόσο με καλά αποτελέσματα.

Ανεπιθύμητες ενέργειες της κλονιδίνης είναι ξηρότητα του στόματος, δυσκοιλιότητα, ζάλη, κατακράτηση υγρών, εξανθήματα, κατάθλιψη και μείωση της Libido.

Β-Αναστολείς

Οι β-αναστολείς είναι ουσίες που δρουν στο νευρικό σύστημα με κύρια δράση της μείωση της πίεσης. Για τη ροδόχρου έρευνες έδειξαν ότι χαμηλές δόσεις μπορεί να βοηθήσουν την εμφάνιση του ερυθήματος. Ανεπιθύμητες ενέργειες των β-αναστολέων είναι κούραση, κρύα χέρια, πονοκέφαλος, γαστρεντερικά προβλήματα, αϋπνία, κατάθλιψη και μείωση της Libido.

Αγχολυτικά

Από τους συχνότερους εκλυτικούς παράγοντες της ροδόχρου νόσου είναι το άγχος. Το ερύθημα που προκαλείται προκαλεί επιπρόσθετο άγχος στον ασθενή και κάποιες φορές σε κοινωνική απομόνωση και κατάθλιψη. Δημιουργείται έτσι ένας κύκλος άγχος – ερυθήματος που πρέπει να σπάσει. Συνήθως η ψυχοθεραπεία έχει πολύ καλά αποτελέσματα, ο ασθενής διδάσκεται τεχνικές διαχείρισης του άγχους και ο κύκλος σπάει. Όταν αυτό δεν αρκεί, μπορεί να χρησιμοποιηθούν αγχολυτικές ουσίες όπως η fluoxetine, η sertraline και η paroxetine.

 

Πηγή:

Κωνσταντίνος Σταματόπουλος, Ροδόχρους Νόσος, εκδόσεις iWrite

Το κείμενο αποτελεί τμήμα του δημοσιευμένου βιβλίου του δερματολόγου Κωνσταντίνου Σταματόπουλου “Ροδόχρους Νόσος” των εκδόσεων iWrite και τα πνευματικά του δικαιώματα προστατεύονται. Αντιγραφή και αναπαραγωγή του αποτελεί ποινικό αδίκημα και διώκεται νομικά.